ဒိန္းဂ်ားဇံု ရဲ႕ စိတ္ကူးပံုရိပ္
အခ်ိန္က ၁၉၈၆ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ..။
ေနရာက ၿမန္မာၿပည္အေရွ႕ေၿမာက္ပိုင္း တေနရာ ...။
မၾကာခင္ ေမွာင္ေတာ႕မည္ ။
ၿမဴေတြဆိုင္းေနတဲ႕ ေတာင္ေၾကာၾကီး တေလွ်ာက္ မွန္ေၿပာင္းနဲ႕ ၾကည္႕ေနတံုး ဆရာၾကီးေမာင္လံုး သူ႕ေဘးကို ေရာက္လာသည္ ။ ဆရာၾကီးေမာင္လံုးရဲ႕ လက္ထဲမွာ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ႕ မတ္ခြက္တခြက္ ပါလာသည္ ။ “ ဗိုလ္ၾကီး ..ေရေႏြး”
လို႕ ေၿပာရင္း သူ႕ကို မတ္ခြက္ ကမ္းေပးသည္ ။
ကတုတ္က်င္းေတြ ထဲမွာ ရဲေဘာ္ေလးေတြ ၿငိမ္ေနသည္ ။သူတို႕လည္း သူ႕လိုဘဲ စခန္းကုန္း ေအာက္က ေတာတန္းေတြကို
စူးစိုက္ၾကည္႕ေနၾကသည္ ။ ေန၀င္ၿပီး အေမွာင္ထု လႊမ္းလာတာနဲ႕ သူတို႕နဲ႕ အင္အားခ်င္း အဆမတန္ကြာတဲ႕ ရန္သူေတြ သူ
တို႕ကို အလံုးအရင္းနဲ႕ လာတိုက္ခိုက္ၾကေတာ႕မွာကို သိေနလို႕။ စြန္႕စြန္႕စားစား တိုက္ပြဲ၀င္ၾကရေတာ႕မည္ မဟုတ္လား ။
“ ဆရာေမာင္လံုး...ဒီညေတာ႕ ဒီေကာင္ေတြ က်ေနာ္တို႕ကို အေသအလဲ ေဆာ္လိမ္႕မယ္ဗ်..ရထားတဲ႕ သတင္းအရ သူတို႕ကို
အေနာက္ဖက္က စစ္ကူပို႕လိုက္တာေတြ ေရာက္လာၿပီ ဆိုေတာ႕ အင္အားေကာင္းေကာင္း နဲ႕ က်ေနာ္တို႕ စခန္းကုန္းကို တက္သိမ္းမွာ ေသခ်ာတယ္ ...ေကာင္ေလးေတြ စိတ္ဓါတ္ အေၿခအေန ဘယ္လိုလဲ....”
“ ဟိုဖက္ေတာင္ကုန္းက ဗိုလ္ၾကီးသက္ထြန္းတိုိ႕ တပ္စုတစုလံုး က်သြားတာ သူတို႕သိေတာ႕ မလြယ္မွန္းေတာ႕ သိတာေပါ႕
ဗိုလ္ၾကီး.....”
“ စစ္ကူေတာ႕ ေတာင္းထားတာဘဲ ...ဆရာေမာင္လံုး ...သူတို႕ အခ်ိန္မွီ ေရာက္မလာရင္ေတာ႕ က်ေနာ္တို႕ စခန္းလဲ ၾကံ႕ၾကံ႕ခံထားဖို႕ မလြယ္ဘူး...”
ေန႕လည္တံုးက သူနဲ႕ သူ႕လူေတြ ခံစစ္အတြက္ အၾကီးအက်ယ္ အလုပ္မ်ားခဲ႕ၾကသည္ ။ သူတို႕ စခန္းေပၚကို ရန္သူေတြ
လြယ္လင္႕တကူ တက္မလာႏိုင္ေအာင္ ၀ါးခြ်န္ေတြ စိုက္ၿမွ႔ဳပ္..စည္းရိုးေတြ အထပ္ထပ္ကာ..မိုင္းေတြ ၿမွဳပ္...ရန္သူ၀င္လာႏိုင္မယ္႕
လမ္းေၾကာင္းေတြကို ေလ႕လာၿပီး ကတုတ္က်င္းေတြ ဆက္သြယ္ေရး တူးေၿမာင္းေတြ တူး..မၾကာခင္ ၾကံဳလာမယ္႕ ညတိုက္ပြဲ
အတြက္ ၿပင္ဆင္ခဲ႕ၾကသည္ ။
ပစ္လို႕ မႏိုင္ေအာင္ လူအင္အား မ်ားၿပားလွတဲ႕ ရန္သူသည္ ဖုတ္၀င္တဲ႕ ဖုတ္ေကာင္ေတြလို ဒလစပ္ ပစ္ခတ္ေနတဲ႕ၾကားက
တက္ၿမဲတက္ၿပီး “ လူေရလွိဳင္းၾကီး ”ေတြနဲ႕ သူတို႕ကို ၀ါးၿမိဳ ဖံုးလႊမ္းသြားခဲ႕လို႕ သူတို႕ရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဖက္ေတြ အမ်ားၾကီး က်ဆံုး
ခဲ႕ရၿပီ ။ အေမွာင္ထုကို အကာအကြယ္ယူၿပီး ဒီည ရန္သူတပ္ေတြ လာတိုက္ၾကမွာ အေသအခ်ာဘဲ ။ ရန္သူ လာမယ္မွန္း သိ
ေပမယ္႕ သူတို႕ကေတာ႕ ေနာက္ဆုတ္ေပးလိမ္႕မွာ မဟုတ္ဘူး ။ ဒီလိုသာ ေနာက္ဆုတ္ေပးရရင္ ဒီေကာင္ေတြ တႏိုင္ငံလံုးကို
၀ါးၿမိဳသြားေတာ႕မွာေပါ႕ ။ ငါတို႕ေၿမကို တလက္မမွ အထိမခံဘူး..အၿပဳတ္ႏွံပစ္ၾကရမယ္ လို႕ ရဲေဘာ္ေတြကို သူ ေၿပာသည္ ။
ရဲေဘာ္ေတြကလဲ သူနဲ႕ ထပ္တူဘဲ အသက္ေပးၿပီး တိုက္မည္ လို႕ ေၾကြးေၾကာ္ၾကသည္ ။ က်ဴးေက်ာ္စစ္ကို တားဆီးတဲ႕ ခံစစ္သည္ တရားေသာ စစ္ပြဲၿဖစ္လို႕ ကိုယ္႕ႏိုင္ငံကို ကိုယ္ ကာကြယ္ရင္း ေသရတာ ၿမတ္သည္ လို႕ သူတို႕ စိတ္မွာ ခံယူထား
သည္ ။
စခန္းေပၚကို တက္လာမယ္႕ရန္သူကို တက္မလာႏိုင္ေအာင္ အတားအဆီးေတြ တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ရံုမကဘူး ။ က်ည္ကပ္
ေတြ အားလံုး က်ည္ၿဖည္႕သြင္း..ေသနတ္လက္နက္ေတြကို တိုက္ခြ်တ္အသင္႕ၿပင္ရသည္ ။
ဒီစခန္းကို သူတို႕ လာတိုက္တာ ေလးၾကိမ္ရွိၿပီ ။ တခါတခါ လာတိုက္တိုင္း သူ႕ရဲေဘာ္ေတြ က်ခဲ႕တာ အခုဆိုရင္ သူတို႕စခန္း
မွာ လူေတာ္ေတာ္ နည္းေနၿပီ ။ လူအင္အားသံုးၿပီး သူတို႕ကို အၿပဳတ္ေဆာ္ေနတဲ႕ ရန္သူေတြသည္ ပစ္ခတ္လို႕ မႏိုင္ေအာင္ကို
မ်ားလွသည္ ။ အခုလဲ သူတို႕စခန္းကုန္းကို အဖက္ဖက္ကေန ၀ိုင္းထားသည္ ။ ရဲေဘာ္ေတြ စိတ္ဓါတ္မက်ေအာင္ စစ္ကူလာ
ေတာ႕မယ္႕အေၾကာင္း..ေတာင္႕ခံၿပီး တိုက္ဖို႕ သူေၿပာထားသည္ ။ ရန္သူေတြသည္ အသံခ်ဲ႕စက္နဲ႕ သူတို႕ကို လက္နက္ခ်ဖို႕
ေၿပာေနသည္ ။ ၀ါဒၿဖန္႕စကားလံုးမ်ားသည္ နားၾကားၿပင္းကပ္စရာေကာင္းလွသည္ ။ က်ည္ဆံကို ေခြ်တာေနရတာေၾကာင္႕ အ
သာ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ၿငိမ္ေနရသည္ ။ ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ အသံတိတ္သြားေအာင္ ေလာင္ၿခာနဲ႕ လွမ္း ထုပစ္ခ်င္သည္ ။ သူတို႕ တကယ္တက္လာမွ အနီးကပ္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ပစ္ၾကရမည္ ။
ေမွာင္တာနဲ႕ တက္လာၾကမယ္႕ ရန္သူေတြကို ခံတိုက္ဖို႕ တေနကုန္ ၿပင္ဆင္ခဲ႕ၾကသည္ ။ ရန္သူ လာမယ္႕လမ္းေၾကာင္းေတြကို
ၾကိဳတင္ စဥ္းစားၿပီး စက္လတ္ႏွစ္လက္ကို ဘန္ကာေတြထဲမွာ ဆင္ထားခိုင္းသည္ ။
တိုက္ပြဲေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကံဳ ၿပီးခဲ႕တာမို႕ ရန္သူရဲ႕ တိုက္ကြက္ေတြကို သူတို႕ သိထားၿပီ ။
လြန္ခဲ႕တဲ႕ ႏွစ္ရက္က ရန္သူသည္ အလံုးအရင္းနဲ႕ လူအင္အား သံုးၿပီး သူတို႕ စခန္း၃ခု ကို ၀င္တိုက္သည္ ။ တဖက္ကေတာင္ကုန္းေတြက စခန္းႏွစ္ခု က်သြားသည္ ။ သူတို႕ စခန္းကိုလဲ လက္နက္ၾကီးေတြ ဖိပစ္ၿပီး တက္သိမ္းဖို႕ ၾကိဳးစားသည္ ။
ခုထိေတာ႕ ၾကံ႕ၾကံ႕ခံေနတံုးဘဲ ။ အက်အဆံုးမ်ားခဲ႕သည္ ။ ဒီညေကာ ဘယ္လိုလဲ ..။ စစ္ကူစစ္ေၾကာင္းေတြ အခ်ိန္မွီ မေရာက္
လာခဲ႕ရင္ သူတို႕ေကာ တင္းခံထားႏိုင္ပါ႕မလား ...။
လြယ္လံုက်န္ဖက္ဆီက အေၿမာက္သံေတြ သဲ႕သဲ႕ ၾကားေနၾကရသည္ ။
ရန္သူေတြသည္ အဲဒီဖက္ေတြမွာလည္း ထိုးစစ္ေတြ ဆင္ေနၿပီ ဆိုတာ သိႏိုင္သည္ ။ မိမိတို႕ ေလေၾကာင္းက ရန္သူတပ္ေတြ
ကို ဗံုးၾကဲတိုက္ခိုက္ၾကသလို ရန္သူေတြကလည္း ေလယာဥ္ပစ္လက္နက္ေတြနဲ႕ တိုက္ခိုက္ၾကေၾကာင္း လည္း သတင္းၾကားရသည္ ။
ေၿခသံ တရွပ္ရွပ္ေၾကာင္႕ သူ ႏိုးသည္ ။
ေဆးေသာက္ဖို႕ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ ထင္တာဘဲ ။ မ်က္လံုးဖြင္႕ၾကည္႕ေတာ႕ အၿပံဳးေလးနဲ႕ “ ဗိုလ္ၾကီး...ႏိုးၿပီလား ...” လို႕ ေမးလိုက္တဲ႕ သူနာၿပဳမေလးကို ေတြ႕ရသည္ ။ သူ ဒီ ေဆးရံုၾကီးကို ေရာက္ေနတာ ဆယ္ရက္တိတိ ရွိၿပီ ။ ၿပင္းထန္လွတဲ႕တိုက္ပြဲသည္ သူတို႕ ထင္ထားသလိုဘဲ ၿဖစ္ခဲ႕သည္ ။ ရွိသမွ်အင္အားနဲ႕ စြမ္းစြမ္းတမံ ခုခံ ခဳႈၾကသည္ ။ သူ႕လူေတြ အကုန္နီးပါး က်ဆံုးကုန္ၾကရသလို သူ႕ကိုယ္မွာလည္း ရန္သူ႕ က်ည္ဆံေတြ ထိမွန္သည္ ။ ရန္သူရဲ႕ လက္ပစ္ဗံုးေတြေၾကာင္႕ သူရွိေနတဲ႕
ဘန္ကာၿပိဳက်ပ်က္စီးၿပီး သူ႕အေပၚကို ပိသည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ စစ္ကူတပ္ေတြ ေရာက္လာလို႕ သူ႕ကို အခ်ိန္မွီ ရဟတ္ယာဥ္နဲ႕
ဒီေဆးရံုၾကီးကို ပို႕ေပးႏိုင္ခဲ႕ၾကသည္ ။ သူနဲ႕အတူ သူ႕ရဲေဘာ္ႏွစ္ေယာက္လဲ ပါသည္ ။ ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ေၿခေထာက္ေတြ ၿဖတ္ေတာက္လိုက္ရေၾကာင္း သူသတိရလာခ်ိန္ သိခဲ႕ရသည္ ။ အံကိုၾကိတ္ ..လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ရင္း သူ႕မ်က္လံုးေတြက မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာသည္ ။
တိုက္ရည္ခိုက္ရည္ ေကာင္းၿပီး အားကိုးရတဲ႕ ဆရာၾကီးေမာင္လံုး က်ဆံုးသြားရတာကို ႏွေၿမာလို႕ မဆံုးဘူး ။ ဆရာၾကီးေမာင္လံုး
ကို မ်က္စိထဲမွာ ၿပန္လည္ ၿမင္ေယာင္မိေနသည္ ။
ရန္သူကို သူ ေနၿပန္ေကာင္းတာနဲ႕ ၿပန္လည္ရင္ဆိုင္မည္ လို႕ ၾကံဳး၀ါးခဲ႕မိသည္ ။ ကံအားေလ်ာ္စြာ သူသည္ ေဆးရံုကို အခ်ိန္မွီေရာက္ခဲ႕ရတာ
ေၾကာင္႕ အသက္မဆံုးရွံဳးရေပမယ္႕ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာေအာင္ ကုသအနားယူရမည္ လို႕ ဒီေဆးရံုၾကီးက ဆရာ၀န္ေတြက
ေၿပာသည္ ။
ကိုယ္႕ဖက္က စစ္သည္ေတြ အမ်ားၾကီး အသက္စေတးေနရတဲ႕ သည္ စစ္ေၿမၿပင္ကို အၿမန္ဆံုး ၿပန္သြားၿပီး တိုက္ပြဲ၀င္ခ်င္တဲ႕
စိတ္ေတြေၾကာင္႕ ဆရာ၀န္နဲ႕ သူနာၿပဳေတြ စကားကို တေသြမတိမ္း နားေထာင္ၿပီး အၿမန္သက္သာေပ်ာက္ကင္းဖို႕ သူၾကိဳး
စားသည္ ။
သူ ဒါဏ္ရာရၿပီး ေဆးရံု မွာ ေရာက္ေနတဲ႕အေၾကာင္း ေရႊေရး သိသြားၿပီး သူ႕ဆီကို လိုက္လာသည္ ။
ေရႊေရးသည္ သူ႕ကို စစ္တပ္ထဲ၀င္တာကို ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ကန္႕ကြက္ခဲ႕သူမို႕ အခုလို ထိခိုက္ဒါဏ္ရာ ရလာတဲ႕အခါ ေရႊေရး
အတြက္ သူ႕ကို အၿပစ္တင္ဖို႕ အခ်က္တခ်က္ တိုးလာသည္ ။
“ ငါမေၿပာဘူးလား...ထင္ေအာင္ေက်ာ္ရယ္ ...နင္႕ကို ငါ အတန္တန္တားခဲ႕သားဘဲ..နင္ ေအးေအးေဆးေဆးဘဲ ငါနဲ႕ အတူတူ
ငါတို႕မိဘလက္ငုတ္လုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ပါလို႕...ကဲ..မေသေကာင္း မေပ်ာက္ေကာင္း ဟာ...နင္ ေဆးရံုက ဆင္းရင္ စစ္တပ္က
ထြက္လိုက္..ငါနဲ႕ဘဲ အလုပ္လာလုပ္....” လို႕ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း ေၿပာေတာ႕တာဘဲ ။
ေရႊေရး တင္မကဘူး ။ ေရႊေရးရဲ႕ မိဘေတြကပါ သူ႕ကို စစ္တပ္က ထြက္လိုက္ဖို႕ ေၿပာၾကသည္ ။ ေရႊေရးနဲ႕ သူ႕ကို သူ႕ဖက္ကေရာ ေရႊေရးဖက္ကပါ လက္ထပ္ေစခ်င္ၾကၿပီ လို႕ ေရႊေရးက သူ႕ကို ေၿပာသည္ ။ သူေရွ႕တန္းမွာ တိုက္ပြဲေတြ ဆက္တိုက္ တိုက္ေနရတာေၾကာင္႕ ေရႊေရးနဲ႕ လက္မထပ္ၿဖစ္ခဲ႕ဘူး ။ သူ ေရႊေရးကို လက္ထပ္ခ်င္ေပမယ္႕ သူ႕ရဲေဘာ္ရဲဖက္ေတြနဲ႕အတူ က်ဴ း
ေက်ာ္၀င္ေရာက္ေနတဲ႕ ရန္သူေတြကို တားဆီးတြန္းလွန္ခ်င္ေနတဲ႕ စိတ္ေတြေၾကာင္႕ ေရႊေရးကို အရင္မလိုဖို႕ ေၿပာမိသည္ ။
ေရႊေ၇းက သူ႕ကို “ နင္ ငါ႕ကို တကယ္ မခ်စ္ပါဘူး..ထင္ေအာင္ေက်ာ္ရယ္ ..နင္ခ်စ္တာ နင္႕အလုပ္..နင္႕ရဲေဘာ္ေတြ ဆိုတာ
ကို ငါ သေဘာေပါက္ၿပီ ...နင္နဲ႕ ငါနဲ႕ မၿဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ...” လို႕ ေၿပာၿပီး ရန္ကုန္ကို ၿပန္သြားသည္ ။
…...
ေဆးရံုေပၚမွာ ပက္လက္လွဲေနရတဲ႕အခ်ိန္ ေရႊေရး စိတ္ေကာက္သြားတာကို သူ လိုက္မေခ်ာ႕ႏိုင္ဘူး ။
ေရႊေရးက ၿပန္သြားခါနီး “ နင္ ငါ႕ကို ရိုးသြားလို႕ ငါ႕ကို လက္ထပ္ဖို႕ အခ်ိန္ဆြဲခဲ႕တာလား ထင္ေအာင္ေက်ာ္...” လို႕ ေမးသည္ ။
“ ဟာ...ေရႊေရးရယ္ ..ဘယ္လို ေၿပာလိုက္တာလဲ ..နင္႕ကို ဘာလို႕ ငါက ရိုးရမွာလဲ..နင္႕ကို ငါ မၾကာခင္ လက္ထပ္မွာ...” လို႕ သူ ၿပန္ေၿပာသည္ ။
“ ေတာ္ပါဟာ...နင္ ငါ႕ကို တကယ္ မခ်စ္ပါဘူး ...”
ေရႊေရး သူ႕ကို ထားခဲ႕ၿပီး ထြက္သြားလိုက္သည္ ။
စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ ထားရသည္ ။ မထားလို႕လည္း မရဘူး ။ ကိုယ္က ဒါဏ္ရာေတြနဲ႕ ေဆးရံုတက္ေနရတာ ..။
ေနာက္မွဘဲ ေရႊေရးကို သြားေခ်ာ႕ေတာ႕မည္ ။
ေဆးရံုက ဆင္းၿပီး သူ ၿပန္ေနေကာင္းလာတဲ႕အခ်ိန္ သူၿပန္သြားခ်င္တဲ႕ ေရွ႕တန္း စစ္စခန္းေတြ ဆီကို သူ ၿပန္မေရာက္ေတာ႕ ။
သူ႕ကို ရန္ကုန္စစ္ရံုးခ်ုဳပ္မွာဘဲ ထား ထားသည္ ။ တိုက္ပြဲၾကီးေတြ ၿဖစ္ပြားေနတဲ႕ နယ္ၿခားစစ္စခန္းေတြ ဆီကို သူၿပန္သြားခ်င္
ေနသည္ ။ အထက္လူၾကီးေတြက ခြင္႕မၿပဳဘူး ။
အထက္အမိန္႕ကို နာခံေနက် စစ္သည္တေယာက္မို႕ ထားရာေန ေစရာသြား..တာ၀န္ေပးတာကို လုပ္ရေတာ႕မည္ ။
စေနေန႕ ေန႕လည္ ...။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်း ..။
ရန္ကုန္..။
ေစ်းအေနာက္ဖက္တန္း တေနရာ ..။
၀ါယာလက္စက္ ပါတဲ႕ တိုင္ေထာင္ထားတဲ႕ မိုးၿပာေရာင္ မာဇဒါ၁၃၀၀ စေတရွင္၀က္ဂြန္ကားေလး ထဲကေန သူ ထြက္လိုက္သည္ ။ ကားထဲမွာ အရပ္၀တ္နဲ႕ ယာဥ္ေမာင္း တပ္ၾကပ္ဖိုးထူး
က်န္ခဲ႕သည္ ။
သူ႕ကားအေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္တဲ႕ ကားအမဲေရာင္ၾကီးထဲက ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕ ဆင္းလာသည္ ။ သူ႕ဖက္ကို တခ်က္ လွမ္းၾကည္႕လိုက္တာ သူေတြ႕သည္ ။ ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕ သူ႕ကို ၿပံဳးၿပလိုက္သလားေတာ႕ သူ ေသေသခ်ာခ်ာ မေတြ႕လိုက္ဘူး ။ ေဘး ပတ္၀န္းက်င္ကို မ်က္စိလ်င္လ်င္နဲ႕ ၾကည္႕ေနရလို႕ ..။
ေစ်းရံုၾကီးထဲကို အိေၿႏၵ ရရ လွမ္းေလ်ာက္သြားတဲ႕ ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕ရဲ႕ အေနာက္က သူလိုက္သြားသည္ ။
တမင္တကာ ၾကည္႕တာ မဟုတ္ေပမယ္႕ က်န္းမာေရးေကာင္းတဲ႕ ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕ရဲ႕ ခါးေအာက္က အလွအပေတြရဲ႕ တုန္ခါလွဳပ္
တာကို သူေတြ႕လိုက္ရလို႕ မ်က္လံုးလႊဲလိုက္ရသည္ ။
တင္ပါး၀ိုင္း၀ိုင္းကားကားေတြမွာ ပင္တီအရာေလး ကိုပါ သူေတြ႕ၿမင္လိုက္ရသည္ ။
အလုပ္ လုပ္စရာရွိရင္ ပီပီၿပင္ၿပင္လုပ္တတ္လုပ္ေလ႕ရွိတဲ႕ သူ႕ပင္ကိုယ္ဗီဇ အတိုင္း အလုပ္ခ်ိန္မွာ ဘာကိုမွ မစဥ္းစားတတ္ဘဲ
အလုပ္ကိုဘဲ အာရံုစူးစိုက္ထားသည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ မေတာ္တဆ ၾကည္႕မိလိုက္တာေတြေတာ႕ ရွိတတ္တာေပါ႕ ။
ဟင္း...လွလိုက္တဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြ ...။
ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕ရဲ႕ လံုၿခံဳေရးကို သူ တာ၀န္ယူထားရသည္ ။
ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕သည္ အေရးၾကီး ပုဂၢိဳလ္တေယာက္ရဲ႕ ဇနီး ၿဖစ္သည္ ။ သူမရဲ႕ အနီးကပ္ လံုၿခံဳေရး တာ၀န္ခံ အရာရွိ ၿဖစ္လာတဲ႕ သူသည္ ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕ သြားေလရာကို အေနာက္က
တေကာက္ေကာက္ လိုက္ၿပီး ေစာင္႕ေရွာက္ရသည္ ။ ဒါ သူ႕အလုပ္ ..။
သူ အနီးကပ္ ေစာင္႕ေရွာက္ရတဲ႕သူက ၿဖဴေဖြးလွပတဲ႕ မိန္းမေခ်ာတေယာက္ မို႕ ဒီအလွအပေတြကို မၿမင္ခ်င္လဲ ၿမင္ေနရ မေတြ႕ခ်င္လဲ ေတြ႕ေနရသည္ ။
အလုပ္ဟူသမွ် ဂုဏ္ရွိစြဘဲ..တဲ႕။ ေရွ႕တန္းစစ္ေၿမၿပင္မွာ ရန္သူနဲ႕ အေသအေၾကတိုက္ခိုက္ရမွ အလုပ္လုပ္တာ
မဟုတ္ဘူး..က်ရာတာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ၾကရမည္ လို႕ အထက္လူၾကီးက သူ႕ကို မိန္႕ေခြ်ခဲ႕သည္ ။ အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံရ
ရင္ သူ ဒီတာ၀န္ကို စိတ္ထဲမွာ မၾကိဳက္ဘူး ။ ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေနရၿပီး ေရွ႕တန္းမွာလို အေနအစားမဆင္းရဲ အသက္အႏၱရာယ္ မရွိ
ဘဲ သန္႕သန္႕ေလး ေနရေပမယ္႕ သူ မၾကိဳက္ဘူး ။ သို႕ေပမယ္႕ အလုပ္ဟာ အလုပ္မို႕ သူ မၿငင္းသာဘူး ။
သူသည္ ပထမ စစခ်င္းမွာ ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕ရဲ႕ လံုၿခံဳေရး တာ၀န္ခံ ဆိုၿပီး အေရးၾကီးပုဂၢိဳလ္ၾကီးရဲ႕ ေနအိမ္ကို ေရာက္လာရတာ
မဟုတ္ဘူး ။ အေရးၾကီးပုဂၢိဳလ္ၾကီး အတြက္ လိုအပ္တဲ႕ အလုပ္ေတြ လုပ္ဖို႕ ရံုးအဖြဲ႕အေနနဲ႕ တာ၀န္ေပးအပ္တာကို ခံရတာ ။
သူေရာက္ၿပီး မၾကာခင္မွာဘဲ ေၿမေအာက္ အၾကမ္းဖက္ ရန္သူေတြရဲ႕လွဳပ္ရွားမွဳ သတင္းဆိုးေတြေၾကာင္႕ လိုအပ္လာလို႕ အေရး
ၾကီး ဗီအိုင္ပီေတြနဲ႕ သူတို႕ရဲ႕ မိသားစုေတြကို အနီးကပ္ လံုၿခံဳေရး ေပးဖို႕ လိုအပ္လာလို႕ ...။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲ နဲ႕ အနီးတ၀ိုက္ကို ဗီအိုင္ပီ ကေတာ္ နဲ႕ သားသမီးေတြ ထြက္ၾကသြားၾကရင္ သူနဲ႕ သူ႕အဖြဲ႕က အေနာက္က
လိုက္ၾကရသည္ ။ မလိုအပ္ဘူး ထင္တဲ႕ေနရာေတြ ဆိုရင္ သူတေယာက္ထဲ လိုက္သည္ ။ ညေရးညတာ နဲ႕ ၿမိဳ႕ၿပင္ နဲ႕ နယ္
ေတြကို သြားရင္ေတာ႕ အဖြဲ႕နဲ႕ လိုက္သည္ ။
မေန႕က ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕က သူ႕ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္း ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ အိမ္ကို သြားလည္ေတာ႕ သူ
လဲ ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕နဲ႕ လိုက္ရသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္သည္ ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕လို ရာထူးၾကီးၿမင္႕တဲ႕
ဗီအိုင္ပီလိုလူၾကီးတေယာက္နဲ႕ အေၾကာင္းမပါဘဲ စီးပြားေရးသမားၾကီးတေယာက္နဲ႕ ရခဲ႕ၿပီး လင္ၿဖစ္သူနဲ႕စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ
လုပ္ကိုင္ခဲ႕ရာက ပြေပါက္တိုးၿပီး က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာခဲ႕တဲ႕ မိန္းမတေယာက္လဲၿဖစ္သည္ ။ ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕ရဲ႕ ေယာက်္ား ရဲ႕
ေစာင္မမွဳေတြေၾကာင္႕အခုလို အရမ္းၾကီးပြားတိုးတက္သြားတာလို႕ အၿပင္ေလာကမွာ ေၿပာဆိုေနၾကတာေတြကို ၾကားေနသည္ ။
ေဒၚေအမီသြင္သည္ အရြယ္နဲ႕ မလိုက္ေအာင္ ႏုပ်ိဳေနတဲ႕ တရုပ္ကၿပားမ ၿဖစ္သည္ ။ အိမ္မွာ ေရကူးကန္ရွိၿပီး ေန႕တိုင္းလို ေရ
ကူး..တင္းနစ္ရိုက္တာေၾကာင္႕ ဒီလို ေတာင္႕တင္း အခ်ိဳးက်ေနသလားမသိဘူး ။
သူ႕ကို စစခ်င္း ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕ရဲ႕ လံုၿခံဳေရးကို တာ၀န္ယူဖို႕ တာ၀န္ေပးလိုက္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေဒၚေအမီသြင္က သူ႕ကို ေၿခဆံုး
ေခါင္းဆံုး ၾကည္႕ၿပီး...“ ေရႊၿဖဴ ..ယူ႕ ေဘာ္ဒီဂတ္က တကယ္မိုက္တယ္ ...သူ႕ကို ဘယ္သူေရြးလိုက္တာလဲ.. ယူ႕ေယာက်္ား
လား..ယူလား ...” လို႕ ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕ကို ေမးလိုက္တာ သူ ၾကားခဲ႕ရသည္ ။
ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕က အသံထြက္ေအာင္ ရယ္ေမာလိုက္ၿပီး...“ မဟုတ္ရပါဘူး..ေအမီရယ္ ...ကိုယ္ သိေတာင္ မသိပါဘူး ..အိမ္မွာ
အစစ လုပ္ကိုင္ေပးေနတဲ႕ ဗိုလ္မွဴးလြန္းေမာင္ ကဘဲ စီစဥ္တာပါ ...” လို႕ ၿပန္ေၿဖခဲ႕သည္ ။
မေန႕က ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕သည္ ေဒၚေအမီသြင္တို႕ အိမ္မွာ ေရကူးသည္ ။
ေဒၚေအမီသြင္နဲ႕ ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕တို႕ ေရကူး၀တ္စံုေတြနဲ႕ ေရကူးေနတဲ႕အခ်ိန္ မလွမ္းကမ္းမွာ သူရွိေနရလို႕ သူတို႕ရဲ႕ ရွိဳက္ၾကီး
ဖိုငယ္အသြယ္သြယ္ကို နီးနီးကပ္ကပ္ ေတြ႕ၿမင္ခဲ႕ရသည္ ။ ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕ေရာ ေဒၚေအမီသြင္ေရာ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ေတြက
ေယာက်္ားေတြ သြားေရယိုစရာ အခ်ိဳးက်ေတာင္႕တင္းလြန္းၾကတာေၾကာင္႕ သူသည္ မၾကည္႕မိေအာင္ မ်က္လံုးလႊဲဖယ္ထားေန
ရသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္နဲ႕ ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕တို႕က ေရကူးကန္နေဘးမွာ ထိုင္ကာ အေဖ်ာ္ယမကာ ေသာက္သံုးရင္း သူ႕ကို
လွမ္းေခၚၿပီး စကားေၿပာတတ္သလို ခိုင္းလဲ ခိုင္းတတ္သည္ ။
ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕နဲ႕ ေဒၚေအမီသြင္တို႕ရဲ႕ ေပါင္တန္ၿဖဴ ၿဖဴ ေတြကို ၿမင္ရတဲ႕အခါ သူ႕စိတ္ေတြ လွဳပ္ရွားမိရတာ အရမ္းဘဲ ။ ေရကူး၀တ္စံုထဲက လ်ံထြက္
ေနတဲ႕ ရင္သားထြားထြားေတြက တင္းမာေနၾကဆဲ ဆိုတာကိုလည္း ေတြ႕ေနရသည္ ။
ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲ လက္ႏွိဳက္ခါ ရပ္ေနရင္း ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕နဲ႕ ေဒၚေအမီသြင္တို႕ကို မၾကည္႕မိေအာင္ မ်က္ႏွာကို တဖက္ကို
လႊဲထားတဲ႕အခ်ိန္ “ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္ ...” လို႕ ေခၚလိုက္တဲ႕ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။
“ မမကို လိုးရွင္း လိမ္းေပးပါလားကြယ္ …. ”
အင္း..ခက္ေတာ႕ေနၿပီ ။ နေဘးမွာ ဒရင္းဘက္နဲ႕ ထိုင္ေနတဲ႕ ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕ကလည္း သူ႕ကို ၿပံဳးၿပီး ၾကည္႕ေနသည္ ။
သူမ သူငယ္ခ်င္းကို လုပ္ေပးလိုက္ပါ လို႕ ပါးစပ္က မေၿပာေပမယ္႕ လုပ္ေပးေစခ်င္တဲ႕ သေဘာ ရွိေနသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္
ရဲ႕ ေက်ာၿပင္နဲ႕ ေပါင္တန္ေတြကို လိုးရွင္း လိမ္းေပးေနရင္း ေခ်ာမႊတ္ၿပီး အိစက္ေနတဲ႕ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ ကိုယ္လံုး အထိအေတြ႕
ေတြေၾကာင္႕ သူ႕စိတ္ေတြ ႏိုးၾကြလာရသည္ ။
ဟူး …. ။
ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕ ေစ်း၀ယ္တာကို ခပ္လွမ္းလွမ္းက ေစာင္႕ၾကည္႕ေနရင္း မေန႕က ေရကူးကန္မွာ စိတ္လွဳပ္ရွားခဲ႕ရတာေတြကို
ၿပန္လည္ စဥ္းစားေနမိသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္သည္ ေခတ္မွီရဲတင္းၿပီး ႏိုင္ငံၿခားဆန္ဆန္ ပြင္႕ပြင္႕လင္းလင္း ေနတတ္သူၿဖစ္ၿပီး
လင္ၿဖစ္သူ စီးပြားေရးသမားၾကီးကလည္း ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕မွာ အေနမ်ားၿပီး ေတာင္႕တင္းဆူၿဖိဳးတဲ႕ ဇနီးသည္ေခ်ာေခ်ာ ကို ပစ္
ပယ္ထားသလိုၾကီးမို႕ ေဒၚေအမီသြင္သည္ ဆာေလာင္ငတ္မြတ္ေနသလား မသိဘူး ။
“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ...”
သူ႕အေတြးေတြကို ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕ အသံက ၿဖတ္ေတာက္ ပစ္လိုက္သည္ ။
“ ဟုတ္...မမ ...”
“ မမတို႕ တခုခု စားရေအာင္ကြယ္ ..”
“ ဟုတ္မမ...ဘာစားခ်င္လဲဟင္ …. ”
“ ဦးၾကြိ..ဆီခ်က္ ...”
“ ဟုတ္...မမ...”
“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္လဲ စား...”
“ မစားေတာ႕ပါဘူး...မမ...”
“ အာ..မဟုတ္တာဘဲ..လာ..မမနဲ႕ အတူတူ ထိုင္စား...”
ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲ မွာၿပီး ထိုင္ေနတံုး...“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ...ဆရာမင္းေထြး ..ခြင္႕သြားမယ္ ၾကားတယ္ ..သူမရွိတဲ႕အခ်ိန္ ေရႊနန္းကို ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ဘဲ တာ၀န္ယူေစခ်င္တယ္ ...”
လို႕ ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕က ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ ဟုတ္ ..မမ...စိတ္ခ်ပါ...”
ေရႊနန္းဘံု ဆိုတာက ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕တို႕ရဲ႕ တဦးတည္းေသာ သမီးေခ်ာကေလး ..ပါ ..။
ေရႊနန္းဘံု ကို အနီးကပ္ လိုက္လံေစာင္႕ေရွာက္ဖို႕ လံုၿခံဳေရး တာ၀န္ခံ တပ္ၾကပ္ၾကီးမင္းေထြး ခြင္႕ယူေနတဲ႕အခ်ိန္ သူ႕ကို ေရႊနန္း
ဘံုရဲ႕ လံုၿခံဳေရး အရာရွိအၿဖစ္ လုပ္ဖို႕ ေၿပာေနၿခင္း ..။
“ ေရႊနန္းဘံု ” နဲ႕ သူ ဆံုဘူးပါသည္ ။
သူတို႕အိမ္မွာ အၿမဲလို ရွိေနရတာေၾကာင္႕ ေရႊနန္းဘံုနဲ႕ ဆံုရ တိုးရသည္ ။ မာနတခြဲသားနဲ႕ လူၾကီးသမီး သည္ သူမအေမ လိုဘဲ
ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္က အရမ္းလွသည္ ။ ေတာင္႕သည္ ။ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ႕ မၾကည္႕ရဲဘူး ။ ေတာ္ၾကာ သူ႕အေဖနဲ႕ တိုင္
လို႕ အလုပ္ၿပဳတ္ အခ် ဳပ္ခံေနရမည္ ။
“ ေရႊနန္းဘံု” သည္ မိဘဂုဏ္ရွိန္ေၾကာင္႕ စိတ္ေတြ ဘံုဖ်ားေရာက္ေနသူ မာနခဲကေလး ၿဖစ္သည္ ။ အေဖအေမ ရဲ႕
လက္ေအာက္မွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကသူ ၀န္ထမ္းေတြကို မတူမတန္ဘူးလို႕ သေဘာထား ဆက္ဆံေနသူေလး ပါ ။ ဆရာမင္းေထြးက စကားၾကံဳရင္း ေရႊနန္းဘံု ဘယ္လို ဆိုးတယ္
ကဲတယ္ဆိုတာေတြ ေၿပာၿပဘူးသည္ ။
ေလသံေအးေအးေပ်ာ႕ေပ်ာ႕နဲ႕စကားေၿပာတဲ႕ ဗိုလ္မွဴးလြန္းေမာင္ က ေရႊနန္းဘံု နဲ႕ သူ႕ကို မိတ္ဆက္ေပးသည္ ။
“ ေရႊနန္း..ဒါက ဗိုလ္ၾကီးထင္ေအာင္ေက်ာ္...ဆရာမင္းေထြး ရြာၿပန္ေနတဲ႕အခ်ိန္ ေရႊနန္းကို စီကရူရတီ ဒီေတးလ္ လုပ္ေပးမွာ...”
ေရႊနန္းဘံုသည္ သူ႕ကို တခ်က္ စူးစိုက္ၾကည္႕ၿပီး ထမင္းခ်က္ ဆရာေသာင္းတို႕လင္မယား ၿပင္ဆင္ထားေပးတဲ႕ မနက္စာ ကို
စားေနသည္ ။
အင္း..နံမည္ကိုက ေရႊနန္းဘံုဘဲေလ ..။ လတ္တေလာ ေရာက္ရွိေနတဲ႕ အေၿခအေနအရ သူကေလးသည္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ လူ
မထင္တာလဲ မဆန္းလွဘူး ။
ဗိုလ္မွဴးလြန္းေမာင္က သူ႕ကို မီးဖိုခန္းထဲကေန အိမ္ အေနာက္ဖက္ကို ေခၚထုတ္လာၿပီး ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ေတြ ေၿပာၿပသည္ ။
အဓိကကေတာ႕ ေရႊနန္းဘံုကို အလိုလိုက္ဖို႕ ..။ ေရႊနန္းဘံုကို သတိထား ဆက္ဆံဖို႕ ။ သူၿဖစ္ေစခ်င္တဲ႕အတိုင္းၾကီးလဲ မလုပ္
ဖို႕ ။ ေရႊနန္းဘံုသည္ ရည္းစား ထည္လဲတြဲတဲ႕ ေကာင္မေလးမို႕ တခါတခါ ဆရာမင္းေထြးကို..“ က်မနဲ႕ မလိုက္နဲ႕..ေနခဲ႕..” လို႕
ေလသံမာမာ အသံၿပတ္ၿပတ္နဲ႕ ေၿပာဆိုလို႕ ဆရာမင္းေထြးမၿခာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ ေခါင္းကုတ္ခါ က်န္ခဲ႕ရေၾကာင္း သူ႕ကို
ေၿပာၿပသည္ ။
“ သူ႕စကား နားေထာင္ၿပီး သူနဲ႕ ထပ္ခ်ပ္ မလိုက္ၿပန္ရင္လဲ တခုခု မလိုလားအပ္တာ ၿဖစ္ခဲ႕ရင္ ကြဲမွာ...ဒီေတာ႕ ေၿမြမေသ တုတ္
မက်ိဳးေပါ႕..အဲ..ရွဥ္႕လဲေလွ်ာက္သာ ပ်ားလဲစြဲသာ...ေၿပာမလား...အေၿခအေန အရေပါ႕...မီးစင္သာ ၾကည္႕ကေပေတာ႕ ဗိုလ္ၾကီး”
တဲ႕ ...။
ဗိုလ္မွဴးလြန္းေမာင္သည္ ေရႊနန္းဘံုတို႕ အိမ္မွာ လိုအပ္တာကို အကုန္အစံု လုပ္ကိုင္စီမံေနတဲ႕လူမို႕ သူတို႕အထာကို ေကာင္း
ေကာင္း သိနားလည္ေနသည္ ။
ေရႊနန္းဘံု ဘရိတ္ဖတ္စ္ စားၿပီးသြားၿပီ ။
ႏွဳတ္ခမ္းထူၿပဲၿပဲေလးမွာ ေပေနတဲ႕ ဆီေတြကို လက္သုတ္ပု၀ါနဲ႕ သုတ္ၿပီး ထိုင္ရာက ထသည္ ။
ထမင္းစား စားပြဲၾကီးေပၚက စလင္းဘက္ ကို ေကာက္ကိုင္သည္ ။
“ ေဒၚသန္း …. ”
“ ရွန္...ေရႊနန္းေလး ...”
ဆရာေမာင္ေသာင္းရဲ႕ မိန္းမ ေဒၚသန္း အေၿပးကေလး ေရာက္လာသည္ ။
“ အၿပင္သြားအံုးမယ္ ...ဟို ဗိုလ္ၾကီးအသစ္ကို ေၿပာလိုက္..“ ဘြန္ဂို ” နဲ႕ မလုိက္နဲ႕...ေရႊနန္းနဲ႕ သူတေယာက္ထဲဘဲ လိုက္ခဲ႕ဖို႕”
“ ဟုတ္ကဲ႕..ေရႊနန္း ...”
ဘြန္ဂို ဆိုတာက လံုၿခံဳေ၇း လိုက္သူေတြရဲ႕ အၿပာေရာင္ မာဇဒါ စေတရွင္၀က္ဂြန္း ကား ကို ေခၚတာ ...။
ေရႊနန္းဘံုသည္ သူမကို မိဘေတြက ၀ယ္ေပးထားတဲ႕ တိုယိုတာ ကလိုလာကား အၿဖဴေလးဆီကို ေလွ်ာက္သြားသည္ ။
သူ ေရႊနန္းဘံု အေနာက္က ခပ္ၿမန္ၿမန္ လိုက္သြားရသည္ ။
ေဒၚသန္း လာေၿပာလို႕ ဘြန္ဂိုနဲ႕ လိုက္ဖို႕ ၿပင္ေနတဲ႕ သူ က်န္တဲ႕ သူ႕အဖြဲ႕၀င္ေတြကို “ အုပ္စုလိုက္ မလိုက္နဲ႕တဲ႕..စက္ဖြင္႕
ထား..လိုရင္ ေခၚလိုက္မယ္ ...” လို႕ ေၿပာရင္း အိမ္ေဘးကေန ေရႊနန္းဘံုကားေလးဆီကို သူအၿမန္သြားလိုက္ရတာ ..။
သူ ကားေပၚထိုင္..တံခါးပိတ္လိုက္တာနဲ႕ ေရႊနန္းဘံုက ကားကို ေမာင္းထြက္သည္ ။
ၿခံ၀မွာ ဂ်ီသရီးေသနတ္ကို ဘယ္ၿမွင္႕အေနအထားနဲ႕ လြယ္ကိုင္ထားရင္း ကင္းတာ၀န္က်ေနတဲ႕ ရဲေဘာ္ေမာင္၀ိုင္း ရွိေနသည္ ။
ရဲေဘာ္ေမာင္၀ိုင္းက ၿခံတံခါးကို ဖြင္႕ေပးသည္ ။
ၿခံ၀င္းထဲက တရွိန္ထိုး ေမာင္းထြက္လိုက္တဲ႕ ေရႊဘံုနန္းသည္ ၿခံ၀င္းအၿပင္က လမ္းမက ကားတစီးနဲ႕ တိုက္မိခမန္း ၿဖစ္သြား
သည္ ။
မ်က္ႏွာတင္းလွတဲ႕ မိန္းမေခ်ာေလးသည္ လံုး၀ ဂရုမစိုက္ဘူး ..။ အရွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ ေမာင္းေနသည္ ။
ေရႊနန္းဘံု က သူ႕ကို မၾကည္႕ဘဲ...“ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ေစ်း၀ယ္ထြက္မလို႕....” လို႕ ေၿပာလိုက္တယ္ ။
အိုး … ။
ေရႊနန္းဘံု ေမာင္းတာ အရွိန္မ်ားလြန္းလုိ႕ မီးပြိဳင္႕မွာ မီးနီတဲ႕အခ်ိန္ ရပ္လို႕ မရဘူး..။ မီးနီ ၿဖတ္မိသြားသည္ ။
မီးပြိဳင္႕တဖက္က အၿဖဴေရာင္၀တ္ ရဲတေယာက္က ကားလမ္းမေပၚထြက္ၿပီး တားသည္ ။ ေရႊနန္းဘံု မရပ္ခ်င္ရပ္ခ်င္နဲ႕ ရပ္လိုက္
သည္ ။
“ လာရွဳပ္ေနၿပီ...သူ ေၿပာလိုက္အံုး..”
ေရႊနန္းဘံုက မ်က္ႏွာေလးမဲ႕ၿပီး ေၿပာသည္ ။
ယာဥ္ထိန္းရဲေတြက အစိုးရ ဗီအိုင္ပီေတြ စီးတဲ႕ ကားအမဲၾကီးေတြ ကို ၿဖစ္ၿဖစ္ အိမ္ကားအၿဖစ္ သံုးေနတဲ႕ မာဇဒါ ၁၃၀၀ စီဒင္ေတြ..မာဇဒါ ၃၂၃ကားေတြ ဆိုရင္ေတာ႕ မတားရဲၾက ..။
အခု ေရႊနန္းဘံု ေမာင္းလာတာက သူမကိုယ္ပိုင္ ကိုရိုလာကားေလးမို႕ လူၾကီးသမီးမွန္း မသိလို႕ တားလိုက္တာပါ ...။
သူ ယာဥ္ထိန္းရဲသားကို သူဘယ္သူဆိုတာနဲ႕ ေရႊနန္းဘံုက ဘယ္သူ႕သမီးဆိုတာ ေၿပာၿပလိုက္သည္ ။
ၿပာၿပာသလဲ သူတို႕ကို သြားခြင္႕ၿပဳလိုက္တဲ႕ ရဲသားေလးကို သူလက္ၿပႏုတ္ဆက္လိုက္သည္ ။
ေရႊဘံုနန္းသည္ ေရႊေတာင္ၾကားလမ္းထဲက အိမ္တအိမ္ကို သြားသည္ ။
ေရႊဘံုနန္းရဲ႕ ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္း ေဒလီယာ၀င္းထြန္း ရဲ႕ အိမ္ၿဖစ္သည္ ။
ေဒလီယာ၀င္းထြန္း က တိုက္အေပါက္၀ က ထြက္ေစာင္႕ေနသည္ ။
ေဒလီယာ၀င္းထြန္းေရွ႕ကို ေရႊနန္းဘံုရဲ႕ ကားေလး ထိုးရပ္လိုက္ေသာအခါ ေဒလီယာ၀င္းထြန္း က “ ေဟး ..ေရႊနန္း.....” လို႕
လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေၿမွာက္ၿပီး ကားဆီကို ေၿပးလာသည္ ။ ေရႊနန္းဘံုက ကားေပၚက ဆင္းသည္ ။ ေဒလီယာ၀င္းထြန္းကို ေၿပးဖက္
လိုက္သည္ ။ “ ေဒလီယာ....ယူ ဒီတခါ ယူေကသြားတာ ၾကာလိုက္တာ...ဒို႕ ယူ႕ကို တအားလြမ္းေနတယ္ ...” လို႕ ေၿပာလိုက္
တဲ႕ ေရႊနန္းဘံုကို ေဒလီယာ၀င္းထြန္းက သူမ အဂၤလန္က ၀ယ္လာတဲ႕ လက္ေဆာင္ေတြ ေပးသည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ တိုက္ထဲက ေဒလီယာ၀င္းထြန္းရဲ႕ အေဖနဲ႕ အေမ ထြက္လာသည္ ။ ေရႊနန္းဘံုကို “ သမီးေလးက ေခ်ာလိုက္တာ..
အိမ္ထဲ၀င္ပါအံုး..ဘာစားမလဲ …. ဘာေသာက္မလဲ...” နဲ႕ ၿပာၿပာသလဲ ေမးၾကသည္ ။
“ မ၀င္ေတာ႕ဘူး အန္ကယ္နဲ႕ အန္တီ...ေရႊနန္းတို႕ ေရွာ႕ပင္သြားၾကမလို႕...” လို႕ ေရႊနန္းဘံုက ေၿပာလိုက္သည္ ။
ေဒလီယာ၀င္းထြန္းရဲ႕ မိဘေတြက ေရႊနန္းဘံုကို အသားကုန္ ဖါးေနၾကတာကို ေတြ႕ေနရသည္ ။
ေရႊေရး စိတ္မေပ်ာ္ဘူး ။
အလုပ္ေတြသာ လုပ္ေနရတယ္...စိတ္က မေပ်ာ္ဘူး ။
ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ေၾကာင္႕....။
ထင္ေအာင္ေက်ာ္႕အေၾကာင္းကိုဘဲ သြားသြား စဥ္းစားေနမိသည္ ။
ထင္ေအာင္ေက်ာ္ တိုက္ပြဲမွာ ဒါဏ္ရာရလို႕ နယ္စပ္က ေဆးရံုတခုမွာ ေရာက္ေနတယ္ လို႕ သတင္းရရခ်င္း ေရႊေရး အရမ္း
စိတ္ပူသြားမိခဲ႕သည္ ။
အလုပ္ေတြကို အန္တီထား နဲ႕ လႊဲခဲ႕ၿပီး ေရႊေရး သူရွိတဲ႕ ရွမ္းၿပည္နယ္ အစြန္အဖ်ားက ေဆးရံုကို အၿမန္လိုက္သြားမိသည္ ။
ထင္ေအာင္ေက်ာ္နဲ႕ ေရႊေရးလြင္လြင္ က ငယ္ငယ္ကေလးထဲက ကစားေဖၚ..ေက်ာင္းသြားေဖၚ သူငယ္ခ်င္းေတြ ပါ ။
ထင္ေအာင္ေက်ာ္႕မိဘေတြနဲ႕ ေရႊေရးရဲ႕ မိဘေတြက အိမ္ခ်င္းကပ္ရက္ ၿဖစ္သလို အရမ္းကို ခင္မင္ခ်စ္ၾကတဲ႕ လူေတြ ..။
ထင္ေအာင္ေက်ာ္နဲ႕ ေရႊေရးက ကစားဖက္..ေက်ာင္းသြားေဖၚေတြမို႕ တေယာက္အေၾကာင္းကို တေယာက္က အကုန္အစံု သိ
ၾကတဲ႕ လူေတြ ..။ ထင္ေအာင္ေက်ာ္နဲ႕ ေရႊေရးက အရမ္းကို ပူးပူးကပ္ကပ္ ေနခဲ႕ၾကတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ၿဖစ္ေပမယ္႕ အပ်ိဳေဖၚ
လူပ်ိဳေဖၚ ၀င္လာတဲ႕အခ်ိန္ကို ေရာက္လာေတာ႕ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ထင္ေအာင္ေက်ာ္ကို ေရႊေရး
အရမ္းလွလာတဲ႕အေၾကာင္း..ကိုယ္လံုးက တကယ္႕ အပ်ိဳမတေယာက္လို ေၿပာင္းသြားၿပီ ၿဖစ္ေၾကာင္း ေၿပာၾကသည္ ။ ဒီေတာ႕
ထင္ေအာင္ေက်ာ္လဲ ေရႊေရးကို သတိထားၾကည္႕မိသည္ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေၿပာၾကသလိုဘဲ ေရႊေရးသည္ တကယ္႕ကို
တေသြးတေမြး စိုေၿပေတာင္႕တင္းလာတာ သူေတြ႕ရသည္ ။
ေရႊေရးသည္ သိသိသာသာ ေၿပာင္းလဲသြားပါလား ..။
ေရႊေရး ရင္သားေတြ တအားထြားၾကီးလာသလို ခါးသိမ္သိမ္ေလးနဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြကလည္း စြင္႕ကားထြက္လာသည္ ။
ထင္ေအာင္ေက်ာ္ကို သူငယ္ခ်င္း ၿဖစ္တဲ႕ ဘိုဘိုမင္းက “ မင္း ေရႊေရးကို ၾကိဳက္လား....ေက်ာင္းက ေကာင္ေတြက ေရႊေရးကို
အရမ္းၾကိဳက္ေနၾကတာကြ..သူမ်ား လက္ထဲ ပါသြားအံုးမယ္ ...မင္းၾကိဳက္ရင္ ေရႊေရးကို ဖြင္႕ေၿပာပါလား....”လို႕ တိုက္တြန္းေလ
သည္ ။
ထင္ေအာင္ေက်ာ္က “ ငါ ေရႊေရးကို ၾကိဳက္လို႕မရဘူးကြ..ငါ႕ညီမ တေယာက္လိုဘဲ သေဘာထားလို႕ရတယ္ ....” လို႕ ခပ္ေအးေအး ၿပန္ေၿပာခဲ႕သည္ ။ ဘိုဘိုမင္း က “ ဒါဆို ငါ ေရႊေရးလြင္
လြင္ကို ၾကိဳက္လို႕ ရမလား..ထင္ေအာင္ေက်ာ္..” လို႕ စပ္ၿဖဲၿဖဲနဲ႕ ေနာက္ေၿပာင္လိုက္ေသာအခါ ထင္ေအာင္ေက်ာ္သည္ ဘိုဘိုမင္းကို ဆြဲထိုးေတာ႕မတတ္ ေဒါသထြက္ စိတ္ဆိုးသြားခဲ႕သည္ ။
ဘိုဘိုမင္းလဲ “ ငါေနာက္တာပါကြာ..မင္းရဲ႕ စိတ္ကို စမ္းသပ္ခ်င္လို႕ပါ...” လို႕ ၿပန္ေၿပာၿပီး ေတာင္းပန္ေလသည္ ။
ထင္ေအာင္ေက်ာ္သည္ တကယ္တမ္း ေရႊေရးလြင္လြင္ကို သူမ်ား ၾကိဳက္သြား ရသြားမွာကိုေတာ႕ အရမ္းစိတ္ေတြ ပူလာမိခဲ႕သည္ ။
ေရႊေရးလြင္လြင္ လဲ အပ်ိ ဳၿဖစ္လာၿပီးေနာက္ ထင္ေအာင္ေက်ာ္နဲ႕ အရင္ေလာက္ နီးနီးကပ္ကပ္ မေနၿဖစ္ေတာ႕ဘူး ။ သူနဲ႕ ေတြ႕ရရင္ ရင္ခံုသလိုလိုၾကီး ။ သူက ေရႊေရးရင္ဘတ္ကိုလဲ တအား
ၾကည္႕တာဘဲ ...။ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ရဲ႕ မရိုးသားေတာ႕တဲ႕ အၾကည္႕ေတြေၾကာင္႕ ေရႊေရးလြင္လြင္လည္း မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ဘဲ အၿမဲ တတြဲတြဲ လုပ္လာၿပီး ထင္ေအာင္ေက်ာ္ နဲ႕
ခပ္တန္းတန္း ၿဖစ္လာသည္ ။
သို႕ေပမယ္႕ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္သည္ သူတို႕မိဘေတြရဲ႕ ၿမန္မာၿပည္အႏွံ႕ အတူတူ ဘုရားဖူးထြက္တဲ႕ ခရီးစဥ္ေၾကာင္႕ ၿပန္ၿပီး နီးစပ္သြားၾကသည္ ။ မႏၱေလး...ပုဂံေညာင္ဦး..ပုပၸါး ..စစ္ကိုင္း
ဘုရားဖူး ခရီးစဥ္မွာ ငယ္ငယ္ကလိုဘဲ တတြဲတြဲ ၿပန္ၿဖစ္လာၾကသည္ ။ မိဘလူၾကီးေတြ အလစ္မွာ ထင္ေအာင္ေက်ာ္က ေရႊေရး ကို တအားဖက္ တအားနမ္း ပစ္ခဲ႕သည္ ။ ေရႊေရးကို ခ်စ္တယ္
လို႕လဲ ေၿပာသည္ ။ ငါ႕ကို ၿပန္ခ်စ္ပါဟာ..လို႔လဲ ေၿပာသည္ ။ ေရႊေရးလဲ သူ႕ကို သံေယာဇဥ္တြယ္ခဲ႕ၿပီး သူကလြဲၿပီး တၿခားေယာက်္ားေလးေတြကို ၾကိဳက္လို႕မရဘူး ဆိုေတာ႕ သူ႕ကို ခ်စ္တယ္
လို႕ အေၿဖေပးခဲ႕မိသည္ ။
ဒါေတြကို ၿပန္စဥ္းစားရင္း ေရႊေရး သူ႕ကို စိတ္ဆိုးမိသည္ ။
ဟြန္း ....ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ကို မုန္းတီးေနမိသည္ ။
ေရႊေရး နဲ႕ သူ ရည္းစား ၿဖစ္ၾကေတာ႕ အိမ္ၿခင္းကလည္း ကပ္ရက္မို႕ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ေတြ႕ၿဖစ္ၾကသည္ ။ လူၾကီးေတြ အၿပင္သြားေနၾကတဲ႕အခ်ိန္ သူနဲ႕ ေရႊေရး ေတြ႕ၿဖစ္ၾကသည္ ။
သူက ေရႊေရးကို ေတြ႕ရင္ တအား ဖက္ဖက္ နမ္းတတ္သည္ ။ ေနာက္ၿပီး ေရႊေရးရဲ႕ တအားထြားရဲ႕ ရင္သားစိုင္ေတြကို သူကိုင္သည္ ။ ဆုပ္နယ္ပြတ္သပ္သည္ ။
ေရႊေရးလဲ သူ႕ကို ခ်စ္တဲ႕စိတ္နဲ႕ ေရႊေရးရဲ႕ ရင္သားေတြကို သူ႕ကို ကိုင္ခြင္႕ေပးမိသည္ ။
သူ အရမ္းကဲ အရမ္းဆိုးသည္ ။ ေရႊေရး ရင္သားေတြကို သူ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြ နဲ႕ ငံုခဲၿပီး စို႕သည္ ။
အို..ငါ ဘာေတြ ၿပန္ေတြးေနမိပါလိမ္႕ ....။
ပြဲရံုကို သြားဖို႕ အေရးၾကီးေနခဲ႕ေပမယ္႕ ထင္ေအာင္ေက်ာ္႕အေၾကာင္း ၿပန္စဥ္းစားေနမိတာနဲ႕ ေရခ်ိ ဳးဖို႕ကို မခ်ိ ဳးၿဖစ္ေသး ..။
ေရႊေရးလြင္လြင္ ေရခ်ိ ဳးခန္းထဲ ၀င္လိုက္ၿပီး ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္အစားေတြ အားလံုးကို ခြ်တ္ခ်ပစ္လိုက္ပါသည္ ။
အစည္းအတား အထိန္းအကြပ္ မရွိေတာ႕တဲ႕ ရင္သားၾကီးေတြက တုန္တုန္ တုန္တုန္ နဲ႕ ..။
မွန္ကာထားတဲ႕ ေရခ်ိ ဳးတဲ႕ ေနရာေလးထဲ ၀င္လိုက္ၿပီး ရွား၀ါးေရပန္းကို ဖြင္႕လိုက္သည္ ။ တခါတခါ ဒီရင္သားစိုင္ထြားထြားေတြေၾကာင္႕ စိတ္ပ်က္မိသည္ ။ ငယ္ငယ္ထဲက ေက်ာင္းမွာ ေယာက်္ားေလးေတြက ( ရင္ေလးတယ္..ခင္ေလးရယ္ ...) လို႕ မၾကားတၾကား ေစာင္းၿပီး စၾကတယ္ ။ ခ်ိ ဳခ်ိ ဳေအာင္ ...လို႕လဲ ေခၚၾကသည္ ။ ဟြန္ း....ထင္ေအာင္ေက်ာ္ စို႕လြန္းလား မသိဘူး ...။
ႏို႕သီးေခါင္း နီညိဳညိဳေလးေတြက စူထြက္ေနၾကသည္ ။ ဟင္း ...နားလည္မွဳ မရွိတဲ႕ ထင္ေအာင္ေက်ာ္႕ကို မုန္းတီးေနမိသည္ ။
သူဆြထားၿပီး ပစ္ထားရက္တယ္..ေကာင္စုတ္...။ ေရခ်ိ ဳးရင္း တကုိယ္လံုး အႏွံ႕ ဆပ္ၿပာရည္နဲ႕ ပြတ္တိုက္ရင္း စစ္သြားတိုက္ၿပီး လေပါင္းမ်ားစြာ ခ်န္ထားခဲ႕တဲ႕ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ကို စိတ္ေတြ ဆိုးေနမိသည္ ။ ေပါင္ၾကားက ပတ္ၾကားအက္ကို ဆပ္ၿပာနဲ႕ ပြတ္သပ္သန္႕စင္ေတာ႕ စိတ္ေတြ ထလာသည္ ။ မရတာ ၾကာေနတဲ႕ ကာမ ဆက္ဆံမွဳကို ေတာင္႕တမိလာသည္ ။ ပြတ္ေနတဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေတြက အဲဒီေနရာကေန မခြာခ်င္ေတာ႕ ။ မခြာႏိုင္ေတာ႕ဘူး..။ ဖိဖိၿပီး ပြတ္ေနမိရသည္ ။
ဟြန္း ..စိတ္နာတယ္ ..။
လိုခ်င္တဲ႕အခ်ိန္ သူက အနားမွာ မရွိဘူး ..။ ညိဳညိဳ တုတ္တုတ္ သူ႕အေခ်ာင္းၾကီးကို ဖ်တ္ကနဲ ၿမင္ေယာင္မိ သတိရမိၿပန္သည္ ။
သူ႕ေလာက္ တဏွာၾကီးတာလည္း သူဘဲ..။ ေရွ႕တန္းမွာ ဘယ္လိုမ်ား ေၿဖရွင္းေနလဲ မသိဘူး ..။ ကြင္းဘဲ လွိမ္႕တိုက္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္ ....။
ထင္ေအာင္ေက်ာ္ လုပ္တာေတြကို ၿပန္သတိရၿပီး မ်က္စိပိတ္ထားရင္း ဖိဖိ ပြတ္ေနမိသည္ ။ တင္းမာၿပီး ေထာင္ထေနတဲ႕ ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြကလည္း သူတို႕ကို ေခ်ေပး ပြတ္ေပးေစခ်င္ေနၾက
ၿပီ ။ လက္တဖက္နဲ႕ အဖုတ္ကို ကလိ..က်န္တဲ႕လက္တဖက္နဲ႕ ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြကို ဖြဖြေလး ပြတ္လိုက္ လက္ညွိဳးနဲ႕ လက္မ သံုးၿပီး ေခ်ေပးလိုက္ လုပ္မိရၿပီ ။ ႏွဳတ္ခမ္းသား ထူထူေတြ
က ရြစိထ ယားေနသည္ ။ အဖုတ္အတြင္းကလည္း လွိဳက္လွိဳက္ၿပီး ယားလြန္းသည္ ။
ပြတ္သည္။ ဖိပြတ္သည္ ။ တအားတအား..ပြတ္သည္ ။
“ အင္..အင္...အင္..ဟင္႕ဟင္႕ဟင္႕ ...အား....အား...ဟင္း....ဟင္း....အ.....အ.....အ....အ....အ....အ...အ.....အိုး...အိုး....ဟင္း . . .”
အစိကို တအားပြတ္ေခ်ရင္း ၀က္သားေပါက္ေလးတေကာင္ ေအာ္ညည္းသလို တအီအီ ညည္းေအာ္ရင္း ကာမပန္းတိုင္ကို တက္လွမ္းသြားရသည္ ။
“ ဟင္း .........”
ပြဲရံုကို သြားမလို႕ လုပ္ေနခ်ိန္ ၿမိဳ႕ထဲက ဆိုင္က သူလာမွ ၿဖစ္မည္ ဆိုလို႕ ၿမိဳ႕ထဲကို အရင္ေၿပးရသည္ ။
မိဘလက္ငုတ္ ဆိုင္ေတြ ပြဲရံုေတြကို ဦးစီး လုပ္ကိုင္ေနရတဲ႕ ေရႊေရးလြင္လြင္သည္ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ကို အားကိုးလို႕ မရလို႕ သူ႕ကို စိတ္ဆိုးေနတာပါ ..။ သူသာ ေရႊေရးကို လက္ထပ္ၿပီး
ေရႊေရးနဲ႕ အတူတူ အလုပ္လာလုပ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ ...။
အခုေတာ႕ တေယာက္ထဲ ၿခာၿခာလည္ေနသည္ ။ ေဖေဖနဲ႕ ေမေမတို႕က ႏိုင္ငံၿခားမွာ ေပ်ာ္ေနသည္ ။
ဆိုင္ကေန ကမ္းနားလမ္းအတိုင္း ပြဲရံုရွိတဲ႕ ၾကည္႕ၿမင္တိုင္ဖက္ကို ခပ္သြက္သြက္ ေမာင္းေနတဲ႕အခ်ိန္ လမ္းရဲ႕ ညာဖက္က ေရႊဘဲ စားေသာက္ဆိုင္ေရွ႕မွာ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ကို ၿမင္လိုက္ရလို႕
ေရႊေရး ကားဘရိတ္ေပၚကို ေၿခေထာက္ အလိုလို ေရာက္ရွိသြားသည္ ။
ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ရန္ကုန္ ၿပန္ေရာက္ေနပါလား ..။ ဒါေတာင္ ေရႊေရးဆီလည္း ေပၚမလာဘူး...။ ဖုန္းေလးေတာင္ မဆက္ဘူး ...။
အိုး ...သူတေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘူး ..။ မိန္းကေလး တေယာက္နဲ႕ ..။ ဖင္ၾကီးၾကီးနဲ႕ မိန္းကေလးနဲ႕ ရယ္ေမာေၿပာဆိုေနရင္း ေရႊဘဲဆိုင္ထဲ ၀င္သြားေနသည္ ။
ေတာက္...ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ...ငါ႕ကို သစၥာေဖါက္ၿပီ ....။
ေရႊေရး ၿမင္လိုက္ရတဲ႕ ၿမင္ကြင္းေၾကာင္႕ ကား ဆက္မေမာင္းႏိုင္ေတာ႕ ..။
လမ္းေဘးကို ထိုးရပ္လိုက္ရသည္ ။
မ်က္ရည္ေပါက္ေတြ ထိန္းလို႕မရဘဲ က်ဆင္းလာသည္ ။
သူ..သူ..လုပ္ရက္တယ္ ...တၿခားေကာင္မ နဲ႕ စားေသာက္ဆိုင္ကို လာစားေနတယ္ ...။ ရန္ကုန္ေရာက္ေနတာလဲ မသိရဘူး ။
ငါထင္သားဘဲ...သူ..သူ....ငါ႕ကို ရိုးသြားလို႕ တၿခားတေယာက္ ကို ထပ္ၾကံေနတာဘဲ ၿဖစ္မယ္ ...အင္းေပါ႕ေလ ...ငါကလဲ ငါ ..သူ႕ကို ယံုစားမိလို႕ တကုိယ္လံုး သူ႕စိတ္ၾကိဳက္ ပံုအပ္မိ
တာကိုး..အင္း..ေယာက်္ားေတြမ်ား..ငါးစိမ္းၿမင္လို႕ ငါးကင္ပစ္ ...တရြာတက်ီေဆာက္တဲ႕ဟာေတြ..ဟြန္း....။
တအား ငိုေနမိရသည္ ။
“ အမ..အမ.....ဘာၿဖစ္လဲဟင္..က်ေနာ္ ဘာကူညီလို႕ ရမလဲ....”
အၿဖဴ ေရာင္၀တ္ ယာဥ္ထိန္းရဲတေယာက္ လာေမးေနတာ ...။
“ ရွင္ ကူညီႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး ....”
“ ဗ်ာ ....”
“ ဟုတ္တယ္....က်မ အရမ္း စိတ္ထိခိုက္ ေၾကကြဲေနတယ္ ...”
ေရႊနန္းဘံု အၿပင္ထြက္မယ္႕ အခ်ိန္ နဲနဲ ေစာေနေသးလို႕ အိမ္ေဖၚမေလး လာေပးတဲ႕ ေကာ္ဖီကို ေသာက္ရင္း သတင္းစာ ဖတ္ေနတဲ႕အခ်ိန္ ရဲေဘာ္တေယာက္ ေ၇ာက္လာသည္ ။
“ ဗိုလ္ၾကီး ...မေရႊနန္းဘံုက ေခၚခိုင္းလိုက္ပါတယ္ ...”
ေရႊနန္းဘံုသည္ ထမင္းစားခန္းၾကီး ထဲမွာ တေယာက္ထဲ ဘရိတ္ဖတ္စ္ စားေနသည္ ။
သူ႕ကို ၿမင္ေတာ႕ တခ်က္ေမာ႕ၾကည္႕ၿပီး...“ ေကာ္ဖီေသာက္မလား ...” လို႕ ေမးသည္ ။ “ ေသာက္ၿပီးၿပီ ..ေရႊနန္းဘံု...ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ...ေခၚတယ္ဆိုလို႕....” လို႕ ေမးလိုက္ေတာ႕
“ ဒီေန႕ ေရႊနန္း..သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ နဲ႕ ထမင္းစားဖို႕ ခ်ိန္းထားတယ္ ...ကိုဟိုဒင္း...အဲ..ကိုထင္အာင္ေက်ာ္ ....ေနာက္ကားတစီးနဲ႕ မလိုက္ဘဲ ေရႊနန္းကားနဲ႕ဘဲ လိုက္ပါလား ...”
“ အိုေက ...ေရႊနန္း ...”
ေရႊနန္းဘံု သြားတဲ႕ေနရာက ကမၻာေအးလမ္းမၾကီး နဲ႕ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း ေထာင္႕က ဖူဆန္း တရုပ္ဘံုေက်ာင္း စားေသာက္ဆိုင္...။
“ ေရႊနန္း သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ေအးေအးေဆးေဆး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စားခ်င္တယ္ ...ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္ တေနရာရာမွာ တထုထုမွာစားေနလိုက္ေနာ္ ...”
ေရႊနန္းဘံုက ၾကိဳေစာင္႕ေနတဲ႕ လူငယ္တေယာက္ကို လက္လွမ္းၿပရင္း ေၿပာလိုက္သည္ ။ “ အိုေက ” လို႕ဘဲ ေၿပာရတာေပါ႕ ..။
ေရႊနန္းဘံုကို လွမ္း ၿမင္သာတဲ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္းက စားပြဲတလံုးမွာ ထိုင္လိုက္သည္ ။
စားပြဲထိုးေလး ေရာက္လာသည္ ။
“ ဘာစားမလဲ ဆရာ....”
“ မစားေသးဘူးကြာ..ေနာက္မွ..မွာမယ္ ...အၾကမ္းတအိုးသာ ခ် ...”
ေရႊနန္းဘံုနဲ႕ သူ႕သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ႕ လူငယ္ေလးကေတာ႕ တေယာက္လက္ကို တေယာက္ ဆုပ္ကိုင္ကာ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီး စကားေတြ တတြတ္တြတ္ ေၿပာေနသည္ ။
သူတို႕ကို အေသအခ်ာၾကီး ၾကည္႕ေနရင္လည္း ေရႊနန္းဘံုက ၾကိဳက္မွာ မဟုတ္ဘူး ။ မသိမသာ တခ်က္တခ်က္ ၾကည္႕ရင္း ဖတ္လက္စ သတင္းစာကို ဆက္ဖတ္ေနသည္ ။
“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ .....”
အေနာက္က ေခၚသံေၾကာင္႕ လွည္႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
ဟင္ ....ငယ္ငယ္တံုးက အတန္းေဖၚ မီမီလွိဳင္ နဲ႕ ေရႊေရးလြင္လြင္ ...။
မီမီလွိဳင္ေရာ ေရႊေရး ေကာ မ်က္ႏွာေတြက မေက်နပ္ ေဒါသၿဖစ္ေနတဲ႕ ပံုေတြနဲ႕မို႕..“ မီမီလွိဳင္..ဘာၿဖစ္လာလဲ...” လို႕ သူေမးလိုက္သည္ ။
ေရႊေရးကေတာ႕ မ်က္ႏွာနီၿမန္းေနၿပီး သူ႕ကို အရမ္း မုန္းတီးေနတဲ႕ ပံုစံနဲ႕....။
“ နင္ ဘာေတြ လုပ္ေနလဲ နင္ အသိဆံုးေနမွာေပါ႕ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ....”
“ ငါက ဘာလုပ္ေနလို႕လဲ....”
“ နင္ ေရႊေရးကို ဘာေၾကာင္႕ မဆက္သြယ္တာလဲ..နင္ ေရွ႕တန္းက ၿပန္ေရာက္ေနတာ ၾကာၿပီ မဟုတ္လား ....”
မီမီလွိဳင္က ရန္စြယ္ေငါေငါနဲ႕ ရန္ေထာင္ေနသည္ ။
ေရႊေရးကေတာ႕ ႏွဳတ္ခမ္းစူၿပီး သူ႕ကို ေက်ာခိုင္းထားသည္ ။
“ ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ၾကပါအံုး..ဘာစားမလဲ...ငါမွာလိုက္မယ္ ...”
“ မစားခ်င္ပါဘူး..ထင္ေအာင္ေက်ာ္..နင္...ေရႊေရးကို သစၥာေဖါက္တဲ႕ကိစၥ..ငါတို႕ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးက မေက်နပ္ၾကဘူး....စန္းစန္းတင္႕တို႕ မူယာတို႕ကလည္း နင္႕ကို ရွာၿပီး ၀ိုင္းဆဲ
ၾကမလို႕ လုပ္ေနတာ...ဘာၿဖစ္တာလဲဟာ..ေရႊေရးက နင္႕ကို ဒီေလာက္ ခ်စ္တာ..နင္က ဘာလို႕ ေရႊေရးကို ခ်န္ခဲ႕ခ်င္တာလဲ....”
“ ဟာ..ငါ ဘာလုပ္လို႕လဲ..ငါ႕ကို ေဆးရံုမွာ ေရႊေရး လာေတြ႕တံုးက ေရႊေရးက စိတ္ဆိုးသြားလို႕ ငါ လဲ ေခ်ာ႕ဖို႕ဟာ အရွိန္ယူေနဆဲဟ..ငါ႕အလုပ္ေတြကလဲ မ်ားေနတာ....ငါ သစၥာမေဖါက္
ပါဘူး....”
ေရႊေရးက ေက်ာခိုင္းေနရာက လွည္႕လာၿပီး...“ ဘာသစၥာမေဖါက္တာလဲ..ငါ႕မ်က္စိနဲ႕ တပ္အပ္ ၿမင္တာ...ေကာင္စုတ္...မညာနဲ႕..” လို႕ အသံတုန္တုန္ နဲ႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။
“ ဘာၿမင္တာလဲ ေရႊေရးရယ္....နင္ ဘာေတြ ေၿပာေနတာလဲ...”
“ ဟြန္း....ေၿပာင္လိမ္ခ်င္ေနတယ္ ....နင္ ေစာ္တေယာက္ နဲ႕ ေရႊဘဲထဲ ၀င္သြားတာ ငါ ၿမင္လိုက္တယ္...”
“ ေအာ္..ဟာ...အဲဒါ ငါ အလုပ္လုပ္ေနတာ...အင္း..နင္ အထင္လြဲေနၿပီ...ေရႊေရး....”
သူ ခ်က္ခ်င္း မွတ္မိလိုက္သည္ ။
ေရႊနန္းဘံု ဘဲကင္စားခ်င္တယ္ ဆိုလို႕ သူ ကမ္းနားလမ္းေပၚက ေရႊဘဲ စားေသာက္ဆိုင္ကို လိုက္ပို႕တံုးက ေတြ႕လိုက္တာ ၿဖစ္မည္ ..။
“ အမေလး..ထင္ေအာင္ေက်ာ္ရယ္...မိန္းကေလးတေယာက္နဲ႕ စားေသာက္ဆိုင္ကုိ စံုတြဲခုတ္ သြားတာ အလုပ္လုပ္တာလား...ဘာအလုပ္လဲ...နင္က စစ္ဗိုလ္တေယာက္ပါ..နင္႕အလုပ္
က ေရွ႕တန္းမွာ စစ္သြားတိုက္ရတာ ဟဲ႕...ေရႊဘဲမွာ ဘာအလုပ္မ်ား ရွိလို႕လဲ ....”
မီမီလွိဳင္က ၀င္စြာေနတာ ...။
“ နင္တို႕ဟာက မရွိတာထက္ မသိတာခက္...ဆိုတဲ႕ စကားလိုဘဲ...မသိရင္လဲ ေမးၾက..အရမ္းေလ်ာက္ ေၿပာဆိုမေနၾကနဲ႕...ငါရွင္းၿပမယ္ .....အဲဒါ ငါ အလုပ္လုပ္ေနတာ..ငါ႕ကို ေဆးရံုက
ဆင္းၿပီး ေရွ႕တန္းကို ၿပန္မလႊတ္ေတာ႕ဘဲ လူၾကီးအိမ္ လံုၿခံဳေရး တာ၀န္ ေပးထားလို႕...“
“ ဘာ..လူၾကီးအိမ္..ဟုတ္လား ....”
“ ဟုတ္တယ္..အေရးၾကီးပုဂၢိဳလ္ အိမ္မွာ ငါ႕ကို တြဲထားတယ္ ....ဗီအိုင္ပီ လံုၿခံဳေရးေပါ႕ဟာ...နင္ေတြ႕လိုက္တာက ဗီအိုင္ပီရဲ႕ သမီး.....သူ႕ကို ငါ သြားေလရာ
လိုက္ေပးေနရတာ..ေဘာ္ဒီဂတ္ ေပါ႕....”
“ တကယ္ ဟုတ္လို႕လား ....”
“ ဟုတ္မွ သိပ္ဟုတ္..အခုလဲ ငါ တာ၀န္နဲ႕ဘဲ..ေဟာဟိုမွာ ၾကည္႕လိုက္..ဘဲနဲ႕ ထိုင္စကားေၿပာေနတာ အဲဒီ ဗီအိုင္ပီ ရဲ႕ သမီးဘဲ....”
မီမီလွိဳင္ေကာ ေရႊေရးလြင္လြင္ေကာ သူ ေမးေငါ႕ၿပရာကို ၾကည္႕လိုက္ၾကသည္ ။
မီမီလွိဳင္က “ ေရႊေရး..နင္ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ နဲ႕ ေတြ႕လိုက္တယ္ ဆိုတာ အဲဒီေစာ္လား...”
“ အင္း..ဟုတ္တယ္ ....”
ေရႊေရးက ေၿဖသည္ ။
ေရႊေရး နဲ႕ မီမီလွဳိင္တို႕ ေကာင္ေလးနဲ႕ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ တခစ္ခစ္နဲ႕ စကားေၿပာရင္း ပတ္၀န္းက်င္ကို ေမ႕ေလ်ာ႕ေနတဲ႕ ေရႊနန္းဘံုကို ေသေသခ်ာခ်ာ အကဲခတ္ ၾကည္႕ၾကသည္ ။
“ နင္က အၿမဲ တေကာက္ေကာက္ လိုက္ေနရတာလား ...”
“ အင္း..အမွန္က ေနာက္ကားတစီးနဲ႕ အဖြဲ႕နဲ႕ လိုက္ရတာဟ...သူက ဘဲနဲ႕ ေတြ႕မွာေၾကာင္႕ ငါ တေယာက္ထဲ လိုက္ဖို႕ ေၿပာလို႕....”
မီမီလွိဳင္က “ ကဲ ဒါၿဖင္႕ နင္ ရန္ကုန္ ေရာက္ေနတာ ေရႊေရးကို ဘာလို႕ မဆက္သြယ္လဲ..” လို႕ ေမးၿပန္သည္ ။
“ ငါလဲ လူၾကီးအိမ္မွာ လုပ္ေနရလို႕ မအားလို႕ပါဟာ...နင္တို႕ ငါ႕ကို အထင္လြဲၾကတာပါ..ငါ သစၥာ မေဖါက္ပါဘူး...ေရႊေရးကိုလည္း ၿပန္ေခ်ာ႕မလို႕ပါ....ေရႊေရး..ငါ႕ကို
စိတ္မဆိုးပါနဲ႕ေတာ႕ဟာ....”
ေရႊေရးရဲ႕ လက္ကေလးကို လွမ္းကိုင္ဖို႕ လုပ္ေပမယ္႕ ေရႊေရးက လက္ကို ရုတ္လိုက္သည္ ။
သူ႕ကို ေရႊေရးက ႏွဳတ္ခမ္းစူ မ်က္ေစာင္း ထိုးေနဆဲဘဲ ..။
မီမီလွိဳင္က “ ကဲ..ဒါဆိုရင္ ငါတို႕ သူငယ္ခ်င္းအုပ္စုေတြ စုၿပီး စားပြဲ က်င္းပၾကမယ္..နင္ လာခဲ႕....ငါ နင္႕ကို ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ ..” လို႕ ေၿပာသည္ ။
“ ေကာင္းၿပီ မီလွိဳင္..ငါ လာခဲ႕မယ္...ေရႊေရး..စိတ္ေၿပပါေတာ႕ဟာ....”
“ ေၿပဘူး...”
ေရႊေရးက မ်က္ႏွာကို တဖက္ကို လွည္႕ထားၿပီး ေၿပာလိုက္ေပမယ္႕ ေစာေစာကေလာက္ မၿပင္းထန္ေတာ႕တာမို႕ သူ နဲနဲေတာ႕ စိတ္ေကာက္ေၿပၿပီ လို႕ ယူဆမိသည္ ။
မီမီလွိဳင္က “ ကဲ နင္႕ ေဘာ္ဒီဂတ္ အလုပ္ နင္ ဆက္လုပ္လိုက္အံုး..ငါတို႕ သြားေတာ႕မယ္....” လို႕ ႏုတ္ဆက္သည္ ။
သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ဆိုင္ထဲက ထြက္သြားၿပီးတာနဲ႕ ေရႊနန္းဘံုတို႕ ထိုင္ေနတဲ႕ ဖက္ကို သူ လွမ္းၾကည္႕လိုက္သည္ ။
“ ဟာ..ေရႊနန္းဘံု..စားပြဲမွာ မရွိေတာ႕ဘူး ......”
သူ ေရႊေရးနဲ႕ မီမီလွိဳင္တို႕နဲ႕ စကားေၿပာေနတဲ႕အခ်ိန္ ေရႊနန္းဘံု လစ္သြားၿပီ ....။
သူ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ပူ အလုပ္မ်ားၿပီ ။
ေရႊနန္းဘံု ဘဲနဲ႕ ဒိုးသြားၿပီ ...။
ဒါေၾကာင္႕ ေရႊနန္းဘံုကို အရင္က စီကရူရတီ ဒီေတးလ္ လိုက္ၾကရသူေတြက “ မလြယ္ဘူး ..” လို႕ ညည္းၾကတာကိုး ။
ေရႊနန္းဘံု နဲ႕ ေတြ႕လိုက္ရတဲ႕ ေကာင္ေလး က အင္းလ်ားၿမိဳင္ မွာ ေနတဲ႕ “ ထက္အာကာၿမင္႕ ” ဆိုတာ သိရသည္ ။ ထက္အာကာၿမင္႕ သည္ ႏိုင္ငံၿခားသေဘၤာသား ဆိုတာနဲ႕ သူ႕အေဖ
က ေရႊနန္းဘံုရဲ႕ အေဖေလာက္ မၿမင္႕မားေပမယ္႕ ဌာနတခုက ဦးေဆာင္ညႊန္မွဴး တေယာက္ ဆိုတာကိုလည္း သိရသည္ ။
အင္းလ်ားၿမိဳင္က ထက္အာကာၿမင္႕တို႕ ၿခံ၀င္းၾကီး အၿပင္ကို သူနဲ႕အဖြဲ႕သားေတြ ေရာက္သြားၾကတဲ႕အခါ ေရႊနန္းဘံုရဲ႕ကားေလးကို ၿခံ၀င္းထဲမွာ ေတြ႕ၾကရသည္ ။
ေနာင္ဆိုရင္ ေရႊနန္းဘံု ေခၚလို႕ သူတေယာက္ထဲ လိုက္သြားခဲ႕ရရင္ေတာင္ အေနာက္က အဖြဲ႕သားတခ်ိ ဳ႕ကို ကားတစီးနဲ႕ လိုက္ဖို႕ ဗိုလ္မွဴးလြန္းေမာင္က သူတို႕ကို ညႊန္ၾကားေတာ႕သည္ ။
ေရႊနန္းဘံုသည္ ထက္အာကာၿမင္႕ အိမ္ထဲကေန ေတာ္ေတာ္နဲ႕ ၿပန္ထြက္မလာဘူး ။
အင္း...ငါလဲ ကေလးထိန္း ၿဖစ္ေနပါလား ...။
ဒါက စိတ္ထဲမွာ ေတြးလိုက္တာပါ ။
သူ႕တိုက္ခန္းကို ၿပန္ေရာက္ေတာ႕ သူသည္ နံမည္မွာ ေရႊပါတဲ႕ မိန္းမႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ၾကံဳဆံု ဆက္ဆံေနရပါလား ဆိုတာကို ေတြးမိလိုက္သည္ ။
ေရႊနန္းဘံု ဆိုတဲ႕ “ လူၾကီးသမီး ” ရယ္...ငယ္ငယ္ထဲက ခ်စ္သူ ၿဖစ္ခဲ႕တဲ႕ “ ေရႊေရးလြင္လြင္ ” ရယ္ ...။
တေနကုန္ စိတ္အိုက္ခဲ႕ရသမွ် ေရေအးေအးနဲ႕ ေရခ်ိ ဳး...ေရခဲေသတၱာထဲက “ ၿမန္မာဘီယာ” ေအးေအးစက္စက္ ကို ထုတ္ ေမာ႕သည္ ။ တခုခု ၀ါးစရာ ရွာေတာ႕ ေၿမပဲေလွာ္ထုပ္ ေတြ႕သည္ ။
ေၿမပဲဆံ နဲနဲကို ပါးစပ္ထဲ ပစ္ထည္႕ ၀ါးေနခိုက္ ဖုန္းက အသံၿမည္လာသည္ ။
သည္ တိုက္ခန္းမွာ သူေနတယ္သာ ဆိုရသည္ ။ ည ၿပန္အိပ္ရံုေလာက္ဘဲေလ ..။ အခုလဲ လူၾကီးအိမ္က ေခၚၿပန္ၿပီ ထင္ပါရဲ႕ .....။
“ အမိန္႕ရွိပါ..ထင္ေအာင္ေက်ာ္ပါ ...”
“ ဟဲ႕..ထင္ေအာင္ေက်ာ္..ငါပါ....”
မီမီလွိဳင္ ...။
“ ေအး..ေၿပာ...မီလွိဳင္....”
“ ငါ လိုက္ လူစုၾကည္႕တာ ဒီတနဂၤေႏြေန႕ အိုေကတယ္..ဒို႕တေတြ တေနရာရာမွာ စုၾကမယ္..ေလွာ္ကားၿဖစ္ၿဖစ္...သြားၿပီး ပစ္ကနစ္ေပါ႕ဟာ...စားၾကေပ်ာ္ၾကမယ္....နင္ ပါမွ လုပ္မွာ...”
“ မီလွိဳင္..ငါက ငါ႕ကိုယ္ငါ ပိုင္တာ မဟုတ္ဘူး ....လူၾကီးနားမွာ လုပ္ေနရတယ္ ဆိုတာ ငါေၿပာထားသားဘဲ ....”
“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္..မရဘူးဟာ..နင္ ပါရမယ္....ေရႊေရး ကို နင္ ပစ္ထားေနခဲ႕တာ ၾကာၿပီ...အခုပြဲကလည္း နင္နဲ႕ ေရႊေရးကို ၿပန္ေပါင္းထုပ္ေပးတဲ႕ ပြဲ...ငါတို႕ အားလံုးက နင္႕ကို ေရႊေရးနဲ႕
ၿပန္ အဆင္ေၿပေစခ်င္ၾကတယ္..နင္တို႕ လက္ထပ္လိုက္ၾကတာကို ငါတို႕ ၿမင္ခ်င္ေတြ႕ခ်င္ၾကတယ္ဟဲ႕ ....”
“ ေအး...ငါ ၾကိဳးစားမယ္..မီလွိဳင္ ....”
“ မၾကိဳးစားနဲ႕ ...လာခဲ႕..ခုထဲက ခြင္႕ယူထားေပါ႕ဟာ.....နင္ကလဲ....”
မီလွိဳင္ကေတာ႕ ဇြတ္ၾကီးဘဲ...။ ငယ္ငယ္ကလိုဘဲ အာက်ယ္ေနဆဲဘဲ ...။
“ နင္႕ကို ေရႊေရးက စိတ္ေၿပသြားၿပီ..ထင္ေအာင္ေက်ာ္....ဟီး....သူက နင္နဲ႕ ေတြ႕ခ်င္ေနတာ...ဟိတ္..ငါေၿပာၿပတယ္ လို႕လဲ သြားေၿပာမေနနဲ႕အံုး ....”
မီလွိဳင္႕စကားေၾကာင္႕ ေရႊေရး နဲ႕ ၿပန္အဆင္ေၿပရမွာကို သူ ၀မ္းသာမိသည္ ။ သို႕ေသာ္ စစ္တပ္က အတင္း ထြက္ခိုင္းၿပီး ပြဲရံုေတြ ဆိုင္ေတြ ဦးစီးခိုင္းမွာကိုေတာ႕ သူ မၾကိဳက္ဘူး ။
မီမီလွိဳင္ ဖုန္းခ်သြားအၿပီး ေနာက္ထပ္ ဘီယာတလံုး ထပ္ထုတ္ယူေနတံုးမွာဘဲ ဖုန္းထပ္ၿမည္လာၿပန္သည္ ။
မီလွိဳင္ ထပ္ေခၚတာမ်ားလား ...။
“ အမိန္႕ရွိပါ..ထင္ေအာာင္ေက်ာ္ ပါ ....”
“ ခိခိခိ ....”
ရယ္သံ ကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ဘယ္သူပါလိမ္႕ ...။ ေရႊနန္းဘံုမ်ားလား ....။
“ ဟိတ္....ဗိုလ္ၾကီး .....ေပ်ာက္လွခ်ည္လား .....”
ေအာ္..ေဒၚေအမီသြင္ ....။
ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕ရဲ႕ ေဘာ္ဒါအရင္းအၿခာ ေဒၚေအမီသြင္ ....။
သူ႕အေနၿဖင္႕ စိန္နားကပ္ေရာင္နဲ႕ ပါးေၿပာင္ေနေသာ ေဒၚေအမီသြင္တို႕ကိုလည္း ေလးစားရပါသည္ ။ ၿပာၿပာသလဲ လုပ္ရပါသည္ ။
ေဒၚေအမီသြင္က ...“ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္....အားလား ....” လို႕ ေမးလိုက္သည္ ။
“ အခုလား....ေဒၚေအမီသြင္...အားပါတယ္....”
“ ဘာလုပ္ေနလဲ...”
“ အဟဲ..ဘီယာ ထိုင္ေသာက္ေနတယ္ ....”
“ ဟြန္း..ၾကည္႕စမ္း...အလုပ္ၾကီးအကိုင္ၾကီး လုပ္ေနတယ္ေပါ႕ေလ..ဒို႕ေတြကိုေတာ႕ သူမေခၚဘူး....”
“ ေခၚပါတယ္....ေဒၚေအမီသြင္....အဟဲ...”
“ ေဟ႕..ေဒၚေအမီသြင္..ေဒၚေအမီသြင္နဲ႕..တစိမ္းဆန္လိုက္တာကြာ....ေအမီလို႕ဘဲ ေခၚစမ္းပါ....”
“ ဟုတ္...မမေအမီ ...”
သူ ဒီလို ေခၚလိုက္ေတာ႕ ေဒၚေအမီသြင္ ရယ္သည္ ။ သေဘာက်သြားသည္ ။
“ အားရင္ မမဆီကို ခဏ လာခဲ႕ပါလား...မမကို တေနရာ ကားေမာင္းပို႕ေပးမလား...”
“ ဟုတ္..ရပါတယ္...မမ.....”
သူ အ၀တ္အစားလဲၿပီး ေဒၚေအမီသြင္႕ဆီကို ထြက္ခဲ႕သည္ ။ သူရထားတဲ႕ တပတ္ရစ္ မာဇဒါဂ်စ္ အစိမ္းေရာင္ကားနဲ႕ ....။
ေဒၚေအမီသြင္က သူ႕ကို ဆိုင္တဆိုင္မွာ လာေခၚခိုင္းတာ ...။
ေက်ာက္ကုန္းရပ္ကြက္ထဲက စားေသာက္ဆိုင္ တဆိုင္ ၿဖစ္သည္ ။ သူေရာက္သြားေတာ႕ အဆင္သင္႕ အေပါက္၀မွာ ေစာင္႕ေနတဲ႕ ေဒၚေအမီသြင္ ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
“ သူ ၿမန္သားဘဲ ....”
ေဒၚေအမီသြင္ ကားေပၚ လွမ္း တက္လိုက္ခ်ိန္မွာဘဲ သူမပါးစပ္က အရက္နံ႕ေတြ ေထာင္းကနဲ ရလိုက္သည္ ။
“ ဟိတ္..သူနဲ႕ တေနရာရာမွာ တခုခုသြား စားခ်င္တယ္ .....”
“ မမ ဒီဆိုင္မွာ မစားခဲ႕ရေသးဘူးလား ....”
“ အင္း..မစားရေသးဘူး..ေသာက္ဘဲ ေသာက္တာ...ဟင္းဟင္း...ဘာလဲ...သူက မမကို မေကြ်းခ်င္လို႕လား ...”
“ မဟုတ္ပါဘူး....မမ....ေကြ်းခ်င္ပါတယ္ .....”
“ အင္း..ဒါဆို....မမကို ဘယ္ဆိုင္ ေခၚသြားမွာလဲ....”
“ မမၾကိဳက္တဲ႕ ဆိုင္ကို သြားပါ....”
“ အင္း.....မမၾကိဳက္တာ.....ဆိုရင္...အင္း......ကိုးမိုင္က န၀ရတ္ကိုးသြယ္...ကို သြားမလား ....”
“ သြားေလ...မမ....”
ေဒၚေရႊစင္သန္႕ မ်က္ႏွာနဲ႕ သူ႕ေဘာ္ဒါ ေဒၚေအမီသြင္ ကို ဖါးထားရမည္ ။
န၀ရတ္ကိုးသြယ္ ..သည္ က်ယ္၀န္းတဲ႕ ၿခံၾကီးထဲ ဖြင္႕ထားတဲ႕ စားေသာက္ဆိုင္ ၿဖစ္သည္ ။
ေဒၚေအမီသြင္က ခန္းမက်ယ္ၾကီးထဲမွာ လူေတြ မ်ားလြန္းၿပီး သူ႕ကို သိတဲ႕လူေတြလဲ အမ်ားၾကီး ပါႏိုင္တာေၾကာင္႕ သီးသန္႕ခန္းတခန္းကို သြားၾကရေအာင္ လို႕ သူ႕ကို ေၿပာသည္ ။
န၀ရတ္ကိုးသြယ္ မွာ သီးသန္႕ခန္းေတြ အမ်ားၾကီး စီစဥ္ထားေပးတာမို႕ သူနဲ႕ ေဒၚေအမီသြင္တို႕ သီးသန္႕ခန္းတခန္း ရသည္ ။
ေဒၚေအမီသြင္က မာတီးနီး ေသာက္ခ်င္သည္ လို႕ ေၿပာသည္ ။
စားပြဲထိုးေလးကို မာတီးနီးနဲ႕ ဒိန္ခဲတံုး..စပ်စ္သီး ေတြ မွာလိုက္သည္ ။
ေဒၚေအမီသြင္က ညဳတုတုနဲ႕ သူ႕ကို စိုက္ၾကည္႕ၿပီး....“ ေက်ာ္နဲ႕ အခုလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႕ခ်င္ေနမိတာ ေက်ာ္နဲ႕ စေတြ႕ကထဲကပါဘဲကြာ .....” လို႕ ေၿပာသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္
သည္ သူ႕ကို “ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္ ” လို႕ ေခၚေနရာက “ ေက်ာ္ ” လို႕ ေၿပာင္းလဲ ေခၚဆိုလိုက္တာကိုလည္း သတိၿပဳမိလိုက္သည္ ။
သူ႕လက္ေမာင္းကို အက်ၤ ီ အေပၚကေန လက္သဲေလးေတြနဲ႕ ကုတ္ၿခစ္ လိုက္တာကလည္း ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ ပညာခန္းတခန္း ၿဖစ္လိမ္႕မည္ ..။
“ မမေယာက်္ား....အခု ယူအက္စ္မွာ ေလ ...ၾကာအံုးမွာ ....သူကလည္း မရွိ ...မင္းတို႕ မမ.. ေရႊၿဖဴသန္႕ကလည္း မရွိနဲ႕ မမမွာ တေယာက္ထဲ ၿဖစ္ေနရတာ....”
ေဒၚေရႊၿဖဴသန္႕သည္ လူၾကီးနဲ႕အတူ ႏို္င္ငံၿခားကို လိုက္ပါသြားသည္ ။
မာတီးနီး တပုလင္းကို ဒိန္ခဲ၀ါ၀ါ အတံုးကေလးေတြ နဲ႕ စပ်စ္သီး အစိမ္းေရာင္ေလးေတြနဲ႕ ၿမည္းၾကသည္ ။
လြတ္လပ္တဲ႕ သီးသန္႕ အခန္းထဲမွာမို႕ ေဒၚေအမီသင္က ေတာ္ေတာ္႕ကို ရဲတင္းသည္ ။ “ ေက်ာ္ ....မမကို ခင္လားဟင္ ...” ဆိုၿပီး သူ႕အနားကို အတင္း တိုးကပ္လာသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္
ဆီက တန္ဖိုးၾကီး ေရႊေမႊးအနံ႕က သူ႕ကို ၿမွဴဆြယ္ေနသည္ ။ဟိုက္လြန္းတဲ႕ အက်ၤ ီေၾကာင္႕ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ ရင္စိုင္ၿဖဴၿဖဴ ေတြကို တ၀က္ေလာက္ ေတြ႕ၿမင္ေန၇သည္ ။
“ ေမးေနတယ္ေလ..ေက်ာ္....မမကို ခင္လားလို႕...”
“ ခင္ပါတယ္...မမ....”
“ မမ သိပ္ အထီးက်န္ဆန္တာဘဲ ေက်ာ္၇ယ္ ....မမ.....မမ ေလ ....တေယာက္ထဲ ကြန္လြန္ခဲ႕ရတဲ႕ ညေတြ မ်ားခဲ႕ရတယ္ကြာ..မမ ေယာက်္ားက ဘန္ေကာက္မွာ စေမာလ္ေလးနဲ႕ ေပ်ာ္ေန
တဲ႕အခ်ိန္ မမကေတာ႕ တေယာက္ထဲ...သိလား ..ဟြန္း .....ကံၾကမၼာက သိပ္ ရက္စက္တာဘဲ ....”
ေဒၚေအမီသြင္သည္ သူ႕အနားကို တိုးကပ္လာၿပီး သူ႕ရင္ခြင္ထဲကို ၀င္လိုက္ၿပီ ...။
“ မမကို ဖက္ထားေပးပါလား ေက်ာ္ ....”
အလိုက္သင္႕ ဖက္ထားေပးလိုက္ေတာ႕ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ သူ႕ကို ဖက္ထားတဲ႕ လက္က လက္သဲေတြက သူ႕ေက်ာၿပင္ကို ၿခစ္ကုတ္ေတာ႕တာဘဲ ...။
“ ေက်ာ္ ....မမကို နမ္းစမ္းပါကြာ....”
ႏွဳတ္ခမ္းနီရဲရဲေတြက သူ႕ႏွဳတ္ခမ္းဆီကို တိုးကပ္လာသည္ ။
ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း စုတ္မိသြားၾကၿပီ ....။
ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ လ်ာေလးက သူ႕ပါးစပ္ထဲ ေရာက္ရွိၿပီး အၿငိမ္မေနဘူး ...။
တေယာက္နဲ႕ တေယာက္လဲ ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္မိေနၾကသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ လက္တဖက္က သူ႕ေပါင္တဖက္ကို ပြတ္ေနသည္ ။ သူကလည္း ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ တင္ပါးအိအိၾကီးေတြကို
ပြတ္သပ္မိေနသည္ ။
“ ေက်ာ္ရယ္ ....မမ ေပ်ာ္လိုက္တာ....ေက်ာ္ဟာ မမ ဘ၀ကိုစိုေၿပေစမယ္႕ သူတေယာက္ ဆိုတာ မမ ယံုၾကည္တယ္ ....”
ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ လက္က သူ႕ေပါင္ၾကားဂြဆံုေနရာကို ေရာက္သြားသည္ ။
သံမဏိေခ်ာင္းၾကီးလို မာေက်ာေနၿပီ ၿဖစ္တဲ႕ သူ႕လက္နက္ၾကီးကို ထိကိုင္ ပြတ္သပ္လိုက္တဲ႕ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာသည္ ၿပင္းထန္တဲ႕ ကာမစိတ္ေတြေၾကာင္႕ နီရဲေနသလို စေတာ္ဘ
ယ္ရီေရာင္ ႏွဳတ္ခမ္းနီဆိုးေဆး ဆိုးထားတဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္း ထူၿပဲၿပဲေတြကလည္း တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္ ။
( ေက်ာ္...ေက်ာ္႕ဟာက အၾကီးၾကီးဘဲကြယ္ ....မမ ထင္ေတာ႕ ထင္သား....ေက်ာ္႕ကိုေလ ...မမ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းထဲက စိတ္၀င္စားခဲ႕တာ .....)
ေဒၚေအမီသြင္သည္ ပါးစပ္က တတြတ္တြတ္ ေၿပာေနသလို သူမရဲ႕ လက္ေတြကလည္း ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဆြဲခ်ေနသည္ ။ သူကလည္း ေဒၚေအမီသြင္ အဆင္ေၿပေစဖို႕ ဖင္ကိုၾကြေပး
ၿပီး သူ႕ေဘာင္းဘီကို ေအာက္ကို ေလ်ာခ်ေပးလိုက္ေတာ႕ ေဒၚေအမီသြင္လည္း အတြင္းခံေဘာင္းဘီေအာက္က ထၾကြေနတဲ႕ သူ႕လိင္တန္ကို ဖ်စ္ညွစ္ ဆုပ္နယ္ေနသည္ ။
( လွလိုက္တဲ႕ ဟာၾကီး ကြယ္ ....ဟင္းဟင္း .....)
ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ ပြတ္သပ္ ကိုင္တြယ္ေနတာေတြေၾကာင္႕ သူ႕စိတ္ေတြ ထိန္းလို႕ မရေတာ႕ ..။ သူမ ၀တ္ထားတဲ႕ အသားေပ်ာ႕ေပ်ာ႕႕ ပြပြ အက်ၤ ီ ေအာက္ကေန လက္လွိဳသြင္းလိုက္
ၿပီး ရင္သားေတြကို စမ္းလိုက္မိသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္က သူက တုန္႕ၿပန္ကိုင္တြယ္လာတာကို ေက်နပ္သလို ၿပံဳးလိုက္ၿပီး ဘရာစီယာကို ၿဖဳတ္ေပးလိုက္သည္ ။ မာတင္းေထာင္ေနတဲ႕
ႏု႕သီးေခါင္း အဖုေလးေတြကို စမ္းမိလိုက္လို႕ လက္မနဲ႕ ဖိဖိ ပြတ္ေနတဲ႕ အခ်ိန္ ေဒၚေအမီသြင္က သူ႕အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္ဖို႕ ၾကိဳးစားၿပန္သည္ ။ ေစာေစာကလိုဘဲ ဖင္ၾကြေပး
ၿပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္ေပးလိုက္သည္ ။
နီညိဳညိဳ အတန္ေခ်ာင္း တုတ္တုတ္ၾကီး ဘြားကနဲ ေပၚလာသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္က ( အမေလး...ၾကီးလိုက္တာ..မမ လင္ၾကီးရဲ႕ ဟာနဲ႕ တၿခားစီဘဲ....) လို႕ အံ႕ၾသစြာနဲ႕ ေၿပာလိုက္
ရင္း သူ႕လိင္ေခ်ာင္းၾကီးကို အငမ္းမရဘဲ ဆြဲကိုင္လိုက္သည္ ။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္သည္ ၿပင္းထန္လြန္းေနတဲ႕ ကာမစိတ္ေတြေၾကာင္႕ ပတ္၀န္းက်င္ကိုလည္း ဂရုမစိုက္ သတိမမူၾကေ
တာ႕ ။ သီးသန္႕ခန္းေလးထဲမွာ လြတ္လပ္ေနလို႕ ၿဖစ္ခ်င္တိုင္း ၿဖစ္ပ်က္ေနၾကေပမယ္႕ ဆိုင္က ၀န္ထမ္း စားပြဲထိုးေတြ အခ်ိန္မေရြး အေၾကာင္းတခုခုနဲ႕ ၀င္ေရာက္လာႏိုင္သည္ေလ ။
ေဒၚေအမီသြင္က လိင္တန္ထိပ္ပိုင္း အထစ္ၾကီးကို ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ေပးေနသည္ ။ သူကလည္း ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ ဆူၿဖိဳးတဲ႕ ႏို႕လွလွၾကီးေတြကို အားရပါးရဘဲ ဆုပ္နယ္ေနမိသည္ ။
( မမ......နမ္းေပးရမလားဟင္ ......)
တုန္ခါေနတဲ႕ အသံေလးနဲ႕ သူ႕ကို ေမးလိုက္တာေၾကာင္႕...( ဟုတ္...မမ.....) လို႕ ၿပန္ေၿဖမိသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္ ပုေလြမွဳတ္ေပးေတာ႕မွာကို သိလိုက္တာနဲ႕ မာေက်ာ ေတာင္မ
တ္ၿပီးသား သူ႕လိင္တန္သည္ ပိုမိုၾကီးထြား သန္မာလာသလို ထင္လိုက္ရသည္ ။
ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေတြက လိင္တန္ကို ငံုလိုက္ၿပီ ....။
ေဒၚေအမီသြင္သည္ အေတြ႕အၾကံဳ မရွိတဲ႕ အပ်ိ ဳ ဖ်န္း အရိုင္းေလး တေယာက္ မဟုတ္ဘဲ ၀ါရးင္႕ ကြ်မ္းက်င္ေနတဲ႕ ကေတာ္ၾကီး တေယာက္မို႕ သူ႕လိင္ေခ်ာင္းကို လွလွပပၾကီး စုတ္ေ
ပး ပါၿပီ ..။
( အိုး...မမရယ္...ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ ......)
လိင္တန္ အရင္းပိုင္းကို လက္တဖက္နဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အားရပါးရ စုပ္ေနတဲ႕ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ ႏို႕ၾကီးေတြကိုလည္း သူက စိတ္ၾကိဳက္ ကိုင္တြယ္ေနမိရသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ လ်ာက
သူ႕လိင္တန္ထိပ္ပိုင္းကို ဖိဖိ ကလိေပးေနသည္ ။ ကြ်မ္းလိုက္တဲ႕ ပုေလြ ....။
တအားကို စိတ္ေတြ ထၾကြ ..အရသာကလည္း ေကာင္းလွတာေၾကာင္႕ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲကို ၿပန္လည္ ထိုးေညွာင္႕ေပးေနမသည္ ။
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ သီးသန္႕အခန္းေလးထဲ တခ်က္တခ်က္ ၿပြတ္ၿပြတ္ ၿပတ္ၿပတ္ အသံေတြ ၾကားေနရသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ လက္တဖက္က သူ႕ေဂြးဥႏွစ္လံုးကို ပြတ္သပ္ေပးေနသ
ည္ ။
ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ ထမိန္က ေၿပကြ်တ္ေနသည္ ။ ႏို႕ၾကီးေတြကို အားရေအာင္ နယ္ဖတ္ၿပီးေနၿပီမို႕ ေၿပေနတဲ႕ ထမိန္ထဲ လက္သြင္းၿပီး ေပါင္တန္ေတြ ၾကားထဲကို စမ္းလိုက္သည္ ။
ေဒၚေအမီသြင္က သူ႕လက္ ၀င္သာေအာင္ သူမေပါင္တန္ေတြကို ကားေပးလိုက္သည္ ။ ေပါင္ၾကားက အေမႊးေလးေတြကို စမ္းမိလိုက္တာေၾကာင္႕ ေဒၚေအမီသြင္သည္ ထမီေအာက္
မွာ ဘာမွ ခံမ၀တ္ထားဘူးဆိုတာကို သိလိုက္ရသည္ ။ ေဖါင္းမို႕တဲ႕ ဆီးခံုၾကီးသည္ အေရေတြနဲ႕ စိုစိုရႊဲေနသည္ ။
အကြဲေၾကာင္း အဖုတ္ၾကီးကို သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြက ဖြဖြေလး စမ္းၾကည္႕ေနတဲ႕ အခ်ိန္ ေဒၚေအမီသြင္ကလည္း သူ႕လိင္တန္ကို အားရပါးရကို စုတ္ေနသည္ ။
ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ အဖုတ္ အတြင္းသားေတြက ႏူးညံ႕လွသည္ ။ အေရေတြ ရႊဲေနတာေၾကာင္႕ သူ႕လက္ညွိဳးက အခက္အခဲ မရွိလွဘဲ အဖုတ္ထဲကို တိုး၀င္သြားႏိုင္သည္ ။ လိင္ေခ်ာင္း
ကို စုတ္ေနတဲ႕ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြ ေမွးမွိတ္သြားတာ သူ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
အဖုတ္ထဲ ၀င္ေရာက္ေနတဲ႕ သူ႕ လက္ညွိဳးက အၿငိမ္မေနဘဲ ေမႊေႏွာက္ေပးေနသလို လိင္တန္ကို စုတ္ေနတာကလည္း ပိုပို ၿမန္ဆန္လာသည္ ။
( အား...အား.......ေကာင္းလိုက္တာ ....မမရယ္ .....)
ေဒၚေအမီသြင္ အစြမ္းကုန္ ပညာေတြ ၿပသေနၿပီ ...။
အိုး..တအားေကာင္းသြားတယ္ ...။ အား...အား.....ဒီအတိုင္း ဆိုရင္ မလြယ္ဘူး ...။ ေကာင္းလြန္းေနၿပီ ...။ အိုး...မမ.....မမ......ေရေရလည္လည္ ကလိေပးေနတယ္.......။
( မမ....မမ....ေတာ္ၿပီ....က်ေနာ္...က်ေနာ္....တအား...ေကာင္းေနၿပီ.....)
သူ႕ လိင္ေခ်ာင္းကို ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲက ၿပန္ထုတ္ယူဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္ေပမယ္႕ ေဒၚေအမီသြင္က ခြင္႕မၿပဳဘူး ..။ ထုတ္ခြင္႕ မေပးတဲ႕အၿပင္ ဖိဖိ စုပ္ေပးလိုက္သည္ ။
( အားးးးး.........)
မထိန္းႏိုင္ေတာ႕ဘူး ...။ သုတ္ေရေတြ တၿပံဳၾကီး ပန္းထြက္သြားသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာလည္း ေဒၚေအမီသြင္က ဆက္ စုပ္ေနတံုးဘဲ ....။
ေကာင္းခ်က္က ရာႏွဳန္းၿပည္႕ဘဲ...။ ေယာင္ယမ္းၿပီး ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ ေခါင္းကို ဖမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္မိရသည္ ။
ေဒၚေအမီသြင္သည္ သုတ္ေရေတြကို ၿမိဳခ်ပစ္လိုက္တာကိုလည္း ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
( ေကာင္းသြားလား ေက်ာ္ ....)
( အင္း...တရမ္းေကာင္းတာဘဲ...မမ ရယ္ ....)
( ေက်ာ္ေကာင္းေအာင္ မမ အၿမဲ လုပ္ေပးမယ္ သိလား .....)
ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ ကိုယ္လံုးကို ဆြဲ ဖက္ထားလိုက္မိသည္ ။
သူ႕ကို ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးတဲ႕ ေဒၚေအမီသြင္ကို သူကလည္း ေကာင္းတာေတြ ၿပန္လုပ္ေပးအံုးမည္ လို႕ သူ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္ ။
ေရႊနန္းဘံု ဘရိတ္ဖတ္စ္ စားေနသည္ ။
ခါတိုင္းလို ထမင္းေၾကာ္တို႕ ၾကက္ဥေၾကာ္တို႕ မဟုတ္ဘူး ။
ပါးပါးလွီးေပးထားတဲ႕ ပန္းသီးစိပ္ေလးေတြ ရယ္..သေဘၤာသီး စိပ္ေလးေတြရယ္.....အိမ္မွာ ညွစ္တဲ႕လိမ္ေမာ္ရည္ တခြက္ရယ္ ....။
ေရႊနန္းဘံု ပိန္ခ်င္ေနသည္ ။ ၀ိတ္ခ်ေနသည္ ။ ထက္အာကာမိုးၿမင္႕ နဲ႕ ညိေနတဲ႕အခ်ိန္ ေရႊနန္းဘံု ကိုယ္လံုး လွခ်င္သည္ ။ ထက္အာကာမိုးၿမင္႕က ပိန္သည္ ။ ဘိုက္ခ်ပ္သည္ ။
အခုလည္း ထက္အာကာမိုးၿမင္႕နဲ႕ သြားေတြ႕မလို႕ ...။
ညက သူနဲ႕ ဖုန္း အၾကာၾကီး ေၿပာၾကသည္ ။ ထက္အာကာၿမင္႕က ဒီေန႕ ေတြ႕ၾကဖို႕ ေတာင္းဆိုသည္ ။
ေရႊနန္းဘံုကလည္း သူနဲ႕ ေတြ႔ခ်င္ေနတာပါဘဲ ..။ လက္သြက္တဲ႕ ထက္အာကာၿမင္႕ ရဲ႕ အဖက္အေပြ႕ေတြ အကိုင္အတြယ္ေတြမွာ ေရႊနန္းဘံု သာယာေနမိတာ ၾကာၿပီ ..။
ဒီေန႕ ေတြ႕မွာက အၿပင္မွာ မဟုတ္ဘူး ။ အၿပင္မွာ ေတြ႕ၾကရင္ လူေတြ ၀ိုင္းၾကည္႕တာ ခံရသည္ ။ ထက္အာကာၿမင္႕က အရပ္ၿမင္႕ၿမင္႕ ပိန္ခ်ပ္ခ်ပ္ အသာၿဖဴၿဖဴ နဲ႕ ၀တ္တာစားတာက
လည္း ႏိုင္ငံၿခား အေခါက္ေခါက္ ထြက္ေနတဲ႕ သေဘၤာသား တေယာက္မို႕ သားနား သည္ ။
ေရႊနန္းဘံုနဲ႕ ထက္အာကာၿမင္႕တို႕ တြဲသြားရင္ လူေတြက ရုပ္ရွင္မင္းသားနဲ႕ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးေတြမ်ားလား ဆိုၿပီး ၀ိုင္းအံုၾကည္႕ၾကသည္ ။ ေရႊနန္းဘံုကလည္း အေနာက္က ကားတစီး
နဲ႕ လံုၿခံုေရးလိုက္ပါၾကတဲ႕ လူေတြ နဲ႕ ဆိုေတာ႕ မလြတ္မလပ္ ၿဖစ္ၾကရသည္ ။
ညက ထက္အာကာၿမင္႕က ေၿပာသည္ ။ သူ႕အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိၾကဘူး.....တဲ႕ ..။
ထက္အာကာၿမင္႕ရဲ႕ အေဖ နဲ႕ အေမ က အထက္ၿမန္မာၿပည္ကို သြားေနၾကသည္ ...တဲ႕...။
ေရႊနန္းဘံုနဲ႕ သူနဲ႕ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အိမ္မွာဘဲ ေတြ႕ၾကရေအာင္......တဲ႕...။ ေရႊနန္းဘံုက သေဘာတူသည္ ။ သူ႕အနမ္းေတြ အကိုင္ေတြကို ေရႊနန္းဘံု ေတာင္႕တလိုလားေနမိ
သည္ မဟုတ္လား ....။
ဒါေၾကာင္႕ ဒီေန႕ မနက္ ေစာေစာ ေရႊနန္းဘံု အိပ္ရာက ထတာနဲ႕ ကိုယ္လက္ ေလ႕က်င္႕ခန္းေတြ လုပ္ၿပီးတာနဲ႕ ေရခ်ိ ဳးသည္ ။ တကိုယ္လံုးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ပြတ္တိုက္ၿပီး သန္႕စင္
သည္ ။ သူ ကိုင္တဲ႕အခါ မနံေစဖို႕....။
ဘရိတ္ဖတ္စ္ကိုလည္း ၀ိတ္တက္ေစတဲ႕ဟာေတြ မစားေတာ႕..။ မစားေတာ႕တာ ၾကာပါၿပီ ..။ ထက္အာကာၿမင္႕နဲ႕ စ ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ႕ အခ်ိန္ထဲကပါ...။
( ကား အဆင္သင္႕ ၿဖစ္ပါၿပီ...မမေလး ....)
အိမ္ေဖၚမေလး ေနာ္ေဖြး လာေၿပာလို႕ ထမင္းစား စားပြဲၾကီးက ထလိုက္သည္ ။
ေရႊနန္းဘံုတို႕ အိမ္မွာ ေရႊနန္းဘံုကို လူတိုင္းက ဖူးဖူးမွဳတ္ထားၾကတာ ..။ ေရႊနန္းဘံုကို ဒက္ဒီ မာမီတို႕က တအားခ်စ္ၿပီး တအား အလိုလိုက္ၾကတာကို အိမ္သားေတြ အိမ္ေစေတြက
သိၾကလို႕ ။
တိုက္ေရွ႕ကို ေရာက္ေတာ႕ အ၀ါေရာင္ မာဇဒါ၃၂၃ကားေလးရဲ႕ ေပၚမွာ ယဥ္ေမာင္း ဆရာသိန္းဆိုင္ အဆင္သင္႕ ကားစက္ႏွိဳးၿပီးသား နဲ႕ ေစာင္႕ဆိုင္းေနတာကို ေတြ႕ရသည္ ။
ဒီကား အေနာက္မွာေတာ႕ မာဇဒါ ၁၃၀၀ ဗင္ကားၿပာေလး က ရွိေနသည္ ။
ဗိုလ္ၾကီး ထင္ေအာင္ေက်ာ္နဲ႕ အဖြဲ႕က ကားထဲမွာ ရွိေနသည္ ။
ဒီမာဇဒါ၁၃၀၀ အၿပာေလးကို ေမာင္းသူက တပ္ၾကပ္ခင္ညိဳ ..။ ဒီခင္ညိဳကို ေရႊနန္း နဲနဲမွ ၾကည္႕လို႕ မရဘူး ...။ ခင္ညိဳ႕မ်က္လံုးေတြက ရိုင္းသည္ ။ အၾကည္႕ေတြက ရဲလြန္းသည္ ။
ခင္ညိဳ႕အၾကည္႕ေတြက တဏွာ အခိုးေအငြ႕ေတြ ဖံုးေနသည္ ။ ေရႊနန္းလံုရဲ႕ တင္ပါးေတြကို စိုက္ၾကည္႕ေနတာေတြ ေရႊနန္းဘံု ေတြ႕သည္ ။ သူသည္ ေရႊနန္းဘံုကို ၿပစ္မွားေနတယ္
ဆိုတာ ေရႊနန္းဘံု သိသည္ ။
ဒီ ခင္ညိဳသည္ ရာဇ၀တ္အိုးကို တုတ္နဲ႕ ထိုးခ်င္ေနတဲ႕လူ ...။
ေရႊနန္းဘံု တိုင္လိုက္ရင္ ခင္ညိဳ သြားခ်ီး ယိုးဒယားက ကသြားလိမ္႕မည္ ..။ မ်က္ႏွာအားရ နဲ႕ ၀ိုင္း ဗ်င္းၾကမယ္႕ အရာရွိေတြက တပံုၾကီး ...။
ခက္တာက ေရႊနန္းဘံုက သူ႕အၿပစ္ကို လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ၿပဖို႕က ခက္သည္ ။ ခင္ညိဳက ေရႊနန္း ဖင္ေတြကို ၾကည္႕သည္ လို႕ တိုင္ရတာက သိပ္ မခိုင္လံုလို႕ ..။
ဟင္း...တေန႕ေန႕ေတာ႕ ဒီႏွာဘူးကို တိုင္မယ္ ...။
( ဘယ္ကို ေမာင္းရမလဲ..ေရႊနန္း ....)
( ကိုထက္တို႕ အိမ္ ....)
( ဗိုလ္ၾကီးတို႕..အၿပင္မွာဘဲ ေစာင္႕..ေရႊနန္း ...လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စကားေၿပာခ်င္လို႕ .....)
ေရႊနန္းဘံု က ကားၿပာေလးထဲက ထြက္လာတဲ႕ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ကို လွမ္း ေၿပာလိုက္ၿပီးတာနဲ႕ ၿခံထဲကို ၀င္သြားသည္ ။
ထင္ေအာင္ေက်ာ္လည္း
ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ ..။ ေနဆိုေတာ႕လဲ ေနရံုေပါ႕ ..။ ဗိုလ္မွဴးလြန္းေမာင္
ဆီကိုေတာ႕ အေၾကာင္း ၾကားလိုက္သည္ ။ ေရႊနန္းဘံု သူတို႕ကို ၿခံထဲ
အ၀င္မခံတဲ႕အေၾကာင္း
စက္နဲ႕ အေၾကာင္းၾကားလိုက္သည္ ။
ေရႊနန္းဘံုကို ထက္အာကာၿမင္႕က အိမ္ထဲကို ၀င္လိုက္တာနဲ႕ ဆီးၾကိဳ ေပြ႕ဖက္ၿပီး ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္းေတ႕ စုတ္နမ္းလိုက္သည္ ။
ေရႊနန္းဘံုကလည္း အငမ္းမရ ၿပန္လည္ စုတ္ယူနမ္းလိုက္သည္ ။
( ကိုထက္....အိမ္ကလူေတြ အားလံုးကို ရွင္းထားတယ္ မဟုတ္လား ....}
( ဒါေပါ႕....သူတို႕ကို ရက္နား ေပးလိုက္တယ္ .....ဒါမွ ေရႊနန္း နဲ႕ ကိုထက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပ််ာ္ႏိုင္မယ္ ေလ...}
( အက္စ္ေကာ႕ ေတြကိုေတာ႕ ၿခံထဲ မ၀င္ခိုင္းဘဲ အၿပင္မွာဘဲ ေစာင္႕ေနခိုင္းလိုက္တယ္ .....)
( ေကာင္းတယ္...ေရႊနန္း .....)
ထက္အာကာၿမင္႕က ေရႊနန္းကို လက္ဆြဲၿပီး အိပ္ခန္းထဲကို ေခၚေဆာင္သြားလိုက္သည္ ။
( ဟိတ္..ကိုထက္..ေရႊနန္းကို ဘယ္ေခၚသြားမလို႕လဲ ....အိပ္ခန္းၾကီးလား ....)
( ေအးေအးေဆးေဆး စကားေၿပာရေအာင္ပါ ေရႊနန္းရယ္ .....)
ေလေအးစက္ ( အဲယားကြန္း ) က ေအးစိမ္႕ေနသည္ ။
ႏွစ္ေယာက္အိပ္
ကုတင္ၾကီး က ေရႊနန္းဘံုကို ရင္ေတြ တုန္ ေစသည္ ။ ကိုထက္ ငါ႕ကို အစြန္းဆံုး
အထိမ်ား ခ်စ္ပစ္ေတာ႕မလား မသိဘူး .....ဆိုတဲ႕ စိတ္က ေရႊနန္းဘံု ကို
ၾကက္သီးေတြ
ဖ်န္းကနဲ ထသြားေစသည္ ။
( ကိုထက္ ...ေရႊနန္း ေၾကာက္တယ္ ...)
( ခ်စ္တာဟာ ေၾကာက္စရာ မဟုတ္ပါဘူး..ေရႊနန္းရယ္ ....ကိုထက္က ေရႊနန္းကို အရမ္း ခ်စ္ေနတာ မသိဘူးလား ...)
( တကယ္ ဟုတ္လို႕လား .....)
( တကယ္ေပါ႕..လာ..သက္ေသၿပမယ္ ...)
( အိုး..ေၾကာက္ပါတယ္ဆို .....)
ကိုထက္ရဲ႕ အနမ္းေတြက သဲသဲမဲမဲ ဘဲ ....။
ေရႊနန္းရဲ႕ လည္တိုင္ကို သူ တအား စုတ္နမ္းေတ႕ ေရႊနန္း အသဲတယားယားနဲ႕ စိတ္ေတြ မတရားၾကီး ထၾကြလာရသည္ ။
( ကိုထက္ရယ္...အင္ဟင္ .....)
ကိုထက္ရဲ႕
လက္ဖ၀ါးၾကီး တဖက္က ေရႊနန္းရဲ႕ စြင္႕အားတဲ႕ တင္ပါးအိအိၾကီးေတြကို
ဆုပ္နယ္ေနသည္ ။ ေရႊနန္းကလည္း အရင္ သူနဲ႕ ခ်ိန္းေတြ႕တိုင္း သူက ေရႊနန္းရဲ႕
အတြင္းခံ ပင္တီကို
ခြ်တ္ခြ်တ္ေနလို႕ ဒီတခါေတာ႕ သူ အခက္အခဲ
မရွိရေအာင္ အိမ္က ထြက္ကထဲက ပင္တီ ကို ၀တ္မလာခဲ႕ဘူး ..။ ေရႊနန္း ပင္တီ
မပါတာကို ကိုထက္ကလည္း သတိၿပဳမိဟန္တူသည္ ။
ေရႊနန္း ၀တ္လာတဲ႕
ဆဲဗ္းေဒးအသား ထမိန္ အနက္ကေလးကို ေၿဖခြ်တ္ဖို႕ ၾကိဳးစားသည္ ။ ထမိန္စ
ေၿပသြားေတာ႕ ထမိန္အထဲကို လက္ႏွိဳက္ၿပီး ေပါင္ၾကားက မိန္းမအဂၤါကို စမ္းသည္ ။
ကိုထက္ရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေတြက တရြရြနဲ႕ ေရႊနန္းရဲ႕ မိန္းမ အဂၤါစပ္အေပၚမွာ ပြတ္ေပးေနသည္ ။
( အို.....ဟင္း.........)
ေရႊနန္း စိတ္ေတြ တအား ထၾကြသထက္ ထၾကြလာသည္ ။
အရည္ေတြက စိုစိုရႊဲေနၿပီ ....။
လူၾကီး သမီး ( အပိုင္း ၁ )
10:02:00 PM
Linleya
