စက္လူရုပ္နွလုံးသား ( ဇာတ္သိမ္းပိုင္း )

ေနဗလ ၿမၿမေသြး အိမ္ေရွ႕မွာ သူ႕ကားေလး ထိုးဆိုက္လိုက္ၿပီး မၾကာခင္မွာဘဲ ၿမၿမေသြး အိမ္ေရွ႕ကို ထြက္လာသည္ ။

ခါတိုင္းဆို ၿမန္မာဆန္ဆန္ ၀တ္စားတတ္တဲ႕ ၿမၿမေသြး ဒီတခါေတာ႕ ဘိုဆန္ဆန္ ၀တ္လာသည္ ။ မ်က္ႏွာကိုလည္း မိတ္ကပ္နဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းနီဆိုးေဆးေတြ လိမ္းၿခယ္ဆိုးလာသည္ ။

“ ကိုေနဗလ..ဟိုတခါက ကိုေနဗလ ေကြ်းတာ..ဒီတခါေတာ႕ က်မက ေကြ်းပါရေစ....”

“ အာ..ရပါတယ္ဗ်ာ..ၿမၿမေသြးကလဲ..က်ေနာ္ဘဲ ေကြ်းပါရေစ ...”

“ ဘယ္မွာသြား စားခ်င္လဲဟင္..”

“ ၿမၿမေသြး သေဘာပါ ...ၿမၿမေသြး ဘယ္ဆိုင္မွာ စားခ်င္လဲ ....”

“  မၾကာေသးခင္ကမွ ဖြင္႕တဲ႕ “ ပူစီကက္ ” ကို သြားၾကမလား....က်မ မေရာက္ဖူးေသးလို႕...”

“ သြားေလ..ၿမၿမေသြး....”

“ ပူစီကက္ ” က အစားအေသာက္ ေကာင္းသည္..အရက္ဘားလည္း အရမ္း သားနားသည္ ..အရက္စံုရသည္ လုိ႕ သူ ၾကားထားသည္ ။ ၾကီးညြန္႕ထင္ေက်ာ္က ဒါမ်ိ ဳး ဆိုင္အသစ္ ဆိုရင္ ေရာက္ၿပီးၿပီ ဆိုေတာ႕ သူ႕ကို ေဖါက္သည္ခ်ထားသည္ ။ ဒါေပမယ္႕ ပူစီကက္ က ေစ်းတအားၾကီးသည္ လို႕ ေၿပာသည္ ။

ၿမၿမေသြးက သူေကြ်းမယ္ လို႕ ထပ္ေၿပာၿပန္သည္ ။

ပူစီကက္ က  အၾကီးစား သူေဌးတေယာက္ေယာက္ရဲ႕ လူေနတိုက္ၾကီးကို စားေသာက္ဆိုင္ ကလပ္ အၿဖစ္ ဖြင္႕ထားပံုရသည္ ။  က်ယ္၀န္းတဲ႕ ၿခံၾကီးထဲမွာ ကားေတြ ၿပည္႕ႏွက္ေနသည္ ။
လူခ်မ္းသာေတြဘဲ လာႏိုင္တဲ႕ ေနရာတခုမို႕ ထင္သည္ ။  ရပ္ထားတဲ႕ ကားေတြက ထိပ္တန္း ေစ်းအၾကီးစား ကားေတြ ခ်ည္းဘဲ ။

ၿမၿမေသြးနဲ႕ တူယွဥ္တြဲၿပီး ဆိုင္ထဲကို ၀င္ခဲ႕သည္ ။ အေနာက္တိုင္း ၀တ္စံု၀တ္ ဆိုင္၀န္ထမ္းေတြက ၿပာၿပာသလဲ ခရီးဦးၾကိဳ ၿပဳၾကသည္ ။ ေနဗလ လည္း ဒီလို ၿမၿမေသြးနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲ လိမ္႕ေနတာ
ဒါဇင္ သိလို႕ကေတာ႕ ဘယ္ေလာက္ ေဂ်၀င္လိမ္႕မလဲ လို႕ ေတြးမိလိုက္ေသးသည္ ။

“ ပူစီကက္ ”ဆိုင္ထဲမွာက ခန္းနားလြန္းသည္ ။ လက္၀ဲဖက္က ကပြဲခန္းမထဲမွာ အေနာက္တိုင္း ေရာ႕ခ္တီးလံုးေတြက တထံုးထံုး တဒုန္းဒုန္းနဲ႕ ဆူညံေနသည္ ။ တီးလံုး အလိုက္နဲ႕ တလွဳပ္လွဳပ္ ခုန္ေပါက္ ကေနၾကတဲ႕ လူေတြကို ေတြ႕ရသည္ ။ လက်္ာဖက္က စားေသာက္ခန္းမထဲမွာေတာ႕ စားေသာက္ေနၾကတဲ႕ လူတခ်ိ ဳ႕ဘဲ ရွိသည္ ။ ၿမၿမေသြးက လက်္ာဖက္က စားေသာက္ခန္းမထဲကို ၀င္ၾကရေအာင္
လို႕ ေၿပာရင္း ဦးေဆာင္ကာ ၀င္လိုက္သည္ ။
အနက္ေရာင္ ၀တ္စံု ၀တ္ထားတဲ႕ မိန္းကေလးတေယာက္က သူတို႕ကို စားပြဲတလံုးမွာ ေနရာ ခ်ထားေပးသည္ ။ ၿမၿမေသြးက “ ၀ိုင္ ေသာက္ၾကရေအာင္..ကိုေနဗလ...” လို႕ ေၿပာလိုက္လို႕ “ ေသာက္ေလ ၿမၿမေသြး..” လို႕ သူ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ေနဗလသည္ အမွန္က ၀ိုင္ေသာက္သမား တေယာက္ မဟုတ္ပါ ။ ဘီယာေသာက္ရင္ေသာက္ မေသာက္ရင္ ၀စ္စကီ ေသာက္ေနက် လူ ၿဖစ္
သည္ ။ “ ကိုေနလ ဘီယာ ေသာက္ပါလား..ဒီမွာ ဘီယာေတြ အစံုရတယ္ ...” လို႕ ၿမၿမေသြးက ေၿပာသည္ ။ စားစရာ စာရင္း Menuကို ဆိုင္၀န္ထမ္းမေလးက သူတို႕ ကို လာခ်ေပးသည္ ။
ဖေယာင္းတိုင္ မီးတုေလး ထြန္းေပးထားတဲ႕ စားပြဲမွာ အရမ္း ရွိဳင္းေနတဲ႕ ၿမၿမေသြးနဲ႕ အတူတူ ထိုင္ေနၾကတာမို႕ ေဘးက စားပြဲေတြမွာ သားေနတဲ႕ လူေတြက အကဲခတ္သလို ၾကည္႕ၾကတာကို ေနဗလ
သတိထားမိသည္ ။
ၿမၿမေသြးက ပုဇြန္ေၾကာ္..ငါးေပါင္း ကိုက္လန္ေၾကာ္ ပင္လယ္စာဟင္းခ်ိ ဳေတြနဲ႕ သူ႕အတြက္ ၀ိုင္အနီ အေကာင္းစား တပုလင္း ေနဗလ အတြက္ ေရႊနန္းေတာ္ ဘီယာတပုလင္း မွာလိုက္သည္ ။ ၿမၿမေသြး
က ဒီေန႕ ေတာ္ေတာ္ ရႊင္လန္း တက္ၾကြေနသလိုဘဲ ။ အစားအေသာက္ေတြက သိပ္မၾကာလိုက္ဘဲ ေရာက္လာသည္ ။ “ ဒီဆိုင္ မဆိုးဘူးေနာ္ ...ကိုေနဗလ..” လို႕ ေၿပာလို႕ ေနဗလ လည္း “ အရမ္းေကာင္းတာဘဲ ” လို႕ ၿမၿမေသြး အၾကိဳက္ လိုက္ေၿပာလိုက္သည္ ။
စားလိုက္ ေသာက္လိုက္ စကားေၿပာလိုက္နဲ႕ ဟိုတခါကလိုဘဲ ၿမၿမေသြး ေတာ္ေတာ္႕ကို ေရခ်ိန္ကိုက္လာသည္ ။ “ ကိုေနဗလ က်မနဲ႕ ကိုေနဗလ ကၾကရေအာင္..” လို႕ ေနဗလကို ေခၚသည္ ။
စားထားေသာက္ထားလို႕ ဘိုက္တင္းေနတာေၾကာင္႕ မကခ်င္ေပမယ္႕ ၿမၿမေသြး စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ သူနဲ႕ ကပြဲခန္းမထဲကို ၀င္သြားၿပီး ကသည္ ။
ကေနရင္း ၿမၿမေသြး ပို မူးလာပံုရသည္ ။ ဒယိမ္းဒယိုင္ ၿဖစ္လာၿပီး ေနဗလ လက္ေမာင္းကို ဖမ္း ဆုပ္ကိုင္ထားရတဲ႕ အထိ မူးလာသည္ ။

“ က်မ တအား မူးေနတယ္....ဟင္းဟင္း...”

“ က်ေနာ္တို႕ ၿပန္ၾကမလားဟင္..”

“ အင္း..ၿပန္ၾကမယ္.....တခုေတာ႕ ရွိတယ္....ကိုေနဗလ..”

“ ဘာလဲဟင္..”

“ က်မ အိမ္ကို တန္း မၿပန္ခ်င္ေသးဘူး....က်မ ဘယ္ကို သြားခ်င္ေနသလဲ သိလား...”

“ မသိဘူး..ၿမၿမေသြး သြားခ်င္တဲ႕ေနရာကို က်ေနာ္ လိုက္ပို႕မွာေပါ႕..ဘယ္သြားခ်င္သလဲ..”

“ အင္း ေၿပာမယ္...ခဏေနအံုး..က်မတို႕ စားထား ေသာက္ထားတာေတြ ရွင္းေပးရဦးမယ္ေလ....ကိုေနဗလ...”

“ က်ေနာ္ အားလံုး ရွင္းေပးၿပီးၿပီ ၿမၿမေသြး...”

“ ဟင္..ဟုတ္လား..က်မ ေၿပာထားတာဘဲ ကိုေနဗလရယ္..က်မ ရွင္းပါမယ္ လို႕...”

“ ရပါတယ္ဗ်ာ..ၿမၿမေသြး ကို က်ေနာ္က အၿမဲ ေကြ်းခ်င္တာပါ....”

“ ခစ္ခစ္..တကယ္ ေၿပာတာလား..ဟင္းေနာ္..အၿမဲ ေကြ်းခိုင္းလို႕ ေနာက္မွ ထြက္မေၿပးနဲ႕....”

“ မေၿပးပါဘူး..ၿမၿမေသြးကို တသက္လံုး ေကြ်းဆိုလည္း ေကြ်းမွာ သိလား...”

“ အဲ႕..ဒါက ဘာစကားလဲ...ဟိဟိ..တကယ္ေကြ်းမွာလား..တသက္လံုး....”

“ ေကြ်းမွာေပါ႕ ...”

“ ပူစီကက္ ” ထဲက အထြက္ ကားဆီကို ေလွ်ာက္သြားၾကတဲ႕အခ်ိန္ ေနဗလ က ၿမၿမေသြး လက္ကေလးကို ဖမ္း ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္ ။ ၿမၿမေသြးကလည္း မူးကလည္း မူး စီးထားတာကလည္း ဖိနပ္ၿမင္႕ၿမင္႕ နဲ႕ ဆိုေတာ႕ ေခ်ာ္လဲက်မွာကို စိုးရိမ္ရသည္ ။

ကားထဲ ေရာက္ေတာ႕ ေနဗလရဲ႕ ပုခံုးကို မွီလိုက္တဲ႕ ၿမၿမေသြးက “ က်မ သြားခ်င္တဲ႕ ေနရာကို ပို႕မွလား..” လို႕ ေမးလိုက္တာေၾကာင္႕ ေနဗလ လည္း ၿပာၿပာသလဲနဲ႕ “ ပို႕မွာေပါ႕ ဘယ္ကို သြားခ်င္လဲ”
လို႕ ေမးသည္ ။ ၿမၿမေသြးက “ ကုိေနဗလရဲ႕ အိမ္ကို...” လို႕ ေၿဖလိုက္သည္ ။
ေနဗလ စိတ္ထဲ ထိတ္ကနဲ ၿဖစ္သြားလို႕ ရုတ္တရက္ စကားမၿပန္မိ ။ သူ နီသိ၀တီကို Off မလုပ္ထားခဲ႕မိ ။သူၿပန္လာတာနဲ႕ တံခါးဖြင္႕လိုက္တဲ႕ အခ်ိန္ နီသိ၀တီက “ ကိုကို ၿပန္လာၿပီလား..” ဆိုၿပီး
ေၿပးၾကိဳေနမွ ဆိုတဲ႕ အေတြးေၾကာင္႕...။

“ ဘာလဲ..မလိုက္လည္ေစခ်င္လို႕ဘား...ကိုေနဗလ...”

“ မဟုတ္ပါဘူး..ရပါတယ္..လိုက္လို႕ရပါတယ္...အဲ..ဟိုေလ..တခု ရွိတာက...က်ေနာ္က တေယာက္ထဲသမားလည္း ၿဖစ္..စည္းကမ္းကလည္း မရွိေတာ႕ အိမ္ခန္းက ရွဳပ္ပြ....”

“ အမေလး..ဆင္ေၿခေတြ.....ဒီမွာ ကိုေနဗလ..မေခၚခ်င္ရင္ မေခၚခ်င္ဘူး ေၿပာပါရွင္..ဆင္ေၿခဆင္လက္ေတြ လုပ္မေနပါနဲ႕..ၿမၿမေသြးက စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးဗ် ဴ ရိုက ဆိုတာလဲ မေမ႕နဲ႕အံုး...”

“ တကယ္ ေၿပာတာပါ..က်ေနာ္႕တိုက္ခန္းက ၿမၿမေသြးရဲ႕ အိမ္လို ရွင္းလင္း မေနဘူး..ပြေနလို႕ ဟားဟား...”


“ ကိုေနဗလရယ္ ...ေၿမြေၿမြခ်င္း ေၿခၿမင္ ပါတယ္..က်မ က ကိုေနဗလမွာ စက္လူရုပ္မ တေကာင္ ရွိေနတယ္ ဆိုတာကို ဟိုတခါ ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္းရဲ႕ တပည္႕ေတြ ဗံုးလာေထာင္တဲ႕ ေက႕စ္ထဲက သိထားၿပီးေနတာပါ ....ဘာတဲ႕ စက္ရုပ္မ နံမည္က နီသိလား....ကင္ဒိုဓါးနဲ႕ေတာင္ ေဇာ္၀င္း တပည္႕ေတြကို ခုခံေသးတယ္ေလ....”

“ ဟုတ္တယ္..ၿမၿမေသြး...ရွိပါတယ္..က်ေနာ္႕မွာ စက္လူရုပ္မ ရွိေနပါတယ္..”

“ က်မကို ၿပမယ္ မဟုတ္လား....”

“ အင္း..ရပါတယ္..”

“ က်မက ေခတ္မွီ ပြင္႕လင္းတဲ႕ မိန္းမ တေယာက္ပါ..ကိုေနဗလ က လူလြတ္တေယာက္...စက္ရုပ္မေတြကလည္း မိန္းမစစ္စစ္ တေယာက္လိုဘဲ လိင္အဂၤါေတြ အကုန္ ပါေနတယ္ ဆိုတာ စက္ရံုတာ၀န္ခံ ေဒါက္တာခ်စ္ပန္း ကိုယ္တိုင္ က်မကို ရွင္းၿပခဲ႕ပါတယ္..ေအာ္..ေနာက္ၿပီး ကိုေနဗလ တိုက္ခန္းကို ဗံုးခြဲဖို႕ ၾကံေတာ႕ စက္ရုပ္မ ေၾကာင္႕ ေသတဲ႕လူေတြလည္း ေသခဲ႕ေတာ႕ သက္ဆိုင္ရာ နယ္ေၿမ ရဲစခန္းက စံုစမ္းစစ္ေဆးခ်က္ေတြ လုပ္ခဲ႕ၾကတယ္ေလ..ဒီတံုးက ရဲစခန္းမွဴးရဲ႕ အစီရင္ခံစာ မွာ စက္လူရဳုပ္မဟာ လူသားမိန္းမ တေယာက္နဲ႕ အစစ တူေအာင္ ဖန္တီး လုပ္ထားတယ္ ဆိုတာေတြ က်မ ဖတ္ဖူးပါတယ္....”

“ ဟုတ္ပါတယ္..ၿမၿမေသြး....”

“ ကဲ ဒါဆို ကိုေနဗလ ရဲ႕ တိုက္ခန္းကို တန္းၿပီးသာ ေမာင္းေပေတာ႕...”

“ ဟုတ္ကဲ႕ ၿမၿမေသြး...”

ၿမၿမေသြးက ေနဗလရဲ႕ ၾကြက္သားထစ္ၾကီးေတြ ဖုထစ္ေနတဲ႕ လက္ေမာင္းအိုးၾကီးကို သူ႕လက္ကေလးနဲ႕ မသိမသာ ပြတ္သပ္ေနတာေၾကာင္႕ ေနဗလရဲ႕ စိတ္ေတြ ဆူေ၀ ႏိုးထ လာေနရသည္ ။

ၿမၿမေသြးရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကလည္း သူ႕ပါးနဲ႕ ခဏ ခဏဘဲ လာလာ ထိေတြ႕ေနသည္ ။ သင္းပ်ံ႕တဲ႕ ေရေမႊးအနံ႕ကလည္း သူ႕စိတ္ေတြကို ထၾကြ ယိမ္းယိုင္ေစသည္ ။

“ ၿမၿမေသြး....”

“ ဘာလဲဟင္....”

“ ၿမၿမေသြး..သိပ္ လွတယ္ဗ်ာ.....”

“ အံမယ္..ဟုတ္လို႕လား..အပိုေတြ ေလွ်ာက္ေၿပာေနတယ္....”

“ တကယ္ပါ...”

“ သြား..ေၿမွာက္ပင္႕ေနတာၾကီး..မသိရင္ ခက္မယ္....”

ေနဗလ ကားကို ရုတ္တရက္ လမ္းေဘး လြတ္ရာ ကြ်တ္ရာကို ဆြဲေကြ႕ကာ ရပ္လိုက္လို႕ ၿမၿမေသြးလည္း လန္႕ဖ်န္႕သြားရသည္ ။

“ ကား..ကား ဘာၿဖစ္သလဲဟင္ ....”

“ ကား က ဘာမွ မၿဖစ္ပါဘူး..ၿမၿမေသြး..ၿဖစ္ေနတာက က်ေနာ္..က်ေနာ္႕ရင္ထဲမွာ ပူၿပင္း ေတာက္ေလာင္ေနၿပီ..သိလား..”

“ ဟင္..ဘယ္လို ၿဖစ္တာလဲ....Heart Burn ၿဖစ္တာလား..ေဆးလည္း မပါလာဘူး....”

“ ေဆးက ၿမၿမေသြး ပါ..ၿမၿမေသြး ကုေပးရင္ ေပ်ာက္မယ္႕ ေရာဂါ ပါ..ၿမၿမေသြးကို တအား ၾကိဳက္ေနလို႕ ၿဖစ္တဲ႕ ေ၀ဒနာပါ..ၿမၿမေသြး....”

ၿမၿမေသြးနဲ႕ ေနဗလရဲ႕ မ်က္ႏွာေတြ အရမ္းကို နီးကပ္ေနၾကသည္ ။

“ ခစ္ခစ္..တကယ္ၾကီးဘဲလား...ကိုေနဗလရယ္..က်မကို ၾကိဳက္ေနတယ္ ဟုတ္လား.....ၾကိဳက္ေနတာလား..ရမက္ထန္ေနတာလား.....”

“ ႏွစ္ခုစလံုးဘဲဗ်ာ...”

ေနဗလက ေၿပာေၿပာဆိုဆုိနဲ႕ ၿမၿမေသြး ကို တအား ဖက္လိုက္ၿပီး ပြင္႕ဟေနတဲ႕ ၿမၿမေသြးရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြကို ဖိကပ္ ငံု စုတ္လိုက္ပါသည္ ။


ၿမၿမေသြးက မၿငင္းဆန္ မရုန္းဖယ္ရံုမကဘဲ သူ႕ေက်ာၿပင္ကို ၿပန္လည္ ဖက္သိုင္းရင္း သူ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို တုန္႕ၿပန္နမ္းစုတ္လာလို႕ ေနဗလလည္း ပြပဟ..လို႕ စိတ္ထဲမွာ ေအာက္ေမ႕မိလိုက္ၿပီး လ်ာခ်င္းပူးယွက္လွိမ္႕ၿပီး နမ္းစုတ္ပါေတာ႕သည္ ။ ေသးက်ဥ္တဲ႕ ၿမၿမေသြးရဲ႕ ခါးေလးကိုလည္းတအားဖက္ၿပီး ကိုယ္ခ်င္း ပူးကပ္ထားလိုက္ေတာ႕
ၿမၿမေသြးရဲ႕ ၿဖိဳးၿပည္႕တဲ႕ရင္စိုင္အိအိေတြက သူ႕ရင္အုပ္နဲ႕ ပူးဖိ ကပ္ေနၾကေတာ႕ ေနဗလ အတြက္ ဒီအထိအေတြ႕ေတြကေရာ လ်ာခ်င္း ကလိေနမွဳကေရာ ကာမစိတ္ေတြကို တဟုန္ထိုး ၾကြထသြားေစေတာ႕ သူ႕ဖြားဖက္ေတာ္ ဒံုးပ်ံၾကီးလဲ မားမားမတ္မတ္ တန္းတန္းၾကီး ေထာင္သြားရသည္ ။

ၿမၿမေသြးနဲ႕ အနမ္းရွည္ၾကီးတခု နမ္းမိၾကတဲ႕ေနရာမွာ အနမ္းအစုတ္ေတြက စစခ်င္း ေၿဖးေၿဖးနဲ႕ ၿငင္ၿငင္သာသာ ရွိလွေပမယ္႕ ေနာက္ပိုင္းမွာ ရမက္ေဇာေတြ ၿပင္းထန္လာတာနဲ႕အမွ် အနမ္းေတြကလည္း ၾကမ္းလာသည္ ။

ခါးကို ဖက္ထားတဲ႕ သူ႕လက္ကလည္း ခါးေအာက္ကို ေရာက္လာသည္ ။ စြင္႕ကားေနတဲ႕ တင္လွလွၾကီးေတြကိုပြတ္သပ္မိရသည္ ။ ကိုင္တြယ္ ဆုတ္ညွစ္မိရသည္ ။ ေက်ာၿပင္က်ယ္ၾကီးကို ဖက္သိုင္းထားတဲ႕ ၿမၿမေသြးရဲ႕ လက္ေတြကလည္း သူ႕ေပါင္တန္ေတြကို ဆုပ္ကိုင္လာသည္ ။ ပြတ္သပ္လာသည္ ။

လမ္းမေဘးမွာ ထိုးရပ္ၿပီး စကားေၿပာၾကရာက အခုလို နမ္းၾကစုတ္ၾက ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္မိလာၾကရတာ ဆိုေတာ႕ၿဖတ္ေမာင္းေနတဲ႕ ကားေတြက သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ဘာေတြ ၿဖစ္ပ်က္ေနၾကသလဲ ဆိုတာကို ေတြ႕ၾကၿမင္ၾကတဲ႔အခါဟြန္းေတြ တီးလာၾကသလို မွန္ခ်ၿပီး ေအာ္ဟစ္ေနာက္ေၿပာင္တဲ႕ လူငယ္ေတြလည္း ရွိသည္ ။

“ ကိုေနဗလ..လူေတြ ၿမင္ကုန္ၿပီ..စိတ္လည္း ထိန္းအံုး....”

ၿမၿမေသြးက သူ႕ကို တြန္းပစ္လို႕ ေနဗလလည္း တဟဲဟဲ ရယ္လိုက္ရင္း..“ ကိုယ္႕အခန္းကို သြားၾကရေအာင္” လုိ႕
ေၿပာလိုက္ပါသည္ ။

ၿမၿမေသြးက ၿပံဳးစိစိနဲ႕ မ်က္ေစာင္းလွလွေလး ထိုးပစ္လိုက္သည္ ။ ေနဗလက ကားကို ၿပန္ေမာင္းထြက္လာသည္။

“ ၿမၿမေသြး..ခ်စ္တယ္ဗ်ာ....”
“ အံမယ္...ဟုတ္လို႕လား..ကိုေနဗလ ခ်စ္ေနတာက မန္းေလးက ဒါဇင္ မဟုတ္ဘူးလား...”
“ ဟင္႕အင္း..ကိုယ္ခ်စ္တာ ၿမၿမေသြး..အရမ္းခ်စ္တာ...တခ်ိန္လံုး တသက္လံုး ခ်စ္မွာ....”
“ ဟင္း..ပိုလိုက္တာ...ယံုပါဘူး...”
“ ယံုပါ...ႏွစ္ရြက္ေလး ေထာင္လို႕..ဟင္းဟင္း...”

ၿမၿမေသြးက လက္သီးဆုပ္ေလးေတြနဲ႕ ေနဗလ ပုခံုးနဲ႕ လက္ေမာင္းသားေတြကို ထုရိုက္လိုက္သည္ ။

သူတို႕ ေနဗလေနတဲ႕ ကြန္ဒိုတိုက္ၾကီးကို ေရာက္လာၾကေတာ႕ တိုက္ထဲကို ၀င္လိုက္တဲ႕အခ်ိန္ ဓါတ္ေလွ
ခါးထဲက ထြက္လာၾကတဲ႕ ဂ်ပန္ၾကီး ဟင္နရီနဲ႕ သူ႕စက္လူရုပ္မတို႕နဲ႕ပက္ပင္း တိုးၾကသည္ ။

ဂ်ပန္ၾကီးက “ ဟာ..မစၥတာ..ေနာက္ထပ္ အရုပ္တရုပ္ လဲလိုက္တာလား...” လို႕ ေမးလိုက္တာေၾကာင္႕ ေနဗလ
လည္း..“ ဟာ..ဟင္နရီ...ဒါ လူစစ္စစ္...” လို႕ ခပ္ေငါက္ေငါက္ ေၿပာထည္႕ပစ္လိုက္ရင္း ၿမၿမေသြးနဲ႕အတူ ဓါတ္ေလွခါးထဲကို ၀င္လိုက္သည္ ။

ၿမၿမေသြးက ..“ ဟိုဂ်ပန္နဲ႕ တြဲသြားတာ အၿဖဴမေနာ္..အေမရိကန္လား...” လို႕ ေမးသည္ ။ ေနဗလလည္း “ အဲဒါစက္လူရုပ္မေလ..ၿမၿမေသြး..” လို႕ ေၿပာၿပလိုက္သည္ ။ ၿမၿမေသြးလည္း အရမ္း အံ႕ၾသသြားသည္ ။ ၿမၿမေသြးက“ လူစစ္စစ္ဘဲ ထင္လို႕” လို႕ ေၿပာၿပီး ရယ္သည္ ။ ၿမၿမေသြးက မႏၱေလးတံုးက ဓါးၿပတိုက္တဲ႕ စက္ရုပ္နဲ႕ ရဲစက္ရုပ္ေတြကိုေတာ႕ ေတြ႕ဖူးၿပီးသားေလ ။ အဲဒီစက္ရုပ္ေတြက အၾကမ္းစားဘဲ လုပ္ထားတာေလ  ။ သူ႕အခန္းတံခါးကို
ဖြင္႕လိုက္တာနဲ႕ နီသိ၀တီက ဖုန္သုတ္ရွင္းလင္းေနရာက ေၿပးလာၾကိဳသည္ ။ၿမၿမေသြးက အရမ္းအံ႕ၾသေနသည္ ။

“ အရမ္းလွတာဘဲ..လူစစ္စစ္လိုဘဲေနာ္...” လို႕ ႏုတ္က ေၿပာရင္း နီသိ၀တီရဲ႕ လက္ေတြကို ကိုင္တြယ္ ပြတ္သပ္ၾကည္႕လိုက္သည္ ။

ေနဗလက ၿမၿမေသြးနဲ႕ နီသိ၀တီကို မိတ္ဆက္ေပးလိုက္သည္ ။
နီသိ၀တီသည္ ၿမၿမေသြးကို ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းမွာ တခါဘူးမွ မေတြ႕ဘူးေသးတဲ႕ တစိမ္းေတြမို႕နဲနဲ စိမ္းသလို ၿဖစ္ေပမယ္႕
ေနဗလက မိတ္ဆက္ေပးၿပီးေတာ႕ ၿမၿမေသြးကို မမလို႕ ေခၚဖို႕ ေၿပာၿပီးတဲ႕ေနာက္ ခင္မင္ရင္းႏွီးသြားေတာ႕သည္ ။

ေနဗလလည္း ၿမၿမေသြးနဲ႕ ကားထဲမွာ စခဲ႕တဲ႕ အနမ္းအေပြ႕အဖက္ အကိုင္အတြယ္ေတြကို ၿပန္ဆက္ဖို႕ ၾကိဳးစားေတာ႕နီသိ၀တီကို အခန္းလြတ္ထဲ သြားအိပ္ေနဖို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ နီသိ၀တီလည္း ေနဗလစကားကို တေသြမတိမ္း နားေထာင္သည္ ။ သူအိပ္ေနက် အခန္းေလးထဲကို ၀င္သြားသည္ ။ ေနဗလက ၿမၿမေသြးကို သူ႕အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္
ၾကီးေပၚမွာ တူယွဥ္ကာ ထိုင္လိုက္ၾကတဲ႕ အခ်ိန္ ၿမၿမေသြးရဲ႕ လက္ကေလးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူ ၿမၿမေသြးကို ဘယ္ေလာက္ ၿမတ္ႏိုးတဲ႕အေၾကာင္း ခ်စ္တဲ႕အေၾကာင္း ေတာ္ကီေတြပြား...ဒိုင္ေတြ ထည္႕သည္ ။ သည္ကေန စရတာေပါ႕။လက္ကေလး ၿပီးေတာ႕ ပါးကေလးေပါ႕ ။ ပါးကေလးနဲ႕ နဖူးကေလးကို အာဘြားေတြ ေပးသည္ ။ ၿမၿမေသြးကလည္း
“ သူ႕ကို ယံုရမွာလား...ၿမေသြးကို တကယ္ခ်စ္တာလား...” ဆိုၿပီး ညဳတုုတုနဲ႕ ၿပန္ေၿပာရင္း ေနဗလကို တအား ၿပန္ဖက္သည္ ။ တဆင္႕ၿပီး တဆင္႕တက္လာသည္ ။ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း စုတ္နမ္းၾကတဲ႕အခါ လ်ာခ်င္း လံုးေထြးၾကရင္းတေယာက္နဲ႕တေယာက္ ပြတ္သပ္ ကိုင္တြယ္တာေတြ လုပ္လာသည္ ။ ေနဗလက ၿမၿမေသြး စိတ္ပါေနတယ္ ဆိုတာကို
သိေတာ႕ ရဲရဲတင္းတင္းဘဲ ၿမၿမေသြးရဲ႕ ထမိန္ကို ေၿဖလိုက္သည္ ။ ၿမၿမေသြးကလည္း ေနလရဲ႕ အနမ္းအစုတ္ အပြတ္ေတြေၾကာင္႕ စိတ္ေတြ လာေန ထန္ေနၿပီ ဆိုေတာ႕ ထမိန္ေၿဖလိုက္တာကို မၿငင္းဘူး ။ ေနဗလရဲ႕ လက္က ၿမၿမေသြးေပါင္တန္ေတြကို ခဏတၿဖဳတ္ ပြတ္သပ္ေနလိုက္ၿပီးမွ ေပါင္ဂြဆံုေနရာကို ပင္တီေလးေပၚကေန ကိုင္စမ္းသည္ ။ ပင္
တီေလးရဲ႕ အလယ္ဂြဆံုေနရာေလးသည္ ရႊဲရႊဲစိုေနသည္ ။ သဘာ၀စိတ္ေတြ ၿပင္းထန္ထၾကြေနလို႕ ။ ၿမၿမေသြးလည္း
မ်က္လံုးအစံုကို မွိတ္ၿပီး ေနဗလ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္သမွ်ကို ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ခံေနၿပီး ေနဗလက ထမိန္ကို လံုး၀ဆြဲခြ်တ္ဖယ္လိုက္တဲ႕အခါ သူမ၀တ္ထားတဲ႕ အက်ၤ ီကိုပါ ခြ်တ္ဖယ္ေပးလိုက္သည္ ။ ၿမၿမေသြးရဲ႕ ကိုယ္ေပၚမွာ ပါးပါးၿပတ္ၿပတ္ ႏိုင္လြန္ပင္တီေလးနဲ႕ ဘရာစီယာ အနက္ေသးမွ်င္မွ်င္သာ က်န္ေတာ႕သည္ ။ ရင္စိုင္ထြားထြားေတြက ဘရာ
စီယာရင္စည္းရဲ႕ ခ်ဳပ္ေႏွာင္မွဳေအာက္က အတင္းၾကီး ရုန္းထြက္ခ်င္ေနၾကသည္ ။
ေနဗလလည္း ဘရာစီယာရဲ႕ ခ်ိတ္ေတြက္ု ၿဖဳတ္ေပးလိုက္သည္ ။ ရင္စိုင္ႏွစ္မႊာက အခ်ဳပ္အေႏွာင္ေအာက္က လြတ္ေၿမာက္သြားေတာ႕ ထယ္ထယ္၀ါ၀ါ ၾကြားၾကြား၀င္႕၀င္႕ၾကီး  တုန္ခါေနသည္။ ႏို႕သီးဖုနီညိဳညိဳေလးေတြက မာ
ေထာင္ထေနၾကသည္ ။ ပင္တီပါးေလးကိုပါ ေနဗလက လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဆြဲခြ်တ္ခ်ပစ္လိုက္ေတာ႕ ၿမၿမေသြး လံုး၀ ဗလာက်င္း သြားသည္ ။ ၀တ္လစ္စလစ္ ၿဖစ္သြားသည္ ။ ေပါင္ၾကားက အေမႊးပါးပါး ဖံုးအုပ္ေနတဲ႕ အဂၤါစပ္ၾကီးကို ေနဗလက စူးစိုက္ၾကည္႕ေနလို႕ ၿမၿမေသြးက “ ဟိတ္...ဘာၾကည္႕တာလဲ...ၾကည္႕နဲ႕..”လို႕ ၇ွက္သလို မ်က္ႏွာေလးနဲ႕
ေၿပာရင္း ၾတိဂံပံုေနရာေလးကို လက္ကေလးနဲ႕ ယွက္ကာလိုက္သည္ ။ လွလြန္းလို႕ပါ ၿမေသြးရယ္....လို႕ ေၿပာရင္း
ၿမၿမေသြး ေပါင္တန္လံုးလံုးေတြကို ၿဖဲကားလိုက္ၿပီး ဆတ္ကနဲ ေပါင္ၾကားထဲ ေခါင္းစိုက္သြင္းကာ အဂၤါစပ္ၾကီးကို စ
ၿပီး လ်ာနဲ႕ယက္ပါေတာ႕သည္ ။ အကြဲေၾကာင္းနီညိဳညိဳၾကီးတေလ်ာက္ သူ႕လ်ာၿပားၾကီးနဲ႕ ေအာက္ကေန အထက္ ပင္႕
ေကာ္ ယက္လိုက္ၿပီးေနာက္ စုတ္တံၿပားနဲ႕ ေဆးသုတ္သလို စံုခ်ီဆန္ခ်ီ တၿပတ္ၿပတ္နဲ႕ ဖိကာဖိကာ ယက္ပါေတာ႕သည္ ။ ၿမၿမေသြးမွာလည္း အပ်ိဳၾကီး ဘ၀နဲ႕ ဆန္႕က်င္ဖက္ ေယာက်္ားတေယာက္ရဲ႕ အထိအေတြ႕ကို တအား လိုလားေနခဲ႕ရေတာ႕ အခုလို ေနဗလရဲ႕ လ်ာနဲ႕ ယက္ေပးတာကို ခံလိုက္ရတဲ႕အခါ ေက်နပ္ၿခင္းေတြ အၿပည္႕အ၀ ခံစားရေပသည္ ။ ေထာင္ထေနတဲ႕ အစိေလးကို လ်ာထိပ္နဲ႕ ဖိဖိထိုးကေလာ္ကလိလိုက္တာေၾကာင္႕ ၿမၿမေသြး တင္ပါး
အိအိၾကီးေတြ တၾကြၾကြနဲ႕ ကာမအရသာေတြ ၿပည္႕ၿပည္႕၀၀ ရရွိခံစားေနရၿပီ ။ ေနဗလလည္း မိန္းမကိုယ္ကို လ်ာနဲ႕ ကလိ ယက္ေပးရံုမက စအိုေပါက္ကေလးကိုပါ လ်ာနဲ႕ ထိုးဆြေပးလိုက္ေတာ႕ ၿမၿမေသြး တင္ပါးၾကီးေတြ တုန္ခါၿပီး“ ေကာင္းလိုက္တာ..ေကာင္းတယ္..ေကာင္းတယ္...ရွီး....ရွီး..“ ဆိုၿပီးပါးစပ္ဖ်ားက အသံထြက္ေပၚလာရေပသည္ ။

ႏွစ္ေယာက္စလံုး အရမ္းကို စိတ္ေတြ ထန္ၿပင္းေနၾကၿပီ ။
ယက္တာစုတ္တာေတြကို ရပ္ဆိုင္းလိုက္ၿပီး ၿမၿမေသြးရဲ႕ ေပါင္ၿဖဴၿဖဴ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ၿဖဲကားလ်က္ ေနဗလ ေနရာ၀င္ယူလိုက္ကာ မတ္မတ္ေထာင္ရံုမက တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနေအာင္ တဏွာၾကြထေနတဲ႕ သူ႕လိင္တန္ေခ်ာင္းကို စိုရႊဲကာ အနည္းငယ္ ကြဲဟေနတဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းသားထူထူေတြၾကားထဲကို ႏွစ္ၿမဳပ္လိုက္ပါေတာ႕သည္ ။

“ အာ....အာ.....ကို..ကိုေနရယ္...အီး..ရွီး.....”

တထစ္ထစ္နဲ႕ ၀င္သြားတဲ႕ လိင္တန္ေခ်ာင္းရဲ႕ အရသာက ထူးကဲလွတာမို႕ ၿမၿမေသြး ေခါင္းေလး ဘယ္ညာရမ္းခါရင္း
သူမ တင္ပါးၾကီးေတြကို ေကာ႕ေပးလိုက္ပါသည္ ။

ေနဗလရဲ႕ လိင္တန္ၾကီးက အဂၤါစပ္ထဲ အၿပည္႕အသိပ္ၾကီး တစ္ေနသည္ ။

“ အီး...နာတယ္..နာတယ္....ေၿဖးေၿဖး..ကိုေနရယ္...ၾကီးလွခ်ည္လား....မ၀င္ဘူး တစ္ေနတယ္...”

ၿမၿမေသြးက မ်က္ႏွာေလး ေမာ႕ၿပီး ညည္းလိုက္သည္ ။ ေနဗလလည္း တိုးလို႕တစ္လစ္ ၿဖစ္ေနတဲ႕ သူ႕လိင္တန္တုတ္
ၾကီးကို ၿပန္ေတာ႕ ထုတ္ဖို႕ မစဥ္းစား ။ ေစာက္ဖုတ္နဲ႕လီးဆိုတာ မတန္တယ္လို႕ မရွိဘူး ..ရေအာင္ကို လုပ္မယ္လို႕
ဆံုးၿဖတ္ၿပီး ဆူၿဖိဳးတဲ႕ ႏို႕ၾကီးေတြကို တလံုးကို လက္နဲ႕ ဆုပ္ညွစ္ ေနာက္တလံုးက ႏို႕သီးေခါင္း နီညိဳညိဳေလးကို သူ႕
ပါးစပ္နဲ႕ ငံုစို႕ေပးလိုက္ရင္း သူ႕လိင္တန္ေခ်ာင္းကို ေနာက္နဲနဲဆုတ္ထုတ္ ေရွ႕နဲနဲၿပန္ထိုး ေၿဖးေၿဖးခ်င္း အတိုးအဆုတ္
လုပ္ေပးသည္ ။ ၿမၿမေသြးလည္း တအင္အင္တဟင္႕ဟင္႕နဲ႕ နာလဲနာ ေကာင္းလဲေကာင္း ၿဖစ္ေနသည္ ။ ေနဗလရဲ႕
လိင္တန္လည္း တထစ္ထစ္ တအိအိနဲ႕ တဆံုးတိုင္ ၀င္သြားႏိုင္ၿပီး ေနဗလက နဲနဲဆြဲထုတ္လိုက္ ၿပန္ဖိသြင္းလိုက္နဲ႕
လုပ္ေပးေနေတာ႕ မၾကာခင္ဘဲ စီးစီးပိုင္ပိုင္နဲ႕ တခ်က္ခ်င္း ထိုးသြင္း ၿပန္ထုတ္ လုပ္လို႕ရလာသည္ ။

“ အိုေကတယ္ မဟုတ္လားဟင္ ၿမေသြး......”

“ အင္း..အင္း...”

“ ေကာင္းလား....”

“ အင္း.....”

“ နာေသးလား..”

“ ဟင္႕အင္း....”

ေနဗလသည္ ၿမၿမေသြးရဲ႕ ဆူၿဖိဳးတဲ႕ ႏို႕ၾကီးေတြနဲ႕ ရွပ္ဟိုက္တဲ႕ ၀မ္းပ်ဥ္သားနဲ႕အခ်ိဳးက်တဲ႕ ေပါင္တန္ႏွစ္သြယ္  ေဖါင္းမို႕တဲ႕အဂၤါစပ္ၾကီးကိုတ၀ၾကီး ရွဳစားရင္း ၾကပ္တည္းစည္းပိုင္တဲ႕ အရသာထူးကို ၿမိန္ၿမိန္ယွက္ယွက္ ရရွိခံစားေနသည္ ။

တင္ပါးၾကီးတလံုးကို လက္ဖ၀ါးနဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ညွစ္ရင္း ဖိသြင္းေနတာေတြ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ ၾကမ္းလာသည္ ။ ေဆာင္႕
ထည္႕လာသည္ ။ ၿမန္လာသည္ ။ ၿမၿမေသြးကလည္း ၾကိဳက္သည္ ။ ေနဗလ ဆြဲၿပီ . .။ ဒလစ္ သြင္းေဆာင္႕ပစ္ေနၿပီ ။

“ အိုဟိုဟို...အို....အား...ရွီး...အား...ရွီး......အိုး.....အား......ေကာင္း...ေကာင္းတယ္....ကိုရယ္....အိုး......အား......
ေကာင္းလွခ်ည္လားကြာ...ေဆာင္႕..ေဆာင္႕....”

ၿမၿမေသြး ဖင္ၾကီးေတြ ရမ္းခါ ေကာ႕ထိုးေနၿပီ ။ တအားေကာင္းလာလို႕ အတင္းေတြ ေဆာင္႕ကုန္သည္ ။ လမ္းဆံုးကို
ၿပၿပေလး ၿမင္ေနရၿပီ ။ အရွိန္ၿပင္းထန္ေနၿပီ ။ တဖတ္ဖတ္ အသံမ်ားနဲ႕ တခ်က္တခ်က္ ဖြပ္ဖြပ္ ဘြတ္ဘြတ္ အသံေတြ
ထြက္ေနသည္ ။ အရည္ေတြ တအား ယိုစီးက်ေနသည္ ။ ေခြ်းေတြ တုတ္တုတ္က် စိုရႊဲေနသည္ ။

အသက္ရွဴသံ ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ တဖြပ္ဖြပ္အသံေတြ ကုတင္တက်ိက်ိ ၿမည္သံေတြ ဆူညံေနၿပီး မၾကာခင္ အို..အား...အင္း
ဆိုၿပီး ၿမၿမေသြး ႏွဳတ္က အသံေတြ ထြက္လာၿပီး ၿမၿမေသြး ၿပီးၿခင္းကို ေရာက္ရွိသြားတာကို ေနဗလ ေတြ႕လိုက္ရသည္။

ေနဗလက ဆက္ ၾကံဳးေနတံုး ။
အား..အား...ဟား.....အား......ဆက္တိုက္ ဒလစပ္ မနားတမ္းေဆာင္႕ထည္႕သည္ ။
ၿမၿမေသြးလည္း သူ႕ကို ၿပီးေစခ်င္လို႕ သူမ အဂၤါစပ္ကို တအားဆြဲဆြဲ ညွစ္ေပးေနသည္ ။ အိုး..အား......ေဆာင္႕..ေဆာင္႕...ေဆာင္႕.....အား....အား....အိုး.........
ေနဗလလည္း သုတ္ရည္ေတြ တထပ္ထပ္နဲ႕ အဂၤါစပ္ အေခါင္းထဲ ပန္းထုတ္လိုက္ၿပီး တအားေကာင္းတဲ႕ အထြဋ္အထိပ္
ကို ေရာက္ရွိသြားရေတာ႕သည္ ။

ေနဗလနဲ႕ ၿမၿမေသြးတို႕ ပြဲၾကမ္းလိုက္ၾကလို႕ ကုတင္ၾကီးေပၚမွာ ပက္လက္လွဲကာ အနားယူေနၾကသည္ ။

ၿမၿမေသြးလည္း အ၀တ္အစား ၿပန္မ၀တ္ေသးဘူး ။ ကုတင္ေၿခရင္းမွာ ရွိေနတဲ႕ ေစာင္ခပ္ပါးပါးေလးကို ကိုယ္ေပၚမွာ လႊမ္းၿခံဳထားလိုက္သည္ ။ ၿမၿမေသြးသည္ ေနဗလရဲ႕ ခ်စ္ပြဲၾကမ္းမွာ သံုးၾကိမ္ေတာင္ ၿပီး
ၿခင္း လမ္းဆံုးကို ေရာက္ရွိရၿပီး အလိုးေကာင္းတဲ႕ ေနဗလကိုေရာ သူ႕လီးတန္ၾကီးကိုေရာ တအား ခိုက္သြား ၾကိဳက္သြားရေတာ႕သည္ ။

ေနဗလမွာလည္း အားကုန္ လိုးေဆာင္႕ၿပီး သုတ္ရည္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပန္းထုတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ဖလက္ၿပ ၿငိမ္က်သြားေပမယ္႕ ေတာင္႕တင္းဆူၿဖိဳးလွတဲ႕ ၿမၿမေသြးကို တခ်ီထဲနဲ႕ေတာ႕ မၿပီးလိုက္ခ်င္ဘဲ အားရေအာင္ ထပ္ လိုးဖို႕ စဥ္းစားေနသည္ ။ သည္အခ်ိန္မွာ ၿမၿမေသြးလည္း ေပၾကံေနတဲ႕ သုတ္ရည္ေတြကို ေဆးေၾကာခ်င္တဲ႕အၿပင္ ဆီးလဲသြားခ်င္တာေၾကာင္႕ ကုတင္ေပၚက ထလိုက္သည္ ။ မေတာင္ဘဲ ငိုက္ေနတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္႕ကို ရွည္လ်ားၿပီး တုတ္ၿဖိဳးလွတဲ႕ ေနဗလ လိင္တန္ၾကီးကို တခ်က္ေလာက္ ေခါင္းငဲ႕ၾကည္႕လိုက္ၿပီး ေရခ်ိ ဳးခန္းဆီကို ကိုယ္တံုးလံုးခြ်တ္နဲ႕ဘဲ
ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။

ေနဗလ ဖ်တ္ကနဲ ႏိုးသြားသည္ ။ ၿမၿမေသြးရဲ႕ ကိုယ္လံုးတီး ေနာက္ပိုင္းၿမင္ကြင္းကို သူ မ်က္လံုးၾကီး ၿပဴးၿပီး ေငးစိုက္ၾကည္႕ေနသည္ ။ ေတာက္..လွလိုက္တဲ႕ အိုး....ဒီအိုးကိုေတာ႕ စိတ္ၾကိဳက္ ဖြင္႕ေပးရအံုးမည္ ။

သူ႕ငပဲကလည္း အေမာေၿဖေနရာကေန ေငါက္ကနဲ ထေထာင္လာသည္ ။ ပစၥည္းေကာင္းေကာင္းနဲ႕ က်န္းမာေရးေကာင္းလွတဲ႕ ၿမၿမေသြးရဲ႕ ကိုယ္လံုးတီး အလွအပေတြေၾကာင္႕ ေနာက္ထပ္ ထပ္ဆြဲဖို႕ ၿဖဳတ္ဖို႕ သူ ထလာၿပီ ။

ၿမၿမေသြးလည္း ေရခ်ိ ဳးခန္းဆီကို အသြား မဟတဟ ပြင္႕ေနတဲ႕ အခန္းတခန္းကို စပ္စုၿပီး ၾကည္႕လိုက္ေသာအခါ ကုတင္ေလးတလံုးေပၚမွာ ပက္လက္လွဲအိပ္ေနတဲ႕ စက္လူရုပ္မ ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
လူသားမိန္းမတေယာက္နဲ႕ ခြ်တ္စြပ္တူလြန္းလို႕ အံ႕ၾသေနၿပီး စက္လူရုပ္မ နားကို အနီးကပ္ တိုးၿပီး စပ္စုမိေလေတာ႕သည္ ။

ဒီအခ်ိန္မွာ ၿမၿမေသြးရဲ႕ အေနာက္က လိုက္သြားတဲ႕ ေနဗလလည္း ၿမၿမေသြးရဲ႕ အနားကို ေရာက္လာသည္ ။

 “ ဟင္ ကိုေန ....” ၿမၿမေသြးက သူမလိုဘဲ ကိုယ္တံုးလံုးနဲ႕ ေနဗလကို ေတြ႕လိုက္လို႕ နဲနဲ
ေတာ႕ ရွက္သလို ၿဖစ္သြားသည္ ။ ေနဗလရဲ႕ ငပဲတန္ၾကီးကလည္း ေငါေငါၾကီး ၿဖစ္ေနသည္ ။ ေထာင္ထေနသည္ ။

“ ကိုေန...ဘာလို႕ လိုက္လာတာလဲ...”
“ ၿမေသြး ေရခ်ိ ဳးရင္ အတူတူလိုက္ခ်ိ ဳးမလို႕ေလ...”
“ စက္ရုပ္မေလးကို လာၾကည္႕ေနတာ...”
“ သူ႕နံမည္က နီသိ၀တီ တဲ႕...စကားလည္း ေၿပာတတ္တယ္...”
“ ဒါေတာ႕ သိတယ္..ကိုေန..ကင္ဒိုဓါးသိုင္းေတာင္ တတ္ေသးတာဘဲ....ခိခိခိ...”
“ မိန္းမတေယာက္ရဲ႕ အဂၤါ အစိတ္အပိုင္း လည္း အကုန္ စံုတယ္.....”
“ ခိခိခိ..ကိုေန သူ႕ကို ဆက္စ္ လုပ္သလားဟင္..လုပ္တယ္ မဟုတ္လား....”
“ အင္း....”
“ ဘယ္လိုေနလဲ...ေကာင္းလား..ၿမေသြး သူ႕ အတြင္း အဂၤါအစိတ္အပိုင္းေတြကို ၾကည္႕လို႕ရမလားဟင္..ေတြ႕ဖူးခ်င္လို႕...”
“ ရတာေပါ႕ ကိုယ္ သူ႕ကို ႏွိဳးလိုက္မယ္ ေလ....”
“ အင္း..အ၀တ္ပါ ခြ်တ္ခိုင္းလိုက္....”
“ ရတယ္..ခြ်တ္ခိုင္းလိုက္မယ္..ၿမေသြး....”

ေနဗလလည္း နီသိ၀တီကို ထခိုင္းလိုက္သည္ ။ နီသိ၀တီက ကိုယ္တံုးလံုးခြ်တ္ေတြနဲ႕ ၿဖစ္ေနတဲ႕ ၿမၿမေသြးနဲ႕ ေနဗလကို ၾကည္႕ၿပီး..“ ေရခ်ိ ဳးၾကေတာ႕မလို႕လားဟင္...” လို႕ ေမးလိုက္ပါသည္ ။
ၿမၿမေသြးလည္း စက္လူရုပ္မ ရဲ႕ အစြမ္းကို အံ႕ၾကမဆံုး ၿဖစ္ေနတဲ႕အခ်ိန္ ေနဗလက နီသိ၀တီကို အ၀တ္ေတြ အားလံုးကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္ဖို႕ ေၿပာလိုက္ပါသည္ ။
နီသိ၀တီလည္း ေနဗလ ေစခိုင္းတဲ႕အတိုင္း သူမကိုယ္ေပၚက အ၀တ္မွန္သမွ်ကို တခုၿပီးတခု ခြ်တ္ခ်ပစ္လိုက္ပါသည္ ။

ၿမၿမေသြးလည္း နီသိ၀တီရဲ႕ ခြ်န္တင္းေကာ႕ေနတဲ႕ ႏို႕ၾကီးႏွစ္လံုးကို ၾကည္႕ၿပီး စိတ္မထိန္းႏိုင္ဘဲ ကိုင္လိုက္မိသည္ ။
ၿပီးေတာ႕ ေပါင္တန္လွလွေတြ ၾကားက အေမႊးပါးပါး ရွိေနတဲ႕ အံုေကာင္းေကာင္းနဲ႕ မိန္းမအဂၤါၾကီးကို တအံ႕တၾသ လက္နဲ႕ ပြတ္ကိုင္ၾကည္႕ေနေတာ႕ ေနဗလ လည္း ၿမေသြးနဲ႕ ကိုယ္နဲ႕ လုပ္ၾကတဲ႕အခါ နီသိ၀တီကိုပါ ေခၚလိုက္ၿပီး သံုးေယာက္ လုပ္စမ္းၾကလို႕ ရတယ္ လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ၿမၿမေသြးလည္း ထူးထူးဆန္းဆန္း စမ္းခ်င္တဲ႕ စိတ္ေတြ ၀င္လာၿပီး “ ကဲ သူ႕ကိုပါ ေခၚၿပီး ေရအတူတူ ခ်ိဳးၾကရေအာင္..ကိုေန..သူက ၀ါတာပရု( ဖ္ ) မဟုတ္လား..” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ ေနဗလ က “ ဟုတ္တယ္..နီသိက ေရခ်ိ ဳးႏိုင္တယ္..” လို႕ ၿပန္ေၿဖသည္ ။

နီသိ၀တီရဲ႕ ဖင္တုန္းၾကီးေတြက ၿမၿမေသြးရဲ႕ ဖင္တုန္းၾကီးေတြလိုဘဲ အိုးေကာင္းလွသည္ ။ ရင္သားစိုင္ေတြကလည္း ႏွစ္ေယာက္စလံုး လွၾကသည္ ။  နီသိ၀တီရဲ႕ ဖင္ေတြကို ၿမၿမေသြး စမ္းသပ္ ကိုင္တြယ္ၾကည္႕ေနသည္ ။ ၿမၿမေသြး စမ္းသပ္ ကိုင္တြယ္လိုက္တိုင္း နီသိ၀တီရဲ႕ မ်က္လံုးေလးေတြ မွိတ္မွိတ္သြားသည္ ။  ေနဗလက သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကို ခါးေလးေတြကေန ဖက္လိုက္ၿပီး ေရခ်ိ ဳးခန္းထဲကို ၀င္သြားလိုက္သည္ ။ ေနဗလရဲ႕ တုတ္ၾကီးက ေရွ႕ကို ေငါေငါၾကီး ထြက္လို႕ေနသည္ ။

“ နီသိ....မမၿမေသြးရဲ႕ ေစာက္ပတ္ကို ေဆးေၾကာေပးလိုက္ကြာ ...”
“ ဟုတ္ကဲ႕ပါ ကိုကို....”

နီသိ၀တီက ၿပံဳးၿပံုးေလးနဲ႕ ၿမၿမေသြးရဲ႕ ေရွ႕မွာ ဒူးေလးတုပ္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ဆပ္ၿပာရည္နဲ႕ ၿမၿမေသြးရဲ႕ အဂၤါစပ္ကို ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ကာ ေဆးေၾကာေပးပါေတာ႕သည္ ။ ၿမၿမေသြးလည္း နီသိ၀တီရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႕ အဂၤါစပ္ကို ပြတ္ေဆးေပးေနတာေၾကာင္႕ တကိုယ္လံုး ၾကက္သီးေတြ ထကာေနသည္ ။ နီသိ၀တီရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက ၿမၿမေသြးရဲ႕ အဂၤါစပ္ ႏွဳတ္ခမ္းသား ထူထူေလးေတြကို တယုတယ ပြတ္သပ္ေနတာမို႕ ၿမၿမေသြးလည္း ႏွဳတ္ဖ်ားက တအင္အင္ အသံေလးေတြေတာင္ ထြက္လာရသည္ ။

“ နီသိ..ေရေႏြးနဲ႕ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလာင္းၿပီး ေဆးေၾကာေပးၿပီးရင္ မမၿမေသြး ေစာက္ပတ္ကို ယက္ေပးလိုက္ပါကြာ...” လို႕ ေနဗလက ေၿပာလိုက္ေသာအခါ ၿမၿမေသြးလညး မ်က္ေတာင္ေလးစင္းၿပီး မိန္းေမာေနရာက ရုတ္တရက္ သတိ၀င္လာၿပီး..“ ေန..ေန...အဲဒါေတာ႕ မလုပ္ပါနဲ႕ ရတယ္..ရတယ္... လာ အကုန္ အတူတူ ေရခ်ိိ ဳးၾကရေအာင္လား...” လို႕ ေၿပာလိုက္ရင္း
ေရပန္းကို လွည္႕ဖြင္႕ကာ ေနဗလ နဲ႕ နီသိလက္ေတြကို ဆြဲေခၚလိုက္ေလသည္ ။ ေနဗလ လည္း ၿမၿမေသြးကို နီသိ၀တီ ေစာက္ပတ္ ယက္တာ သူၾကည္႕ခ်င္လို႕ နီသိ၀တီကို ခိုင္းေပမယ္႕ ၿမၿမေသြးက ၿပင္းဆန္လိုက္တာေၾကာင္႕ ေစာက္ပတ္ မယက္ၿဖစ္လိုက္တာကို သိပ္ မေက်နပ္ ။

ေရခ်ိ ဳးေနတဲ႕ အခ်ိန္ သံုးေယာက္သား တေယာက္ နဲ႕ တေယာက္ ဆပ္ၿပာရည္နဲ႕ ပြတ္ေပးၾကသည္ ။ ေနဗလရဲ႕ လိင္တန္ေခ်ာင္းၾကီးက မတ္မတ္ၾကီး မေထာင္ေနေပမယ္႕ ၾကီးတုတ္ ရွည္လ်ားထြက္ေနသည္ ။ ၿမၿမေသြးက “ ကိုေနရဲ႕ ဟာၾကီးက ၿမင္းဟာၾကီးလိုဘဲကြာ..ခိခိခိ...အသဲယားစရာၾကီး..” လို႕ ေၿပာလိုက္ရင္း ဆပ္ၿပာရည္နဲ႕ လူးပြတ္ေပးလိုက္သည္ ။ ဒီလို ကိုင္တြယ္လိုက္တာေၾကာင္႕ ေနဗလရဲ႕ ဒုတ္ၾကီး ဆတ္ကနဲ မတ္ေထာင္လာရသည္ ။ နီသိ၀တီလည္း ဒီအတန္ၾကီးကို စုတ္ေပးေနက်ဆိုေတာ႕ ေရခ်ိ ဳးခန္း ၾကမ္းၿပင္မွာ ဒူးေလးေထာက္ကာ ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း  အတန္အရင္းပိုင္းကို လက္နဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ပါးစပ္ထဲ ထိုးထည္႕ ကာ စုတ္ေပးပါေတာ႕သည္ ။  ေနဗလလည္း ၿမၿမေသြး ႏို႕ၾကီးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ ညွစ္ေနရင္း နီသိ၀တီ စုတ္တာကို ခံေနသည္ ။
“ အားဟား...ေကာင္းလိုက္တာ နီသိရယ္...အိုး...၀ိုး.....”
ေနဗလရဲ႕ အတန္ကို နီသိ စုတ္ေပးလို႕ ေနဗလ မခ်ိမဆန္႕ ညည္းၿငဴလိုက္သံေတြကို ၾကားရသလို နီသိပါးစပ္ထဲကို သူ႕အတန္ၾကီး ဖိဖိထိုးသြင္းေနတာေတြကို ၿမင္ေနရတဲ႕ ၿမၿမေသြးလည္း စက္ရုပ္မကို
မနာလို ၿဖစ္လာၿပီး လင္းဋေလာက္ေတာ႕ ငွက္တိုင္း ပ်ံႏိုင္ပါတယ္ေလ..ဆိုၿပီး နီသိ၀တီကို ဖယ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး ေနဗလရဲ႕ ဒုတ္ကို သူ၀င္စုတ္ပါေတာ႕သည္ ။

ေနဗလ လည္း သူ႕ဟာကို အလုအယက္ စုတ္ေနၾကလို႕ တဟဲဟဲနဲ႕ သေဘာက်ေနၿပီး ၿမၿမေသြးရဲ႕ ပါးစပ္ထဲကို ေကာ႕ကာေကာ႕ကာနဲ႕ ထိုးေညွာင္႕ေနသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ နီသိ၀တီက ၿမၿမေသြးရဲ႕ ႏို႕ၾကီးေတြကို တဖက္ၿပီး တဖက္ စို႕သည္ ။

ၿမၿမေသြး ပါးစပ္ထဲက သူ႕ အတန္ေခ်ာင္းကို ေနဗလ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္ ။

“ အိုး..ဘာၿဖစ္လို႕လဲ မေကာင္းလို႕လား....”
“ မဟုတ္ဖူး..ၿမေသြး ေစာက္ပတ္ကို နီသိ ယက္တာကို ၿမင္ခ်င္လို႕...”
“ ကဲကဲ..ဒီေလာက္ေတာင္ ၿမင္ခ်င္ရင္လဲ ယက္ခိုင္း..ယက္ခိုင္း...ခိခိ....”

ေနဗလလည္း နီသိ၀တီကို ၿမၿမေသြးရဲ႕ အဖုတ္ကို ယက္ဖို႕ ခိုင္းလိုက္သည္ ။

 နီသိ၀တီလည္း ေရခ်ိ ဳးခန္း ၾကမ္းၿပင္မွာ ဖင္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ၿမၿမေသြးရဲ႕ ေၿခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခပ္ကားကား ရပ္ေစၿပီး ေပါင္ၾကားကို ေခါင္းထိုးလိုက္သည္ ။ ခံုးမို႕ေနတဲ႕ အဂၤါစပ္ၾကီးကို
လ်ာနဲ႕ ေအာက္ကေန အထက္ ပင္႕တင္ၿပီး စ ယက္ေပးလိုက္သည္ ။

“ အို...အာ...အာ.....အင္း.....အား..အား....”

ၿမၿမေသြးရဲ႕ ညည္းသံေတြ ထြက္ေပၚလာသည္ ။ ေနဗလ သေဘာက်သြားသည္ ။

“ ယက္..ယက္....ေစာက္ပတ္ကို ယက္..ေစာက္စိကို လ်ာနဲ႕ ထိုး...”

နီသိ၀တီက ေနဗလ စကားကို တေသြမတိမ္း နားေထာင္သည္ ။
ၿမၿမေသြးရဲ႕ ခြ်န္ထြက္ေနတဲ႕ေစာက္စိေလးကို လ်ာထိပ္နဲ႕ ထိုးေပးသည္ ။ ၿမၿမေသြး ဆတ္ဆတ္ခါေအာင္ ေကာင္းသြား
ၿပီး“ အိုး..ဟားဟား..အမေလးေလး...ထိတယ္..ထိတယ္...တအားထိတယ္....ရွီး..ရွီး....အီး...” လို႕ အသံေတြ ထြက္လာ
သည္ ။ နီသိ၀တီက လ်ာကို အဖုတ္အတြင္းထဲကို ထိုးထည္႕ၿပန္သည္ ။ နီသိ၀တီရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္က ၿမၿမေသြးရဲ႕ တင္ကားကားၾကီးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ညွစ္ထားေနသည္ ။

ေနဗလလည္း ဒီလို မိန္းမႏွစ္ေယာက္ ယက္ၾကစုတ္ၾကတာကို ၿမင္ခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ ။ အၿပာကားေတြမွာ ၾကည္႕ဖူး
ေပမယ္႕ အၿပင္မွာ သူမေတြ႕ဖူးဘူးေလ ။

“ ေကာင္းတယ္..အရမ္းေကာင္းတယ္..ဒါေပမယ္႕ ေရေတြ စိုေနတာ ခ်မ္းလာတယ္..အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ေပၚကို ဒို႕သြားၾကရရင္ ေကာင္းမယ္ကြာ...”

“ ကဲ အိပ္ခန္းထဲ သြားၾကမယ္...”

သံုးေယာက္သား ကိုယ္လံုးတီး ဖင္ေၿပာင္ေၿပာင္ေတြနဲ႕ အိပ္ခန္းထဲကို ခပ္သြက္သြက္ ေၿပးသြားလိုက္ၾကသည္ ။ၿမၿမေသြးလည္း ကုတင္ေပၚကို အရင္ဆံုး ေၿပးတက္လိုက္သည္ ။ ေနဗလက “ ၿမေသြး..ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္လိုက္..နီသိက အေနာက္ကေန စအိုေပါက္ကို ယက္ ...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ၿမၿမေသြးလည္း နီသိ ေစာက္ပတ္ ယက္တာကို သေဘာက် ၾကိဳက္သြားတာေၾကာင္႕ ေနဗလ ေၿပာတဲ႕အတိုင္း ေလးဖက္ကုန္းကာ ဖင္ေထာင္ေပးလိုက္သည္ ။
နီသိ၀တီလည္း ၿမၿမေသြးရဲ႕ ဖင္ၿဖဴၿဖဴၾကီးေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ၿဖဲကားလိုက္ၿပီး စအိုေပါက္ နီညိဳညိဳေလးကို လ်ာထိပ္
နဲ႕ ထိုးဆြလိုက္ လ်ာ အၿပားလိုက္နဲ႕ ယက္ေပးလိုက္ လုပ္ေတာ႕ ၿမၿမေသြးလည္း တုန္ခါေနရေအာင္ကို ေကာင္းလွ
သည္ ။

ဒီအခ်ိန္မွာ ေနဗလက ၿမၿမေသြး အေရွ႕ကေန ဒူးေထာက္ရင္း သူ႕လိင္တန္ေခ်ာင္းကို ၿမၿမေသြးရဲ႕ မ်က္ႏွာနားကို တိုးကပ္ေပးလိုက္သည္ ။ ၿမၿမေသြးလည္း ေနဗလက သူ႕လိင္တန္ကို စုတ္ေစခ်င္လို႕ ပါးစပ္နားကို တိုးကပ္ေပးလာတယ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လို႕ လိင္တန္ကို ငံုစုတ္လိုက္သည္ ။ အေနာက္ဖက္က ဖင္ေပါက္ကို ယက္တာကို ခံေနရတဲ႕ အခ်ိန္ လီးေခ်ာင္းကို စုတ္ရတဲ႕ ထူးၿခားတဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြကို လုပ္ေနရလို႕ ၿမၿမေသြးလည္း အေတြ႕အၾကံဳသစ္ေတြ ရရွိတာေၾကာင္႕ ေက်နပ္ သေဘာက်ေနေပသည္ ။

နီသိ၀တီလည္း စအိုေပါက္ေလးကို ကလိေပးေနရာက ေဖါင္းၿပဴးေနတဲ႕ ၿမၿမေသြးရဲ႕ အဖုတ္ေၿမာင္းၾကီးကို လ်ာနဲ႕ ယက္ၿပန္သည္ ။

ၿမၿမေသြးမွာလည္း လံုးပတ္တုတ္လွတဲ႕ ေနဗလရဲ႕ လိင္တန္ၾကီးကို ပါးစပ္အၿပည္႕ စုတ္ေနရလို႕ ခါတိုင္းလို အရသာထိမိလို႕ တအားအား တအင္းအင္း မညည္းႏိုင္ေတာ႕ဘူး ။ အေနာက္က နီသိ၀တီ ယက္လိုက္တိုင္း တကိုယ္လုံး တုန္ခါလွဳပ္ရမ္းေနရေအာင္ဘဲ ေကာင္းလွထိလွသည္ ။

ေနဗလမွာလည္း ၿမၿမေသြး စုတ္ေပးတာကို ၾကိဳက္လွၿပီး သူ႕လိင္တန္ကို ၿမၿမေသြး ပါးစပ္ထဲကို ထိုးေညွာင္႕ထည္႕ပါ
ေတာ႕သည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဖုန္းၿမည္သံ တတစ္တစ္ ၿမည္လာသည္ ။

ေနဗလရဲ႕ ဟန္းဖုန္း ၿမည္တာ ။

ေနဗလလည္း ၿမၿမေသြးပါးစပ္ထဲက သူ႕လိင္တန္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚက ဆင္းကာ ဖုန္းကို ဆြဲယူၾကည္႕လိုက္သည္ ။

“ ဟင္...ဌာနခ်ဳပ္က ေခၚတာပါလား ...ဘာမ်ား အေရးၾကီးလဲ မသိဘူး....”

“ ဟယ္လို ေနဗလ...ေၿပာေနပါတယ္ ...”

တဖက္က ဘာေတြ ေၿပာလိုက္သလဲ မသိ ။ ေနဗလရဲ႕ မ်က္ႏွာၾကီးသည္ နီရဲတက္လာသည္ ။ ၿမၿမေသြးလည္း သူ႕
မ်က္ႏွာပ်က္သြားပံုက သတင္းဆိုးတခုကို ၾကားလိုက္ရသလိုဘဲ လို႕ ထင္ၿမင္မိသည္ ။

ေနဗလ ဖုန္းခ်သြားေတာ႕ ၿမၿမေသြးက “ ကိုေန..ဘာၿဖစ္သလဲ..” လို႕ လွမ္းေမးလိုက္သည္ ။ ေနဗလလည္း ၀မ္းနည္း
တဲ႕ မ်က္ႏွာေပး..တုန္ခါတဲ႕ ေလသံနဲ႕..“ ေနာက္ထပ္ ကင္းလွည္႕ကားက ရဲသားတေယာက္ကို သတ္ပစ္လုိက္ၿပန္ၿပီ
ၿမေသြးေရ..” လို႕ ေၿပာၿပလိုက္သည္ ။

“ ကိုယ္တို႕ အခင္းၿဖစ္ပြားရာ ေနရာ ကို ခု ခ်က္ခ်င္း လိုက္သြားၾကမွ ၿဖစ္မယ္..ၿမေသြး...”

“ ဘယ္မွာတဲ႕လဲ ကိုေန..” ၿမၿမေသြးက ေမးလိုက္ရင္း နီိသိ၀တီကို “ ရပ္လိုက္ေတာ႕..” လို႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚ
က ဆင္းလိုက္သည္ ။

ေနဗလက သူ႕အ၀တ္ေတြကို ၿပန္၀တ္ေနရင္း..“ ၾကည္႕ၿမင္တိုင္ ထီးတန္းဆိပ္ကမ္း မွာ...ၿမေသြး....”

ၿမၿမေသြး အ၀တ္အစားေတြ ၿပန္၀တ္ၿပီးတဲ႕ေနာက္ ေနဗလနဲ႕ ၿမၿမေသြးတို႕ ထြက္ခဲ႕ၾကသည္ ။ နီသိ၀တီလည္း အ၀တ္
အစားမပါ ဗလာကိုယ္နဲ႕ အၿမန္ထြက္ခြာသြားၾကတဲ႕ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကို ေငးၾကည္႕ရင္း က်န္ခဲ႕သည္ ။

သူတို႕ ေရာက္သြားတဲ႕ အခ်ိန္ အခင္းၿဖစ္ပြားရာ ေနရာမွာ ေခါင္မိုးမွာ မီးတန္း မွိတ္တုတ္ မွိတ္တုတ္နဲ႕ ရဲကားႏွစ္စီး
လူနာတင္ယာဥ္တစီး ..မွဳခင္း သဲလြန္စ ရွာေဖြေရးက ထရပ္ကားတစီးတို႕ ေရာက္ေနသည္ ။

Crime scene / Do not cross this line လို႕ ေရးထားတဲ႕အ၀ါေရာင္ တိတ္ေတြ ကာစည္းထားတာကို ေက်ာ္ခြၿပီး
ေနဗလနဲ႕ ၿမၿမေသြး ၀င္သြားၾကသည္ ။ သူတို႕ လည္ပင္းေတြမွာ သူတို႕ ဌာနေတြရဲ႕ စိစစ္ေရးကပ္ၿပားေတြ ဆြဲထား
ၾကတာေၾကာင္႕ ရဲမ်ားက သူတို႕ကို ၀င္ခြင္႕ေပးၾကသည္ ။

ေတြ႕ၿပီ ။
ယူနီေဖါင္း၀တ္ ရဲတေယာက္ ၿမက္ခင္းေပၚမွာ ေမွာက္ရက္သား လဲက်ေသဆံုးေနသည္ ။ ရဲအရာရွိတေယာက္က
ေသဆံုးသူကို အနီးကပ္ ေလ႕လာ စစ္ေဆးေနတာကိုလည္း ေတြ႕ရသည္ ။

“ ကိုေနဗလ...ေသတဲ႕ ရဲသားကို သိသလား....” လို႕ ၿမၿမေသြးက ေမးလိုက္သည္ ။
“ သိတယ္..ၿမေသြး..သူက ကိုယ္႕လက္ေအာက္ကဘဲ..သူ႕နံမည္က ၿပည္ၿငိမ္းဇံ ..တက္ၾကြဖ်တ္လတ္တဲ႕ ရဲတပ္သားတေယာက္ပါ....”
အေလာင္းကို သူတို႕ အနီးကပ္ ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ လည္ပင္းမွာ ေသနတ္ဒါဏ္ရာကို ေတြ႕ၾကရသည္ ။


ရဲမွဴးခ် ဳပ္ ဦးတင္ဘိုဘိုထြန္း မ်က္ႏွာသည္ မဲညစ္တင္းမာေနသည္ ။

စည္းေ၀းခန္းမထဲမွာ ရဲအရာရွိေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနသည္ ။ ဆယ္ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြ လုပ္ၾကံခံရတာ အလြန္ နည္းပါးလွသည္ ။ ၂၀၁၆ခုႏွစ္ခန္႕မွ စလို႕ ၿပည္သူေတြသည္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ရဲ႕

ေၿပာင္းလဲလာမွဳေတြကို ႏွစ္ေထာင္းအားရ ၿဖစ္ခဲ႕ၾကၿပီး ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြသည္ ၿပည္သူေတြအတြက္ အမွန္တကယ္ ကူညီေနတဲ႕သူေတြလို႕ ယံုၾကည္လာၾကတာမို႕ ရဲနဲ႕ ၿပည္သူ ၾကည္ၿဖဴ ၾကမည္ ဆိုတဲ႕

ေဆာင္ပုဒ္နဲ႕ လက္တြဲေနခဲ႕ၾကသည္ ။ ဒီလို ရဲနဲ႕ ၿပည္သူ လက္တြဲခဲ႕ၾကလို႕လည္း ရာဇ၀တ္မွဳေတြ သိသိသာသာ ေလ်ာ႕ပါးလာခဲ႕ၾကသည္ ။

ၿပည္သူေတြက ကိုယ္ ေနထိုင္ရာ ရပ္ကြက္ ၿမိဳ႕နယ္ေတြထဲမွာ Neighborhood Watch  ရ႔ပ္ရြာ ေစာင္႕ၾကည္႕မွဳ ကင္းအဖြဲ႕ေတြနဲ႕ တဖက္တလမ္းက ကူညီေနၾကသလို ရဲစက္ရုပ္ေတြ ကင္းလွည္႕ရာမွာ

လည္း မသမာသူေတြက ရဲစက္ရုပ္ေတြကို မေႏွာက္ယွက္ရေအာင္ ေစာင္႕ေရွာက္ ပါ၀င္ကူညီခဲ႕ၾကသည္ ။

အခုလို ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြကို တေယာက္ၿပီး တေယာက္ သတ္ၿဖတ္တဲ႕ လူဆိုး လူမိုက္ ဂိုဏ္းစတားေတြ ေပၚေပါက္လာတာဟာ အင္မတန္မွ အရုပ္ဆိုးသည္ လို႕ ရဲမွဴး း ခ် ဳပ္ဦးတင္ဘိုဘိုထြန္း က စတင္

ေၿပာၾကားလိုက္သည္ ။

“ က်ေနာ္တို႕ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဟာ အရင္လို မဟုတ္ေတာ႕ဘဲ ေခတ္မွီ လက္နက္ေတြ ယာဥ္ေတြ နဲ႕ စနစ္တက် ၿဖစ္ေနၿပီ ..ေၿပာင္ေၿမာက္တဲ႕ အထူးရဲ Swat team ေတြ Commando တပ္ဖြဲ႕ေတြ ရဟတ္ယာဥ္

ေတြ ရဲစက္ရုပ္ေတြနဲ႕ ၿဖစ္ေနၿပီ ...ဒီ ၿဖစ္ရပ္ေတြကို ၂၄ နာရီအတြင္းကို ေပၚေပါက္ရေအာင္  ေဖၚထုတ္ရမိေအာင္ ခင္ဗ်ားတို႕ ၾကိဳးစား လုပ္ေဆာင္ၾကပါ .. ရန္ကုန္တိုင္း ရဲမွဴးၾကီး ကေန ဦးေဆာင္ၿပီး ဒီ

ကိစၥရဲ႕ တရားခံကို မရရေအာင္ လိုက္ၾကဖို႕ က်ေနာ္ ေၿပာလိုတယ္..ဆက္လုပ္ပါ.....”


သည္အခ်ိန္မွာ သာေကတၿမိဳ႕သစ္က နံမည္ၾကီး ေရႊဂဏန္း ဖါလူဒါဆိုင္ၾကီး ေရွ႕မွာ ကင္းလွည္႕ ရဲကားတစီး မီးမွိတ္ၿပီး ရပ္ထားေနပါသည္ ။

သည္ သာေကတ အၿမန္လမ္းမၾကီးေပၚမွာ ကားေတြ အရမ္းကို ၿမန္ၿမန္ ေမာင္းၾကလြန္းလို႕ ရဲဌာနခ်ဳပ္က မိုင္ပို Over Speed  ေမာင္းသူမ်ားကို  တိတိက်က် ဖမ္းဖို႕ ညႊန္ၾကားထားလို႕ ကင္းလွည္႕ကား

ေတြက ယခုကဲ႕သို႕ ေစာင္႕ဆိုင္းၿပီး ေခ်ာင္းေၿမာင္းေနၾကတာ ၿဖစ္ပါသည္ ။

ရဲဒုတပ္ၾကပ္ တင္ညြန္႕ေအာင္ သည္ ေရဒါနဲ႕ အဆင္သင္႕ ေစာင္႕ေနသည္ ။ ေဟာ..လာၿပီ ။ ၿပိဳင္ကားတစီး ။ အနီေရာင္ ေတာက္ေတာက္ ဖရာရီေလး ..။ အရွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ သူ႕ေရွ႕က

ၿဖတ္ေမာင္းသြားသည္ ။ မိုင္ပိုတာမွ အမ်ားၾကီး ။

တင္ညြန္႕ေအာင္ ေ၀ါကနဲ လမ္းမၾကီးေပၚကို ထိုးတင္ေမာင္းလိုက္ၿပီး ၿပိဳင္ကားေလး အေနာက္ကို လိုက္သည္ ။ ေခါင္မိုးက မီးနီတန္းကို ဖြင္႕လုိက္သလို အသံလည္း တေ၀ါ႕၀ါ႕ ဖြင္႕လိုက္သည္

။ဖရာရီေလးက သူနဲ႕ မဆိုင္သလို အရွိန္ၿပင္းၿပင္း ေမာင္းေနတံုးဘဲ ။ တင္ညြန္႕ေအာင္ အေနာက္က လိုက္ေတ႕ၿပီး တ၀စ္၀စ္ နဲ႕ အသံေပးလိုက္သည္ ။  ဖရာရီေလးက လိုင္းကူးၿပီး

သူ႕ကို ေရွာင္လိုက္သည္ ။ သူက အေနာက္က ထပ္ခ်ပ္ လိုက္ေတ႕သည္ ။ မီးၾကီးကို တဖ်တ္ဖ်တ္ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္ လုပ္ၿပၿပီး ညာဖက္ လမ္းေဘးကို ဆြဲကပ္ဖို႕ စပီကာကေန ေၿပာလိုက္သည္ ။

“ ေဘးကပ္ ရပ္ပါ...ေဘးကပ္ ရပ္ပါ......”

ဒီေတာ႕မွ ဖရာရီေလး လမ္းေဘးကို ထိုးကပ္သြားသည္ ။  ရပ္သြားသည္ ။ သူက အေနာက္က ကပ္ရက္ လိုက္ရပ္လိုက္သည္ ။ လုပ္ၿမဲ ထံုးတမ္းစဥ္လာ အရ ဌာနခ်ဳပ္ကို သူ ကားတစီးကို ဖမ္းလိုက္တဲ႕

အေၾကာင္း ..ကားရဲ႕ အေရာင္  အမ်ိ ဳးအစား လိုင္စင္ နံပါတ္ ေတြကို ေၿပာသည္ ။ ၿပီးေတာ႕ ကားေပၚက ဆင္းသည္ ။ ဌာနခ် ဳပ္က ဒီအခ်ိန္မွာ သူေၿပာၿပတဲ႕ ကား အေၾကာင္းကို ကြန္ၿပဴတာမွာ

စစ္ၾကည္႕ေနၿပီ ။ အၿပစ္ က် ဴးလြန္းထားတာ ရွိသလား..အခိုးခံရသည္ လို႕ သတင္းပို႕ တိုင္ၾကားထားတာ ရွိလား...စသၿဖင္႕ ...။ ဖရာရီေလးဆီကို သူ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။

“ ယာဥ္ေမာင္း လိုင္စင္ေလး..တဆိတ္ေလာက္...က်ေနာ္ ဘာေၾကာင္႕ တားရသလဲ သိသလား...”

“ မသိဘူးရွင္႕ ..”

ကားေမာင္းသူက မိန္းမ တေယာက္ ။ ဆံပင္ အ၀ါနဲ႕ အညိဳ ေရာယွက္ၿပီး ဆိုးထားသည္ ။ နားကြင္းဆန္းဆန္းၾကီးေတြ နဲ႕ ။ ႏွဳတ္ခမ္းနီက ခရမ္းရင္႕ေရာင္ ။

“ သတ္မွတ္မိုင္ထက္ ပိုေမာင္းလို႕...”

“ ေဆာရီးဘဲ အကိုရဲသားၾကီးရယ္.....ေမထိန္က အေရးၾကီးလာလို႕ပါ...”

“ သတ္မွတ္မိုင္ႏွဳန္းထက္ ပိုရင္ အေရးယူရမွာဘဲ..ကဲ..ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္ေလး...မစပါ....”

“ ဟုတ္ကဲ႕ပါ..ခဏေလးေနာ္....”

မိန္းမက ပိုက္ဆံအိတ္ၾကီးကို ဖြင္႕ၿပီး အထဲကို ႏွိဳက္ခါ ရွာေဖြသည္ ။ တင္ညြန္႕ေအာင္လည္း ကားေဘးမွာ ရပ္ေစာင္႕ေနသည္ ။ ရိုင္းသည္ ထင္မွာစိုးတာေၾကာင္႕ မိန္းမ အိတ္ႏွိဳက္ေနတာကို မၾကည္႕ဘဲ

မ်က္ႏွာ လႊဲထားလိုက္သည္ ။ မိန္းမက လက္ကိုင္အိတ္ၾကီးထဲက တစံုတခုကို ထုတ္လိုက္သည္ ။ ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္ေတာ႕ မဟုတ္ဘူး ။ မဲနက္တဲ႕ ေသနတ္တလက္ ။ ေၿပာင္းတို ရွစ္လံုးၿပဴ း

ပြိဳင္႕တူးတူး ေၿခာက္လံုးၿပဴးေလး ။

“ အကိုရဲသားၾကီး.....”

တင္ညြန္႕ေအာင္ ကားထဲက မိန္းမဆီကို ၾကည္႕လိုက္တဲ႕အခ်ိန္  ေဖါင္းကနဲ ယမ္းအားေပါက္ကြဲသံနဲ႕အတူ က်ည္ဆံတေတာင္႕က တင္ညြန္႕ေအာင္ရဲ႕ မ်က္လံုး ႏွစ္လံုး ၾကားထဲကို ေဖါက္ထြင္း

ထိမွန္သြားသည္ ။

“ အားးးး........”

တင္ညြန္႕ေအာင္ လည္း ဒရိမ္းဒယိုင္နဲ႕ သူ႕ခါးက ေသနတ္ကို ဆြဲထုတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ကားထဲက မိန္းမရဲ႕ ေသနတ္က ေနာက္ထပ္ က်ည္ဖူးေတြက သူ႕လည္ပင္းနဲ႕ ရင္ဘတ္တည္႕တည္႕ကို ထပ္မံ ထိမွန္သည္ ။

တင္ညြန္႕ေအာင္ အသက္ေပ်ာက္သြားသည္ ။ စုစုေပါင္း က်ည္ငါးခ်က္ ထိမွန္ၿပီး လမ္းမၾကီးေပၚကို ၀ုန္းကနဲ လဲၿပိဳက်သြားပါေတာ႕သည္ ။

“ ဟားဟားဟားဟား.....ငရဲမွာ ၿပန္ဆံုမယ္..အကို ရဲသားၾကီးေရ...ဆာရိုနာယာ......”

ဖရာရီကားေလး တရွိန္ထိုး ထြက္ခြာသြားသည္ ။

ေနဗလ သူ ရပ္ေနက် ဆူးေလဘုရားလမ္းနဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္း ေထာင္႕က 7 Eleven ဆိုင္ေလး ေရွ႕မွာ ရပ္ထားသည္ ။ ရဲသားေတြ အသတ္ခံရတာ ေထာင္ထဲ ေရာက္ေနတဲ႕ ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္း

ရဲ႕ လက္ခ်က္လို႕ဘဲ သူ ထင္ေနသည္ ။ ဟန္စုယဥ္ ဆိုတဲ႕ မိန္းမက အၿပင္မွာ ရွိေနေသးတယ္ေလ ..။ သူ႕ကိုလည္း အခ်ိန္မေရြး လာ တိုက္ခိုက္ သတ္ၿဖတ္ႏိုင္သည္ ။ သူ႕ကင္းလွည္႕ကားေတြကို အစစ

အရာရာ သတိနဲ႕ ေနၾကဖို႕ သူ ညႊန္ၾကား သတိေပးထားသည္ ။ ရဲမွဴးခ် ဳပ္နဲ႕ ရဲမွဴးၾကီးတို႕ကလည္း တပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြကို ရဲသားေတြ ကို သတ္ၿဖတ္တဲ႕ သူေတြကို အၿမန္ဆံုး ေဖၚထုတ္ဖို႕ ဖိဖိစီးစီး တိုက္တြန္း

ေစခိုင္းေနလို႕ အထူးတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြ မွဳခင္း ေထာက္လွမ္းရး တပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြလည္း အပူတၿပင္း စံုစမ္း စစ္ေဆး ေနၾကတဲ႕ အခ်ိန္ ပါ။

သိန္းမင္း..သိန္းမင္း.......ရွဴးပ်ံ ေခၚတယ္...သိန္းမင္း....သိန္းမင္း....ရွဴးပ်ံ ေခၚတယ္.....။

သူ႕၀ါယာလက္စက္က အသံၿမည္လာသည္ ။

ရွဴးပ်ံ..ရွဴးပ်ံ.......သိန္းမင္း ၾကားးတယ္...ရွဴးပ်ံ....ေၿပာပါ.......။

ရွဴးပ်ံ ဆိုတာက သူတို႕ ရဲဌာနခ် ဳပ္က နံမည္၀ွက္ ။

“ 2050 ေမာ္ဒယ္ ဖရာရီ  အနီေရာင္ နံပါတ္ၿပား RGN ၁၀၉၁၁၀ ...ရွာေဖြပါ....သာေကတ မွာ ကင္းလွည္႕ကား ပ်ံလႊား ၅၅...က ရဲသားတေယာက္ကို ပစ္သတ္သြားတယ္......လက္နက္ပါတယ္....သတိထားပါ.....”

“ ဟင္....ေနာက္ တေယာက္ကို သတ္သြားၿပန္ၿပီ ....”

သူ႕လူ ၿဖစ္ေနတာေၾကာင္႕ ေနဗလ သာေကတကို ဦးတည္လိုက္သည္ ။ ေခါင္မိုးက မီးကို ဖြင္႕ ဥၾသဆြဲၿပီး သူ အရွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ အခင္း ၿဖစ္ပြားရာ သာေကတ က ေရႊဂဏန္း ဖါလူဒါဆိုင္ ေ၇ွ႕ကို ေမာင္း

လိုက္သည္ ။  ပ်ံလႊား၅၅ က တင္ညြန္႕ေအာင္ ဘဲ ။ သူနဲ႕ အရမ္းခင္တဲ႕ ရဲသားေလး ။ ေရွးတံုးက အဆိုေတာ္ၾကီး စိုင္းထီးဆိုင္ ရဲ႕သီခ်င္းေတြကို အၿမဲဆိုေနတဲ႕ တင္ညြန္႕ေအာင္ ။ ေသၿပီတဲ႕ ..။

ဒီအခ်ိန္မွာ သူနဲ႕ ဆန္႕က်င္ဖက္ တဖက္လမ္းမွာ အနီေရာင္ ဖရာရီကားေလးတစီးကို မီးပြိဳင္႕မွာ ရပ္ေနတာကို သူေတြ႕လိုက္သည္ ။ ကားနံပါတ္ၿပားကို စူးစိုက္ ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ RGN ၁၀၉၁၁၀  တဲ႕ ။

ဟာ....တင္ညြန္႕ေအာင္ကို ပစ္သြားတဲ႕ ကား....။

သူ ခ်က္ခ်င္းဘဲ ဂငယ္ေကြ႕ (U turn  ) ေကြ႕ၿပီး ဖရာရီ အနီ ေနာက္ကို လိုက္သည္ ။

ဖရာရီက သူလည္း ေကြ႕လိုက္တာကို ေတြ႕လိုက္ေရာ အရွိန္ကို ၿမွင္႕လိုက္သည္ ။ ေနဗလ ကလည္း အရွိန္းကို ၿမွင္႕ကာ လိုက္သည္ ။ စက္နဲ႕လဲ ဖရာရီ အနီ နံပါတ္ၿပား RGN ၁၀၉၁၁၀  ကို ေတြ႕ၿပီ ..

ေနာက္က ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္ေနသည္ လို႕ သတင္းပို႕လိုက္သည္ ။ ဌာနခ်ုပ္ကလည္း ရဲကားအားလံုး...ဖရာရီ အနီကို ေေတါ႕ၿပီ..သိန္းမင္း ထပ္ခ်ပ္လိုက္ေနသည္ ..ကူညီပါ..လို႕ ေၿပာေနသံကို ၾကာဒ

ရသည္ ။

“ ေတာက္..သိၾကေရာေပါ႕ကြာ....မရရေအာင္ ဖမ္းမယ္....”

ေၾကာက္ခမန္းလိလိ အရွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ ေၿပးတဲ႕လူက ေၿပးေနသလို အေနာက္က လိုက္သူကလည္း ထပ္ခ်ပ္မကြာ ကပ္ရက္ လိုက္ေနသည္ ။

ၿပည္လမ္းမၾကီးေပၚမွာ ဖရာရီေလး တဟုန္ထိုး ေၿပးေနသည္ ။

ေနဗလက ေတာက္ေလွ်ာက္ ေနာက္က ကပ္လိုက္ေနသည္ ။ သူ႕ေဘးမွာ ထိန္းခ် ဳပ္တန္းနဲ႕ ေထာင္ထားတဲ႕ ၁၂ဂိတ္ တလံုုးထိုး ေသနတ္ကိုလည္း အဆင္သင္႕ၿပင္ထားသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ အလံုလမ္း

မီးပြိဳင္႕ကို ေရာက္တဲ႕ အခ်ိန္ ဘယ္ဖက္ၿခမ္းကေရာ ညာဖက္ၿခမ္း ကေရာ ပ်ံလႊား ကင္းလွည္႕ရဲကားေတြ သူ႕ကို လာပူးေပါင္းၾကသည္ ။ စုစုေပါင္း ေလးစီး ...။

တေ၀ါ႕ေ၀ါ႕အသံေတြ ဆူညံေနသည္ ။  ဇီးကနဲ ၀ီးကနဲ ေၿပးေနလိုက္ေနသည္ ။ ေၿမနီကုန္း မီးပြိဳင္႕ကို ၿဖတ္ၿပီ ။ ကားေတြ လူေတြ ရွဳပ္ရွက္ခတ္ေနတဲ႕ လမ္းဆံု ..။ ဘတ္စ္ကားေတြကလည္း အမ်ားၾကီး ။

ဖရာရီေလး မီးနီကို အတင္း ၿဖတ္သည္ ။ စက္နဲ႕ ၾကိဳတင္ အေၾကာင္းၾကားထားတာေၾကာင္႕ ေၿမနီကုန္းပြိဳင္႕က တာ၀န္က် ယာဥ္ထိန္းရဲက လမ္းမအလည္တည္႕တည္႕မွာ လက္ကားယားနဲ႕ တားသည္ ။

မိုက္မဲတဲ႕ ဖရာရီကားေမာင္းသူက ယာဥ္ထိန္းရဲသားကို တိုက္ခ်လိုက္သည္ ။ယာဥ္ထိန္းရဲ လြင္႕စင္သြားေပမယ္႕ ဖရာရီလည္း ဟန္ခ်က္ပ်က္ ေဘးကို ေခ်ာ္ထြက္သြားသည္ ။ ေနဗလက  သူေခ်ာ္တဲ႕ဖက္

လိုက္ေကြ႕လိုက္တာေၾကာင္႕ ဖရာရီရဲ႕ ဖင္ပိုင္းကို ထံုးကနဲ တိုက္မိသြားသည္ ။ ဖရာရီ ရပ္သြားသည္ ။ ေနာက္က ပ်ံလႊားကင္းလွည္႕ရဲကားေတြလည္း မွီလာသလို ဖရာရီေဘးကေန ၀ိုင္းထားလိုက္ၾက

သည္ ။ ေနဗလ 12 gauge Remington တလံုးထိုး  Shot Gun ကို ဆြဲကိုင္ၿပီး ကားထဲက ဆင္းလိုက္သည္ ။

ဖရာရီထဲက မိန္းမတေယာက္ ဆင္းထြက္လာသည္ ။ အနက္ေရာင္ ၀တ္စံုနဲ႕ မိန္းမသည္ ဆင္းလာလာခ်င္းဘဲ ေနဗလကို သူ႕လက္ထဲက ေသနတ္နဲ႕ ပစ္သည္ ။ တေဖါင္းေဖါင္းနဲ႕ ဆက္တိုက္ပစ္တာ ။

ေနဗလရဲ႕ ရင္ဘတ္ကို က်ည္တေတာင္႕ လာထိမွန္သည္ ။ က်ည္ကာအက်ၤ ီ ေၾကာင္႕ ေနဗလ မၿဖဳန္ဘူး ။ တဟုန္ထိုး မိန္းမအနားကို ေၿပးသြားၿပီး လက္ထဲက  Shot Gun ဒင္နဲ႕ မိန္းမရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ပင္႕

၀ိုက္ ရိုက္ထည္႕လိုက္သည္ ။ ေၿဖာင္းကနဲ အသံနဲ႕ မိန္းမ ပက္လက္ လန္က်သြားသည္ ။ ဒါေတာင္ မိန္းမမို႕ ခပ္ေဖ်ာ႕ေဖ်ာ႕ ရိုက္လိုက္တာ ။ ေသနတ္တၿခား လူတၿခား ၿဖစ္သြားသည္ ။ ရဲကားေတြထဲက

ရဲေတြ ေသနတ္ေတြ ခ်ိန္ရြယ္ၿပီး ေၿပးလာၾကသည္ ။  ေနလက အသံၿပဲၾကီးနဲ႕ “ မပစ္ၾကနဲ႕..အရွင္ဖမ္းမလို႕.....” လို႕ ေအာ္လိုက္သည္ ။ မိန္းမ သူ႕ေမးစိ ကို

သူကိုင္ၿပီး ေခါင္းကို ယမ္းခါရင္း ၿပန္ထဖို႕ ၾကိဳးစား လိုက္သည္ ။ သူမ ေသနတ္ေလးကေတာ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ က်ေနသည္ ။

“ မင္း ဘယ္သူလဲ..ဘယ္သူက မင္းကို ခိုင္းသလဲ....”

“ ဟားဟားဟားဟား.....မေၿပာဘူး..ပစ္လိုက္ေလ..ငရဲမွာ ဆံုၾကမယ္...See you in Hell!!!! ဟားဟားဟား......”

ေနဗလ စိတ္ထဲမွာ ဒီမိန္းမသည္ စိတ္ၾကြေဆး တခုခုကို သံုးစြဲထားသည္ လို႕ ထင္လိုက္သည္ ။

ရဲသားေတြက ဆြဲထူၿပီး လက္ထိတ္ ခတ္လိုက္ၾကသည္ ။ ေနဗလ ဌာနခ် ဳပ္ကို သတင္းပို႕လိုက္သည္ ။ တင္ညြန္႕ေအာင္ကို ပစ္သတ္ခဲ႕တဲ႕ ဖရာရီေမာင္းသူ မိန္းမကို မိၿပီ ဆိုတာ ..။

ရဲဌာနခ် ဳပ္ က စစ္ေၾကာေရး အခန္း အၿပင္ဖက္မွာ ၿပည္ထဲေရး လက္ေအာက္ခံ ဌာနေပါင္းစံုက အရာရွိေတြ ညႊန္မွဴးေတြ ေရာက္ေနသည္ ။

ဖရာရီအနီေမာင္းတဲ႕ မိန္းမကို ေနဗလက စစ္ေမးေနတာကို အခန္းရဲ႕ အၿပင္ဖက္ကေန ေစာင္႕ၾကည္႕ေနၾကသည္ ။ တဟားဟား ရယ္ေမာေနတဲ႕ မိန္းမက သူ႕နံမည္ ဘယ္သူဆိုတာ မေၿပာဘူး ။

သို႕ေပမယ္႕ သာေကတက ၾကြယ္ၿဖိဳးခ်မ္းသာ အိမ္ယာ စီမံကိန္း ဖက္မွာ တာ၀န္က်တဲ႕ နယ္ထိန္း ရဲအုပ္က ၿမင္တာနဲ႕ တန္းၿပီး သည္မိန္းမ နံမည္က ေမထိန္ ...ဟန္စုယဥ္ဆိုတဲ႕ ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္းရဲ႕

မယား က လက္သပ္ ေမြးထားတဲ႕ လူဆိုးမ လို႕ ေၿပာၿပသည္ ။  ဒီေတာ႕ ေမထိန္လည္း မၿငင္းေတာ႕ ။ ဟန္စုယဥ္ ခိုင္းလို႕ပါ ဆိုတာကိုေတာ႕ ၀န္မခံဘူး ။

ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေမထိန္ဟာ ဟန္စုယဥ္ ရဲ႕ တပည္႕မ မို႕ ဟန္စုယဥ္ ခိုင္းေစလို႕  ရဲသားေတြကို လိုက္သတ္သည္ လို႕ အားလံုးက ယူဆသည္ ။ ဟန္စုယဥ္ အိမ္ကို ခ်က္ခ်င္း လိုက္ၾကသည္ ။

ရဲကားေတြ ပတ္ပတ္လည္ ၀ိုင္းထားၿပီး အထူးရဲတပ္ဖြဲ႕ SWAT တပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြက ေမာင္းၿပန္လက္နက္မ်ိ ဳးစံုနဲ႕ ၿခံထဲကို ၀င္သည္ ။ ၿခံေစာင္႕က လြဲလို႕ လူသူ တေယာက္မွ မရွိေနဘူး ။ ဟန္စုယဥ္ လစ္

သြားၿပီ ။

ေနဗလ အိမ္ကို ၿပန္လာေတာ႕ မနက္လင္းေနၿပီ ။

နီသိ၀တီသည္ အၿပံဳးကေလးနဲ႕ ေၿပးလာ ဆီးၾကိဳသည္ ။ “ မမၿမေသြး ေကာ ကိုကို...” လို႕လည္း ေမးသည္ ။ အင္း..စက္လူရုပ္ ဆုိေတာ႕လည္း ေဂ် ၿဖစ္တဲ႕ ႏွလံုးသား ဘယ္ရွိမလဲ...လူသားစစ္စစ္

မိန္းမတေယာက္ ဆိုရင္ သရီးဆမ္း လုပ္ဖို႕ ေနေနသာသာ အိမ္ကို တၿခားမိန္းမ ေခၚလာရင္ေတာင္ မိုးမီးေလာင္မွာ ..။ နီသိ၀တီကို ၀ယ္ယူမိတာ မွန္လိုက္ေလ လို႕ ေနဗလ စိတ္ထဲ ၿဖစ္မိေနသည္ ။

“ ေရအရင္ ခ်ိ ဳးမလား..ထမင္း အရင္ စားမလား..ကိုကို...”

“ ေရလည္း မခ်ိ ဳးေသးဘူး..ထမင္းလည္း မစားေသးဘူး....ေမာလာတယ္ နီသိေရ....ခဏေလး ထိုင္ၿပီး အရက္ေသာက္လိုက္အံုးမယ္....”

နီသိက အလိုက္တသိ အရက္ထားတဲ႕ စင္ကေန အရက္ပုလင္း နဲ႕ ဖန္ခြက္ကိုေၿပးယူေပးသည္ ။

ေဂ်ာ္နီ၀ါကား စေကာ႕ခ်္ အနက္ေရာင္ ..။

နိသိ၀တီရဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြက လမ္းေလွ်ာက္လုိက္တဲ႕အခါ တလံုးခ်င္း နိမ္႕တံုၿမင္႕တံု လွဳပ္သြားသလို  တဆတ္ဆတ္လည္း တုန္ခါေနသည္ ။ ၀ွဴး..နင္႕ေၾကာင္႕ ငါလည္း အၿမဲကို ထန္ေနရေတာ႕တာဘဲ

နီသိရယ္....။

“ ကိုကို..နီသိ အၿမည္းတခုခု လုပ္ေပးရမလားဟင္....။

အမေလး..ဖန္တီးရွင္ရယ္..အလိုက္သိေအာင္ ဘယ္လိုမ်ား ပရိုဂရမ္ လုပ္ေပးလိုက္ပါလိမ္႕ ...။ ေဒါက္တာခ်စ္ပန္းရဲ႕ အံ႕မခန္း လက္ရာေတြပါလား ..။

“ မလိုဘူး..နီသိ..ကိုကိုက နိ ဘဲေသာက္မွာ..လာထိုင္...ေအးေအးေဆးေဆး....”

နီသိသည္ ဘရာစီယာ ခံ ၀တ္မထားလို႕ အ၀ါေရာင္ အက်္ ီပါးပါးေလးေၾကာင္႕ အိၿဖိဳးတဲ႕ ရင္သားစိုင္ေတြက အတိုင္းသား ၿမင္ေနရသည္ ။ ႏို႕သီးဖုေလးေတြက ထင္းေနသည္ ။

ဒပ္ဘယ္လ္ဘလက္ခ္ ၀စ္စကီ ႏွစ္ပက္ကို တဘရိတ္ထဲ ေမာ႕ခ်လိုက္သည္ ။ ရင္ထဲ ပူဆင္းသြားသည္ ။

ဟန္စုယဥ္ေရ..မင္းကို အားလံုး ေၿမလွန္ ရွာေနၾကၿပီကြ..မင္း သိပ္ ေ၀းေ၀း မေၿပးႏိုင္ပါဘူး ....။

ဒီအခ်ိန္မွာ တံခါး ဘဲလ္သံ ၾကားလိုက္ရသည္ ။

နီသိက အလိုက္တသိ ေၿပးသြားလို႕“ နီသိ..ဘယ္သူလဲ ဆိုတာ အရင္ဆံုး အေပါက္ေလးကေန ေခ်ာင္းအံုး ....” လို႕ သူ သတိေပးလိုက္သည္ ။ နီသိက တံခါးက

အေပါက္ေလးကေန ေခ်ာင္းၾကည္႕လုက္သည္ ။

“ ဂ်ပန္ၾကီး ဟင္နရီဆန္နာဒါ.....ကိုကို..ဖြင္႕ေပးလိုက္ရမလား.....”

စိတ္ထဲက ဒီ ဂ်ပန္ ဘာလာ ရွဳပ္အံုးမလဲ လို႕ ၿဖစ္မိေပမယ္႕ မရိုင္းခ်င္တာနဲ႕..“ ဖြင္႕ေပးလိုက္ နီသိ...” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။

နီသိက တံခါးကို ဖြင္႕လိုက္သည္ ။ ၀င္လာတဲ႕သူက ဟင္နရီ ဆန္နာဒါး မဟုတ္ပါ ။ မဲနက္တဲ႕ ေၿပာင္းအတို  ေအေက၉၉ စက္ေသနတ္ အေပါ႕စားေလးကို ခ်ိန္ရင္း ၀င္လာတဲ႕ ဟန္စုယဥ္ ၿဖစ္ေနသည္ ။

“ ဟင္.....”

“ အံ႕ၾသသြားသလား....ကိုေနဗလ ....”

ဟင္နရီ ဆန္နာဒါးကို ေသနတ္နဲ႕ ေထာက္ၿပီး ေခ်ာင္းၾကည္႕ေပါက္မွာ ရပ္ခိုင္းလိုက္တာပါ ။

ဟန္စုယဥ္သည္ တေယာက္ထဲ လာတာ မဟုတ္ ။

သူ႕အေနာက္မွာ ဗ်ဳတ္စ နဲ႕ ဗ်င္းေတာင္း ဆိုတဲ႕ အမႊာ ညီအကို ႏွစ္ေယာက္လည္း ပါလာသည္ ။ သူတို႕ရဲ႕ လက္ထဲမွာေတာ႕ ေၿခာက္လံုးၿပဴးေသနတ္ တုတ္တုတ္ခဲခဲၾကီးေတြ ကိုင္ထားၾကသည္ ။

သည္ ေသနတ္ေတြကို ေနဗလ ေကာင္းေကာင္း သိသည္ ။ အေမရိကန္က ကို႕လ္ ေသနတ္ကုမၸဏီနဲ႕ ၿမန္မာ႕ လက္နက္စက္ရံုတို႕ ပူးေပါင္း ထုတ္လုပ္လိုက္တဲ႕ ေတာၾကီးေၿမြေဟာက္ Jungle Cobra

ေတြ ေလ ..။ ပြိဳင္႕ ၄၅ ေတြမို႕ က်ည္ဆံေတြက တုတ္သည္ ။ ၾကီးသည္ ။ အားကလဲ ဘာၿပင္းသလဲ မေမးနဲ႕ ။ ထိမွန္လိုက္ရင္ ဘိုင္းကနဲ ပြဲက ၿပတ္သည္ ။

“ ကဲ ကိုေနဗလ...မင္းအသက္ ငါ႕ေပး.....မင္းအသက္ ငါတို႕ကို ေပးေတာ႕..ဟားဟားဟား.....ဒီတခ်ီေတာ႕ မင္းဟာ ေသလူဘဲ.....ကဲ ဟန္စုယဥ္။။ကင္မရာနဲ႕ ဓါတ္ပံုေလး

ရိုက္ထား...ဆရာေဒ၀ဒတ္ကို ၿပဖို႕...”

ေနဗလသည္ အိမ္ကို ၿပန္ေရာက္ေ၇ာက္ခ်င္း ေသနတ္ကို အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ေပၚကို ပစ္တင္ထားခဲ႕သည္ ။ သူ႕ေသနတ္နဲ႕ ေ၀းကြာေနသည္ ။ ရန္သူက သံုးေယာက္ ။

ဟန္စုယဥ္က “ ဒါ စက္ရုပ္မ လား..ဟားဟား..ကိုေနဗလ..ေတာ္ေတာ္ ႏွာဘူးထပါလား..သူက ရွင္ တက္လိုးထို႕ ၀ယ္ထားတာလား.....” လို႕ ေၿပာရင္း နီသိ၀တီကို အနီးကပ္ ေလ႕လာလိုက္သည္ ။

နီသိ၀တီသည္ ထူးဆန္းစြာ ေရွးေခတ္က စက္ရုပ္ေတြ လိုမ်ိဳး ၿပဴ း ေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕ မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲ တေနရာထဲကို ေငးၾကည္႕ေနသည္ ။ နီသိေတာ႕ ပညာၿပေနၿပီ လို႕ ေနဗလ သိလိုက္သည္ ။

“ ကိုေနဗလ..ဒီ စက္ရုပ္မ မွာ ေစာက္ပတ္ ပါလား....” လို႕ ဟန္စုယဥ္က ေမးလိုက္ေသာအခါ တပည္႕ေက်ာ္ ႏွစ္ေယာက္က တဟားဟားနဲ႕ ေအာ္ရယ္လိုက္ၾကသည္ ။

ေနဗလ လည္း..“ နီသိ ..ကိုယ္႕အခန္းထဲ ကိုယ္ ၀င္ေနစမ္း....” လို႕ ခပ္ေငါက္ေငါက္ ေၿပာဆို အမိန္႕ေပးလိုက္သည္ ။

“ အဟား..နံမည္က နီသိ...တဲ႕လား...ေမးတာကို ေၿဖအံုးေလ .....စက္ရုပ္မမွာ ေစာက္ပတ္ ပါလား ...ဆိုတာ ...”

ေနဗလ ၿပန္မေၿဖပါ ။ ဟန္စုယဥ္ကို မုန္းတီးစက္ဆုတ္တဲ႕ မ်က္ႏွာနဲ႕ စိုက္ၾကည္႕ေနသည္  ။

“ တခ်ိန္က ခ်စ္လွပါရဲ႕ ဆို..ဆို...ဆို........ဟားဟား..ခုေတာ႕ မုန္းေနၿပီေပါ႕ေလ...”

နီသိ၀တီသည္ လက္နဲ႕ ေၿခ ၿပိဳင္တူ လႊဲကာ ေလွ်ာက္သြားသည္ ။ ၂၁၁၅ ေလာက္တံုးက ေပၚခဲ႕တဲ႕ စက္ရုပ္ၾကီးေတြလို ပံုနဲ႕ ။ ဗ်တ္စနဲက ဗ်င္းေတာင္းက တဟားဟား ေအာ္ရယ္ေနၾကသည္ ။


ဟန္စူယဥ္က ေနဗဘ ေဘးက စားပြဲေပၚက ဘလက္ခ္ေလဘာ ပုလင္းကို ေကာက္ယူၿပီး ေမာ႕ခ်လိုက္သည္ ။

“ အဟား...၀ူး.....ရင္ထဲကို ပူဆင္းသြားတာဘဲ.....”

“ ကဲ ဆရာမ ဟန္စု ေရ .....ခ်စ္သူစ်ာပန ....ဆိုတဲ႕သီခ်င္းေလး ဆိုဗ်ာ..ဆရာမရဲ႕ ခ်စ္သူအေဟာင္းၾကီးကို က်ေနာ္တို႕ တမလြန္ကို ပို႕ၾကရေတာ႕မယ္ေလ ....”

ေနဗလ အၾကံအိုက္ေနသည္ ။ နီသိကို သူအိပ္တဲ႕ အခန္းေလးထဲကို သြားခိုင္းလိုက္သည္ ။ နီသိ အဲဒီအခန္းေလးထဲက ဘီဒိုထဲမွာ ေသနတ္ေတြ ထားထားတာ သိမည္ လို႕ ထင္တာဘဲ ။ နီသိ ပစ္ခတ္

ႏိုင္ေအာင္ သူ နီသိ လက္မွာ စတီးကြင္းကေလး တပ္၀တ္ေပးခဲ႕သည္ ။ ေသနတ္ပစ္ခတ္နည္းေတြလည္း သင္ၿပေပးခဲ႕ဘူးသည္ ။ နီသိ အထာေပါက္ ၿပီး သူ႕ကို ကူညီႏိုင္ပါေစ ။ ေရွးေဟာင္း စက္လူရုပ္

ပံုစံဖမ္းသြားလိုက္ကထဲက နီသိသည္ ပါးနပ္စြာနဲ႕ သူ႕ကို ခပ္ညံ႕ညံ႕ စက္ရုပ္တရုပ္လို႕ ဟန္စုယဥ္တို႕ ထင္ၿမင္သြားေအာင္ လွည္႕စားလိုက္တာမို႕ သူ႕မွာ အၾကံအစည္ေတာ႕ ရွိပါလိမ္႕မည္ လို႕

ထင္မိသည္ ။

“ ကိုေနဗလ...ထစမ္း..မတ္တပ္ ထလိုက္ ....”

ဟန္စုယဥ္က  ေသနတ္နဲ႕ ထိုးခ်ိန္ရင္း အသံမာမာနဲ႕ အမိန္႕ေပးလိုက္သည္ ။


ရပ္ ဆိုေတာ႕လည္း ရပ္ရမွာေပါ႕ေလ ။

ဟန္စုယဥ္ က ေအေက၉၉ ကို တန္းတန္း မတ္မတ္ ခ်ိန္ရြယ္ရင္း...“ ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႕ တခုေတာ႕ ေမးလိုက္ခ်င္ေသးတယ္..ကိုေနဗလ ...” လို႕ တုန္ရီတဲ႕ အသံနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။

ဗ်ဳတ္စနဲ႕ ဗ်င္းေတာင္းတို႕ကေတာ႕ ေသနတ္ေတြကို ေၿပာင္း ေအာက္ဆိုက္ ကိုင္ထားၾကၿပီး သူတို႕ ဆရာမ ေၿပာတာေတြကို နားေထာင္ေနၾကသည္ ။

“ ေမးေလ..ဘာေမးမလဲ....”

“ ေလသံက မာလွခ်ည္လား....ရွင္ က်မကို အရမ္းကို မုန္းတီးေနလား .....ေမးမယ္႕ ေမးခြန္းကေတာ႕ ရွင္နဲ႕ က်မနဲ႕ ေနာက္ဆံုး အိပ္ခဲ႕တာ က်မ ကိုယ္၀န္ရခဲ႕တယ္ ဆိုတာ ရွင္ တကယ္ မသိတာလား..”

“ ဘာ......”

ေနဗလ ရဲ႕ အသံက က်ယ္ေလာင္လြန္းသည္ ။ အံ႕ၾသလြန္းတာေၾကာင္႕ ..။

“ ဟုတ္တယ္..ရွင္႕ ကိုယ္၀န္ကို က်မ ဖ်က္မခ်ခဲ႕ဘူး......”

“ ငါ...ငါ...ငါ မသိဘူး..မသိခဲ႕ဘူး...မင္း...မင္း...မင္း..တကယ္ ေၿပာေနတာလား .....”

“ အခ်ိန္ကုန္တယ္..ေလကုန္တယ္..ကိုေနဗလ..အလကားေနရင္း မဟုတ္ဘဲ ေၿပာပါ႕မလား.....က်မ..ရွင္နဲ႕ ရတဲ႕ ကေလးကို ေမြးခဲ႕တယ္.....သိလား....”

“ ဟင္..တကယ္လား...”

“ အင္း..ကေလးက ခု ေတာ္ေတာ္ၾကီးေနၿပီ ..ကိုေဇာ္၀င္းက ရွင္႕ကေလးေပမယ္႕ မရက္စက္ပါဘူး ....ကေလး အေပၚ ေကာင္းပါတယ္....ရွင္ ကေလးကို ေတြ႕ဘူးခ်င္လား..”

“ ဘယ္..ဘယ္...ဘယ္မွာလဲ.....”

“ ဘယ္မွာလဲ ဆိုတာေတာ႕ က်မ မေၿပာႏိုင္ဘူး..ေၿပာလည္း မထူးပါဘူးေလ..ရွင္႕ကို အခုဘဲ သတ္ပစ္ေတာ႕မွာဘဲ ဥစၥာ..ဓါတ္ပံု ၾကည္႕ခ်င္ရင္ေတာ႕ ၿပမယ္...ေဟာဒီမွာ .....ဖုန္းထဲမွာ ရွိတယ္...”

ဟန္စုယဥ္က လက္တဖက္နဲ႕ ေသနတ္ကို ကိုင္ခ်ိန္ရင္း က်န္တဲ႕ လက္တဖက္နဲ႕ ဖုန္းကို ထုတ္ယူလိုက္သည္ ။

ဒီအခ်ိန္မွာ တံခါးဆက လူေခၚဘဲလ္ အသံ ထြက္ေပၚလာသည္ ။

“ တင္းေတာင္..တင္းေတာင္...”

“ ဟင္..ဘယ္သူလဲ...”

ဟန္စုယဥ္ လန္႕သြားသည္ ။

“ ဗ်ဳတ္စ နဲ႕ ဗ်င္းေတာင္း.....ၾကည္႕စမ္း..မေပါ႕နဲ႕...ရဲေတြ ၿဖစ္ႏိုင္တယ္.....”

ဗ်ဳတ္စက တံခါးေခ်ာင္းၾကည္႕ေပါက္ေလးကေန ၾကည္႕လိုက္သည္ ။

“ မိန္းမတေယာက္ ဆရာမ....ဖြင္႕ေပးလိုက္ရမလား..”

“ ေအး..ဖြင္႕ေပးလိုက္..ဗ်င္းေတာင္း ..ေသနတ္နဲ႕ ေသေသခ်ာခ်ာ ခ်ိန္ထား...မေပါ႕နဲ႕...”

ဗ်ဳတ္စ က ဖြင္႕ေပးလိုက္ေတာ႕ အၿပင္က မိန္းမ ၀င္လာသည္ ။

ဟင္..ၿမၿမေသြး ...။

ၿမၿမေသြး အခန္းထဲ ၀င္လာတာနဲ႕ ဗ်ဳတ္စနဲ႕ ဗ်င္းေတာင္းက ေသနတ္ေတြနဲ႕ ခ်ိန္ရြယ္လိုက္ၾကသည္ ။ ဟန္စုယဥ္က “ သူ႕အိတ္ကို ရွာစမ္း....” လို႕ လွမ္းေအာ္လိုက္ေတာ႕ ဗ်င္းေတာင္းက ၿမၿမေသြးရဲ႕

အိတ္ကို ဆြဲလုလိုက္ၿပီး ဖြင္႕ရွာလိုက္သည္ ။

“ ဟာ....ေသနတ္..ဒါ...ဒါ..ဒါ ရဲမ..ရဲမ .......”

ၿမၿမေသြး လက္ကိုင္အိတ္ထဲက ေသနတ္တလက္ ေတြ႕သြားသည္ ။ ေၿပာင္းတို ပြိဳင္႕၃၈ ငါးလံုးၿပဴ းေလး ။ ဟန္စုယဥ္က ေအာ္ရယ္လိုက္သည္ ။ “ ဟန္က်လိုက္ေလၿခင္း ....ရဲတေယာက္ကို ထပ္

သတ္ႏိုင္သြားၿပီ....အခုလို ၾကြလာတာကို ၀မ္းေၿမာက္စြာနဲ႕ ၾကိဳဆိုပါတယ္..ရဲအရာရွိမေလး ရယ္...”

“ ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္းရဲ႕ မယား ဟန္စုယဥ္ မဟုတ္လား.....မင္းရဲ႕ ရူးသြပ္တဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြကို ရပ္လိုက္ပါေတာ႕..မင္းကို ၿမန္မာ တႏိုင္ငံလံုးက ရဲေတြ

လိုက္ရွာေနၾကၿပီ..မင္း ေၿပးမလြတ္ပါဘူးကြာ..အခုထဲက အဖမ္းခံလိုက္ပါေတာ႕...”

“ လာၿပီး ဆရာလုပ္မေနနဲ႕ ရဲမ ေရ....မင္း မၾကာခင္ မိနစ္ပိုင္းေလး အတြင္းမွာ ဘ၀တပါးကို ကူးေၿပာင္းရေတာ႕မွာ..မင္း ယံုၾကည္ရာ ဘုရားကို ဆုေတာင္းထားလိုက္ေတာ႕...”

ေနဗလ က “ ေဟး..ဓါတ္ပံု ၿပမယ္ ဆို..ဘယ္မလဲ....” လို႕ ဟန္စုယဥ္ကို ေမးလိုက္သည္ ။

ဟန္စုယဥ္က ကင္မရာထဲက ဓါတ္ပံုကို ေနဗလ ကို ၿပလိုက္သည္ ။ “ ကေလး ဘယ္မွာလဲ ဆိုတာကို ေၿပာၿပပါ....” လို႕ ေနဗလ က ေမးသည္ ။

“ သိေတာ႕ေကာ ဘာထူးမွာလဲ ..ရွင္လည္း အခုဘဲ ေသရေတာ႕မွာ ရွင္႕...”

“ ငါ..ငါ..ငါ ကေလးကို ေတြ႕ခ်င္တယ္ဟာ.....”

“ မရေတာ႕ဘူး...ကိုေနလ..ရွင္႕လိုလူကို က်မ အရွင္မထားႏီုင္ေတာ႕ဘူး..ရွင္႕ေၾကာင္႕ က်မတို႕ ဘ၀ ယိမ္းယိုင္ခဲ႕ရတယ္..ကိုေဇာ္၀င္းလည္း ေထာင္က်ေနၿပီ ... ကိုေဇာ္၀င္းက ရွင္႕ကို သတ္

..ေသေနတဲ႕ ဓါတ္ပံုကို က်မတို႕ကို ေထာင္၀င္စာ လာေတြ႕တဲ႕ အခါ ၿပခိုင္းတယ္ ...”

ၿမၿမေသြးလည္း ေနဗလ နဲ႕ ဟန္စုယဥ္တို႕ ေၿပာဆိုေနၾကတဲ႕ ကေလး အေၾကာင္းကို မသိလို႕ ေၾကာင္ေငးက နားေထာင္ေနသည္ ။ ဟန္စုယဥ္ကလည္း ကေလး ဘယ္မွာလဲ ဆိုတာကို မေၿပာဘူး ။

ေနဗလ က  ထပ္ၿပီး ေမးသည္ ။ “ ငါ႕ကို သတ္လိုက္ပါ..ဒါေပမယ္႕ မေသခင္ ကေလး ဘယ္မွာလဲ ဆိုတာကို သိသြားပါရေစ...” လို႕ ေၿပာသည္ ။ ဟန္စုယဥ္ လည္း “ ရွင္ ဒီေလာက္ေတာင္

သိခ်င္ေနလဲ က် ေၿပာၿပမယ္..ရွင္ ေသသြားၿပီးတဲ႕ေနာက္ ၀ိညာဥ္ အေနနဲ႕ သြားၾကည္႕မလို႕လား....ကေလးက သာေကတ အိမ္ၾကီးထဲမွာဘဲ ရွိေနတယ္...”လို႕ ေၿပာသည္ ။

ဒီအခ်ိန္မွာ အိမ္ခန္းထဲက နီသိ၀တီ ထြက္လာသည္ ။ ေစာေစာက ၀င္သြားတံုးကလို ေရွးေဟာင္း စက္ရုပ္ တရုပ္လို လက္တန္း ေရွ႕ကို စူးစူးၾကီး ၾကည္႕ၿပီး ကြတတ နဲ႕ ေလွ်ာက္သြားတာမ်ိ ဳး

မဟုတ္ေတာ႕ ..။

နီသိ၀တီရဲ႕ လက္ ႏွစ္ဖက္ထဲမွာ ပစၥတိုေသနတ္ႏွစ္လက္ ရွိေနသည္ ။ ဟန္စုယဥ္ကို တန္းတန္းမတ္မတ္ ခ်ိန္ထားၿပီး..“ လက္ထဲက ေသနတ္ေတြ ခ်လိုက္....” လို႕ အသံမာမာနဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။

ဟန္စုယဥ္က ေအေက၉၉ စက္ေသနတ္ေလးကို နီသိ၀တီကို ခ်ိန္လိုက္သည္ ။  နီသိ၀တီက စ ပစ္ခတ္သည္ ။ ဟန္စုယဥ္ကလည္း ပစ္ခတ္သည္ ။ ဒိန္းဒိူင္းဒုန္းနဲ႕ ေသနတ္သံေတြ ထြက္ေပၚလာသည္ ။

နီသိ၀တီ စပစ္လိုက္တဲ႕ က်ည္ဆံက ဟန္စုယဥ္ရင္ဘတ္ကို ထိသည္ ။ ဟန္စုယဥ္ လန္က်သြားသည္ ။ ဗ်ဳတ္စ နဲ႕ ဗ်င္းေတာင္းက နီသိ၀တီကို ပစ္ခတ္ၾကသည္ ။ ေနဗလလည္း ဟန္စုယဥ္

လြတ္က်သြားတဲ႕ ေအေက၉၉ ကို ေကာက္ယူၿပီး ဗ်ဳတ္စနဲ႕ ဗ်င္းေတာင္းတို႕ကို ပစ္သည္ ။

ၿမၿမေသြးလည္း ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ဆိုဖါၾကီးတလံုး အေနာက္ဖက္ကို ေၿပးပုန္းလိုက္သည္ ။

ေနဗလ ပစ္ခတ္တာ ဗ်ဳတ္စကို ထိမွန္သည္ ။ စူးစူး၀ါး၀ါး ေအာ္ရင္း ဗ်ဳတ္စ လဲက်သြားသည္ ။ ဗ်င္းေတာင္း ပစ္ခတ္လိုက္တဲ႕ က်ည္ဖူးေတြက နီသိ၀တီကို ထိမွန္သည္ ။ နီသိ၀တီက ဗ်င္းေတာင္းကို

 ပစ္သည္ ။

လက္ႏွစ္ဖက္ထဲက ေသနတ္ႏွစ္လက္ တေဖါင္းေဖါင္း ၿမည္ကာ မီးပြင္႕ေနသည္ ။ ဗ်င္းေတာင္း ဘိုက္ကို ထိမွန္ၿပီး ဗ်င္းေတာင္း ေအာ္ဟစ္ကာ လဲက်သြားသည္ ။ ဗ်တ္စ ၿပန္ု ကုန္းထလာၿပီး နီသိ၀တီကို

 ပစ္သည္ ။ နီသိ၀တီရဲ႕ ရင္ဘတ္ကို ထိမွန္သည္ ။ နီသိ၀တီက ၿပန္ပစ္သည္ ။ ဗ် ဳတ္စ ကိုယ္ကို က်ည္ေတာင္႕ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၀င္သြားၿပီး ဗ်ဳတ္စ လဲက်သြားသည္ ။ နီသိ၀တီလည္း

လဲက်သြားသည္ ။

ယမ္းခိုးေတြ ေ၀သြားသည္ ။ ၿမၿမေသြးလည္း နီသိ၀တီဆီကို ေၿပးသြားသည္ ။ ေနဗလ လည္း ဟန္စုယဥ္ကို ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ ဟန္စုယဥ္ သည္ ပါးစပ္ေလး အေဟာင္းသားနဲ႕ အသက္ ေပ်ာက္ေနၿပီ ။

ေနဗလ နီသိ၀တီရွိရာကို ေၿပးသြားသည္ ။ “ နီသိ..နီသိ ....” လို႕လည္း ေအာ္ေခၚသည္ ။

နီသိ၀တီ တဆတ္ဆတ္ လွဳပ္ခါၿပီး ပံုမွန္ မဟုတ္ေတာ႕တာကို  ၿမၿမေသြးေရာ ေနဗလ ေကာ ေတြ႕လိုက္ၾကရသည္ ။  ။ နီသိသည္ ၿမၿမေသြးရဲ႕ ေပါင္ေပၚမွာ ေခါင္းေလး ေမွးၿပီး ေနဗလ ဖက္ကို ၾကည္႕ၿပီး..“ ကိုကို....နီသိ တာ၀န္ေက်ပါတယ္ေနာ္ ”လို႕ တိုးတိုးေလး ေၿပာလိုက္ၿပီး ေခါင္းေလး ေဘးကို က်ၿပီး ၿငိမ္သက္သြားပါသည္ ။

“ နီသိ..နီသိ .....”

ေနဗလ ေအာ္ေခၚေနေပမယ္႕ နီသိ၀တီက မထူးေတာ႕ပါ ။

ၿမၿမေသြးက ေနဗလ၇ဲ႕ လက္ကို ဖမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး “ ကိုေန..နီသိ  ပ်က္သြားၿပီ....” လို႕ ေၿပာလိုက္ပါသည္ ။



                                                                                              ၿပီးပါၿပီ