အင္းစိန္ၿမိဳ႕သစ္မွာ တိုက္အၿမင္႕ပိုင္းနဲ႕ ၿခံက်ယ္၀င္းက်ယ္ သူေဌးရပ္ကြက္ ဆိုၿပီး ႏွစ္ပိုင္း ကြဲေနတယ္ ။
သူေဌးေတြ ေနတဲ႕ ၿခံက်ယ္တိုက္အေကာင္းစား အၾကီးစား ရပ္ကြက္ၾကီးထဲက တခုေသာ တိုက္နဲ႕ ၿခံထဲမွာ ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္း ေနတယ္ ။ ေဇာ္၀င္းက တခါတေလ ဟန္စုယဥ္ရဲ႕ သာေကတက တိုက္နဲ႕ ၿခံၾကီးမွာေနသလို တခါတေလမွာေတာ႕ အင္းစိန္ၿမိဳ႕သစ္က သူ႕တိုက္မွာ ေနတယ္ ။ တပည္႕တပန္းေတြ ၿခံရံၿပီး ေနတယ္ ။ ရန္ကုန္ၿမ္ိဳ႕တင္မက တႏိုင္ငံလံုးက မေကာင္းတဲ႕ လုပ္ငန္းေတြ မွန္သမွ် ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္းနဲ႕ မကင္းဘူး ။ တနည္းတလမ္း ဆိုသလို ပတ္သက္ေနတာခ်ည္းဘဲ ။
အခုလည္း သီလ၀ါက ဘားမားဂဲလ္စားေသာက္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ ဦး၀ၾကီး နဲ႕ သူ႕အင္းစိန္တိုက္က ဧည္႕ခန္းက်ယ္ၾကီးမွာ ေဇာ္၀င္း စကားေၿပာေနတယ္ ။ ဦး၀ၾကီးက သီလ၀ါမွာ ၿဖစ္ပ်က္တာေတြကို အစအဆံုး
ေၿပာၿပသတင္းပို႕ခဲ႕လို႕ ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္းက ေနဗလကို ေဂ်ာက္တြန္းခ်င္လို႕ ခ်က္ခ်င္းဘဲ အဆိပ္ခတ္ထားတဲ႕ ေရသန္႕ဘူးေတြကို အခ်ဳပ္ထဲကို သူ႕အဆက္အသြယ္နဲ႕ ပို႕ခဲ႕တယ္ ။ အခုေတာ႕ သူ႕လုပ္ရပ္
ထိေရာက္ ေအာင္ၿမင္သြားၿပီ ။ သေဘၤာသားေတြ အားလံုး အဆိပ္မိေသဆံုးသြားလို႕ ဒီကိစၥ အမွဳ ၾကီးေနၿပီေလ ။ ေဇာ္၀င္းက ဦး၀ၾကီးကို ဆုေၾကးေငြ ေဘာက္ဆူးခ်ေနတယ္ ။
“ ေက်နပ္တယ္..ေနဗလ ဒီတခ်ီေတာ႕ လူပါး ပုလင္းထိၿပီ ...ဟားဟားဟား......ပိုင္လိုက္တဲ႕အၾကံ..ေဇာ္၀င္းရဲ႕ ဦးေႏွာက္ကို ေရႊခ်ထားဖို႕ေတာင္ ေကာင္းေနၿပီ.......ဟားဟားဟား......”
မ်က္ႏွာအားရ ေခါင္းေဆာင္ရယ္လို႕ တပည္႕ေတြကလည္း လိုက္ရယ္လိုက္ၾကတယ္ ။
ေဇာ္၀င္းက ေနဗလကို သတ္ဖို႕ေတာင္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ၾကိဳးစားခဲ႕တာ ။ ဟန္စုယဥ္နဲ႕ ၿပန္ေတြ႕ၿပီး ဟန္စုယဥ္ ေနဗလ လက္ထဲကို ၿပန္ေရာက္သြားမွာကိုလည္း သူ မလိုလားဘူး ။ ေနဗလကို ဒီေလာကက
ေန အၿပီးအပိုင္ ေမာင္းထုတ္ပစ္လိုက္တာ အေကာင္းဆံုးဘဲ လို႕ သူ ယူဆတယ္ ။
ေနဗလ လည္း ေရေရလည္လည္ကို ေခါင္းစားေနတယ္ ။
နံမည္ပ်က္ၿပီ ။ သူ႕သတင္းက လူၾကီးပိုင္းမွာ ပ်ံ႕လြင္႕ေနတယ္ ။ ဒီေကာင္ ေပါ႕ဆလွခ်ည္လား ဘာညာနဲ႕ အၿပစ္၀ိုင္းတင္ေနတယ္ ။ ရဲမွဴးၾကီးတေယာက္ကဆိုရင္ သူ႕ကို အလုပ္ၿဖဳတ္ပစ္လိုက္ဖို႕ေတာင္
အၾကံေတြ ေပးေနတယ္ ။
စိတ္ဓါတ္ေတြ က်ဆင္းေနရတဲ႕အခ်ိန္ မႏၲေလးက ဒါဇင္ကလည္း သူလိုက္ေနတဲ႕ မႏၲေလးက မူးယစ္ေဆး၀ါးဂိုဏ္းတခုက လူဆိုးတေယာက္ ရန္ကုန္ကို ထြက္ေၿပး တိမ္းေရွာင္သြားတာေၾကာင္႕ ရန္ကုန္
ကို လိုက္ၿပီး ရွာေဖြ ဖမ္းဆီးဖို႕ ရန္ကုန္ကို ဆင္းလာမယ္..ေနဗလရဲ႕ အိမ္မွာ တည္းမယ္ လို႕ ဖုန္းဆက္တယ္ ။
နီသိ၀တီကလည္း သူ႕ကို ဇနီးမယားေကာင္း တေယာက္လို အၿမဲ ၿပဳစုယုယေနေတာ႕ ဒါဇင္ လာတဲ႕အခါ နီသိ၀တီကို ဘယ္လို ( ပလပ္ၿဖဳတ္ ) ထားရမလဲ မသိလို႕ တည္ထြင္ပါရဂူ ေဒါက္တာခ်စ္ပန္းကို
ဖုန္းလွမ္းဆက္ၿပီး ေမးတယ္ ။ ေဒါက္တာခ်စ္ပန္းကလည္း “ အမေလး...ဒါေလးမ်ား ...ဘာ ပူေနသလဲ ကိုေနဗလရယ္....က်ဳပ္တာ၀န္ထား.....ခင္ဗ်ားကို နီသိ၀တီကို က် ဳပ္ အပ္ပ္ဂရိတ္ လုပ္ေပးမယ္ လို႕
ေၿပာထားတာဘဲ..အလုလို အခ်ိန္မွာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ မန္းေလးက ရည္းစားေလး လာေနတဲ႕အခ်ိန္ စေတး ေရွာင္ခိုင္းၿပီးသားလည္း ၿဖစ္သြားေအာင္ နီသိ၀တီကို က်ဳပ္ရဲ႕ ( ၿပဳၿပင္ထိန္းသိမ္းေရးစခန္း ) ကို ပို႕
ထားလိုက္ပါ ..တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ၿပတ္..အိုေကမွာ စိုေၿပသြားလိမ္႕မယ္....အားကိုးစမ္းပါဗ်ာ..က် ုပ္က သိပ္ ေစ်းမယူပါဘူး..ေလ်ာ႕ေပးမွာပါ..အဓိကက က် ဳပ္က တည္ထြင္ထားတာေတြကို လက္ေတြ႕
စမ္းသပ္ခ်င္တာ...ကဲ က်ဳပ္ဆီလည္း လာပို႕စရာ မလိုဘူး..က် ဳပ္ကဘဲ နီသိကို လာေခၚေပးမယ္....”လို႕ ေၿပာပါတယ္ ။
ဒါဇင္ေလး ေရာက္မလာခင္မွာဘဲ ေဒါက္တာခ်စ္ပန္းရဲ႕ စက္လူရုပ္စက္ရံုက ဗင္ကား အၿဖဴၾကီး ေရာက္လာၿပီး နီသိ၀တီကို ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္ ။
ေၿမၿပင္( သို႕မဟုတ္ ) ကတၲရာစီးကားလမ္းနဲ႕ မထိဘဲ လ်ပ္ေၿပးတဲ႕ ေဟာဗားေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္နဲ႕ ဒါဇင္ ရန္ကုန္ကို ေရာက္လာပါတယ္ ။
ေနဗလကို ေၿပးဖက္ၿပီး “ လြမ္းတယ္..လြမ္းတယ္..ကိုကုိရယ္...” လို႕ တဖြဖြ ေၿပာဆိုရင္း ေနဗလကို ေၿပးဖက္တယ္ ။ ႏွဳတ္ခမ္းေတြကိုလည္း အငမ္းမရ စုတ္နမ္းတယ္ ။ သူကလည္း အရင္ထက္ေတာင္ ပိုလွလာတဲ႕ ဒါဇင္ကို ၿပန္ဖက္သိုင္းၿပီး နမ္းစုတ္တယ္ ။ ဒါဇင္လည္း ေနဗလနဲ႕ အခ်စ္ပြဲေတြ ႏႊဲၿပီး အလုပ္ခြင္မွာဘဲ နစ္ေနခဲ႕ၿပီး ကာမကိစၥ ဆာေလာင္ငတ္မြတ္ေနတာနဲ႕ ေတြ႕လည္း ေတြ႕ေရာ စိတ္ေတြ အလြန္ထၾကြေသာင္းက်န္းၿပီး ေနဗလနဲ႕ အ၀တ္အစားေတြကို ၿပိဳင္တူလိုလို ခြ်တ္ပစ္ၾကရင္း ဧည္႕ခန္း ၾကမ္းၿပင္မွာဘဲ ကာမစပ္ယွက္ဖို႕ လံုးပန္းပါေတာ႕တယ္ ။
ေနဗလလည္း နီသိကို စက္ရံု ၿပန္ပို႕ထားၿပီး သူ႕ဌာနက စံုစမ္းစစ္ေဆးမွဳ လုပ္ခံေနရတဲ႕အခ်ိန္ လိင္ကိစၥ ၿပတ္လပ္ေနတာေၾကာင္႕ ဒါဇင္႕ကို အၿပတ္ဆြဲဖို႕ ေပါင္ၾကားက ငပဲတန္ဒုတ္ၾကီး မတ္မတ္ေထာင္
ေနပါတယ္ ။ ဒါဇင္ရဲ႕ ကိုယ္လံုးတီးအလွကို ေကာင္းေကာင္း ခံစားရင္း ဒါဇင္႕ ၿပည္႕ၿဖိဳးတင္းရင္းတဲ႕ ႏို႕ၾကီးႏွစ္လံုးကို စိတ္ရွိလက္ရွိ ကိုင္ညွစ္တယ္ ။ စို႕တယ္ ။ ၿပီးေတာ႕ ၾကမ္းၿပင္မွာ ပက္လက္အိပ္ခိုင္း
ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ဆြဲၿဖဲၿပီး ဒါဇင္႕ အေမႊးမဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို တအား ယက္ေပးတယ္ ။
“ အိုး..ဟား..အိုး.....ကိုကိုေနရယ္....အား......အမေလး.....ဟင္႕ဟင္႕......”
ဒါဇင္ ေကာင္းလြန္းလို႕ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါၿပီး ဖင္ၾကီးေတြကို ေကာ႕ေကာ႕ေပးေနတယ္ ။ အဖုတ္ယက္သံေတြက တၿပတ္ၿပတ္ထြက္ေနတယ္ ။ ဒါဇင္လည္း ေနဗလ အယက္အစုတ္ေတြေၾကာင္႕
အရမ္း ခံခ်င္ေနၿပီ ။ ခံခ်င္တာမွ မတ္မတ္ေထာင္ေနတဲ႕ ေနဗလရဲ႕ လိင္တန္းတုတ္တုတ္ၾကီးကို သူမဖါသာ ဆြဲကိုင္ၿပီး ယားလြန္းေနတဲ႕ သူမ အဂၤါစပ္ထဲကို ထိုးသြင္းလိုက္ခ်င္လာတယ္ ။
“ ကိုကိုေန..ေတာ္ၿပီ..ဆက္ မမွဳတ္နဲ႕ေတာ႕...ဟင္႕ဟင္႕..ရပ္လိုက္ပါေတာ႕..”
ဒါဇင္ ရပ္ခိုင္းေနလို႕ ေနဗလ လည္း ဘာဂ်ာအမွဳတ္ ရပ္လိုက္တယ္ ။ ဒါဇင္ရဲ႕ အဂၤါစပ္ေလး တဏွာအရွိန္ေၾကာင္႕ ေဖါင္းတင္းေနတယ္ ။ ခံုးေမာက္ေနတယ္ ။ အရည္ေတြ တံေတြးေတြ ေပစို ေၿပာင္လက္ေနတယ္ ။
“ ဘာၿဖစ္လဲဟင္ ဒါဇင္....မၾကိဳက္ဘူးလား...”
“ ၾကိဳက္တယ္ ကိုကို..ဒါဇင္ လိုခ်င္ေနၿပီ..ဒါဇင္႕ကို လုပ္ပါေတာ႕ ကိုကိုေန..”
ေနဗလလည္း ဒါဇင္ေတာ႕ တအားေစာက္ပတ္ေတြ ယားေနၿပီ..ခံခ်င္လြန္းေနၿပီ လို႕ သိလိုက္ၿပီး လိုးရန္ ၿပင္လိုက္တယ္ ။ ဒီလို မိန္းမတေယာက္က တအား ယားၿပီး ခံခ်င္လြန္းလာလို႕ မရွက္ႏိုင္ဘဲ
သူ႕ကို လိုးေပးဖို႕ ေတာင္းခံလာတာကို ေနဗလ အရမ္းၾကိဳက္တယ္ ။ တအားယားေနတဲ႕ မိန္းမတေယာက္ကို လိုးရတာ သူ အရမ္း သေဘာက်တယ္ ။ သူ႕စိတ္ေတြ တအားထၾကြၿပီး သူ႕ဒုတ္ကလည္း အစြမ္းကုန္ ေတာင္တယ္ ။
ဒါဇင္႕ကို ပက္လက္အိပ္ခိုင္းၿပီး ေပါင္တန္ေတြကို တြန္းခြဲရင္း သူ ေနရာယူလိုက္ၿပီး “ ေလွၾကီးထိုး..ရိုးရိုး ” ဘဲ ဒါဇင္႕ကို အၿမန္လိုးပါေတာ႕တယ္ ။ ဒစ္ၿပဲၾကီးကို ႏွဳတ္ခမ္းသားထူထူတြန္႕တြန္႕ေလးေတြ ၾကားထဲကို ဖိသြင္းလိုက္ေတာ႕ ဒါဇင္ရဲ႕ “ အားဟားဟား..” လို႕ ညည္းသံေလး ထြက္ေပၚလာတယ္ ။
“ နာလို႕လား..ဒါဇင္..” လို႕ ေမးလိုက္တယ္ ။
“ ဟင္႕အင္း....နာဘူး...လုပ္မွာသာ လုပ္ပါ”လို႕ ဒါဇင္က ေၿဖတယ္ ။
သူ႕ ဒုတ္ၾကီးကို ဆက္သြင္းတယ္ ။ ဖိသြင္းတယ္ ။ အရည္ေတြ စိုရဲေပလူးယိုစီးေနတာေၾကာင္႕ သူ႕ဒုတ္ၾကီး လမ္းေၾကာင္းထဲ ၾကပ္ေနေပမယ္႕ တထစ္ထစ္နဲ႕ ေရွ႕တိုး၀င္သြားတယ္ ။
“ အို႕ဟင္း..”
ဒါဇင္ ေနဗလရဲ႕ ေက်ာၿပင္ကို တအား ဖက္သလို လက္သဲေတြနဲ႕ ကုတ္ၿခစ္လိုက္တယ္ ။ ဆက္မထိုးေသးဘဲ ေကာ႕ေထာင္ တင္းမာေနတဲ႕ ဒါဇင္ရဲ႕ ႏို႕ႏွစ္လံုးကို သူ႕ႏွဳတ္ခမ္းၾကီးနဲ႕ ငံုၿပီး စို႕တယ္ ။
တဖက္ၿပီး တဖက္ပါ ။ ဒါဇင္က တဟင္႕ဟင္႕နဲ႕ အသံထြက္လာတယ္ ။ လီးၾကီး တန္းလန္းၾကီးနဲ႕ ဆက္မထိုးသြင္းဘဲ ႏို႕ေတြကို ေအးေအးေဆးေဆး စို႕ေနလို႕ ။
“ ကိုကို..လုပ္ကြာ..ရပ္မထားနဲ႕..”
မႏၱေလးတံုးက သူ႕ကို ေကာင္းေကာင္း လိုးေပးခဲ႕ၿပီး ရန္ကုန္ကို ၿပန္သြားခဲ႕လို႕ အလိုးေကာင္းေတြ ဆက္ မရခဲ႕လို႕ ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ေတာ႕ ေနဗလနဲ႕ အၿပတ္ကို ဆြဲၾကမယ္ လို႕ အားခဲ မွန္းဆခဲ႕တာ
ေလ ။ ဒါဇင္ ေတာင္းဆိုေနေတာ႕လည္း ေနဗလက သူ႕ကို လိုးေစခ်င္ေနၿပီ ဆိုတာ သေဘာေပါက္လိုက္ပါတယ္ ။ ဒါဇင္ရဲ႕ ေၿခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲမၿပီး သူ႕ပုခံုးေပၚ ထမ္းတင္လိုက္ၿပီး တ၀က္ေလာက္ သြင္းထားတဲ႕ သူ႕လီးကို တခ်က္ခ်င္း မွန္မွန္ေလး လိုးေညွာင္႕ေပးပါေတာ႕တယ္ ။
“ အင္း...အား....ဟင္း...”
ဒါဇင္ ေက်နပ္သြားၿပီ ။စီးစီးပိုင္ပိုင္နဲ႕ စို၇ႊဲ ႏူးညံ႕တဲ႕ ဒါဇင္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ ဇိကနဲ ဇိကနဲ လိုးထည္႕ေပးေနတယ္ ။ ဒါဇင္႕မ်က္ႏွာ ေခ်ာေခ်ာေလးကို ၾကည္႕ၿပီး လိုးရတာ ေကာင္းလိုက္တာ..။
တဏွာစိတ္ေတြ ဖံုး ရမက္ေတြ ထန္ေနတဲ႕ ဒါဇင္လည္း “ ကိုကိုလုပ္လုပ္ တအား တအား..” လို႕ ေၿပာေနတယ္ ။ ၿမန္ၿမန္နဲ႕ ၿပင္းၿပင္း လုပ္ဖို႕ ေၿပာေနမွန္း ေနဗလ သိလိုက္တယ္ ။ ငံု႕ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ ေၿခေထာက္ေတြ ပုခံုးေပၚထမ္းၿပီး ေကြးထားလို႕ ၿပဴးထြက္ေနတဲ႕ ဒါဇင္႕ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးထဲ ၀င္ထြက္ေနတဲ႕ သူ႕လီးၾကီးကို ေတြ႕ရလို႕ တအား စိတ္ၾကြသြားၿပီး ၾကံဳးၾကံဳးၿပီး လိုးေဆာင္႕ပါေတာ႕တယ္ ။ ဖြတ္ဖြတ္ဖပ္ဖပ္ ဘြပ္ဘြပ္ ဆိုတဲ႕ အသံမ်ိဳးစံု ထြက္ေနတယ္ ။
“ ေကာင္းလား..ဒါဇင္..”
“ အင္းအင္း...ေကာင္းတယ္..အရမ္းေကာင္းတယ္....ကိုကို.....တအားေဆာင္႕ပါ...ေဆာင္႕ပါ...ေဆာင္႕ေပး....ေဆာင္႕ေပးပါ....”
လီးနဲ႕ ေစာက္ပတ္ အ၀င္အထြက္ေတြ ၾကမ္းေနၿပီ ။ ဆီးခံု ဆီးစပ္ၿခင္း ထိရိုက္တဲ႕ အသံေတြ တဖတ္ဖတ္နဲ႕ ။ မနားတမ္း ေဆာင္႕ထည္႕ေပးလိုက္တာ ဒါဇင္ အရမ္းၾကိဳက္သြားတယ္ ။ ၿပီးသြားတယ္ ။
သူလည္း တအားေကာင္းသြားၿပီး ဒါဇင္႕ ဘိုက္သားခ်ပ္ခ်ပ္ေလးေပၚမွာ သုတ္ရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြ ေဖြးကနဲ ေဖြးကနဲ ေနေအာင္ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ကာမအထြဋ္အထိပ္ လမ္းဆံုးကို တက္လွမ္း သြားရပါတယ္ ။
“ ေကာင္းလိုက္တာ ကိုကိုရယ္..အလိုးေတာ္တဲ႕ ကိုကို...ခ်စ္တယ္ အရမ္း..”
ဒါဇင္႕ ခ်စ္စဖြယ္ မ်က္ႏွာေလးကို သူ အာဘြားတခ်က္ေပးလိုက္ေပမယ္႕ သူ႕လီးၾကီးိကုိေတာ႕ ဒါဇင္႕ ေစာက္ပတ္ထဲက မထုတ္ဘဲ စိမ္ထားေနဆဲပါ ။
ဟန္စုယဥ္လည္း ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္း ေၿပာၿပေနတာေတြကို သေဘာက်ေနတယ္ ။
ရန္သူေတာ္ ေနဗလရဲ႕ က်ဆံုးခန္းက နားေထာင္လို႕ ေကာင္းတဲ႕ ဇာတ္လမ္းသစ္ေလး တပုဒ္ဘဲ ။
ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္းကိုလည္း အထင္ၾကီးသြားတယ္ ။
“ ဒီေကာင္ အလုပ္ၿပဳတ္သြားတာကို ဟန္စုနဲ႕ ကိုကိုေဇာ္ ေတြ႕ရေတာ႕မွာပါ.....မၾကာပါဘူး..ဒီေကာင္႕မွာ တာ၀န္ရွိတယ္ ဆိုၿပီး ၿဖဳတ္ပစ္ပါလိမ္႕မယ္....”
“ သူ အလုပ္ၿပဳတ္သြားၿပီးရင္ေကာ ကိုကိုေဇာ္က ဘာထပ္လုပ္အံုးမွာလဲ...”
“ လုပ္မွာေပါ႕..ဟန္စုရယ္..ဒီေကာင္ ဘ၀ ပ်က္သထက္ ပ်က္ေအာင္ကို ကိုကိုက လုပ္ဦးမွာ....သူ႕ေၾကာင္႕ကိုကိုေဇာ္ အထိနာခဲ႕တာ ခ်စ္ေလးလည္း မွတ္မိသားနဲ႕...ကံေကာင္းလို႕ ကိုကိုနဲ႕ ခ်စ္ေလး
ေထာင္ထဲကို ေရာက္သြားေတာ႕မလို႕ေလ..ဟင္းဟင္း....သူ႕ကို ကိုကိုတို႕ကို ငိုယိုေတာင္းပန္လာတဲ႕အထိကို ပံုစံေပးေရး အစီအစဥ္ေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေသးတယ္ ...”
ေဇာ္၀င္းရဲ႕ တပည္႕ေက်ာ္ေတြက ဆရာေက်နပ္ေအာင္ တဟားဟားနဲ႕ အေနာက္ကေန ေ၀ေလေလ လိုက္လုပ္ေပးၾကတယ္ ။ ဗ် ဳတ္စနဲ႕ ဗ်င္းေတာင္း အမႊာညီအကိုႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ေမထိန္နဲ႕ ထိန္ညီး ဆို
တဲ႕ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္တို႕ပါ ။
ကမၻာေအး လမ္းမၾကီးေပၚမွာ ရွိတဲ႕ ၿမန္မာႏိုင္ငံ ရဲတပ္ဖြဲ႕ ဌာနခ်ဳ ဳပ္ၾကီးကို ေနဗလ ေရာက္လာခဲ႕တယ္ ။ ရံုးၾကီးရဲ႕ အေရွ႕ ၀င္ေပါက္ၿပီးမွာ ၿမၿမေသြးက သူ႕ကို ေစာင္႕ေနတယ္ ။ ဒီေန႕ ဒါဇင္က သူတို႕
မႏၲေလးတိုင္းက ရဲေတြနဲ႕ တရားခံေၿပး လူဆိုးေကာင္ ေနာက္ကို ရန္ကုန္က ရဲေတြနဲ႕ ပူးေပါင္းၿပီး လိုက္ၾကမွာမို႕ အိမ္က အေစာၾကီး ထြက္သြားတယ္ ။ ေနဗလကို ဌာနခ်ဳပ္ ရံုးၾကီးက ဒုရဲခ် ဳပ္က ေတြ႕ခ်င္
တယ္လို႕ ေခၚထားလို႕ ေနဗလ ေရာက္လာခဲ႕တာပါ ။ ၿမၿမေသြးက ေနဗလကို သူတေယာက္လံုး အနားမွာ ရွိေနတဲ႕ အခ်ိန္ အဆိပ္ခပ္တဲ႕ ကိစၥ ၿဖစ္သြားတာမို႕ ဒုရဲခ်ဳပ္ကို ၀င္ေရာက္ ေတြ႕ဆံုတဲ႕ ေနရာ
မွာ သူလည္း လိုက္ခဲ႕ၿပီး ရွင္းၿပဖို႕ စီစဥ္ထားတယ္ လို႕ ေၿပာတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ၿမၿမေသြး လည္း ရဲဌာနခ်ဳပ္ကို ေရာက္ေနတာပါ ။
“ ကိုေနဗလ ..ဒါဇင္ မႏၲေလးက ေရာက္ေနတယ္ ဆို..”
“ ဟုတ္တယ္..ၿမၿမေသြး....တရားခံေၿပး လိုက္ရွာဖို႕ ေရာက္လာတာ..”
“ သူ ဘယ္မွာ တည္းေနလဲ သိလား..”
“ အာ..သူ က်ေနာ္႕ တိုက္ခန္းမွာ တည္းတယ္..ၿမၿမေသြး....”
ၿမၿမေသြးက ေနဗလကို ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည္႕ၿပီး..“ ဟုတ္လား...က်မ မသိလို႕..သိရင္ လာခဲ႕ပါတယ္..သူ႕ကို တေနရာရာကို ေခၚသြားၿပီး ထမင္းေလးဘာေလး ေကြ်းခ်င္လို႕...သူက က်မတို႕
မႏၲေလးမွာ တံုးက အရမ္း လိုက္ပို႕ေပး..ဂရုစိုက္ ေကြ်း းေမြးခဲ႕တယ္ မဟုတ္လား...” လို႕ ေၿပာလိုက္ပါတယ္ ။
ၿမၿမေသြးနဲ႕ ေနဗလ အေပၚဆံုးထပ္က ဒုရဲခ် ဳပ္ရဲ႕ ရံုးခန္းကို တက္ခဲ႕ၾကတယ္ ။
( ဒုရဲခ် ဳပ္ ေဒၚႏြယ္ႏြယ္ေက်ာ္ၿမင္႕ ) ဆိုတဲ႕ ေၾကး၀ါဆိုင္းဘုတ္ၾကီး ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ႕ နံရံ နဲ႕ ပါလစ္ေရာင္ တဖိတ္ဖိတ္နဲ႕ ကြ်န္းတံခါးၾကီးကို ေတြ႕ရတဲ႕ ဒုရဲခ်ဳပ္ရဲ႕ ရံုးခန္းအၿပင္ဖက္မွာ ဧည္႕သည္ေတြအတြက္
ဆိုဖာခံုေတြ အမ်ားၾကီး ခ်ထားတာ ေတြ႕ရလို႕ ၿမၿမေသြးက “ လာ က်မတို႕ ခဏ ထိုင္ေစာင္႕ရေအာင္” လို႕ ေၿပာၿပီး ဆိုဖါ အနက္ေရာင္ေပၚ ထိုင္လိုက္ရင္း ေနဗလကို ေခၚလိုက္တယ္ ။
ေနဗလ လည္း ၿမၿမေသြးနဲ႕ အတူ ယွဥ္တြဲၿပီး ထိုင္လိုက္တယ္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ သာေကတ သူေဌးရပ္ကြက္က ေဒၚဟန္စုယဥ္ရဲ႕ ၿခံ၀င္းၾကီး အနားက ေရစင္ၾကီး အေပၚမွာ ဒါဇင္ ရွိေနတယ္ ။
ဒါဇင္လည္း မူးယစ္ေဆး၀ါး ဂိုဏ္းက ထြက္ေၿပး တိမ္းေရွာင္ေနတဲ႕ လူဆိုးကို လိုက္ဖမ္းဖို႕ ရန္ကုန္ကို လာခဲ႕တာပါ ။ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ႕ ေနဗလနဲ႕ ေနဗလရဲ႕ တိုက္ခန္းမွာ သြားေနၿပီး
ကာမပြဲၾကမ္းေတြ တပြဲၿပီး တပြဲ ႏႊဲ လိုက္ၾကတဲ႕ အခ်ိန္ ေနဗလက သူ ဌာနဆိုင္ရာ စံုစမ္းမွဳ ( ဒီအီး ) ၿဖစ္ေနရတာကို ေၿပာၿပခဲ႕တယ္ ။ ေနဗလ တာ၀န္ခ်ိန္မွာ ရမ္းကားတဲ႕ သေဘၤာသားတစု
အခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာ အဆိပ္ ခတ္ခံရလို႕ ေသၾကတယ္ ဆိုတဲ႕ အေၾကာင္း ။
ဒါဇင္လည္း ခ်စ္သူရဲ႕ အခက္အခဲကို ၀င္ ကူညီ ေၿဖရွင္းခ်င္တာနဲ႕ သူနဲ႕ အတူတူ မူးယစ္ေဆး ဂိုဏ္း၀င္ကို လိုက္ရွာဖမ္းဆီးမယ္႕ ရဲအုပ္ တင္ထြန္းဇံကို သူ မလိုက္ေသးဘူး လို႕ တီးတိုး
မွာၾကားလိုက္ၿပီး ေနဗလတို႕ အမွဳကိစၥကို စိတ္၀င္စားစြာနဲ႕ လိုက္လံ စံုစမ္း ေထာက္လွမ္း ပါေတာ႕တယ္ ။
ဘယ္သူ အဆိပ္ခတ္သလဲ ။
ေနဗလ တိုက္ခန္းမွာ ဗံုးလာေထာင္တာ ဘယ္သူေတြလဲ ။ သူတို႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္သူေတြ ရွိသလဲ ။
ဗံုးလာေထာင္တဲ႕ လူေတြနဲ႕ အဆိပ္ခတ္တဲ႕ လူေတြက တစုထဲလား ။
ဒါဇင္ လိုက္ စံုစမ္းတယ္ ။
သီလ၀ါ ဆိပ္ကမ္းကို သြားတယ္ ။
စစခ်င္း သေဘၤာသားေတြက ေစာ္ေလးႏွစ္ေကာင္ကို ပင္႕သြားတဲ႕ ေနရာက စတယ္ ။ ဘားမားဂဲလ္ ဆိုတဲ႕ အရက္နဲ႕ စားစရာေရာင္းတဲ႕ ဆိုင္ကေန စ စံုစမ္းတယ္ ။ ဆိုင္ရွင္ လူ၀ၾကီး
အေၾကာင္း ေလ႕လာတယ္ ။ လူ၀ၾကီးက မိန္းမထိန္း ( ဖါေခါင္း ) အလုပ္ကိုလည္း လုပ္တဲ႕လူ ။
သူ႕ေနာက္ကြယ္မွာ သူ႕ကို ၾကိဳးကိုင္ေနတာက ေဒ၀ဒတ္ ေဇာ္၀င္း ..။
အဆိပ္ခတ္ထားတဲ႕ ေရသန္႕ပုလင္းေတြကို ေရာင္းလိုက္တဲ႕ စတိုးဆိုင္ေလး ကိုလည္း ေလ႕လာတယ္ ။ ဘယ္သူပိုင္လဲ ။ ေရသန္႕ဘူး ကပ္လိုက္ေတြက ဘယ္သူက လာသြင္းသလဲ ။ လာသြင္းတဲ႕
လူက ေရသန္႕ စက္ရံုက မဟုတ္ဘူး ။ တရုတ္တန္း တေနရာက ထုတ္လုပ္တဲ႕ အတုေတြ ၿဖစ္ေနတယ္ ။
ဟန္စုယဥ္ရဲ႕ တိုက္ၾကီးထဲကို မွန္ေၿပာင္းနဲ႕ ဆိုရင္ လွမ္း ၿမင္ႏိုင္တဲ႕ ေရစင္ၾကီးေပၚ တက္ၿပီး အဲဒီကေန ဟန္စုယဥ္ရဲ႕ တိုက္ထဲကို ဒါဇင္ ေခ်ာင္းေၿမာင္းေနတယ္ ။
အားေကာင္းတဲ႕ မွန္ေၿပာင္းတလက္နဲ႕ ဒါဇင္ ေရာက္ေနတယ္ ။
သူ႕စံုစမ္းေထာက္လွမ္းခ်က္ေတြ အရ ဒီကို ေရာက္လာတာ ။ အားလံုးကို ဆန္းစစ္ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ အဓိက တရားခံက ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္း ၿဖစ္ေနတယ္ ။ ေက်ာင္းေတာ္က ရန္စ ..အရင္က သူခံခဲ႕ရတာ
ကို မေက်နပ္ဘဲ လက္စားေခ်ဖို႕ ၾကိဳးစားေနတဲ႕ ေဇာ္၀င္းရဲ႕ လက္ခ်က္ ဆိုတာ ဒါဇင္ သိလာတယ္ ။
ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္းနဲ႕ ဟန္စုယဥ္တို႕က သူတို႕ တပည္႕ေလးေယာက္နဲ႕ စကားထိုင္ေၿပာၿပီး ေတာ္ေတာ္ၾကာလာေတာ႕ တပည္႕ေတြထဲက ေမထိန္နဲ႕ ထိန္ညီး ႏွစ္ေယာက္ကို ေပာက္ထပ္က ထမင္းစားခန္း
ၾကီးမွာ ညေနစာ အထူး စားၾကဖို႕ ၿပင္ဆင္ခိုင္းသလို ဗ်တ္စ နဲ႕ ဗ်င္းေတာင္း အမႊာညီအကိုေတြကိုလည္း ကန္ေတာ္ကေလး ရပ္ကြက္မွာ အသစ္ဖြင္႕တဲ႕ ကုလားထမင္းဆိုင္ကေန ဆိတ္သား ၾကက္သား
အမဲသား ဟင္းမ်ိ ဳးစံုကို ၀ယ္ခိုင္းလိုက္တယ္ ။
သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲလည္း ရွိသြားေရာ ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္းက “ ကဲ ဟန္စုေရ..ကိုကိုေဇာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ခ်စ္ၾကရေအာင္ကြာ...” လို႕ေၿပာၿပီး ဟန္စုယဥ္ရဲ႕
လက္ၿဖဴၿဖဴသြယ္သြယ္ေလးကို ဆြဲကိုင္ဆုပ္ၿပီး ဟန္စုယဥ္ရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲကို ေခၚသြားလိုက္ပါတယ္ ။
ေရစင္ၾကီးေပၚ ေရာက္ေနတဲ႕ ဒါဇင္ ဟန္စုယဥ္နဲ႕ ေဇာ္၀င္းတို႕ကို အေ၀းၾကည္႕ မွန္ေၿပာင္းနဲ႕ ေခ်ာင္းေၿမာင္းေနတယ္ ။
တိုက္ၾကီး အေပၚထပ္က ဟန္စုယဥ္ရဲ႕ အိ္ပ္ခန္းၾကီးထဲကို တူယွဥ္တြဲၿပီး ၀င္ေရာက္သြားတဲ႕ ေဇာ္၀င္းနဲ႕ ဟန္စုယဥ္တို႕အတြဲကို ခန္းဆီးေတြ ကာမထားတဲ႕ မွန္က်ယ္ ၿပဴတင္းေပါက္ၾကီးကေန
ၿမင္ေနရတယ္ ။
ဒါဇင္ ေနဗလ ဆီကို ဖုန္းေခၚလိုက္တယ္ ။ ေနဗလ က ဒုရဲခ်ဳပ္ကို ၿမၿမေသြးနဲ႕ အတူ ၀င္ေတြ႕ၿပီး ၿမၿမေသြးနဲ႕ ထမင္း အတူတူ စားေနတယ္ ဆိုတာ ဒါဇင္ သိလိုက္ရေတာ႕ မိန္းမသဘာ၀
သ၀န္တိုစိတ္ေလး ၀င္သြားတယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ ဟန္ေဆာင္ၿပီး သူ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းတဲ႕ ကိစၥကို ေၿပာၿပလိုက္တယ္ ။
“ ကိုကို ဒါဇင္ စံုစမ္းေတာ႕ အဆိပ္ခတ္တာ ဘယ္သူ႕လက္ခ်က္လဲ သိရၿပီ.....” လို႕ ေနဗလကို ေၿပာလိုက္တယ္ ။
“ ဟုတ္လား...ဘယ္သူ႕လက္ခ်က္လဲ....”
“ ကိုကို႕ရဲ႕ ရန္သူေဟာင္း ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္း ေလ..သူ႕လက္ခ်က္....”
“ ဟင္..ဟုတ္လား....ဒါဇင္ ၿမၿမေသြး လည္း နားေထာင္ေနတယ္ ...ကိုကိုတို႕ အေထာက္အထား ခိုင္ခိုင္လံုလံုနဲ႕ အထက္လူၾကီးေတြကို ရွင္းၿပလိုက္ႏိုင္ရင္ ကိုကို ေပါ႕ဆလို႕ ဆိုၿပီး အၿပစ္တင္ေတာ႕
မွာ မဟုတ္ဘူး ...”
“ အင္း...အခ်ဳပ္တရားခံေတြကို ေရတိုက္တာ အဆန္းမွ မဟုတ္တာဘဲ ကိုကိုရယ္ ...ဒီလိုလဲ ဘယ္တံုးက ၿဖစ္ဖူးလို႕လဲ ..အခုဟာက သူတို႕ လုပ္ရပ္က ယုတ္မာလြန္းပါတယ္ ...”
ၿမၿမေသြးက ၀င္ေၿပာတယ္ ။ “ ဒါဇင္..မမတို႕ ဒုရဲခ်ုပ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းၿပခဲ႕ပါတယ္ ...အခု ဒါဇင္ ေၿပာသလို ေဇာ္၀င္းတို႕ လက္ခ်က္ဆိုတာ အေထာက္အထား ၿပႏိုင္ၿပီး သူတို႕ကို ဆြဲစိလိုက္ႏိုင္ရင္
အားလံုး ေၿပလည္သြားမွာပါ....”
“ ဒါဇင္ သူတို႕ကို ဆြဲစိႏိုင္ဖို႕ အေထာက္အထားေတြ မရရေအာင္ ရွာမွာပါ...မမ ”
ဒီအခ်ိန္မွာ ဒါဇင္႕ မွန္ေၿပာင္းထဲမွာ ၿမင္ေနရတာေတြက စိတ္လွဳပ္ရွား စရာေတြ ၿဖစ္လာလို႕ ေနဗလနဲ႕ ၿမၿမေသြးကို စကား ၿဖတ္လိုက္ရတယ္ ။
အိပ္ခန္းထဲက ေဇာ္၀င္းနဲ႕ ဟန္စုယဥ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး သူတို႕ ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္အစားေတြ ကို တခုမက်န္ ခြ်တ္ခ်ပစ္လိုက္ၾကလို႕ပါ ။ အားေကာင္းတဲ႕ မွန္ေၿပာင္းနဲ႕ ၾကည္႕ေနတဲ႕ ဒါဇင္လဲ အ၀တ္
မဲ႕ သြားတဲ႕ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္ေတြကို အနီးကပ္ ၿမင္ေနရတာ တဟိဟိနဲ႕ သေဘာက်ေနရတယ္ ။
ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္းရဲ႕ ေပါင္ၾကားက အေမႊးမဲမဲ လိန္လိန္ေကာက္ေကာက္ ေတြ ၾကားထဲက ထိုးေထာင္ထြက္ေနတဲ႕ လံုးပတ္တုတ္တုတ္ ဒုတ္ညိဳၿပီးက ထိပ္ဖူးကားကားၾကီးနဲ႕ အသဲယား ရင္တုန္စရာ
ၾကီး ...။ ဒီဒုတ္တန္ၾကီး ေအာက္မွာလည္း တြဲက်ေနတဲ႕ အလံုးၾကီးႏွစ္လံုးက အေမႊးဖြားဖြားနဲ႕ ..။
ဒါဇင္အဖို႕ ေယာက်္ား တန္ဆာကို ၿမင္ဖူးရတာ ဒီတခါက ဒုတိယ အၾကိမ္ ပါ ။ ေနဗလရဲ႕ တန္ဆာေခ်ာင္းက သူမအတြက္ ပထမဆံုး ၾကံဳဖူးရတဲ႕ ေယာက်္ား တန္ဆာေပါ႕ ။ ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္းရဲ႕
လိင္ေခ်ာင္းက ေနဗလ ထက္ေတာင္ ၾကီးမား ရွည္လ်ားလိမ္႕မယ္ လို႕ ဒါဇင္႕ စိတ္ထဲ ထင္မိတယ္ ။ ဒါဇင္လည္း ဒီတန္ဆာၾကီးကိုဘဲ အနီးကပ္ ဇြန္းနဲ႕ ဆြဲယူၿပီး စိုက္ၾကည္႕ေနမိတယ္ ။
ဟန္စုယဥ္ က ေဇာ္၀င္းရဲ႕ ေရွ႕မွာ ဆတ္ကနဲ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး လံုးပတ္တုတ္တုတ္ အတန္ၾကီးကို လက္နဲ႕ ကိုင္ဆုပ္လိုက္တာကို ရုတ္တရက္ ေတြ႕လိုက္ရေတာ႕ ဒါဇင္ ရင္ေတြ ထိတ္ကနဲ တုန္သြားတယ္ ။
ဘယ္ဖက္လက္နဲ႕ အတန္ေခ်ာင္းရဲ႕ အရင္းပိုင္းကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တာ ။ ဟန္စုယဥ္က ေဇာ္၀င္းကို ေမာ႕ၾကည္႕ၿပီး တခုခု ေၿပာလိုက္တာကို ၿမင္ေနရတယ္ ။ ေဇာ္၀င္းက တခုခု ၿပန္ေၿပာလိုက္တယ္ ။
ဟန္စု.ယဥ္ လိင္တန္ထိပ္ပိုင္း အထစ္ကားကားၾကီးကို ပါးစပ္ထဲ ငံုလိုက္တာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ အိုး...စုတ္ေပးေနၿပီ ။ မွန္ေၿပာင္းက ဘယ္ေလာက္ ၿပတ္သား ၾကည္လင္သလဲ ဆိုရင္ ဟန္စုယဥ္
လ်ာေလးနဲ႕ သိမ္းလွိမ္႕ေပးေနတာကိုပါ ဒါဇင္ ၿပတ္ၿပတ္သားသား ၿမင္ေနရတယ္ ။ ဒါဇင္႕ ကိုယ္လံုးေလး ကာမအရွိန္ေတြေၾကာင္႕ ပူေႏြးလာတယ္ ။
ေဇာ္၀င္းနဲ႕ ဟန္စုယဥ္တို႕ဆီက ဘာမ်ား သဲလြန္စ ရမလဲလို႕ လာတက္ေခ်ာင္းတာ ကာမပြဲၾကမ္းနဲ႕ လာတိုးေနတဲ႕ သူ႕အၿဖစ္ကလည္း ထူးၿခားတယ္ ။ ဟန္စုယဥ္ရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေလးထဲ ေဇာ္၀င္းရဲ႕
ဒုတ္ၾကီးက မဆန္႕မၿပဲ ၿဖစ္ေနတယ္ ။ ေခါင္းတညွိမ္႕ညွိမ္႕နဲ႕ အတန္ၾကီးကို စုတ္ေပးေနတဲ႕ ဟန္စုယဥ္ဟာ သူမေပါင္ၾကားထဲကို လက္တဖက္ထည္႕လို႕ အစိကို ေခ်နယ္ေနတာကိုလည္း ဒါဇင္ ေတြ႕ေန
ရတယ္ ။ ေဟာ..ေဇာ္၀င္းက ဘာေၿပာလိုက္သလဲ မသိဘူး ။ ဟန္စုယဥ္ အတန္ေခ်ာင္းကို အားရပါးရ စုတ္ေပးေနတာကေန ရပ္သြားတယ္ ။ ဘာလုပ္ၾကအံုးမလဲ ..။ ဒါဇင္ စိတ္၀င္တစားနဲ႕ ေသေသခ်ာ
ခ်ာ ေစာင္႕ၾကည္႕ေနမိတယ္ ။ ေဇာ္၀င္းက ဟန္စုယဥ္ကို ကုတင္ေစာင္းမွာ ပက္လက္အိပ္ခိုင္းၿပီး ေပါင္ေတြကို ဆြဲကားလိုက္တာကို ဒါဇင္ ၿမင္ေနရတယ္ ။ ဟန္စုယဥ္ရဲ႕ ေဖါင္းမို႕တဲ႕ အဖုတ္ၾကီးကိုလည္း
မ်က္ႏွာက်က္က မီးေရာင္ေၾကာင္႕ ဒါဇင္ ၀င္းလက္ ရွင္းလင္းစြာနဲ႕ ေတြ႕ေနရတယ္ ။ ေဇာ္၀င္း ေကာ္ေဇာ ခင္းထားတဲ႕ာ႕မ္းေပၚမွာ ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး ဟန္စုယဥ္ရဲ႕ အဖုတ္ၾကီးကို နမ္းရွံဳ႕လိုက္တယ္ ။
ဟင္း..ဒါဇင္လည္း ကာမပြဲၾကမ္းကို တိတ္တခိုး ေခ်ာင္းေၿမာင္းၾကည္႕ေနရင္း ကာမစိတ္ေတြ ထၾကြသထက္ ထၾကြလာတယ္ ။ မွနေၿပာင္းက ဇြန္းကို အနီးဆံုး အထိ ဆြဲကပ္ယူလိုက္ၿပီး ၾကည္႕လိုက္
ုေတာ႕ ေဇာ္၀င္းရဲ႕ လ်ာၾကီးက ဟန္စုယဥ္ရဲ႕ အဖုတ္အကြဲေၿမာင္းကို ေအာက္ကေန အထက္ကို ပင္႕ပင္႕ၿပီး ယက္ေပးေနၿပီ ။
ဒါဇင္လည္း ေဒါက္ေထာက္ထားတဲ႕ မွန္ေၿပာင္းကို ၀ပ္လ်ားထိုး ေမွာက္လ်က္ ၾကည္႕ေနရင္း လက္တဖက္က ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို တေရြ႕ေ၇ြ႕ဆင္းသြားၿပီး ၀တ္ထားတဲ႕ အသားေပ်ာ႕အသားကပ္ ေဘာင္း
ဘီ အေပၚကေန ေပါင္ၾကားက အဖုတ္ဆီကို ေရာက္သြားမိတယ္ ။ မွန္ေၿပာင္းထဲမွာ ေဇာ္၀င္းက ဟန္စုယဥ္ရဲ႕ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းကို ဖိဖိ ယက္ေနတဲ႕အခ်ိန္ ဒါဇင္ရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက ယားစို
ေနတဲ႕ သူမအဖုတ္ေပၚမွာ ဖြဖြေလး ပြတ္တိုက္မိေနတယ္ ။ ဒါဇင္ရဲ႕ စိတ္ေတြ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ၾကြထေနတယ္ ။ ေနဗလဆီကို ေၿပးသြားၿပီး ဟန္စုယဥ္ ကို ေဇာ္၀င္း ေပးေနတဲ႕ ဘာဂ်ာမ်ိ ဳး ဒါဇင္႕ကိုလည္း
ေပးပါလို႕ ေတာင္းခံခ်င္မိေနတယ္ ။ ဒါဇင္ ကိုယ္႕ဖါသာ ပြတ္ေနမိၿပီး မ်က္လံုးေလးေတြကို ပိတ္ထားလိုက္မိတယ္ ။ အင္း...အား...အစိေနရာေလးကို ဖိဖိ ပြတ္ေနတာေလးကို မရပ္လိုက္ခ်င္ဘူး ။ ဖိပြတ္
ရင္း ထပ္ထပ္ ဖိပြတ္ခ်င္မိေနတယ္ ။ အို...မရပ္ခ်င္ဘူး...အင္း......အင္း.....မ်က္လံုးေတြ ဖြင္႕လိုက္ၿပီး မွန္ေၿပာင္းကို ၿပန္ၾကည္႕လိုက္တယ္ ။
ဟယ္....သူတို႕ လုပ္ေနၾကၿပီ ....။ ဟန္စုယဥ္ရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြကို မတင္ၿပီး ေဇာ္၀င္း လိုးေနၿပီ ။ ေဇာ္၀င္းရဲ႕ လီးတန္တုတ္တုတ္ၾကီး ဟန္စုယဥ္ရဲ႕ အဖုတ္ထဲကို တစြပ္စြပ္ ၀င္ထြက္ေနတာေတြကို အနီး
ကပ္ ေတြ႕ေနရတယ္ ။ တခ်က္တခ်က္မွာလည္း ေဇာ္၀င္းက ဟန္စုယဥ္ရဲ႕ ႏို႕ၾကီးေတြကို လက္တဖက္နဲ႕ ဆုပ္နယ္လိုက္ ႏို႕သီးေခါင္းေတြကို စို႕စုတ္လိုက္ လုပ္ေနတယ္ ။
ဒါဇင္႕ ပင္တီေလးထဲမွာလည္း အရည္ေတြ အိုင္ထြန္း ၇ႊဲစိုေနၿပီ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ဒါဇင္႕ ဂ်ာကင္အိတ္ထဲက ဟန္းဖုန္းေလး တအင္အင္နဲ႕ လွဳပ္လာတယ္ ။ ဒါဇင္နဲ႕ အတူတူ မႏၱေလးကေန တရားခံေၿပး လိုက္ဖို႕ အတူတူ လာခဲ႕ၾကတဲ႕ ရဲအုပ္ တင္ထြန္းဇံ ေခၚတာ ။
“ ကိုတင္ထြန္းဇံ..ဘာထူးလဲ....တူးေနာင္ကို ေတြ႕ၿပီလား ...“
“ အင္း..အဲဒီဟာအေၾကာင္း ေၿပာမလို႕ဘဲ..ဒါဇင္ က်ေနာ္႕ဆီကို လာႏိုင္မလား..တူးေနာင္ကို ဆြဲစိဖို႕ က်ေနာ္ တေယာက္ထဲနဲ႕ မလြယ္ဘူး..ဒါဇင္ပါ ကူမွ ရမယ္....ဒီေကာင္ လြတ္သြားလို႕လည္း
မၿဖစ္ဘူးေလ ..ဒါဇင္ လိုက္လာခဲ႕ပါလား....”
“ အိုေကေလ..ကိုတင္ထြန္းဇံ..ဒါဇင္ လာခဲ႕မယ္..ဘယ္ကို လာရမလဲ...”
“ ၁၉လမ္း ထိပ္မွာ ဆံုမယ္ ....”
“ ေကာင္းၿပီ...ေစာင္႕ေနေနာ္....ဒါဘဲ...”
မွန္ေၿပာင္းထဲကေန ေဇာ္၀င္းနဲ႕ ဟန္စုယဥ္တို႕ အတြဲကို တခ်က္ ၿပန္ၾကည္႕လိုက္တယ္ ။ ဒါဇင္ ၾကည္႕လိုက္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေဇာ္၀င္းက ဟန္စုယဥ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚကို သူ႕လီးၾကီးထဲက သုတ္ရည္ေတြ
တဖပ္ဖပ္နဲ႕ ပန္းထုတ္ပစ္လုိက္လို႕ ဟန္စုယဥ္ မ်က္ႏွာအနွံ႕ သုတ္ရည္ ပ်စ္ပ်စ္ေတြ ေပလူးသြားတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ ဒါဇင္ သက္ၿပင္းတခ်က္ ခ်ၿပီး မွန္ေၿပာင္းကို ၿဖဳတ္သိမ္းလိုက္တယ္ ။
ဒါဇင္ ၁၉လမ္းထိပ္ကို ေရာက္သြားေတာ႕ သူ႕တြဲဖက္ တင္ထြန္းဇံကို လမ္းေဘးခုန္ခင္း ဆာေတးဆိုင္မွာ ထိုင္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္ ။ တိုက္ဂါးဘီယာတဘူးနဲ႕ ဆာေတးတပြဲကိုလည္း သူ႕စားပြဲမွာ ေတြ႕ရ
တယ္ ။ ဒါဇင္က အလာလမ္းမွာ ေနဗလကို ဖုန္းဆက္ၿပီး တင္ထြန္းဇံကို တရားခံဖမ္းတာ ကူညီလိုက္အံုးမယ္ လို႕ ေၿပာေတာ႕ ေနဗလက သူလည္း လာကူခ်င္တယ္ လို႕ ေၿပာတယ္ ။
ဒါဇင္လည္း ေနဗလက လတ္တေလာ ဒီအီး ( ဌာနဆိုင္ရာ စံုစမ္းစစ္ေဆးမွဳ ) ၿဖစ္ေနေတာ႕ ရဲလုပ္ငန္းတာ၀န္ကို လုပ္ခြင္႕ မရွိဘူး ဆိုတာကို သိလို႕ “မလာနဲ႕ ကိုကို ”
လို႕ ေၿပာေပမယ္႕ ေနဗလက ေၿပာလို႕ မရဘူး ။
ဒါဇင္႕အတြက္ စိတ္ပူၿပီး ၁၉လမ္းကို လိုက္လာမယ္တဲ႕ ။
ဒါဇင္က တင္ထြန္းဇံရဲ႕ စားပြဲမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္တယ္ ။ တင္ထြန္းဇံက “ ဒါဇင္...ဟိုတိုက္အၿဖဴၾကီးရဲ႕ ဆယ္ထပ္ ဘယ္ဖက္ၿခမ္းမွာ ဟိုေကာင္ ရွိေနတာ ...ေစာ္တေကာင္နဲ႕ အတူ သူ ႏွပ္ေနတာ .” လို႕
ခပ္တိုးတိုး ေၿပာလိုက္တယ္ ။ “ ဘယ္လိုလုပ္ခ်င္လဲ...ကိုတင္ထြန္းဇံ....” လို႕ ဒါဇင္က ေမးလိုက္တယ္ ။ တင္ထြန္းဇံက “ က်ေနာ္ ေစာင္႕ေနတာ ၾကာၿပီ..ဒီေနရာက
အစားအေသာက္ေတြ ေပါမ်ားတာေၾကာင္႕ တူးေနာင္ က ေစာ္နဲ႕ ဆိုေတာ႕ မၾကာခင္ေတာ႕ အစား ဆင္းစားမွာဘဲ ဒါဇင္...ဒီလို ဆင္းလာစားတဲ႕အခါ က်ေနာ္တို႕ ဆြဲစိလိုက္တာေပါ႕...” လို႕ ေၿပာတယ္ ။
တိုက္အၿဖဴၾကီးသည္ တကယ္ေတာ႕ သမီးရည္းစာ စံုတြဲေတြ လာၿဖဳတ္ဖို႕ ငွားစားတဲ႕ “ ဘိ ”တခုပါ ။
တူးေနာင္လည္း ႏိုက္ကလပ္မွာ ညိလာတဲ႕ “မူးမူး ” ဆိုတဲ႕ ခ်ာတိတ္မကို သည္အခန္းကို ေခၚလာၿပီး ေရေရလည္လည္ ဗ်င္းေနတာ ။ ႏွစ္ခ်ီ ေကာင္းေကာင္း ဆြဲၿပီးေပမယ္႕ မူးမူးနဲ႕ ကုတင္ေပၚမွာ ပလူး
ၾကရင္း သူ႕စိတ္ေတြ ၿပန္ထၾကြလာၿပန္ေတာ႕ တတိယအခ်ီ ဆြဲဖို႕ တာစူေနၿပီ ။ မူးမူးကလည္း ပိုက္ဆံရတာထက္ တူးေနာင္လို ေကာင္ေခ်ာေလးနဲ႕ ညိရတာ တြဲရတာ ၿဖဳတ္ရတာကို အရမ္း သေဘာက်
ေက်နပ္ေနတယ္ ။ တူးေနာင္က ေငြကို ေရလိုသံုးႏိုင္တဲ႕ အၿပင္ က်စ္လစ္သန္မာတဲ႕ ဇာတ္လိုက္ရုပ္နဲ႕ ေကာင္ေလး မဟုတ္လား ။
မႏ ၱေလး မိုးကုတ္ လားရွိဳး လို ေနရာေတြမွာ မူးယစ္ေဆးဂိုဏ္းမွာ ေနရာရတဲ႕ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ တူးေနာင္က နံမည္ၾကီး ၿဖစ္တယ္ ။ မႏၱေလးတိုင္းက ရဲေတြ ပိုက္စိပ္တိုက္ လိုက္ရွာေနလို႕ တူးေနာင္လဲ
ရန္ကုန္ကို ဆင္းလာေရွာင္ေနတာ ။ ပုန္းေနတာ ။ ၀ါသနာကို မေအာင္႕ႏိုင္လို႕ ႏိုက္ကလပ္က မူးမူး ကို ပင္႕လာၿပီး ေကာင္းေကာင္းေဆာ္ေနတယ္ ။
မူးမူးက “ ကိုတူးေနာင္..ဒီတခါ ၿဗံဳးၿပီးရင္ မူးတို႕ တခုခု သြားစားရေအာင္ကြာ....မူးမူး ဆာေနၿပီ..ဟင္႕..သူက သူမ်ားကို လိုးၿပီးရင္း လိုးရင္းဘဲ ..အစားေတာ႕ မေကြ်းဘူး....” လို႕ ညဳသံေလးနဲ႕ ေၿပာလိုက္
တယ္ ။ တူးေနာင္ကလည္း...“ ေကြ်းမွာေပါ႕ မူးမူးရယ္...ဆာေတးတို႕ ေၾကးအိုးတို႕ မစားခင္ မံုရြာ ၀က္အူေခ်ာင္းကို အရင္ဆံုး စားထားလိုက္ပါအံုး...” လို႕ ေၿပာၿပီး ၿပန္လည္ ေတာင္မတ္ ၾကီးထြားလာ
တဲ႕ သူ႕ငပဲၾကီးကို မူးမူးရဲ႕ ပါးစပ္နားကို တိုးကပ္ေပးလိုက္တယ္ ။ မူးမူးလည္း သူ႕ကို ၂ၾကိမ္ လိုးၿပီးသား လီးတန္ၾကီးကို ငံုကာ စုတ္ယူလိုက္ပါေတာ႕တယ္ ။
ၿပြတ္ကနဲ ၿပြတ္ကနဲ လီးတန္ရဲ႕ ဒစ္လံုးဖ်ားကို စုတ္ေပးေနတာေၾကာင္႕ တူးေနာင္ အရသာေတြ႕သြားၿပီး မူးမူးရဲ႕ ေခါင္းေလးကို လက္တဖက္နဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ခါးေလးေကာ႕ မ်က္လံုးေလး ပိတ္ၿပီး ဇိမ္ခံေန
ပါတယ္ ။ မူးမူးကလည္း ၂ၾကိမ္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္း ၿပီးထားလို႕ စိတ္သိပ္ မရွိေတာ႕ေပမယ္႕ သူ႕ကို ၿပီးေအာင္ ၿမန္ၿမန္ လုပ္ေပးၿပီး ေအာက္ကို ဆင္း..ထမင္းစားေသာက္ခ်င္ေနတယ္ ။ လံုးပတ္
တုတ္တုတ္ နဲ႕တူးေနာင္ရဲ႕ လီးၾကီးက ငံက်ိက်ိနဲ႕ ပါးစပ္ထဲ အၿပည္႕ ၿဖစ္ေနေအာင္ တုတ္ၿဖိဳးလြန္းေနတယ္ ။ စုတ္ရင္း စုတ္ရင္းနဲ႕ မူးမူးရဲ႕ ေစာက္ပတ္လည္း ယားလာရတယ္ ။ တူးေနာင္လည္း မူးမူး
စုတ္ေပးတာကို ခံေနရင္း နံရံက နာရီကို လွမ္းၾကည္႕လိုက္တယ္ ။
“ ဟား...ခြန္မွိ ဳင္း လာမယ္က အခ်ိန္ နီးေနၿပီ.....”
တတိယအခ်ီလည္း ၿဖစ္ အခ်ိန္လည္း သိပ္ မရေတာ႕တာေၾကာင္႕ မလိုးေတာ႕ဘဲ လီးစုတ္တာနဲ႕ဘဲ ၿပီးလိုက္ဖို႕ တူးေနာင္ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၿပီး မူးမူး စုတ္ေနတဲ႕ အခ်ိန္ သူ႕လီးကို မူးမူး ပါးစပ္ထဲကို ထိုး
ေညွာင္႕ပါေတာ႕တယ္ ။ မူးမူးကလည္း သူ႕ကို ၿမန္ၿမန္ ၿပီးေစခ်င္ေတာ႕ တအားနင္း စုတ္..သူကလည္း ထိုးေညွာင္႕ဆိုေတာ႕ သိပ္မၾကာလိုက္ဘဲ မူးမူး ပါးစပ္ထဲကို သူ႕သုတ္ရည္ ပူပူ ေႏြးေႏြးေတြ တ
တေဖ်ာေဖ်ာနဲ႕ ပန္းထုတ္ပစ္လုိက္ၿပီး “ ၿပီး ” သြားရတယ္ ။ မူးမူးလည္း အာေခါင္ထဲ ၀င္လာတဲ႕ သုတ္ရည္ေတြကို တကြပ္ကြပ္နဲ႕ ၿမိဳခ်ပစ္လိုက္ပါတယ္ ။ မူးမူး အဲလို ၿမိဳခ်ေနက်ပါ ။
တူးေနာင္ အ၀တ္အစား ၿပန္၀တ္သလို မူးမူးကို အ၀တ္ေတြ ၿပန္၀တ္ဖို႕ ေၿပာလိုက္တယ္ ။ ခြန္မွိ ဳင္းလည္း ခုေလာက္ ဆိုရင္ လမ္းထိပ္မွာ ေရာက္ေနေလာက္ေရာေပါ႕ လို႕ သူေတြးေနတယ္ ။
“ ကဲ မူးမူးေရ..စားခ်င္တာ တ၀ စားေပေတာ႕..ညက်ရင္ေတာ႕ တေၾကာင္း ႏွစ္ေၾကာင္း ေလာက္ေတာ႕ ထပ္ဆြဲၾကရေအာင္ကြာ....” လို႕ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေသးထိုင္ေပါက္ေနတဲ႕ မူးမူးကို ေၿပာလိုက္ရင္း
စားပြဲအံဆြဲထဲ ခဏ ထည္႕ထားတဲ႕ သူ႕ေသနတ္ႏွစ္လက္ကို စစ္ေဆးၿပီး ေနာက္ေက်ာ ေဘာင္းဘီၾကားမွာ ထိုးထည္႕ထားလိုက္ပါတယ္ ။
C Z ပြိဳင္႕၄၅ ပစၥတိုႏွစ္လက္ ပါ ။ ပစၥတိုႏွစ္လက္ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ စံုကိုင္ၿပီး ပစ္ခတ္တတ္တဲ႕ တူးေနာင္ကို ရဲေတြ အရမ္း လန္႕ၾကတယ္ ။ တူးေနာင္က စိတ္မထင္ရင္ ရဲစခန္းထဲေတာင္ ၀င္ပစ္တာ ။
ဓါတ္ေလွခါးနဲ႕ ဆင္းခဲ႕ၾကတယ္ ။
အနက္ေရာင္ ၀မ္းဆက္ ၀တ္ထားတဲ႕ မူးမူးက အသားၿဖဴၿဖဴ ေတာင္႕ေတာင္႕ ကရင္တရုတ္ကၿပားမ ..။ တူးေနာင္ရဲ႕ လက္ေမာင္းကို တြဲခ်ိတ္ ဖက္တြယ္ၿပီး တီတီတာတာ နဲ႕ ထမင္းစားၿပီးရင္ အနားက
စိန္ေဂဟာ မီနီေမာလ္ ကို သြားၾကရေအာင္လို႕ ေတာင္းဆိုေနတယ္ ။
“ မူးမူး ဘာစားမလဲဟင္...”
“ စားခ်င္တာကေတာ႕ ထမင္းေပါင္း နဲ႕ ၀က္နံရိုးက်န္မဆိုင္ဟင္းခ်ိ ဳ ...”
“ ဒါဆို စဥ္႕အိုးတန္းလမ္းဖက္ကို သြားရမယ္....”
“ သြားမယ္ေလ ....”
တူးေနာင္သည္ လမ္းထိပ္မွာ ေဇာ္မွိဳင္း ေရာက္ေနၿပီလား ဆိုတာကို ၾကည္႕လိုက္တယ္ ။ ေဇာ္မွိဳင္း ေရာက္ေနတယ္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ေဇာ္မွိ ဳင္း ပံုစံက ေအးေအးေဆးေဆး တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ မဟုတ္ဘူး ။
သူ၀တ္ထားတဲ႕ မိုးကာဂ်ာကင္အပါးစားေလးထဲကို လက္ႏွိဳက္ၿပီး တူးေနာင္နဲ႕ မူးမူး ဆီကို တိုးကပ္လာတယ္ ။
“ တူးေနာင္..ဒိုး..ဒိုး...ဒိုးေတာ႕..”
“ ဘာၿဖစ္လို႕လဲ..ကိုေဇာ္မွိ ဳင္း....”
“ အရပ္၀တ္နဲ႕ ရဲေတြ ရွိေနတယ္..မင္းကို လာဆြဲတာ ၿဖစ္မယ္....”
“ ဟင္..ဘယ္မွာလဲ....”
တူးေနာင္က သူ႕ေက်ာမွာ ထိုးထားတဲ႕ ေသနတ္ေတြကို ဆြဲထုတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္တဲ႕အခ်ိန္မွာ တင္ထြန္းဇံနဲ႕ ဒါဇင္တို႕က သူတို႕ ခါးၾကားမွာ ဖြက္ထိုးထားတဲ႕ ေသနတ္ေတြကို ရုတ္ခ်ည္း ဆြဲထုတ္လိုက္
ၾကၿပီး တူးေနာင္ကို ထိုးခ်ိန္လိုက္တယ္ ။
“ တူးေနာင္..မင္း မေၿပးနဲ႕..လက္ေၿမွာက္ထားလိုက္...”
တူးေနာင္က သူတို႕ ေၿပာတာကို မနာခံဘူး ။ မိုက္မိုက္မဲမဲ ေသနတ္ေတြကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ဒါဇင္နဲ႕ တင္ထြန္းဇံတို႕ကို ပစ္ခတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားတယ္ ။ ေဇာ္မွိ ဳင္းလည္း တူးေနာင္ကို မကယ္လို႕ မၿဖစ္ေတာ႕ဘူး
ဆိုေတာ႕ သူ႕ခါးၾကားက ေသနတ္ကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ဒါဇင္နဲ႕ တင္ထြန္းဇံကို စတင္ ပစ္ခတ္ေတာ႕တာဘဲ ။
ဒိန္း..ဒိန္း
က်ယ္ေလာင္တဲ႕ ေသနတ္သံႏွစ္ခ်က္ လူစည္ကားတဲ႕ ၁၉လမ္းထဲ ထြက္ေပၚလာတယ္ ။ ဒါဇင္နဲ႕ တင္ထြန္းဇံတို႕က ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး သူတို႕ကို ပစ္ခတ္တဲ႕ ေဇာ္မွိ ဳင္းကို ၿပန္လွန္ ပစ္ခတ္ၾကတယ္ ။
ဒိန္းဒိန္း ဒိန္း....။
လူေတြ ေၾကာက္လန္႕တၾကား ေၿပးလႊား ေနတယ္ ။ ေအာ္ဟစ္သံေတြ ဆူညံသြားတယ္ ။ ေဇာ္မွိ ဳင္းရဲ႕ လက္ေမာင္းကို က်ည္ထိသြားၿပီး ေဇာ္မွိ ဳင္း ဒူးေထာက္ရက္ က်သြားတယ္
။ ေသနတ္လြတ္က်တယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ တူးေနာင္က ဒါဇင္နဲ႕ တင္ထြန္းဇံကို ေသနတ္ႏွစ္လက္နဲ႕ ပစ္ခတ္ဖို႕ ထိုးခ်ိန္လိုက္တယ္ ။
အၿဖစ္အပ်က္ေတြက ၿမန္ဆန္လွတယ္ ။
ဒါဇင္နဲ႕ တင္ထြန္းဇံက တူးေနာင္ကို ၀ိုင္းပစ္ၾကတယ္ ။ ထိန္း....ထိန္း..ဒိန္း...။ အနီးကပ္ ပစ္ခတ္ၾကတာ ။ တူးေနာင္ရဲ႕ ဘိုက္ကို ထိသြားသလို တူးေနာင္ ပစ္ခတ္လိုက္တဲ႕ က်ည္ဆံေတြအနက္ တေတာင္႕က ဒါဇင္႕ဘိုက္ကို ထိသြားတယ္ ။
“ အားးးး.....”
ဒီအခ်ိန္မွာ လမ္းထိပ္ကေန ေနဗလ ေၿပးလာေနတာကို ဒါဇင္နဲ႕ တင္ထြန္းဇံ ေတြ႕လိုက္ၾကရတယ္ ။ ေၿပးဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္တဲ႕ တူးေနာင္ကို ဆာေတးဆိုင္က ေခါက္ကုလားထိုင္နဲ႕ ၿဖတ္ရိုက္ထည္႕လိုက္
တယ္ ။ ေၿဖာင္းကနဲ အသံနဲ႕ တူးေနာင္ ယိမ္းယိုင္သြားရတယ္ ။ ေသနတ္ လက္ထဲက လြတ္က်သြားတယ္ ။ ေနဗလ ေနာက္ထပ္တခ်က္ ထပ္ရိုက္ထည္႕တယ္ ။ တူးေနာင္ ၀ုန္းကနဲ ေၿမေပၚကို လဲက်
သြားတယ္ ။ တင္ထြန္းဇံက ေဇာ္မွိ ဳင္းကို ေသနတ္နဲ႕ ခ်ိန္ၿပီး ဖမ္းတယ္ ။
“ ေဟ႕ေကာင္...လက္ကို ေခါင္းေပၚတင္ထား..ေဆာင္႕ေၾကာင္႕ထိုင္...ခိုင္းတာကို လုပ္ ..ပစ္သတ္ပစ္မွာေနာ္...”
ေနဗလ ဒါဇင္ကို ေၿပးေပြ႕ယူလိုက္တယ္ ။ သူ႕လက္ထဲက ဖုန္းနဲ႕လည္း လူနာတင္ကား ေခၚဖို႕ လုပ္တယ္ ။ ဒါဇင္က ဘိုက္ကို လက္နဲ႕ ဖိရင္း ရွံဳ႕မဲ႕ေနတယ္ ။ ေဇာ္မွိ ဳင္းလည္း တင္ထြန္းဇံက
လက္ထိပ္ခတ္တာကို ခံလိုက္ရတယ္ ။ တူးေနာင္ကေတာ႕ ေနဗလ ရိုက္ခ်က္နဲ႕ သတိလစ္ေနတယ္ ။ တူးေနာင္ရဲ႕ ေစာ္ မူးမူးကေတာ႕ ေၿပးၿပီ ။
တူးေနာင္လည္း သတိၿပန္လည္လာၿပီး ဒူးေထာက္ရက္ ရွိေနတဲ႕အခ်ိန္ တင္ထြန္းဇံက သူ႕ကို လက္ထိ္ပ္ခတ္လိုက္တာ ခံလိုက္၇တယ္ ။
လူနာတင္ကားနဲ႕ ဒါဇင္႕ကို ေဆးရံုကို ေခၚသြားေနတယ္ ။ ဒါဇင္႕ေဘးမွာ ေနဗလ ပါသြားတယ္ ။ ဒါဇင္ ေဆးရံုကို အခ်ိန္မွီ ေရာက္လို႕ ဆရာ၀န္ေတြက မစိုးရိမ္ပါနဲ႕ သူတို႕ ကုသေပးႏိုင္တယ္
လို႕ ေနွလကို ေၿပာတယ္ ။ ဒါဇင္႕ဘိုက္ထဲက က်ည္ဆံကို ခ်က္ခ်င္းဘဲ ခြဲစိတ္ ထုတ္ယူေပးၾကတယ္ ။ ေနဗလကေတာ႕ ဒါဇင္႕အတြက္ အရမ္း စိတ္ပူေနတယ္ ။
တင္ထြန္းဇံလည္း တူးေနာင္ကို ရဲဌာနခ် ဳပ္က အခ်ဳပ္ခန္းထဲ ထည္႕တယ္ ။ ေဇာ္မွိ ဳင္းလက္က က်ည္ထိ ဒါဏ္ရာကို ေဆးကုေပးဖို႕ ေဆးရံုကို ပို႕ခါနီး ၿမၿမေသြး ေရာက္လာတယ္ ။ ေဇာ္မွိ ဳင္းကိုလည္း ၿမင္
လိုက္တာနဲ႕ “ ဒါ က်မတို႕ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးဗ်ဴ ရိုက အရာရွိဘဲ ” လို႕ အံ႕ၾသတၾကီး ေၿပာလိုက္တယ္ ။
“ ဘာ..ဘယ္လုိ.....ဒီငတိက တူးေနာင္၇ဲ႕ အဖြဲ႕ေလ..အတူတူ မူးယစ္ေဆး ၿဖန္႕ေနတဲ႕လူ...သူက အသြင္ယူထားတာလား ” လို႕ တင္ထြန္းဇံက ေၿပာလိုက္ေမးလိုက္ တယ္ ။
တင္ထြန္းဇံစိတ္ထဲမွာလည္း အသြင္ယူထားတဲ႕ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး အရာရွိတေယာက္နဲ႕ အခ်င္းခ်င္း မွားပစ္မိၾကၿပီ လို႕ လန္႕ဖ်န္႕သြားတယ္ ။
“ အသြင္မယူပါဘူး..က်မတို႕ ဌာနက မူးယစ္နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ဘာမွ မလုပ္ၾကဘူး ..မူးယစ္အတြက္ က ဒီအီးဒီ ဌာနခြဲ ရဲတပ္ဖြဲ႕မွာ ရွိေနၿပီးသားဘဲဟာ....”
“ ဒါဆို...”
ၿမၿမေသြးက..“ အင္း...ဒါ က ရွင္းေနတာဘဲ..သူက မူးယစ္ဂိုဏ္းနဲ႕ ေပါင္းစား ေပါင္းရိုက္ေနတာေပါ႕ရွင္..လူေတြလည္း ေငြမ်ားမ်ားရေတာ႕ ဌာန အေပၚေရာ တိုင္းၿပည္နဲ႕ လူမ်ိ ဳးအေပၚေရာ
သစၥာမဲ႕ကုန္ၾကတာဘဲ...” လို႕ ေၿပာလိုက္တယ္ ။
ေဇာ္မွိ ဳင္းလည္း ေခါင္းငိုက္ဆိုက္က်ေနၿပီး ဒါဏ္ရာကလည္း ေသြးထြက္မ်ားတဲ႕အတြက္ ေဆးရံုက ဆရာ၀န္ေတြ ဆရာမေတြက သူ႕ကို ခြဲစိတ္ခန္းထဲကို အၿမန္ ဆြဲသြင္း သြားလိုက္ၾကတယ္ ။
ၿမၿမေသြးလည္း ဒါဇင္႕ဆီကို အၿမန္ လိုက္သြားလိုက္တယ္ ။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ေခါင္ ၁၉လမ္း ပစ္ခတ္မွဳက ဟိုးေလးတေက်ာ္ နံမည္ၾကီးသြားပါတယ္ ။
ေသနတ္ပစ္ခတ္မွဳ ေၾကာင္႕ တင္မကဘဲ ေဇာ္မွိဳင္း ဆိုတဲ႕ ၿမၿမေသြးတို႕ ဌာနက အရာရွိက တူးေနာင္တို႕ မူးယစ္ဂိုဏ္းနဲ႕ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနတာေၾကာင္႕ပါ ။
အထက္လူၾကီးေတြ စိတ္၀င္စားတဲ႕ အမွဳတခု ၿဖစ္လာတယ္ ။ ေဇာ္မွိ ဳင္း ပါ၀င္ပတ္သက္ေနတာေၾကာင္႕ ၿမၿမေသြးရဲ႕ ညွြန္ၾကားေရးမွဴးက ၿမၿမေသြးကို ဒီအမွဳကို စံုစမ္းစစ္ေဆးဖို႕ တာ၀န္ခ်ေပးလာတယ္ ။
ၿမၿမေသြးလည္း ေဇာ္မွိ ဳင္းကို မူးယစ္ဂိုဏ္းရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြ ဘယ္သူလဲ ဆိုတာနဲ႕ သူတို႕နဲ႕ အဆက္အသြယ္ ရွိတဲ႕ ရဲတပ္ဖြဲ႕က အရာရွိေတြ ဘယ္သူလဲ ဆိုတာကို ေဖၚထုတ္ရမယ္ ။
ေဇာ္မွိဳင္း က သူ အမွားၾကီး မွားသြားတယ္လို႕ ၿမၿမေသြးကို ၀န္ခံတယ္ ။ သူ မလုပ္သင္႕တာေတြ လုပ္မိတာကို ေနာင္တရတဲ႕အေၾကာင္း ေၿပာတယ္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဘယ္သူလဲ
ဆိုတာကိုေတာ႕ သူမေၿပာခ်င္ဘူး ။ ရဲတပ္ဖြဲ႕က ဘယ္သူေတြ မူးယစ္ဂိုဏ္းနဲ႕အဆက္အသြယ္ ရွိတယ္ ဆိုတာကိုလည္း မေၿပာခ်င္ဘူး ။ ေၿပာရင္ သူ႕အသက္အႏၱရာယ္ ရွိတယ္ လို႕ ေၿပာတယ္ ။
ၿမၿမေသြးက ေဇာ္မွိ ဳင္းကို ဒီအတြက္ မပူနဲ႕ သူအကာအကြယ္ေပးမယ္ လို႕ အာမခံတယ္ ။ ေဇာ္မွိဳင္းက မယံုၾကည္ဘူး ။ ေထာင္ထဲမွာ သူကကို သတ္လိမ္႕မယ္လို႕ဘဲ ေၿပာေနတယ္ ။
ၿမၿမေသြးလည္း ေဇာ္မွိဳင္းကို လက္ထိပ္ခတ္ၿပီး ေနဗလတိုက္ခန္းကို ဗံုးေထာင္တဲ႕ ဘိုၿမင္႕ရွိန္နဲ႕ ေဇးဗီးယားတို႕ကို ခ်ဳပ္ထားတဲ႕ အလံုပိတ္ အခန္းကို ေခၚသြားတယ္ ။ အၿပင္က ေခ်ာင္းဖို႕ ေဖါက္ထားတဲ႕ အ
ေပါက္ေလးကေန ၿပတယ္ ။
“ မင္း သိလား ..သူတို႕ကို...”
ေဇာ္မွိဳင္းက ေခါင္းညွိမ္႕ၿပတယ္ ။
“ သူတို႕ ဘယ္သူေတြလဲ..ဘယ္အဖြဲ႕ကလဲ...”
ေဇာ္မွိဳင္း မဆိုင္းမတြဘဲ “ သူတို႕က ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္းရဲ႕ တပည္႕ေတြ...” လို႕ ေၿပာတယ္ ။
“ ေသခ်ာလား..ေဇာ္မွိဳင္း...”
“ ဟုတ္ပါတယ္..က်ေနာ္တို႕နဲ႕ သူတို႕က မိတ္ဖက္ အဖြဲ႕ေတြ..က်ေနာ္တို႕က အထက္ၿမန္မာၿပည္ ပိုင္းမွာ လုပ္ၾကတာ..သူတို႕က ရန္ကုန္အဖြဲ႕ေတြေပါ႕...”
ၿမၿမေသြးလည္း ေဖာ္မွိဳင္းကို အသံုးခ်ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္ ။ ဘိုၿမင္႕ရွိန္နဲ႕ ေဇးဗီးယားတို႕ကို ေဇာ္မွိဳင္းကို ၿပလိုက္တယ္ ။ ဘိုၿမင္႕ရွိန္နဲ႕ ေဇးဗီးယား မ်က္ႏွာပ်က္ထြက္သြားတယ္ ။ “ ကဲ နင္တို႕ ၿငင္းေန
ေပမယ္႕ ဟိုေကာင္ ေဇာ္မွိဳင္းကို ငါတို႕ ရလိုက္လို႕ သူက နင္တို႕ ေဘာစိအေၾကာင္းေတြကိုလည္း အကုန္ ေဖၚေနၿပီ ...နင္တို႕ ေၿဖာင္႕ခ်က္ ေပးဖို႕ဘဲ လိုေတာ႕တယ္....”လို႕ ၿမၿမေသြးက ေၿပာတယ္ ။
ဘိုၿမင္႕ရွိန္နဲ႕ ေဇးဗီးယားလည္း ရဲအခ်ဳပ္မွာ အစစ္ခံေနရတာလည္း ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဒုကၡေရာက္ေနၾကရေတာ႕ ၿမန္ၿမန္ ၀န္ခံ ၿမန္ၿမန္ ေထာင္က်ၿပီး ေထာင္ထဲမွာက အေနပိုေခ်ာင္တာမို႕ ေၿဖာင္႕ခ်က္ ေပး
ၾကေတာ႕တယ္ ။ သူတို႕ မေဖၚလည္း ေဇာ္မွိဳင္းက ေဖၚေနၿပီ ဆိုတာ သူတို႕ ယံုတယ္ ။ သူတို႕က ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္း ခိုင္းလို႕ ဗံုးေထာင္ရပါတယ္ လို႕ ထြက္ဆိုၾကတယ္ ။ ေၿဖာင္႕ခ်က္ ေပးလိုက္ၾကတယ္ ။
သူတို႕ရဲ႕ ထြက္ခ်က္အရ ေဒ၀ဒတ္ကို ဆြဲကုတ္လို႕ ရၿပီ ။ ဖမ္း၀ရမ္း ေတာင္းၿပီး ၿမၿမေသြးတို႕ အဖြဲ႕ေတြေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္း တိုက္ကို သြား၀ိုင္းတယ္ ။
ေဇာ္မွိင္းနဲ႕ တူးေနာင္တို႕ရဲ႕ အထက္ၿမန္မာၿပည္ရဲ႕ ေဘာစိက ဘယ္သူလဲ ဆိုတာကိုလည္း ဘိုၿမင္႕ရွိန္နဲ႕ ေဇးဗီးယားတို႕က ဖြင္႕ဟေၿပာၾကတယ္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ေနဗလလည္း ဒါဇင္႕ေဆးရံုကို ေရာက္သြားတယ္ ။ ဒါဇင္ သက္သာလာၿပီ ။ ဒါဇင္႕ မိဘေတြက ဒါဇင္႕ကို လာေခၚဖို႕ ေရာက္ေနၾကတယ္ ။ ဒါဇင္က ေနဗလနဲ႕ မိဘေတြကို မိတ္ဆက္ေပး
တယ္ ။ ေနဗလကို ဒါဇင္ ေနေကာင္းလာရင္ ၿပန္ဆံုၾကမယ္..ဒါဇင္႕ဆီကို လာခဲ႕ေနာ္ လို႕ ေၿပာသြားတယ္ ။ ေနဗလလည္း “ ဒါဇင္႕ဆီကို ကိုယ္ အေရာက္လာခဲ႕မယ္...” လို႕ ေၿပာလိုက္တယ္ ။
ၿမၿမေသြး ေနဗလဆီကို ဖုန္းဆက္တယ္ ။ ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္းနဲ႕ အဖြဲ႕ကို သူတို႕ ဖမ္းမိလိုက္တာေၾကာင္႕ အဆိပ္ခတ္တာလည္း သူတို႕ လက္ခ်က္ဘဲ ဆိုတာ ၀န္ခံလို႕ ေနဗလကိုလည္း
အထက္လူၾကီးေတြက အၿပစ္မယူေတာ႕ဘဲ ပံုမွန္ အလုပ္ ၿပန္ဆင္းႏိုင္ၿပီလို႕ ေၿပာၿပတယ္ ။ ေနဗလကလည္း ၿမၿမေသြး ကူညီတာေတြအတြကိ ေက်းဇူးတင္တဲ႕အေၾကာင္း ေၿပာၿပီး ညေနစာ ေကြ်းပါရေစ
လို႕ ဖိတ္ေခၚလိုက္တယ္ ။ ၿမၿမေသြးကလည္း လက္ခံတယ္ ။
ေနဗလ သူ႕လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ ၾကီးညြန္႕ထင္ေက်ာ္ ဆီကို ဖုန္းဆက္တယ္ ။
“ ေဟး..ေနဗလ..ေပ်ာက္ခ်က္သား ေကာင္းလွခ်ည္လား...ငါ႕ကိုေတာင္ မေခၚဘူးကြာ..”
“ မင္းလည္း သိသားနဲ႕ကြာ..ဒီအီး ၿဖစ္ေနတာ...မင္းကို အခု ေခၚရတာက ငါ႕ကို မင္း တခု ကူညီႏိုင္မလား...ေမးမလို႕..”
“ ေၿပာေလ..ဘာလုပ္ေပးရမလဲ...ေနဗလ...”
“ ဒီလိုကြ..ငါ႕အမွဳကိစၥေတြနဲ႕ ငါ႕ကို မေကာင္းၾကံတဲ႕ ေဒ၀ဒတ္္ေဇာ္၀င္းတို႕ အဖြဲ႕ကို ေဂ်းထဲ ပို႕ေပးလိုက္တဲ႕ ၿမၿမေသြး ဆိုတဲ႕ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးဗ် ဴ ရိုက အရာရွိမ ကို ညေနစာ လိုက္ေကြ်းခ်င္လို႕ ငါ႕ည
ဂ် ဴတီကို မင္း ေန႕ဖက္ ဂ် ဴတီနဲ႕ လဲေပးလို႕ ရမလား....တရက္ထဲပါကြာ....”
“ ဟာ..ရတာေပါ႕ကြာ..မင္းကလည္း အခ်င္းခ်င္းေတြဘဲ ေၿပာေနစရာ မလိုပါဘူး..”
ၾကီးညြန္႕ထင္ေက်ာ္ကလည္း ေလ်ာေလ်ာလ်ဴလ်ဴ ဂ်ဴ တီ လဲေပး တာေၾကာင္႕ ေနဗလ ၿမၿမေသြးနဲ႕ ညစာ ထြက္စားဖို႕ အဆင္ေၿပၿပီ ။ ၾကီးညြန္႕ထင္ေက်ာ္ရဲ႕ ေန႕ဖက္ တာ၀န္ကို သူ လုပ္ရတယ္
။ ေန႕ဖက္က ညဖက္ေလာက္ မွဳခင္း မရွိလွဘူး ။ ညေန ဂ်ဴတီခ်ိန္ ကုန္ဆံုးခါနီး သူ႕ဆီကို ေဒါက္တာခ်စ္ပန္း ဖုန္းဆက္လာတယ္ ။
“ ကိုေနဗလ ...”
“ ဟာ..ေဒါက္တာခ်စ္ပန္း..ဘာထူးလဲဗ်...”
“ ထူးသမွ သိပ္ထူး ..ကိုေနဗလရဲ႕ ခ်စ္ခ်စ္ကေလး ကို ၿပန္ပို႕ေပးလို႕ရၿပီ..ကိုေနဗလ အားရင္ လာေခၚလိုက္လို႕လဲ ရတယ္..”
“ အိုေက..ေဒါက္တာ..က်ေနာ္႕ကို ဘယ္ေလာက္ ထပ္ စာရင္းတင္မွာလဲ..”
“ နဲနဲပါးပါးပါ ..ဘာလို႕လည္း ဆိုေတာ႕ ခင္ဗ်ားရဲ႕ နီသိ၀တီ က က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ Test case ဘဲေလ..နီသိ၀တီက အဆင္႕အၿမင္႕ဆံုး စက္လူရုပ္ (Robot ) ဆိုေတာ႕ နီသိ၀တီကိုဘဲ အဆင္႕ထပ္ ၿမွင္႕ဖို႕
ၾကိဳးစားလိုက္တယ္..ေအာင္ၿမင္တယ္ဗ်ာ..က်ေနာ္တို႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ အရမ္း ေအာင္ၿမင္တယ္..လူသားနဲ႕ ခြဲၿခားလို႕ မရေအာင္ကို အစစ ဥာဏ္ရည္ၿမင္႕တဲ႕ စက္လူရုပ္ေတြ က်ေနာ္တို႕ ဖန္တီးႏိုင္ၿပီ ..
အခုဆိုရင္ နီသိ၀တီက ကိုေနဗလနဲ႕ အတူတူ ထိုင္ၿပီး ထမင္းစားေသာက္ႏိုင္လိမ္႕မယ္..ၿပီးေတာ႕ သူ႕ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြမွာလည္း အားေကာင္းတဲ႕ ဇြန္း မွန္ဘီလူး တပ္ဆင္ထားတာေၾကာင္႕ သာမန္လူ
သားေတြ ထက္ ပိုၿပီး ေ၀းေ၀းကို ၿမင္ႏိုင္လိမ္႕မယ္..သာမန္လူသားေတြ ေၿပးတာထက္ ပိုၿပီး အေၿပးသန္လိမ္႕မယ္...အေမာအပမ္းလည္း အရမ္း ခံႏိုင္လိမ္႕မယ္....”
“ တခု ေမးလို႕ ရမလား ..ေဒါက္တာ...”
“ ေမးပါ ကိုေနဗလ....ဘာမ်ားတုန္း...”
“ နီသိ၀တီကို ဘယ္လိုမ်ား OFF လုပ္ႏိုင္မလဲဟင္..”
“ ဘာကို ဆိုလိုတာလဲဗ်....က်ေနာ္ နားမလည္ဘူး..ခင္ဗ်ား ေမးခြန္းကို..”
“ အဟဲ ဒီလိုပါ..ဥပမာဗ်ာ..နီသိ၀တီနဲ႕ က်ေနာ္က ခ်စ္သူေတြလို လင္မယားလို ေနၾကတာ ဆိုေတာ႕ အကယ္လို႕မ်ား က်ေနာ္႕မွာ..ဟိုေလ..အဟဲ....လူသား ခ်စ္သူေတြ ဘာေတြ ရလာတဲ႕ တေန႕က်ရင္
နီသိ၀တီကို ရပ္ဆိုင္း ( OFF ) လုပ္ခ်င္ လုပ္ရမွာမို႕ပါ...”
“ ကိုေနဗလ..ခင္ဗ်ားဟာ နီ၀ိသတီရဲ႕ ပိုင္ရွင္ပါ ..ခင္ဗ်ား စကားကို တေသြမတိမ္း နားေထာင္ရတဲ႕ စက္လူရုပ္အတြက္ ဘာမ်ား ပူေနသလဲဗ်ာ..သူ႕ကို အခန္းတခန္းထဲမွာဘဲ ထည္႕ထားလိုက္ၿပီး
( မင္း ဒီထဲမွာ ေန..အိပ္ေနလိုက္..ငါ ၿပန္လာမေခၚမခ်င္း မလွဳပ္နဲ႕..နားေနလိုက္..” လို႕ အမိန္႕ေပးလိုက္ရံုေပါ႕ဗ်ာ..စက္ရုပ္ဘဲ..ခံစားခ်က္ မရွိပါဘူး ....ဟားဟားဟား....)
“ အိုေကေလ...ဘယ္ေတာ႕ လာေခၚလို႕ရၿပီလဲ...ေဒါက္တာ..”
“ Anytime...အခ်ိန္မေရြး ...လာေခၚလို႕ ရပါၿပီ ကိုေနဗလ.....”
“ က်ေနာ္ အလုပ္ဆင္းတာနဲ႕ လာေခၚလိုက္ပါမယ္..ေဒါက္တာ...”
“ ေကာင္းပါၿပီ ကိုေနဗလ....”
ေနဗလလည္း နီသိ၀တီကို လြမ္းသလိုလို ဘဲ ။
အလုပ္ ဂ်ဴတီကို လႊဲေၿပာင္းေပးၿပီးတာနဲ႕ သူ႕ရဲကားကို ရဲဌာနခ် ဳပ္က ကားရပ္တဲ႕ ဂိုေဒါင္ၾကီးထဲမွာ ထိုးရပ္လိုက္ၿပီး သူ႕ကိုယ္ပိုင္ကား ၿဖစ္တဲ႕ ေရႊဗဟိုလ္ အမိုးဖြင္႕ ၿပိဳင္ကားေလးကို တက္ေမာင္းၿပီး နီသိ
၀တီ ကို ေဒါက္တာခ်စ္ပန္းတို႕ စက္ရံုမွာ သြားေခၚပါတယ္ ။ သူ႕ အနီေရာင္ေတာက္ေတာက္ ေရႊဗဟိုလ္ကားေလး ကို လမ္းတေလွ်ာက္ မီးပြိဳင္႕ေတြမွာ ရပ္ေနတဲ႕အခါ လူေတြ ၀ိုင္း ၾကည္႕လိုက္ၾကတာ
အရမ္းဘဲ ။ ၿမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ လက္ဇတ္စ္ ကား ထုတ္လုပ္ေရးက ပူးတြဲ ထုတ္လုပ္လိုက္တဲ႕ ေနာက္ဆံုး ေပၚ ပံုစံကားေလးမို႕ လူေတြ မေတြ႕ဘူးေသးဘဲ အဆန္း ၿဖစ္ေနလို႕လား
မေၿပာတတ္ပါဘူး ။
ေဒါက္တာခ်စ္ပန္းက ထံုးစံအတိုင္း အလုပ္မ်ားေနတယ္ တဲ႕ ။ နယ္ၿခားေဒသေတြမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနၾကတဲ႕ ၿပည္သူ႕စစ္သားေတြ အတြက္ စက္ရုပ္ ၀န္တင္လားေတြကို ကာကြယ္ေရး၀န္ၾကီးဌာန
က မွာယူလို႕ သူ အလုပ္မ်ားေနတဲ႕အေၾကာင္း သူ႕လက္ေထာက္ ေဒါက္တာမီမီတင္က ေနဗလကို ေၿပာၿပပါတယ္ ။
နီသိ၀တီကေတာ႕ ၿပံဳးလို႕ ရႊင္လို႕ သူ႕ကို ေၿပးဖက္ပါတယ္ ။
ေဒါက္တာ ခ်စ္ပန္း ေၿပာခဲ႕တာကို စမ္းသပ္ခ်င္လို႕ လမ္းမွာ နီသိ၀တီကို “ ေရႊပုဇြန္မွာ ႏို႕မလိုင္ပဲပူတင္း ( နတ္သုဒၶာ ) ၀င္စားရေအာင္ နီသိ..” လို႕ ေၿပာလိုက္တယ္ ။ “ ေကာင္းတာေပါ႕ကိုကို..”လို႕
နီသိ၀တီက ၿပန္ေၿပာတယ္ ။ ေစာေစာက သူတေယာက္ထဲ ကားေမာင္းလာတံုးက လူေတြ ၀ိုင္း ၾကည္႕တာထက္ အခု နီသိ၀တီ ကားေပၚ ပါလာေတာ႕ လူေတြပိုၾကည္႕ၾကတယ္ ။ ေရႊပုဇြန္မွာ နီသိ၀တီ
က ဖါလူဒါ မွာတယ္ ။ နီသိ၀တီ စားတာကို သူ တအံ႕တၾသ ေငးၾကည္႕ေနမိတယ္ ။
တိုက္ခန္းကို ၿပန္ၾကေတာ႕ ခါတိုင္းလိုဘဲ ဓါတ္ေလွခါးမွာ ဟင္နရီ ဆန္နာဒါတို႕ စံုတြဲနဲ႕ ပက္ပင္း တိုးတယ္ ။ ဟိုတခါက ေစာ္ခ်င္း လဲၿဖဳတ္ရေအာင္လို႕ သူ ေၿပာထားလို႕လားမသိဘူး ။ ဟင္နရီ ဆန္နာဒါ
သူနဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္ရဲသလိုလို ၾကီး ။ အခန္းထဲ ေရာက္တာနဲ႕ နီသိ၀တီကို တအားဖက္ တအား နမ္းမိတယ္ ။ နီသိ၀တီရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြက ပို ေႏြးေထြးလာသလိုဘဲ ။ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း
စုတ္တဲ႕အခ်ိန္ နီသိ၀တီရဲ႕ လ်ာက သူ႕လ်ာကို အရမ္းလိုက္ ပြတ္ထိုးတယ္ ။ လ်ာခ်င္း ကလိေနတံုး ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို အၿမန္ခြ်တ္ပစ္ၾကတယ္ ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ကိုယ္တံုးလံုးေတြလည္း
ၿဖစ္ေရာ သူတို႕ အိပ္ခန္းထဲေတာင္ မေရာက္ၾကေတာ႕ဘဲ ဧည္႕ခန္းမွာတင္ ေရေရလည္လည္ အငမ္းမရ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ ကိုင္လိုက္ ပြတ္သပ္လိုက္ လ်ာနဲ႕ ယက္လိုက္ၾကတာ ေနာက္ဆံုး
ဆိုဖါၾကီးမွာ ပက္လက္လွန္ ေပါင္ကားခိုင္းေတာ႕ မို႕ေဖါင္း ခံုးထေနတဲ႕ အဂၤါစပ္ၾကီးက လွလြန္းလို႕ “ ဒါဘာလဲ ေၿပာ နီသိ...” လို႕ သူေမးလိုက္တယ္ ။
“ ေစာက္ဖုတ္...ကိုကို...” လို႕ နီသိ၀တီက ၿပံဳးၿပံဳးေလး ေၿဖတယ္ ။ သူေက်နပ္သြားၿပီး သူ႕ဒံုးပ်ံၾကီးကို နီသိ၀တီ လက္ထဲ ကိုင္ဆုပ္ခိုင္းၿပီး..“ ဒါကေကာ..” လို႕ ေမးတယ္ ။ နီသိ၀တီက “ လီး..ကိုကို....
နီသိကို လိုးေပးမယ္႕ ကိုကို႕လီး..” လို႕ ေၿဖတယ္ ။ နီသိ၀တီရဲ႕ ေထာင္ထနီရဲေနတဲ႕ ႏို႕သီးေလးတဖက္ကို သူ လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ အသာအယာ သပ္ရင္း..“ ကိုကို႕လီးကို ၾကိဳက္လား..” လို႕ သူေမး
တယ္ ။ နီသိက “ ၾကိဳက္တယ္ ကိုကို..နီသိကို လိုးေပးပါေတာ႕..ေစာက္ပတ္ ယားလွၿပီ ကိုကို..” လို႕ ရမက္ၾကြတဲ႕ အသံေလးနဲ႕ ေၿပာတယ္ ။
အင္း..တကယ္႕ကို ပီၿပင္လာတာပါလား ။ ေတာ္ပါေပတယ္ ေဒါက္တာခ်စ္ပန္းရယ္ ...။
သူ႕ပစၥည္းကို ႏွဳတ္ခမ္းသားတြန္႕တြန္႕ ထူထူေလးေတြရဲ႕ ၾကားက လွိဳဏ္ဂူထဲကို ဖိသြင္းလိုက္တယ္ ။ ခြ်ဲက်ိတဲ႕ အရည္ေတြက လူသားမိန္းမတေယာက္ တဏွာစိတ္ ထန္လာတဲ႕အခါ ထြက္သလိုဘဲ နီသိ
ရဲ႕ အဂၤါစပ္မွာ စိုစိုရႊဲေနတယ္ ။ အားရပါးရ ေဆာင္႕ထည္႕ေနမိတဲ႕အခ်ိန္ နီသိလည္း တင္ပါးအိအိၾကီးေတြကို ေ၀ွ႕ရမ္းေကာ႕လွဳပ္ေပးပါတယ္ ။ ႏုတ္ဖ်ားကလည္း....“ လိုး..လိုး..ကိုကို..တအား...တအား...
ေဆာင္႕ပါ...ေဆာင္႕ပါ..ကိုကို..နီသိၾကိဳက္တယ္.....လိုးပါ...” လို႕ ဆက္တိုက္ တတြတ္တြတ္ ရြတ္ဆို ေတာင္းခံေနတယ္ ။
သူကလည္း အားကုန္ ၾကံဳးေတာ႕တာဘဲ ။ သိပ္မၾကာလိုက္ဘဲ သုတ္ရည္ေတြ တအား ပန္းထုတ္ရင္း “ ၿပီးၿခင္း ” လမ္းဆံုကို တက္လွမ္း သြားရတယ္ ။
နီသိေဘးမွာ ပက္လက္လွဲၿပီး ခဏ နားလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ နံရံက နာရီကို အမွတ္တမဲ႕ ၾကည္႕လိုက္မိတဲ႕အခါ ၿမၿမေသြးကို ညေနစာ သြားေကြ်းဖို႕ အခ်ိန္ နီးကပ္ေနၿပီ ဆိုတာ သိလိုက္တယ္ ။ အေၾကာင္း
ေၾကာင္းနဲ႕ ၿမၿမေသြးကို အိမ္ေပၚ ေခၚလာၿဖစ္ရင္ နီသိက ေၿပးထြက္လာၿပီး “ ကိုကို...ေရ..” လို႕ ဖက္လိုက္ရင္ ခက္မယ္ ဆိုၿပီး နီသိကို အခန္းလြတ္ထဲကို ေခၚသြင္းလိုက္ၿပီး..“ ဒီည လံုး၀ ထြက္မလာနဲ႕
မနက္က်မွ ေတြ႕မယ္..အိပ္ေတာ႕..” လို႕ အမိန္႕သံနဲ႕ ေၿပာလိုက္တယ္ ။ နီသိ၀တီက “ ဟုတ္ကဲ႕႔ကိုကို...” လို႕ ၿပံဳးၿပံဳးေလး ၿပန္ေၿပာတယ္ ။ ၿပီးေတာ႕ မ်က္လံုးေလး မွိတ္လိုက္တယ္ ။
နီသိ၀တီ မလွဳပ္ေတာ႕ပါ ။
ေနဗလ ေက်နပ္သြားတယ္ ။ ေရ၀င္ခ်ိ ဳးတယ္ ။ ၿမၿမေသြးနဲ႕ သြားစားေတာ႕မယ္ ။
ပန္းဆိုးတန္းဆိပ္ကမ္းက နန္းသီတာ တာ၀ါၾကီးရဲ႕ အေပၚဆံုး ၁၅ထပ္က River View စားေသာက္ခန္းမမွာ ၿမၿမေသြးနဲ႕ ေနဗလ ဆံုၾကတယ္ ။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ၾကီးကို အေပၚစီးကေန ၿမင္ေနရတဲ႕ေနရာမွာ ေနဗလနဲ႕ ၿမၿမေသြး ထိုင္ၾကတယ္ ။ ၿမၿမေသြးက အနက္ေရာင္ ၀တ္စံုနဲ႕ အနက္ေရာင္ ပုလဲပုတီးကို
ဆြဲထားတယ္ ။ ခြာၿမင္႕ဖိနပ္နဲ႕ လက္ကိုင္အိတ္ကလည္း အနက္ေရာင္ ။ ၀င္း၀ါတဲ႕ အသားနဲ႕ ၀တ္ထားတဲ႕ အနက္ေရာင္ေတြနဲ႕က လိုက္ဖက္တယ္
။ ေနဗလကေတာ႕အၿပာရင္႕ေရာင္ အေနာက္တိုင္း၀တ္စံုနဲ႕ အတြင္းရွပ္အက်ၤ ီအၿပာႏု လည္စည္းအၿပာေရာင္နဲ႕ရွဴးဖိနပ္ အနက္ေရာင္ ၀တ္ထားတယ္ ။
သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ခ်ိန္းထားတဲ႕ စားေသာက္ခန္းမၾကီးက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ အခန္းနားဆံုး ေနရာေတြထဲမွာ တခု အပါအ၀င္ ပါ ။
စားေသာက္ခန္းမရဲ႕ ေထာင္႕တေနရာမွာ ေတာက္ေၿပာင္နက္ေမွာင္တဲ႕ စႏၵယားၾကီးတလံုး ရွိေနၿပီး ငယ္ရြယ္ႏုနယ္
တဲ႕ မိန္းမပ်ိ ဳေလးတေယာက္က စႏၵယားကို ကြ်မ္းက်င္ေၿပာင္ေၿမာက္စြာနဲ႕ တီးခတ္ေနတယ္ ။ ၿငိမ္႕ေၿငာင္းတဲ႕ တီးလံုးေလးေတြ ေနာက္ခံနဲ႕ ေခ်ာေမာလွပတဲ႕
ၿမၿမေသြးလို မိန္းမကို ေနဗလ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီး စကားေတြ ေၿပာေနရတာ အရမ္းကို ေက်နပ္ေနတယ္ ။
ၿမၿမေသြးကလည္း မႏၱေလးမွာ စဆံုခဲ႕ၾကတံုးကလို ပဲမမ်ားေတာ႕ဘူး ။ ၾကြားလံုးေတြ မထုတ္ေတာ႕ဘူး ။ FBI သင္တန္းဆင္း ဆိုၿပီး လက္မ မေထာင္ေတာ႕ဘူး
။ ၿမၿမေသြးက ေနဗလ ကို အထက္လူၾကီးေတြ အၿမင္ၿပန္ၾကည္လင္ေအာင္ ကူညီခဲ႕သလို ေနဗလရဲ႕ ရန္သူေတာ္ၾကီး ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္း ကို ဖမ္းဆီးေပးခဲ႕သူ
မို႕ ေနဗလကလည္းေက်းဇူးတင္ေနတယ္ ။ ဒါဇင္ေလးနဲ႕ ညိစြန္းခဲ႕သလို ၿမၿမေသြးကိုလည္း သူ ေတြ႕ၿမင္ၿမင္ခ်င္းထဲက သေဘာက်ခဲ႕
တာပါ ။ ငါးရံ႕ႏွစ္ေကာင္ ဖမ္းခ်င္တယ္ဘဲ ေၿပာေၿပာ ေနဗလက ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ၾကိဳက္ေနခဲ႕တာ ။
“ ကိုေနဗလကို တခုေတာ႕ သတိေပးရအံုးမယ္ ..”
“ ဘာမ်ားလဲ ၿမၿမေသြး...”
“ ကိုေနဗလကို လက္စားေခ်ဖို႕ အမ်ိဳးမ်ိဳး ၾကိဳးစားခဲ႕တဲ႕ ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္းနဲ႕ အေပါင္းအပါေတြကို ဖမ္းမိခဲ႕ေပမယ္႕သူ႕ေကာင္မ ဟန္စုယဥ္ကေတာ႕ က်မတို႕မွာ
ဖမ္းဆီးဖို႕ ခိုင္လံုတဲ႕ အခ်က္အလက္ မၿပႏိုင္တာေၾကာင္႕ လြတ္ေနတံုးဘဲ ..ဟန္စုယဥ္က ေဇာ္၀င္း အခုလို အဖမ္းခံရတာကို က်မကိုေရာ
ကိုေနဗလကိုေရာ ေက်နပ္မွာ မဟုတ္ဘူး..ဒီမိန္းမနဲ႕ တပည္႕တပန္းေတြက ကိုေနဗလနဲ႕ က်မကို တနည္းနည္းနဲ႕ ရန္ရွာႏိုင္တယ္ ...သတိေတာ႕ ထားေပါ႕
ကိုေနဗလ...”
ေနဗလနဲ႕ ဟန္စုယဥ္တို႕ဟာ ခ်စ္သူေတြ ၿဖစ္ခဲ႕ဘူးတယ္ ဆိုတာေတာ႕ ၿမၿမေသြး သိဟန္မတူဘူး ..
ေနဗလကဟန္စုယဥ္ရဲ႕အတြင္းစိတ္ကိုအသိဆံုးပါ။ဟန္စုယဥ္ဟာ ရုပ္ေခ်ာသေလာက္ စိတ္ထားက မစြံဘူးဆိုတာ ေနဗလက ပိုသိတယ္ ။ အခုလည္း
ဟန္စုယဥ္က သူ႕ကို ပံ႕ပိုးေနတဲ႕ ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္း အဖမ္းခံလိုက္ရတာ ေနဗလရဲ႕လက္ခ်က္လို႕ တြက္ဆၿပီး နဂိုကရွိေနတဲ႕ ရန္ေၾကြးအေပၚ အမုန္းေတြ
ထပ္ေလာင္းလို႕ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေနဗလအေပၚ အညွိဳးထားေနၿပီလဲ မသိဘူး ။
“ က်မတို႕က ေဇာ္၀င္းရဲ႕ တပည္႕ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အထဲ ထည္႕လိုက္ေပမယ္႕ သိတဲ႕အတိုင္းဘဲ ..ေဇာ္၀င္းက
ရန္ကုန္တခြင္မွာ ဒုစရိုက္ ထိပ္သီးၾကီးေလ..တပည္႕တပန္းေတြ တေလွၾကီး ရွိအံုးမွာ ဘဲ..ဟန္စုယဥ္ကလည္း “ ဘလက္လစ္စ္ ( နံမည္ပ်က္စာ၇င္း )”ထဲသာ
မပါေသးတာ..ေဇာ္၀င္းနဲ႕ ညားကထဲက ဒုစ၇ိုက္အလုပ္ေတြကို ယဥ္ပါးေနတဲ႕ ေကာင္မေလ....သတိထားေနာ္..ကိုေနဗလ...”
“ စိတ္ခ်ၿမၿမေသြး....က်ေနာ္ သတိထားပါမယ္..ၿမၿမေသြးလည္း အစစ သတိရွိေနာ္..”
“ ရွိပါတယ္..ကိုေနဗလ..အခု ညစာထြက္စားတာေတာင္ ဒီမွာေလ...အဆင္သင္႕ပါခဲ႕တယ္...”
ၿမၿမေသြးက လက္ေပြ႔အိတ္ နက္ေလးကို ဖြင္႕ဟၿပတယ္ ။ ပြိဳင္႕၃၂ ေၿပာင္းတို ေၿခာက္လံုးၿပဴး အနက္ေလး
က အိတ္ထဲမွာ ရွိေနတယ္ ။
“ ကိုေနဗလေကာ..ပါခဲ႕လား..”
“ ပါတယ္ ၿမၿမေသြး...က်ေနာ္႕အလုပ္က ေပးတဲ႕ဟာေတာ႕ မပါခဲ႕ဘူး..က်ေနာ္႕ကိုယ္ပိုင္ေသနတ္ ပါခဲ႕ပါတယ္...”
ၿမန္မာႏို္င္ငံမွာလည္း ေခတ္ေတြေဟာင္း စနစ္ေတြေၿပာင္း ၿပီးခ်ိန္ လြန္ခဲ႕တဲ႕ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ေက်ာ္ကထဲက ၿပစ္မွဳ
ကင္းတဲ. ႏို္င္ငံသားတိုင္းဟာ လက္နက္ကိုင္ေဆာင္ခြင္႕ရရွိထားၿပီးခဲ႕သလို မိမိကိုယ္ကိုယ္ ခုခံကာကြယ္ပိုင္ခြင္႕ အခြင္႕အေရးကိုလည္း အမွန္တကယ္
ရရွိခံစားေနခဲ႕ၿပီး ၿဖစ္ပါတယ္ ။
တဟုန္ထိုး ေခတ္မွီတိုးတက္လာခဲ႕တဲ႕ ၿမန္မာႏို္င္ငံက ၿပည္သူေတြဟာလည္း မ်က္စိပြင္႕လာခဲ႕ၾကတာ ၾကာပါၿပီ ။
ေနဗလလည္း အလုပ္ခြင္ ၿပင္ပအခ်ိန္ Off Duty ဆိုရင္ မိမိဖါသာ ၀ယ္ယူထားတဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ေသနတ္ကို ကိုင္ေဆာင္
တယ္ ။ သူ႕အလုပ္က ရဲ မို႕ ရန္သူမ်ားၿပီး ကိုယ္႕ကို ရန္မူတိုက္ခိုက္လာရင္ ကာကြယ္ခုခံဖို႕ ပါ ။
သူ႕ရဲ႕ ေသနတ္က Smith and Wesson ကုမၸဏီက လုပ္တဲ႕ 9mm ပစၥတိုလ္ ၿဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆံုးေပၚ တီထြင္ခ်က္နဲ႕
ေသနတ္ပိုင္ရွင္သာဘဲ ပစ္ခတ္ႏိုင္ေအာင္ အထူး စီမံထုတ္လုပ္ထားတာ ၿဖစ္တယ္ ။ ေသနတ္ကို
ကို္ငဆုပ္လိုက္တာနဲ႕ ကိုင္ဆုပ္လိုက္သူရဲ႕ DNAကို ေသနတ္က အလိုအေလ်ာက္ စစ္ေဆးလိုက္ၿပီး နဂိုက မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ႕ ပိုင္ရွင္ မဟုတ္ရင္
ပစ္လို႕မရပါဘူး ။
ၿမၿမေသြးက “ ကိုေနဗလကုိ လူၾကီးေတြက အၿပစ္မၿမင္ၾကတာ အရင္တံုးက ကိုေနဗလ တိုင္းၿပည္အတြက္ ရဲသီဟဘြဲ႕ထူးေတြပါေတြ ရတဲ႕အထိ စြမ္းစြမ္းတမံ႕
လုပ္ကိုင္ခဲ႕တာေတြေၾကာင္႕လည္း ပါတာေပါ႕ရွင္ ..က်မလည္း ကိုေနဗလရဲ႕ ဖိုင္ေတြကို ၿပန္ေလ႕လာေတာ႕ အၾကမ္းဖက္သမားေတြ စီးနင္းသိမ္းပိုက္လာတဲ႕
ဘိုးအင္း၇၉၇ ၾကီးကို ရန္ကုန္ေလယာဥ္ကြင္းမွာ ဆီဆင္းၿဖည္႕ဖို႕ ဆင္းလာတဲ႕အခ်ိန္ ဆီၿဖည္႕အလုပ္သမားေလး ဟန္ေဆာင္ၿပီး အၾကမ္းဖက္အုပ္
စုကို တက္ရွင္းပစ္လိုက္တာ ေတြ႕ရတယ္...တကယ္ဘဲ ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္ေလ...” လို႕ ေၿပာလိုက္ေတာ႕ ေနဗလလည္း
ေပၚတင္ၾကီး အေၿမွာက္ခံလိုက္ရလို႕ မ်က္ႏွာမထားတတ္ေအာင္ဘဲ ၿဖစ္သြားပါတယ္ ။
“ ၿမၿမေသြးကေတာ႕ ေၿမွာက္ေနၿပန္ၿပီ..ဟဲဟဲ..ကဲ..စား..စား...ၾကိဳက္တာသာမွာ....”
ၿမၿမေသြးလည္း ၿမန္မာႏို္င္ငံက ထုတ္လုပ္တဲ႕ စပ်စ္၀ိုင္ အေကာင္းစားက ေကာင္းလြန္းလို႕ ေနဗလ မွာ ေကြ်းတဲ႕
ငါးၿမင္းဘိုက္သားေပါင္း..ပုဇြန္ထုပ္ေၾကာ္ေတြနဲ႕ တခြက္ၿပီးတခြက္ ေသာက္ပါတယ္ ။ စကားတေၿပာေၿပာနဲ႕
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေသာက္မိသြားသလဲ မမွတ္မိေတာ႕ ။ အၿပန္က်ေတာ႕ အေပၚထပ္က ဆင္းလာတဲ႕အခ်ိန္
ဓါတ္ေလွခါးထဲမွာ ယိမ္းယိုင္သြားၿပီး ေနဗလကို တြဲမွီလိုက္ရတဲ႕အထိပါဘဲ ။
ၿမၿမေသြးလည္း ကားရပ္တဲ႕ ကြက္လပ္ဆီကို ေလွ်ာက္ၾကေတာ႕လည္း လမ္းေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္ႏိုင္တာေၾကာင္႕ စီးထားတဲ႕ ခြာၿမင္႕ေလဒီရွဴးကို ခြ်တ္ၿပီး
လက္က ကိုင္လာခဲ႕ရတယ္ ။
“ ကိုေနဗလေရ..ေပ်ာ္တာနဲ႕ စားလိုက္ေသာက္လိုက္ စိတ္လႊတ္ပစ္လိုက္တာ ေတာ္ေတာ္႕ကို မူးသြားတယ္...ေဆာရီး
ေနာ္....”
“ ရပါတယ္..ၿမၿမေသြး..က်ေနာ္ ပါတာဘဲ..ဘာမွ စိတ္မပူနဲ႕..”
“ အင္း..ဒါဆိုရင္ က်မကားကို ဒီမွာဘဲ ထားခဲ႕ေတာ႕မယ္..ကိုေနဗလ ဘဲ က်မကို အိမ္ၿပန္ေမာင္းပို႕လို႕ ၿဖစ္တယ္
မဟုတ္လား...”
“ ဟာ..ၿဖစ္တာေပါ႕..သိပ္ၿဖစ္....လာ..လာ..က်ေနာ္ဘဲ လိုက္ပို႕လိုက္မယ္ ...”
ၿမၿမေသြးလည္း ေနဗလရဲ႕ အနီေရာင္ ေတာက္ေတာက္ ၿပိဳင္ကားေလးထဲကို ၀င္လိုက္တယ္ ။ ကားေလးက ေသး
ေတာ႕ ေနဗလနဲ႕ ၿမၿမေသြး ပုခံုးခ်င္း ထိကပ္မိေနတယ္ ။
ေနဗလက ၿမၿမေသြးရဲ႕ လိပ္စာကို ကားက ဂ်ီပီအက္စ္ လမ္းေၾကာင္းၿပစက္ထဲ ထည္႕လိုက္ၿပီး စက္က ၾကိဳတင္
လမ္းၿပေၿပာၾကားတဲ႕အတိုင္း ေမာင္းလိုက္ပါတယ္ ။ ၿမၿမေသြးကေတာ႕ တခစ္ခစ္နဲ႕ ရယ္လိုက္ေမာလိုက္နဲ႕ အာသြက္လ်ာသြက္ ၿဖစ္ေနတယ္ ။
“ ၿမေသြးကေလ...ကိုေနဗလနဲ႕မို႕ အခုလို ေသာက္တာ သိလား..တေယာက္ထဲ ဆိုရင္ေတာ႕ ၀ိုင္ေတြ ဘာေတြ
မေသာက္ပါဘူး..သိလား..အခုက...ၿမေသြး ေပ်ာ္လို႕....ခိခိ.....”
ေနဗလရဲ႕ ပုခံုတို႕ လက္ဖ်ံတို႕ ေပါင္တို႕ကို ပုတ္လားခတ္လားနဲ႕ ...။ တခ်က္တခ်က္လည္း ပုခံုးခ်င္း ထိမိ..နဖူးခ်င္း ထိမိေနတယ္ ။
ၿမၿမေသြးေနတဲ႕ ေနရာက နဲနဲ ခရီးလွမ္းေပမယ္႕ ၿမၿမေသြးနဲ႕ အခုလို ပူးပူးကပ္ကပ္ ကားေလးထဲ သြားေနရလို႕
ေနဗလအေနနဲ႕ ရန္ကုန္ကေန ၿမစ္ၾကီးနား ပူတာအိုကိုဘဲ ေမာင္းရေမာင္းရ ေမာင္းမွာ ..။ အရမ္းကို ေက်နပ္
ပီတိၿဖစ္ေနတာ ။
တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္တဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ရာ ရပ္ကြက္ေလးထဲက ၿမၿမေသြး တေယာက္ထဲ ေနတဲ႕ အိမ္လွလွေလးရဲ႕ေရွ႕ကို ေနဗလရဲ႕ ကားေလး
ထိုးဆိုက္လိုက္ေတာ႕ ၿမၿမေသြးက “ ကိုေနဗလ...ဆင္းပါအံုး..ၿမေသြး ေကာ္ဖီ ေဖ်ာ္တိုက္မယ္ေလ...” လို႕ ဖိတ္ေခၚလိုက္ပါတယ္ ။ ေနဗလလည္း
အေခၚကို ေစာင္႕ေနတာ ဆိုေတာ႕ အိုက္တင္ လံုး၀မခံဘဲ “ ေကာင္းပါၿပီ ၿမၿမေသြး...” ဆိုၿပီး ၿမၿမေသြးနဲ႕အတူ သူ႕အိမ္ေလးထဲကို လိုက္သြားပါေတာ႕တယ္ ။
အိမ္နံပါတ္ကလည္း 69 ။
ေနဗလ ဖ်တ္ကနဲ စိတ္ကူးယဥ္ပစ္လိုက္မိတယ္ ။ 69 ပံုစံေတြမ်ား ဆြဲၿဖစ္သြားေလမလား...။
ၿဖစ္သြားပါေစ ...။
အိမ္တံခါးကို ေသာ႕ဖြင္႕ဖို႕ သူ႕ေရွ႕ကေလွ်ာက္သြားတဲ႕ ၿမၿမေသြးရဲ႕ ေသးက်ဥ္တဲ႕ခါးေလး ေအာက္က ၀ိုက္ကားၿပည္႔တင္းတဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္တိိုင္း တုန္ခါလွဳပ္သြားတာကို ေငးေမာရင္း ေနဗလ အေနာက္ကလိုက္သြားပါတယ္ ။ ဒီည ကံေကာင္းေတာ႕မလား ။ မႏၱေလးမွာ ဆံုခဲ႕တံုးကထဲက ၾကည္႕ၾကည္႕ၿပီး ၿပစ္မွားမိခဲ႕တဲ႕ၿမၿမေသြးရဲ႕ လွလြန္းတဲ႕ ကိုယ္လံုးကိုယ္ခႏၶာေတြကို ဒီေန႕ည သူရေတာ႕မလား ဆိုတာေတြးလိုက္တာနဲ႕ သူ႕ရဲ႕ငယ္ပါက တင္းကနဲ ထြားတက္လာရတယ္ ။
ၿမၿမေသြးက ကလစ္ဆိုတဲ႕ အသံေလး ထြက္ေအာင္ အိမ္တံခါးေသာ႕ကို လွည္႕ဖြင္႕လိုက္ပါတယ္ ။ ၿပီးေတာ႕ အိမ္ထဲကို ၀င္၀င္ခ်င္း နံရံကမီးခလုပ္ကို ေခ်ာက္ကနဲ ဖြင္႕လိုက္ပါတယ္ ။ “ လာ..ကိုေနဗလ ...” လို႕ ေခၚပါတယ္ ။
အိမ္ကေလးက အထဲမွာလည္း သစ္လြင္တဲ႕ ေဆး အ၀ါေရာင္ေတြနဲ႕ ေတာက္ပေနတယ္ ။ ဧည္႕ခန္းက ၾကက္ေသြးေရာင္ ဆိုဖါၾကီးေတြကို ညႊန္ၿပရင္း..“ ေအးေဆး ထိုင္ပါအံုး ကိုေနဗလ...က်မ အ၀တ္အစား အၿမန္လဲၿပီး ေကာ္ဖီေဖ်ာ္တိုက္မယ္ ...” လို႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး အတြင္းခန္းကို ၀င္သြားပါတယ္ ။ ေနဗလလည္း ဆိုဖါေပၚ ထိုင္ခ်ရင္း ဆိုဖါေတြရဲ႕အေ၇ွ႕က စားပြဲ၀ိုင္းကေလးေပၚက စာအုပ္ေတြကို လွန္ေလွာ ၾကည္႕လိုက္ပါတယ္ ။ စံုေထာက္မ တေယာက္ရဲ႕ အိမ္မို႕လား မသိဘူး ။ စာအုပ္ေတြက မွဳခင္း..ၿပစ္မွဳ..နဲ႕ ပတ္သက္တာေတြ မ်ားတယ္ ။
ၿမၿမေသြးနဲ႕ မၾကာခင္ ဘာေတြမ်ား ၿဖစ္မလဲ ဆိုတဲ႕ အေတြးေတြေၾကာင္႕ သူ႕ေဘာင္းဘီထဲမွာ သူ႕ပစၥည္းၾကီးက တစ
တစနဲ႕ ထြားၾကိဳင္း မာေက်ာလာေနတယ္ ။
သည္အခိုက္မွာ မထင္မမွတ္တာေတြ ၿဖစ္သြားတယ္ ။
ၿမၿမေသြးရဲ႕ ေအာ္သံစူးစူးနဲ႕ တခုခု လဲၿပိဳသံ ကြဲရွသံေတြ အတြင္းခန္းက ေပၚထြက္လာတယ္ ။
“ ဟင္..ၿမၿမေသြး...ဘာမ်ား ၿဖစ္သလဲ...”
ေနဗလ ၀ုန္းကနဲ ထၿပီး တဟုန္ထိုး အိပ္ခန္းထဲကို ေၿပး၀င္သြားလိုက္တယ္ ။
ၿမၿမေသြးနဲ႕ လူတေယာက္ အၿပင္းအထန္ သတ္ပုတ္ထိုးၾကိ္တ္ေနတယ္ ။ ၿမၿမေသြး ကိုယ္ေပၚမွာ ဇာနားကြပ္ အနက္ေရာင္ ဘရာစီယာေလးနဲ႕ ပိုးသား အနက္ေရာင္ ပင္တီေလးဘဲ ရွိေနတယ္ ။ အ၀တ္လဲေနတဲ႕အခ်ိန္ ဒီလူက ၿမၿမေသြးကို စတိုက္ခိုက္ပံုရတယ္ ။
ၿမၿမေသြးကို တိုက္ခိုက္တဲ႕လူက အရပ္ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း.. ..အနက္ေရာင္ တီရွပ္နဲ႕ ေဘာင္း
ဘီအနက္ကို ၀တ္ထားတယ္ ။ ေနဗလ ဒီလူရဲ႕ ဆံပင္ေတြကေန ဆြဲဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူ႕မ်က္ႏွာတည္႕တည္႕ကို လက္သီးဆုပ္နဲ႕ ထုခ်လိုက္တယ္ ။ ဒီလူရဲ႕ နာက်င္စြာ ေအာ္လိုက္တဲ႕ အသံနဲ႕အတူ သူ႕မ်က္လံုးေထာင္႕မွာ ရိပ္ကနဲ
အရိပ္တခုကို ၿမင္လိုက္ရလို႕ ေနာက္ၿပန္ ကန္ထည္႕လိုက္တယ္ ။ အေနာက္ကေန တုတါၾကီးတေခ်ာင္းနဲ႕ ရိုက္ဖို႕ လာ
တဲ႕ ေနာက္ထပ္ ရန္သူတေယာက္ဟာ သူ႕ကန္ခ်က္နဲ႕ အားကနဲ ေအာ္ရင္း လြင္႕ထြက္သြားတယ္ ။
ပထမရန္သူက သူ႕လက္သီးဆုပ္ ဒါဏ္ေၾကာင္႕ မရွဳမလွ ခံလိုက္ရေပမယ္႕ လူးလဲထၿပီး သူ႕ကို တိုက္ခိုက္ဖို႕ ၾကိဳးစား
ၿပန္တယ္ ။ ဒီတခါေတာ႕ ကုန္းထေနတဲ႕ သူ႕မ်က္ခြက္ကို ဒူးနဲ႕ တိုက္ပစ္လိုက္တယ္ ။ အိုးးး....
ဆက္တိုက္ဆိုသလို ဒီငတိရဲ႕ လည္ၿမိဳကို သူ႕လက္၀ါးေစာင္းနဲ႕ လက္သီးေတြ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္တယ္ ။ အားးးး၀ါးးး
အေနာက္ကို လန္က်ၿပီး ၿပန္မထႏိုင္ေတာ႕ဘူး ။ သူကန္ထည္႕လိုက္တဲ႕ ဒုတိယရန္သူကေတာ႕ ၿပန္မထႏိုင္ေသးဘူး..။
နာနာက်င္က်င္ ညည္းရင္း အကန္ခံလိုက္ရတဲ႕ ရင္ဘတ္ကို ဖိထားေနတယ္ ။ သူ ဒီငတိကို ဂ်ာကင္အက်ၤ ီ ေကာ္လာကေန ဆြဲမလိုက္ၿပီး ရိုက္ဖို႕ ရြယ္လိုက္တယ္ ။
“ မ...မ.....မလုပ္ပါနဲ႕ ဆရာ....”
လက္ကာ ေတာင္းပန္တဲ႕ေကာင္ကို “ မင္းတို႕ ဘယ္ကလဲ..ဘယ္သူခိုင္းတာလဲ...” လို႕ သူေမးလိုက္တယ္ ။ ဒီအခ်ိန္
မွာ ၿမၿမေသြးလည္း ကုတင္ေပၚက လက္ေပြ႔အိတ္ထဲက ေၿခာက္လံုးၿပဴးေၿပာင္းတိုေလးကို ထုတ္ယူၿပီး သူတို႕အနားကို ေရာက္လာတယ္ ။
“ က်ေနာ္တို႕ သူခိုးေတြပါ..ဘယ္သူမွ မခိုင္းပါဘူး ...”
“ ဟာ..ညာေနတယ္..ဒီေကာင္..ေခြးမသား...”
“ ေၿဖာင္း...”
သူ႕လက္၀ါးေတြ ညာေၿပာဖို႕ ၾကိဳးစားတဲ႕ ေကာင္ရဲ႕နားထင္နားရင္းေတြကို မိတ္ဆက္ထိေတြ႕ေပးလိုက္ေတာ႕ “ မ..မ
မ..လုပ္ပါနဲ႕..က်ေနာ္ေၿပာပါမယ္ ...က်ေနာ္တို႕ကို ေထာင္အခ်ဳပ္ထဲ ေရာက္ေနတဲ႕ ဆရာေဇာ္၀င္း ခိုင္တာပါ...” လို႕
ေၿဖတယ္ ။ ၿမၿမေသြးက လက္ထိတ္တစံု ယူလာၿပီး ဒီႏွစ္ေကာင္ကို တြဲ ခတ္ထားလိုက္တယ္ ။
ၿမၿမေသြး ၁၁၉ ကို ဖုန္းဆက္ေနတယ္ ။
အခုထိ ၿမၿမေသြး ဘရာစီယာနဲ႕ ပင္တီေလးနဲ႕ဘဲ ရွိေနတံုးဘဲ ။ ၀ွဴး....ရင္သားစိုင္ေတြက ဘရာစီယာထဲက အတင္း
ၾကီး ရုန္းကန္ထြက္ေနၾကတယ္ ။ ၀င္းမြတ္တဲ႕ ရင္သား အေပၚပိုင္းေတြကို ၿမင္ေနရတယ္ ။ ပင္တီေဘာင္းဘီေလးရဲ႕
ခြဆံုေနရာေလးကလည္း မို႕ေဖါင္းလြန္းေနတယ္ ။ ေပါင္တန္ ၿဖဴၿဖဴေတြကလည္း မွဲ႕စက္အမာရြတ္ေတြ ဘာမွ မရွိဘဲ စင္းလံုးေခ်ာ
အခ်ိ ဳးက်လြန္းေနတယ္ ။
ၿမၿမေသြး ကို ေမာ႕ၾကည္႕ေနတဲ႕ ကုလားဆင္ေကာင္ၾကီးရဲ႕ ေခါင္းကို သူ လက္သီးဆုပ္နဲ႕ ထုလိုက္တယ္ ။
“ ေဟ႕ေကာင္ မ်က္လံုး ေအာက္စိုက္ထား..နာမယ္..”
ၿမၿမေသြးက ..“ ကိုေနဗလ ပါေပလို႕ဘဲ..က်မက နဲနဲလည္း ေသာက္ထားေတာ႕ ဒီေကာင္ေတြကို ခံ မဖိုက္ႏိုင္ဘူး...ရုတ္
တရက္ ဆိုေတာ႕လည္း လက္ေပြ႕အိတ္ထဲက ေသနတ္ ထုတ္ခ်ိန္ မရလိုက္ဘူး..ေက်းဇူး အရမ္း တင္တယ္ ကိုေနဗလ”
လို႕ ေၿပာလိုက္ပါတယ္ ။
ၿပီးေတာ႕ အ၀တ္အစား ၀တ္ဖို႕ လိုအပ္ေနတယ္ ဆိုတာ ရိပ္စားမိလိုက္ၿပီး “ သူတို႕ကို ခဏ ၾကည္႕ထားေပးေနာ္..ကို
ေနဗလ..” လို႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး အ၀တ္အစားတခ်ိ ဳ႕ကို ကုတင္ေပၚက ေကာက္ယူလိုက္ၿပီး ေရခ်ိ ဳးခန္းေလးထဲကို ၀င္သြားပါေတာ႕တယ္
ကုတင္ေဘးနားမွာ ေသနတ္တလက္က်ေနတာကို သူေတြ႕လို႕ ေကာက္ယူလိုက္တယ္ ။
ၿမၿမေသြး မီးခိုးေရာင္ေဖ်ာ႕ေဖ်ာ႕ ဘေဘာက္စ္တထည္နဲ႕ အသားကပ္ေဘာင္းဘီ အနက္ေရာင္ ကို ၀တ္ၿပီး ေရခ်ိ ဳးခန္း
ထဲက ၿပန္ထြက္လာတယ္ ။
ၿမၿမေသြးက “ ဒီေသနတ္က ဒီေကာင္ ရဲ႕ ေသနတ္...က်မကို ေသနတ္နဲ႕ စခ်ိန္တာ..က်မလည္း သူ႕ကို
၀င္လံုးပစ္လိုက္တာ ...” လို႕ ေၿပာၿပရင္း လက္ထိပ္ခတ္ထားရက္ ဒူးေထာက္ခိုင္းထားတဲ႕ လူဆိုးႏွစ္ေယာက္ကို စတင္
စစ္ေမးလိုက္ပါတယ္ ။
ေမးတာကို အေၿဖေႏွးရင္ေတာင္ ေဘးနားက ေနဗလက လက္သီးဆုပ္နဲ႕ ထုလိုက္ထိုးလိုက္ လုပ္ေနတာေၾကာင္႕
ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္းရဲ႕ တပည္႕ႏွစ္ေယာက္လည္း ေတာ္ေတာ္ ေၾကာက္လန္႕ေနၾကတယ္ ။
“ မင္းနံမည္ ခင္ေမာင္စိန္.တဲ႕..”
“ ဟုတ္ပါတယ္....ဆရာ....”
“ ေသ.ေသခ်ာလား...နာမယ္ေနာ္ ..မွန္မွန္ေၿဖ....”
“ ဟုတ္ပါတယ္....ဆရာ....”
“ နင္႕နံမည္ကေရာ......” ၿမၿမေသြးက ေနာက္တေယာက္ကို ၀င္ေမးတယ္ ။
“ က်ေနာ္႕နံမည္ စိန္သန္းၿမေမာင္ ပါ........”
ၿမၿမေသြး ဒီငနာေလးကို ရိုက္စရာ အေၾကာင္း မရွိဘဲ ကန္ေက်ာက္ ရိုက္ႏွက္တယ္ ။
အိမ္အၿပင္မွာ တေ၀ါ႕ေ၀ါ႕နဲ႕ ေခါင္မိုးေပၚမွာ မီးတန္းအနီေရာင္ တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႕ ရဲကားေတြ ထိုးဆိုက္လာတယ္ ။
ၿမၿမေသြးနဲ႕ ရင္သိမ္႕တုန္ခန္းေတြ မၿဖစ္လိုက္ေပမယ္႕ ပိုၿပီး ရင္းႏွီးမွဳေတြကိုေတာ႕ ေနဗလ ရလိုက္ပါတယ္ ။
ေဇာ္၀င္းရဲ႕ လူေတြ အိမ္ထဲက ေစာင္႕ၿပီး ရန္မူတာနဲ႕ ၿမၿမေသြးနဲ႕ သူနဲ႕ တခုခု ၿဖစ္ၾကဖို႕ဟာ မၿဖစ္ၾကေတာ႕ဘူး ။
ၿမၿမေသြးလည္း ေနဗလကို သတိနဲ႕ေနဖို႕ ထပ္ သတိေပးသည္ ။
ေဇာ္၀င္းက ေထာင္ထဲ ေရာက္ေနတာေတာင္ သူ႕ကို တပည္႕ေတြ လႊတ္ၿပီး လုပ္ၾကံခိုင္းတာကို ၿမၿမေသြး ခံၿပင္းေန
သည္ ။
“ သူ႕ေကာင္မ ဟန္စုယဥ္ အၿပင္မွာ ရွိေနေသးတာကိုး ...ကိုေနဗလ ...”
“ ဟုတ္တယ္...အင္းေလ..မေကာင္းတဲ႕ လူေတြဟာ သူတို႕ရဲ႕ မေကာင္းမွဳ ေတြေၾကာင္႕ တေန႕ေတာ႕ က်ဆံုးၾကရ
မွာပါဘဲ ၿမၿမေသြးေရ...”
“ အင္း..က်မတို႕ႏွစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ၾကတဲ႕ ညေလး..ေဇာ္၀င္းလူေတြေၾကာင္႕ ပ်က္စီးသြားရတယ္ ကိုေနဗလ..ေဆာရီး
ဘဲ...”
“ ဒီလိုပါဘဲ ၿမၿမေသြးရယ္..က်ေနာ္တို႕ ၿမၿမေသြးတို႕က လူဆိုးလူမိုက္ေတြကို ဖမ္းရဆီးရတဲ႕ ဥပေဒဘက္ေတာ္သား
ေတြ ဆိုေတာ႕ မုန္းတဲ႕လူ မ်ားတာေပါ႕...တခါတေလ လည္း အတိုက္အခိုက္ေတြ ၾကံဳရႏိုင္တာေပါ႕ေလ...”
“ ကိုေနဗလကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...”
“ မလိုပါဘူးဗ်ာ...ကဲ က်ေနာ္ ၿပန္လိုက္အံုးမယ္ ...”
သူ႕အိမ္ကို ၿပန္ေရာက္ေတာ႕ နီသိ၀တီကို အိပ္ခိုင္းထားတဲ႕ အခန္းေလးဆီကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္းဘဲ သူ ေလွ်ာက္သြား
လိုက္သည္ ။ နီသိ၀တီ ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ကေလး အိပ္ေနဆဲ ။
“ နီသိ..ထ..ထ...ထေတာ႕ မင္း ထလို႕ရၿပီ...”
နီသိ မ်က္ေတာင္ေလး လွဳပ္လာသည္ ။ မ်က္လံုး ပြင္႕လာသည္ ။
“ ကိုကို....”
အၿပံဳးကေလးနဲ႕ အိပ္ရာက ထလာတဲ႕ နီသိကို သူ ဆြဲထူလိုက္ၿပီး သူ႕ကုတင္ရွိတဲ႕ အိပ္ခန္းထဲကို ေခၚလာခဲ႕သည္ ။
“ ကိုကို..နီသိကို လိုးခ်င္လားဟင္...”
ပြင္႕လင္းစြာနဲ႕ ေမးလိုက္တဲ႕ နီသိ၀တီရဲ႕ ေမးခြန္္းေၾကာင္႕ ေနဗလ ၾကက္သီးေတြ ထသြားရသည္ ။
“ အင္း..ဟုတ္တယ္..နီသိ..နီသိရဲ႕ အ၀တ္အစားေတြ ကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္ကြာ...”
နီသိ၀တီက “ ဟုတ္ကဲ႕ ကိုကို ” လို႕ ၿပန္ေၿပာရင္း ၀တ္ထားတဲ႕ ည၀တ္အက် ၤ ီကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္ပါသည္ ။
မိေမြးတိုင္း ဗလာက်င္းသြားတဲ႕ နီသိ၀တီရဲ႕ အခ်ိဳးအဆက္ က်လြန္းတဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးကို သူ ၾကည္႕ရင္း စိတ္ေတြ
တဟုန္ထိုး ႏိုးၾကြ ေဖါက္ၿပန္လာရသည္ ။
နီသိရဲ႕ ရင္သားေတြရဲ႕ ထိပ္က ရင္သီးနီနီေလးေတြက ရဲတြတ္ၿပီး စိုတင္းေထာင္ထေနၾကသည္ ။ တကယ္႕ကို လက္
ရာေၿမာက္သည္႕ ဖန္တီးသူမ်ားပါလား ။
၀မ္းပ်ဥ္သား ရွပ္ရွပ္ေလးရဲ႕ ေအာက္က ၾတိဂံပံုေလးမွာ အေမႊးပါးပါးႏုႏုေလးေတြ ရွိေနသည္ ။ အရင္ သူ နီသိကို စ
ရခါစက နီသိရဲ႕ အဂၤါစပ္မွာ အေမႊးမရွိဘူး ။ နီသိကို အရည္အေသြးၿမွင္႕တင္ဖို႕ ေဒါက္တာခ်စ္ပန္းဆီကို ဒုတိယအ
ၾကိမ္ ပို႕ၿပီး ၿပန္ရတဲ႕အခ်ိန္ ဒီအေမႊးႏုေလးေတြ နဲ႕ ၿဖစ္လာသည္ ။
“ ကိုကို..ဘာလုပ္ခ်င္လဲဟင္....နီသိ ဘယ္လို ေနေပးရမလဲ....”
သေဘာေကာင္းလြန္းတဲ႕ နီသိကို သူ အရမ္း သေဘာက် ေက်နပ္မိသည္ ။ ၿမၿမေသြးနဲ႕ အလုပ္ မၿဖစ္လိုက္လို႕ နီသိ
ကို စိတ္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ စပ္ယွက္ပစ္လိုက္မိသည္ ။ နီသိရဲ႕ တုန္႕ၿပန္မွဳေလးေတြကလည္း သူ႕စိတ္အဟုန္ကို တိုးလို႕ ၾကြ
ထေစသည္ ။ နီသိရဲ႕ မခ်င္႕မရဲ ညည္းၿငဴလိုက္တာေတြ နဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြကို ေကာ႕ေပးလိုက္တာေတြက နီသိဟာ
သက္ရွိ လူသားမိန္းမတေယာက္ နဲ႕ ခြ်တ္စြပ္တပ္အပ္ တူေနသည္ ။
နီသိရဲ႕ အဂၤါစပ္ကလည္း သူ႕လိင္တန္ကို တအား ဖ်စ္ညွစ္တင္းၾကပ္စြာနဲ႕ ညွစ္ဆုပ္ထားေနသည္ ။ အားရပါးရ ေဆာင္႕
ထည္႕မိရင္း မနားတမ္း အခ်က္ ၁၀၀ေက်ာ္ ေဆာင္႕ထည္႕အၿပီးမွာ သုတ္ရည္ေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ ပန္းထြက္သြားရပါ
သည္ ။ နီသိက သူအရသာေတြ ထူးကဲေနခ်ိန္မွာ အဂၤါစပ္ကို ဆက္တိုက္ ရွံဳ႕ပြရွံဳ႕ပြ လုပ္ေပးေနလို႕ အရသာက တအား
ေကာင္းလွသည္ ။
ေရာင္းရင္း ၾကီးညြန္႕ထင္ေက်ာ္ နဲ႕ ေတြ႕ခဲ႕၇င္ စက္လူရုပ္မ ၀ယ္ဖို႕ ေထာက္ခံ တိုက္တြန္းလိုက္အံုးမည္လို႕ သူေတြး
ေနရင္း တစံုတခုကို သတိရလိုက္လို႕ သူခြ်တ္ပံုထားတဲ႕ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက လက္ေကာက္ အနက္ေရာင္ေလးတကြင္းကို ထုတ္ယူကာ နီသိ၀တီကို “ နီသိ..ဒီ လက္ေကာက္ေလးကို အၿမဲ ၀တ္ထား
ပါ” ဆိုၿပီး နီသိရဲ႕ ညာဖက္လက္မွာ စြပ္ေပးလိုက္သည္ ။
“ လွတယ္ေနာ္..ကိုကို..သိုင္းက်ဴးေနာ္....”
တကယ္ေတာ႕ ဒီလက္ေကာက္ေလးဟာ သူတေယာက္ထဲဘဲ သံုးလို႕ ရေအာင္ ဒီအင္ေအ စစ္ေဆးအတည္ၿပဳခ်က္ နဲ႕ လုပ္ထားတဲ႕ သူ႕
ေသနတ္ေတြကို နီသိ အေရးေပၚ သံုးလို႕ရေအာင္ စီမံေပးထားတဲ႕ လက္ေကာက္ေလးပါ ။ ဒီလက္ေကာက္ေလးကို
၀တ္ထားၿခင္းအားၿဖင္႕ နီသိသည္ သူ႕ေသနတ္ေတြကို ပစ္ခတ္လို႕ ရမွာ ၿဖစ္သည္ ။
ဗိုလ္ဆြန္ပက္လမ္း နဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္းမၾကီး ေထာင္႕က စပက္တာ ႏိုက္ကလပ္ေရွ႕မွာ အၿပာေရာင္ရဲကားၾကီးတစီး ရပ္ထားသည္ ။ ရဲကားက အိမ္နားနီးခ်င္းႏိုင္ငံၾကီးတႏိုင္ငံက လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ႕ ကားေဟာင္းၾကီးပါ ။
ေဘးတဖက္တခ်က္တံခါးေတြမွာ ၿမန္မာႏိုင္ငံ ရဲတပ္ဖြဲ႕ လို႕ ၿမန္မာအဂၤလိပ္ ႏွစ္ဘာသာနဲ႕ ေရးထားသည္ ။ ဒီေအာက္
ဖက္မွာေတာ႕ ေကႏိုင္း ယူနစ္ လို႕ စာလံုးခပ္ေသးေသးနဲ႕ ေရးထားသည္ ။ ေကႏိုင္း ဆိုတာက ရဲေခြးတပ္စု ပါ ။
ဒုတပ္ၾကပ္မ်ိ ဳး၀င္းေရႊ ကားထဲမွာ ထိုင္ေနသည္ ။ သူဒီကို ေရာက္ေနရၿခင္းက သူ႕ကို ရန္ကုန္တိုင္းဌာနခ် ဳပ္က စက္နဲ႕
ေခၚၿပီး ရဲေခြးသံုးဖို႕ လိုတယ္..စပက္တာႏိုက္ကလပ္ေရွ႕ ေစာင္႕ပါ ေခၚေၿပာလို႕ လာေစာင္႕ေနတာ ။ ခုထိ ဘာအဖြဲ႕ေတြမွ မေရာက္လာေသးလို႕ သူ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ ေစာင္႕ေနသည္ ။
ေတာက္ေတာက္ေတာက္ေတာက္
သူ႕မွန္ကို လာေခါက္ေနလို႕ လွည္႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ ေကာင္မေလးတေယာက္ မွန္လာေခါက္ေနသည္ ။
တိတိက်က် ေၿပာရလွ်င္ ေကာင္မေလး ေခ်ာေခ်ာေလး တေယာက္ ။
ဘာမ်ား အကူအညီ လိုလို႕လဲ မသိဘူး ။
ဒုတပ္ၾကပ္မ်ိ ဳး၀င္းေရႊ ကားမွန္ကို ခလုပ္ႏွိပ္ၿပီး နဲနဲခ်လိုက္သည္ ။
“ ဘာၿဖစ္လဲ ညီမေလး...ဘာလိုလဲ...”
“ အကို..က်မရဲ႕ ကား ဘီးေပါက္ေနလား မသိဘူး....ခဏ လာၾကည္႕ေပးလို႕ ရမလားဟင္....”
ခ်က္ခ်င္းဘဲ ၿပံဳးၿပလိုက္ၿပီး “ ဟာ...ရတာေပါ႕..ၾကည္႕ေပးမယ္....ၾကည္႕ေပးမယ္....အကိုိတို႕က ၿပည္သူေတြကို ကူ
ညီခ်င္ေနတဲ႕ ၿပည္သူ႕ရဲေတြပါ..ဟဲဟဲဟဲ...” လို႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး ကားေပၚက ဆင္းသည္ ။
“ ဘယ္မွာလဲ..ညီမေလးရဲ႕ကားက.......”
“ ဟို လမ္းၾကားေလးထဲမွာ....”
လမ္း၃၀ဖက္ကို ေဖါက္ထားတဲ႕ လမ္းေသးေသးေလး ။ ေနာက္ေဖးလမ္းလို႕လည္း တခ်ိဳ႕ကေခၚၾကတယ္ ။ ၿဖတ္လမ္း
ေပါ႕ ။ လမ္းၾကားထဲကို ေတာ႕ မ်ိ ဳး၀င္းေရႊ လိုက္ မကူညီခ်င္ဘူး ။ ေတာ္ၾကာ သူတို႕အဖြဲ႕ေတြ ေရာက္လာရင္ သူ႕ကို
မေတြ႕မွာ စိုးလို႕ ။သူ႕ကား အေနာက္ဖက္ ေလွာင္အိမ္ထဲက သူ႕ေရာင္းရင္း အယ္လ္ေဇးရွင္းေခြးၾကီး အာႏိုးက တ၀ုတ္
၀ုတ္နဲ႕ ေဟာင္လိုက္သည္ ။
ေကာင္မေလးက ေခြးၾကီးကို တခ်က္ၾကည္႕ၿပီး “ အကိုက ေခြးရဲေပါ႕ေနာ္..” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။ “ ဟီး...ညီမေလး
ကလဲ...ရဲေခြးတပ္စုက တာ၀န္ခံပါ...ေနာ္..” လို႕ မ်ိ ဴး၀င္းေရႊက ၿပံဳးၿပံဳးၾကီး ေၿပာလိုက္သည္ ။ေကာင္မေလးရဲ႕ ကိုယ္လံုး
ေလးကိုလည္း တခ်က္ရွိဳးလိုက္သည္ ။ အင္း..လန္းတယ္ ..မိုက္တယ္....က်န္းမာ သန္စြမ္းတဲ႕ သားေကာင္းမိခင္ၿဖစ္
မယ္႕ ကေလးမ ။
.“ ဘယ္မွာလဲ ညီမေလးရဲ႕ ကား..အကိုက အလုပ္လုပ္စရာ ရွိေသးတယ္....ၿမန္ၿမန္ေလး ကူညီလိုက္မယ္...”
ေကာင္မေလးက ေရွ႕ကေန ဦးေဆာင္ၿပီး ေခၚသြားတယ္ ။ လမ္းၾကားေလးက ေမွာင္ေနတယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ သန္႕ရွင္း
တယ္ ။ ၿမန္မာေတြ စည္းကမ္းရွိေနၿပီ ။ အရင္ေခတ္လို အနံ႕ဆိုးေတြ မရွိေတာ႕ဘူး ။
လမ္းၾကားေမွာင္ရိပ္မွာ ဘီးေပါက္တယ္ ဆိုတာ တမ်ိဳးၾကီးဘဲ ။ သိပ္ေတာ႕ ဘ၀င္မက်ဘူး ။ ေကာင္မေလးက လွဳပ္လီ
လွဳပ္လဲ႕ ေလွ်ာက္ေနရင္း “ အကို..အဲဒါ ညီမရဲ႕ကား....ၾကည္႕ေပးအံုး ...” လို႕ လွည္႕ေၿပာလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ မ်ိ ဳး၀င္းေရႊ
က ေကာင္မေလးရဲ႕ တင္ေကာက္ေကာက္ေလးကို အပီစိုက္ၿပီးၾကည္႕ေနခ်ိန္နဲ႕ တိုးသြားသည္ ။
“ ေအာ္..ေအးေအး...ၾကည္႕ေပးမယ္...ဟဲဟဲ...”
မ်ိဳး၀င္းေရႊ ကားနားကို တိုးကပ္သြားတဲ႕အခ်ိန္ ေကာင္မေလးက အေနာက္ကေန မာေက်ာတဲ႕တစံုတခုနဲ႕ သူ႕ေက်ာကုန္းကို ဖိေထာက္လိုက္လို႕ လွည္႕အၾကည္႕လိုက္ တကိုယ္လံုး တဇတ္ဇတ္နဲ႕ တုန္ခါရမ္းသြားၿပီး မ်ိ ဳး၀င္း
ေရႊ ၀ုန္းကနဲ အရုပ္ၾကိဳးၿပတ္ လဲက်သြားရသည္ ။
ေကာင္မေလးက တဟားဟားနဲ႕ ေအာ္ရယ္လိုက္ၿပီး လည္ပင္းမွာ ၾကိဳးေလးနဲ႕ ဆြဲထားတဲ႕ ဖုန္းေလးကို ေကာက္ဆက္သည္ ။
“ မမေရ..တေကာင္ေတာ႕ ဂန္႕သြားၿပီ ….”
ေကာင္မေလးက မ်ိဳး၀င္းေရႊရဲ႕ ခါးက ေသနတ္ကို ထုတ္ယူလိုက္သည္ ။
တရွဴးရွဴးနဲ႕ ေရကားၾကီးက လမ္းမေပၚကို ေရေတြ ဖ်န္းပက္ေနသည္ ။
ရန္ကုန္လမ္းမေတြကို ညတိုင္း ေရကားၾကီးေတြနဲ႕ ေဆးေၾကာေပးေနတာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာခဲ႕ၿပီ ။ သန္႕ရွင္းမွ က်န္းမာ
မည္..က်န္းမာမွ ႏိုင္ငံတိုးတက္သာယာမည္ ဆိုတဲ႕ လမ္းေၾကာင္းကို လိုက္ေလွ်ာက္ေနၾကလို႕ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ၾကီးသည္
အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ထိပ္တန္းကို ၿပန္လည္ ေန၇ာယူေနၿပီ ။
ယင္မရွိ ၾကြက္မရွိ အနံ႕မနံေတာ႕တဲ႕ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေဟာင္းၾကီးဟာ လာေရာက္လာပတ္ၾကတဲ႕ ကမၻာလွည္႕ခရီးသည္
ေတြ ရင္သပ္ရွုေမာရေလာက္ေအာင္ သန္႕ရွင္း လွပေနတာ ၾကာခဲ႕ၿပီ ။ အမွဳိက္ပစ္ရင္ ဒါဏ္ေငြတပ္တဲ႕ စနစ္လည္း
ခ်မွတ္ထားတာ ၾကာခဲ႕ၿပီ ။
ေနဗလလည္း ပန္းဆိုးတန္း လမ္းမၾကီးက “ ကားေရေဆးခန္း ” တခုေရွ႕မွာ သူ႕ရဲကားကို ရပ္ထားၿပီး ေရကားၾကီး
လမ္းေဆးေၾကာေနတာကို ၾကည္႕ေနသည္ ။ သူ႕လက္ထဲမွာ ေစာေစာကဘဲ မလွမ္းမကမ္းက “ ဘာဂါကင္း ” ဆိုင္က
၀ယ္ထားတဲ႕ ေကာ္ဖီခြက္ ရွိေနသည္ ။
ေကာ္ဖီခြက္က အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းနဲ႕ ။
ေနဗလ ငယ္ငယ္က သူ႕အေဖ ေရခ်ိဳးရင္း ေအာ္ေအာ္ဆိုေနတဲ႕ ေကာ္ဖီခါးခါး ဆိုတဲ႕ သီခ်င္းကို အမွတ္ရလိုက္သည္ ။
ခုတေလာ ရန္ကုန္မွာ ဒုစရိုက္မွဳေတြ ေလ်ာ႕ပါးသြားသည္ ။ ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္း ေထာင္က်သြားလို႕လား မသိဘူး ။ တရားရံုးက ေဒ၀ဒတ္ေဇာ္၀င္းကို ေထာင္ဒါဏ္ အႏွစ္၂၀ ခ်လိုက္သည္ ။ ႏို္ငငံၿခားသေဘၤာသားေတြကို အဆိပ္ခတ္သတ္တဲ႕အမွဳက ဆိုး၀ါးလွသည္ မဟုတ္လား ။
ရုတ္တရက္ သူ႕ကားထဲက ၀ါယာလက္စ္စက္ကေရာ သူ႕ခါးက လမ္းေလ််ာက္စကားေၿပာစက္ကေရာ တတိတိနဲ႕ မီးနီ
ေတြ ေပၚလာသည္ ။ “ သိန္းမင္း..သိန္းမင္း.....ၾကားမၾကား ..အေၾကာင္းၿပန္..အေရးေပၚ....အေရးေပၚ.....”
ခ်က္ခ်င္း ေကာက္ထူးလိုက္သည္ ။
“ သိန္းမင္း....ကားတယ္...ေၿပာပါ....”
“ ဗိုလ္ဆြန္ပက္လမ္းထဲက လမ္းၾကားေလးထဲမွာ ၉၉၉ ၿဖစ္သြားတယ္....၉၉၉...အၿမန္သြားပါ..သိန္းမင္း....”
၉၉၉ ဆိုတာက သူတို႕ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြ ထိခိုက္ဒါဏ္ရာေနတယ္ လို႕ ေၿပာတဲ႕ စကား၀ွက္ပါ ။
“ ဟိုက္...ဘယ္သူဘာၿဖစ္လဲ....”
“ ေကႏိုင္းယူနစ္က ဒုတပ္ၾကပ္မ်ိ ဳး၀င္းေရႊ.....၉၉၉ ၿဖစ္ေနတယ္....”
ေနဗလ ကားေပၚ ခုန္တက္ၿပီး ေခါင္မိုးက မီးနီတန္းကို ဖြင္႕ ဥၾသဆြဲရင္း အခင္းၿဖစ္ပြားတဲ႕ေနရာကို အၿမန္ေၿပးသည္ ။
သူေရာက္သြားေတာ႕ ရဲကားတစီးကို စပက္တာႏိုက္ကလပ္ေရွ႕မွာ ေတြ႕သည္ ။ ေကႏိုင္းယူနစ္က ကား ၾကီး ။ သူ
ေၿပးဆင္းၾကည္႕ေတာ႕ ရဲကားေနာက္ဖက္ ေလွာင္အိမ္ထဲက ေခြးၾကီးကို ေတြ႕ရသည္ ။
မလွမ္းမကမ္းက လူတေယာက္ သူ႕ဆီကို ေၿပးလာၿပီး “ ဟိုလမ္းၾကားထဲမွာဗ်..ရဲတေယာက္ လဲေနတာ ေတြ႕လို႕
က်ေနာ္ ၁၁၉ ကို ဖုန္းဆက္လိုက္တယ္...လာ..လာ..က်ေနာ္ ၿပမယ္ ...” လို႕ ေၿပာလို႕ ဒီလူနဲ႕အတူ လမ္းၾကားထဲကို
လိုက္သြားလိုက္သည္ ။ ဒီလူက သူဟာ ဒီလမ္းထဲမွာ ေနတဲ႕ လူလို႕ ေၿပာၿပသည္ ။
သူ႕ခါးက လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးကို ထုတ္ယူလိုက္သည္ ။
“ က်ေနာ္လည္း သူ႕ရင္ဘတ္က နံမည္ၿပားေလးကို ၾကည္႕ၿပီး သူ႕နံမည္ကို သိလို႕ ၁၁၉ကို ေၿပာၿပလိုက္တယ္...သူ႕
နံမည္က မ်ိ ဳး၀င္းေရႊ...တဲ႕...”
လဲက်ေနတဲ႕ ရဲကို ေနဗလ စစ္ေဆးၾကည္႕လိုက္သည္ ။ အသက္ မရွိေတာ႕ ။ ဘယ္လိုေသဆံုးတာလည္း ဒါဏ္ရာ
ရွာၾကည္႕သည္ ။ လည္ပင္းမွာ ေသနတ္ဒါဏ္ရာ တခ်က္ ရွိေနသည္ ။
“ ခင္ဗ်ားတို႕ ေသနတ္သံ ၾကားေသးလား..”
“ မၾကားဘူးဗ်...”
အသံတိတ္ ဆိုင္လင္ဆာနဲ႕ ေဆာ္သြားတာ ၿဖစ္ႏိုင္သည္ ။
တေ၀ါ႕ေ၀ါ႕အသံေတြ ဆူဆူညံညံနဲ႕ လူနာတင္ကား နဲ႕ ရဲကင္းလွည္႕ကား လမ္းၾကားထိပ္ကို ထိုးဆိုက္လာသည္ ။
ဒီည ၉၉၉ ၿဖစ္သြားတာေၾကာင္႕ သူစိတ္မေကာင္းဘူး ။ ဘ၀တူ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္တေယာက္ အသတ္ခံလိုက္ရလို႕ဘယ္သူလုပ္တာလဲ ေဖၚဖုတ္ခ်င္တဲ႕စိတ္ေတြ သူ႕မွာ ဖိစီးေနသည္ ။ သူ႕နယ္ေၿမမွာ ၿဖစ္ပြားတာ ၿဖစ္ေပမယ္႕ ဒီအမွဳကို မွဳခင္းစံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ( စီအိုင္အက္စ္ ) က ကိုင္မည္ လို႕ သူသိရသည္ ။
သူ႕ဂ်ဴတီခ်ိန္ကုန္ဆံုးသြားေတာ႕ သူ႕အလုပ္ကားကို ရဲဌာနခ်ဳပ္က ကားဂိုေဒါင္ထဲ ထိုးလိုက္ၿပီး သူ႕ကိုယ္ပိုင္ကားေလး
ကို တက္ေမာင္းၿပီး အိမ္ကို ၿပန္ခဲ႕ခ်ိန္ ဖုန္းၿမည္လာသည္ ။ ဘလူးတုသ္ ရွိတာေၾကာင္႕ ကား စတီယာရင္ေဘးက အ
ကြက္ကေလးမွာ ေခၚသူနံမည္လည္း ေပၚလာသည္ ။ ၿမၿမေသြး....တဲ႕ ။
“ ဟယ္လို ကိုေနဗလ ….”
“ ဟုတ္ကဲ႕ ၿမၿမေသြး..ေၿပာပါ....”
“ ၉၉၉ ၿဖစ္သြားတယ္ဆို....က်မရံုးမွာ သတင္း၀င္လာတယ္...”
“ ဟုတ္တယ္...စီအိုင္အက္စ္ က ကိုင္တယ္...”
“ က်မလည္း ကိုေနဗလနဲ႕ ထပ္ေတြ႕ခ်င္ေသးတယ္...”
“ က်ေနာ္လဲ ေတြ႕ခ်င္တယ္..ၿမၿမေသြး...”
“ အခု အိမ္ၿပန္အိပ္မွာလား...အားလား...”
“ အားပါတယ္....မအိပ္ပါဘူး....”
“ က်မ ဒီေန႕ ခြင္႕ယူထားတယ္....ေတြ႕မလား...”
“ ေတြ႕မယ္ေလ....ဘယ္မွာ ဆံုမလဲ....”
“ က်မအိမ္ကို လာေခၚမလား....တခုခု သြားစားၾကမယ္ေလ...”
“ အိုေက လာေခၚမယ္..ဘယ္ေတာ႕ လာေခၚရမလဲဟင္...”
“ ကိုေနဗလ လာခ်င္တဲ႕အခ်ိန္လာ....”
“ ဒါဆိုရင္ က်ေနာ္ ေရၿပန္ခ်ိ ဳးၿပီး လာခဲ႕မယ္...”
“ အိုေက..ဆီးယူး....”
“ ဆီးယူး...ဘိုင္း......”
ၿမၿမေသြး ဖုန္းခ်သြားတဲ႕အခ်ိန္ သူ႕ဖုန္း တတိတိနဲ႕ ၿမည္လာၿပန္သည္ ။
“ ဘယ္သူလဲ..ဟင္...ဒါဇင္...ဒါဇင္ ေခၚတာပါလား .”
“ ဒါဇင္....ေနေကာင္းလား.....”
သူ႕အသံေတြ တုန္ခါေနသလိုဘဲ ။
ဒါဇင္႕ကြယ္ရာမွာ ၿမၿမေသြးနဲ႕ ခ်ိန္းေနခဲ႕တဲ႕ သူ႕လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင္႕ စိတ္မလံုလို႕ ၿဖစ္လိမ္႕မည္ ။
“ ေကာင္းတယ္.ကိုကိုေန ...ဒါဇင္ လံုး၀ အေကာင္း ပကတိ ၿဖစ္ေနၿပီ .ၿပီ.ကိုကိုေန႕ကို အရမ္း လြမ္းတယ္ သိလား..ကိုကိုေန ဘယ္ေတာ႕ မန္းေလးကို လာမွာလဲ..လြမ္းလွၿပီ ကိုကိုေနရယ္....လာေတာ႕ကြာ.....”
“ အင္း..လာမယ္..လာမယ္....”
ဆက္ဖတ္ရန္ လာမည္
စက္လူရုပ္နွလုံးသား အပိုင္း ( ၃ )

